Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής αλλοδαπής εταιρείας, υποκείμενης στον ΦΠΑ και εγκατεστημένης σε άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ, κατά της απόφασης του ΚΕΜΕΕΠ που απέρριψε αίτημα επιστροφής ΦΠΑ συνολικού ύψους 737.719,24 € για το 2022 (κυρίως για αγορά καυσίμων αεροσκαφών). Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι οι αγορές αποτελούσαν ενιαία παροχή υπηρεσιών διαχείρισης πτήσεων και ότι δικαιούνταν απαλλαγής βάσει του άρθρου 27 του Κώδικα ΦΠΑ. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η εταιρεία δεν τεκμηρίωσε ότι η αγορά καυσίμων δεν ήταν φορολογητέα παράδοση αγαθών στο εσωτερικό της χώρας, ούτε απέδειξε ότι πληρούσε τα κριτήρια για την απαλλαγή διεθνών μεταφορών.

Η απόφαση 808/09-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Οι πράξεις αυτές βασίστηκαν στη λήψη 242 εικονικών τιμολογίων συνολικής καθαρής αξίας €94.480,00 από τον προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε μεταξύ άλλων παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου, καθώς οι καταλογιστικές πράξεις δεν του κοινοποιήθηκαν νομότυπα έως την 31/12/2024. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τη νομολογία του ΣτΕ (615/2024), έκρινε ότι η κοινοποίηση συντελέστηκε στις 04/01/2025, δηλαδή μετά την 5ετή παραγραφή. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, μηδενίζοντας τα καταλογιζόμενα ποσά ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος.

Η απόφαση 214/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης κατά πέντε Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 2020 έως 2024. Η φορολογική αρχή είχε μειώσει το υπόλοιπο ΦΠΑ για έκπτωση/επιστροφή κατά συνολικά 349.359,17 € επειδή έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν είχε εννεαετή μίσθωση στο ακίνητο όπου πραγματοποίησε κατασκευές επενδυτικών αγαθών κατά τον χρόνο γένεσης του δικαιώματος έκπτωσης, σύμφωνα με το άρθρο 33 του Κώδικα ΦΠΑ (όπως ίσχυε). Η ΔΕΔ, επικαλούμενη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 1108/2021) και του Δικαστηρίου της ΕΕ, έκρινε ότι το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ εισροών γεννάται εφόσον τα αγαθά χρησιμοποιούνται για φορολογούμενες πράξεις, και ότι η προϋπόθεση της εννεαετούς χρήσης δεν επηρεάζει τη γένεση του δικαιώματος έκπτωσης. Συνεπώς, η ΔΕΔ ακυρώνει τις προσβαλλόμενες πράξεις και αναγνωρίζει πλήρως το δικαίωμα της επιχείρησης για έκπτωση/επιστροφή του εν λόγω ποσού ΦΠΑ.

Η απόφαση (ΣτΕ 1538/2024) αφορά αίτηση αναίρεσης του e-ΕΦΚΑ κατά της υπ’ αριθμ. 45/2021 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης. Η διαφορά αφορούσε τη χορήγηση δεύτερης σύνταξης λόγω γήρατος από τον Ο.Α.Ε.Ε. (πρώην Τ.Ε.Β.Ε.) σε ασφαλισμένο, ο οποίος λάμβανε ήδη σύνταξη από το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Το κεντρικό νομικό ζήτημα ήταν αν υπερισχύει η διάταξη που επιτρέπει συνταξιοδότηση με 37 έτη ασφάλισης ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας ή η ειδική διάταξη για τους διπλοσυνταξιούχους (άρθρο 47 παρ. 10 του ν. 2084/1992) που απαιτεί τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας. Το ΣτΕ έκρινε ότι για τη χορήγηση δεύτερης σύνταξης από τον Ο.Α.Ε.Ε. απαιτείται αναγκαίως η συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας, ακόμη και αν έχουν συμπληρωθεί 37 έτη ασφάλισης. Ως εκ τούτου, έκανε δεκτή την αίτηση αναίρεσης του e-ΕΦΚΑ, αναιρώντας την προσβαλλόμενη απόφαση, και παρέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο για νέα νόμιμη κρίση.

Η απόφαση 862/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας παροχής υπηρεσιών σχεδιασμού τεχνολογιών πληροφορίας κατά τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 01/01/2018 - 31/12/2018, 01/01/2019 - 31/12/2019 και 01/01/2020 - 31/12/2020. Η φορολογική αρχή είχε κρίνει ότι η εταιρεία δεν δικαιούνταν έκπτωση Φ.Π.Α. για δαπάνες συνολικού ποσού 1.362.565,45€ λόγω μη προσκόμισης των σχετικών φορολογικών στοιχείων και δικαιολογητικών. Το Δικαστήριο απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένου αυτού περί μη κοινοποίησης της εντολής ελέγχου, και επικύρωσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό Φ.Π.Α. και προστίμων στα 2.040.873,04€.

