Προσωπική ευθύνη δικαστικού συμπαραστάτη και μελών εποπτικού συμβουλίου για πληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών θανόντος προσώπου από παραβάσεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, οι οποίες έλαβαν χώρα σε χρονική περίοδο προ της άσκησης της δικαστικής συμπαράστασης, στο πλαίσιο εφαρμογής του ν.2238/1994 ΑΔΑ: 60ΩΟ46ΜΠ3Ζ-ΡΜΛ

Αγροτικοί Συνεταιρισμοί – Ευθύνη του Προέδρου, του Συμβουλίου Γενικής Διεύθυνσης ή μέλους του Οργάνου της Ενώσεως για χρέη από παρακρατούμενους φόρους και Φ.Μ.Α.Π.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Για την πληρωμή των χρεών της Ενώσεως Αγροτικών Συνεταιρισμών «Θ.», όσον αφορά μεν τον Φ.Μ.Α.Π., δεν μπορεί να θεμελιωθεί, κατά τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 115 του Ν. 2238/1994, προσωπική και εις ολόκληρον ευθύνη οποιουδήποτε προσώπου ή οργάνου της Ενώσεως, όσον αφορά όμως τους παρακρατούμενους φόρους θεμελιώνεται, κατά τις ίδιες διατάξεις, ευθύνη των μελών του Συμβουλίου Γενικής Διεύθυνσης, στο οποίο με πράξη του Δ.Σ. της Ενώσεως είχαν εκχωρηθεί το μάνατζμεντ και όλες οι βασικές αρμοδιότητες διοίκησης και διαχείρισης της Ενώσεως. (ομοφ.)

Η απόφαση 93/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρίας περιορισμένης ευθύνης (ΕΠΕ) και δύο φυσικών προσώπων (διαχειριστών) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για το φορολογικό έτος 2014. Η φορολογική αρχή κατέλογισε ΦΠΑ ύψους 71.969,76€, πλέον σχετικών προστίμων, λόγω της λήψης 6 συνολικά εικονικών και 60 μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές σκραπ. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραγραφής, καθώς διαπιστώθηκε φοροδιαφυγή, και επικύρωσε τον καταλογισμό ΦΠΑ. Έκανε δεκτή εν μέρει την προσφυγή, απαλλάσσοντας τα δύο φυσικά πρόσωπα από την αλληλέγγυα ευθύνη μόνο ως προς το πρόστιμο Κ.Φ.Α.Σ. ύψους 2.500,00€, κρίνοντας ότι αυτή η οφειλή δεν περιλαμβάνεται πλέον στις οφειλές για τις οποίες θεμελιώνεται προσωπική ευθύνη διοικούντων.

Με τα δεδομένα αυτά το Δικαστήριο κρίνει ότι η αναιρεσείουσα, υπό την ιδιότητά της ως αναπληρώτρια του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Ταμειακής Υπηρεσίας του Δήμου, υπείχε κατά νόμο (άρθρο 48 του β.δ. της 17.5/15.6.1959, Α΄ 114) - ως ενεργούσα υπ’ ευθύνη της τις πληρωμές των δημοτικών δαπανών διά των αρμοδίων διαχειριστικών οργάνων - προσωπική, ανεξάρτητη και αυτοτελή ευθύνη από την τυχόν ευθύνη άλλων προσώπων για τη δημιουργία του ελλείμματος. H ως άνω, όπως ορθά δέχθηκε η αναιρεσιβαλλόμενη, λόγω της ιδιότητάς της, όφειλε και μπορούσε να γνωρίζει ότι οι επίμαχες δαπάνες δεν επιτρέπεται να εκταμιευτούν χωρίς ΧΕ και τα δικαιολογητικά που πρέπει να τα συνοδεύουν, η αμελής δε συμπεριφορά της συνδέεται αιτιωδώς με την πρόκληση του επίμαχου ελλείμματος, παρά τα όσα αβάσιμα η ίδια ισχυρίζεται. Επομένως, η σχετική εντολή του Αντιδημάρχου Οικονομικών προς εξόφληση δαπανών χωρίς την έκδοση χρηματικών ενταλμάτων, δεν απάλλασσε την αναιρεσείουσα από τον έλεγχο των νομίμων προϋποθέσεων για τη σύννομη πληρωμή δαπανών, ενώ η τυχόν ευθύνη άλλων προσώπων για τη δημιουργία του ελλείμματος δεν ήρε την εκ του νόμου ιδία αυτής ευθύνη. 

Αρμοδιότητα έκδοσης Ατομικού Φύλλου Έκπτωσης (ΑΦΕΚ), σε περίπτωση ακύρωσης, με δικαστική απόφαση, ταμειακής βεβαίωσης καταλογιστικής πράξης του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας – Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ).(...)Στην περίπτωση που με δικαστική απόφαση ακυρώνεται πράξη ταμειακής βεβαίωσης αρμοδίας ΔΟΥ, η οποία είχε εκδοθεί επί τη βάσει χρηματικού καταλόγου και πράξης καταλογισμού ελεγκτικής αρχής (εν προκειμένω του ΣΕΥΥΠ), επειδή θεωρήθηκε ότι δεν υφίσταται ενεργός νόμιμος τίτλος, λόγω μη κοινοποίησης της καταλογιστικής πράξης, αρμόδια να εκδώσει το ΑΦΕΚ είναι η Δ.Ο.Υ., στην οποία έχει βεβαιωθεί το σχετικό έσοδο, χωρίς να απαιτείται η έκδοση πράξης τροποποιητικής του καταλογισμού, υπό την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί από το ΣΕΥΥΠ (το οποίο οφείλει να επαναβεβαιώσει την καταλογισθείσα απαίτηση, κοινοποιώντας την καταλογιστική πράξη, πριν προχωρήσει στην σύνταξη νέου χρηματικού καταλόγου) η ανάκληση του προηγούμενου – ελαττωματικού - χρηματικού καταλόγου, με βάση τον οποίο είχε διενεργηθεί η ακυρωθείσα ταμειακή βεβαίωση (ομοφ.).

Ορισμός ως πληρεξουσίου του Δημοσίου του Προϊσταμένου μιας Δ.Ο.Υ. ή ειδικώς εξουσιοδοτημένου υπαλλήλου για τις φορολογικές υποθέσεις άλλης Δ.Ο.Υ.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Μετά την έναρξη ισχύος (17-7-1999) των διατάξεων των άρθρων 25 και 29 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν 2717/1999) δεν είναι δυνατόν με την έκδοση προεδρικού διατάγματος ή αποφάσεως του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών να ορισθεί ο Προϊστάμενος μιας Δ.Ο.Υ. ή ο ως προς τούτο εξουσιοδοτηθείς αρμόδιος υπάλληλός του ως δικαστικός πληρεξούσιος των φορολογικών υποθέσεων άλλης Δ.Ο.Υ., για παράσταση και εκπροσώπησή της ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων. Ο συνεχιζόμενος μέχρι σήμερα διορισμός ως δικαστικών πληρεξουσίων μερικών Δ.Ο.Υ. υπαλλήλων άλλων Δ.Ο.Υ. ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, βάσει της υπ’ αρ. Ε.4325/3298/ ΠΟΛ 85/12-4-80 αποφάσεως του Υπουργού Οικονομικών, δεν είναι νόμιμος.

Εξώδικος