Δημοσίευση κανονιστικών αποφάσεων δημοτικών συμβουλίων:..Επειδή, περαιτέρω, εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση 320/7.11.2007 του Δημοτικού Συμβουλίου ... δεν έλαβε νόμιμη υπόσταση, δεν δύναται να θεωρηθεί ότι κινήθηκε καθ’ οιονδήποτε τρόπο για την αιτούσα η προθεσμία για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά της αποφάσεως αυτής (πρβλ. ΣτΕ 2103/2006, 2759/2003, 859/1997, 3327/1991 κ.ά.). Επομένως, εμπροθέσμως προσβάλλεται η εν λόγω απόφαση, η οποία, για τον αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο λόγο ότι δεν δημοσιεύθηκε προσηκόντως και συνεπώς δεν έλαβε νόμιμη υπόσταση, πρέπει για λόγους ασφαλείας δικαίου να ακυρωθεί, κατά το μέρος που αφορά την παραχώρηση του ως άνω τάφου, αφού, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου (υπ’ αριθμ. πρωτ. 11889/30.4.2009 έγγραφο του Δήμου ... προς το Δικαστήριο), έτυχε εφαρμογής, και ειδικότερα στη συνέχεια της πράξεως αυτής επελέγη, με κλήρωση, νέος δικαιούχος της χρήσεως του τάφου (πρβλ. ΣτΕ 859/1997, 3008/1996, 82/1987). Περαιτέρω, όπως έχει κριθεί, οι αποφάσεις με τις οποίες ασκείται έλεγχος νομιμότητας σε ανυπόστατες πράξεις στερούνται εκτελεστότητας (βλ. ΣτΕ 2800/2008, 2569/2002, 129/1999, πρβλ. και ΣτΕ 2353/2009, Ολομ. 1925/2002). Κατά συνέπεια, οι εκδοθείσες επί προσφυγών της αιτούσης (σύμφωνα με τα άρθρα 150, 151 και 152 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα) αποφάσεις 43134 + 42243/13.12.2007 του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας ... και 1/18.1.2008 (θέμα 4ο) της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 152 του ν. 3463/2006 του Νομαρχιακού Διαμερίσματος Αθηνών, με τις οποίες ασκήθηκε έλεγχος νομιμότητας στην προσβαλλόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ..., δεν είναι εκτελεστές πράξεις, και, ως εκ τούτου, η υπό κρίση αίτηση, καθ’ όσον στρέφεται κατ’ αυτών, είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 2236/2014 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά αίτηση αναίρεσης κατά της απόφασης 1290/2011, η οποία είχε καταλογίσει στον αποβιώσαντα πρώην Δήμαρχο Ύδρας ποσό 93.205,341 ευρώ λόγω ελλείμματος στη χρηματική διαχείριση (1991-1994), εφαρμόζοντας μείωση βάσει του άρθρου 37 του ν. 3801/2009. Οι κληρονόμοι του (χήρα και θυγατέρες), ζήτησαν περαιτέρω μείωση του καταλογισμού, υποστηρίζοντας ότι η διάταξη του άρθρου 37 έπρεπε να εφαρμοστεί και στο πρόσωπό τους, λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική τους κατάσταση. Το Δικαστήριο έκανε δεκτό κατά πλειοψηφία τον λόγο αναίρεσης και ανέπεμψε την υπόθεση στο Τμήμα για να διερευνηθεί εκ νέου η εφαρμογή του νόμου, και τυχόν περαιτέρω μείωση ή άρση του καταλογισμού, στο πρόσωπο των αναιρεσειουσών.

Η Απόφαση 873/2025 του Πρώτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά έφεση κατά καταλογιστικής πράξης ύψους 14.066,86 ευρώ. Το ποσό αυτό αφορούσε σύνταξη Εθνικής Αντίστασης - ΟΓΑ που η αρχική εκκαλούσα φέρεται να εισέπραξε άνευ δικαιώματος, καθώς λάμβανε συγχρόνως και σύνταξη λόγω θανάτου συζύγου από το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Μετά τον θάνατο της εκκαλούσας, τη δίκη συνέχισε ο υιός της. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η υπόθεση αποτελεί συνταξιοδοτική διαφορά πολεμικού συνταξιούχου, η οποία σύμφωνα με τον νόμο (άρθρο 24 του ν. 4820/2021) υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Πέμπτου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Κατά συνέπεια, το Πρώτο Τμήμα κήρυξε εαυτό αναρμόδιο και παρέπεμψε την έφεση στο Πέμπτο Τμήμα για εκδίκαση.

Η απόφαση αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά εννέα πράξεων επιβολής προστίμων για εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων ΦΠΑ των ετών 2018 και 2019. Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε υποβάλει εμπρόθεσμα τις αρχικές δηλώσεις ΦΠΑ. Ως εκ τούτου, ακύρωσε οκτώ πράξεις επιβολής προστίμου ύψους €100 έκαστη (άρθρο 53 ΚΦΔ), καθώς διαπιστώθηκε πως δεν επιβάλλονται πρόστιμα για εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις, αν η αρχική υποβλήθηκε εμπρόθεσμα και δεν προέκυψε φόρος. Ωστόσο, επικύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου €48,37 (άρθρο 54 ΚΦΔ) για περίοδο όπου η τροποποιητική δήλωση είχε φόρο προς καταβολή, καθώς η σχετική εξαίρεση του άρθρου 53 δεν εφαρμόζεται στα πρόστιμα του άρθρου 54.

Η Πράξη 02/2025 του Ζ' Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά τον έλεγχο νομιμότητας του σχεδίου της 1ης συμπληρωματικής σύμβασης του Δήμου Παλλήνης για την εκπόνηση πολεοδομικής μελέτης. Η αρχική προϋπολογιζόμενη δαπάνη της σύμβασης ανερχόταν σε 1.215.485,85 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Το σχέδιο της συμπληρωματικής σύμβασης προέβλεπε αύξηση της συνολικής δαπάνης κατά 281.221,98 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Το Κλιμάκιο αποφάσισε ότι, καθώς το άθροισμα των δαπανών υπολείπεται του ορίου των 1.700.000 ευρώ χωρίς ΦΠΑ, δεν είναι αρμόδιο για τον έλεγχο. Συνεπώς, παρέπεμψε τον φάκελο στον Επίτροπο της Υπηρεσίας Επιτρόπου ΟΤΑ ΙΙ στον Δήμο Αγίας Παρασκευής για τον περαιτέρω έλεγχο νομιμότητας, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4700/2020.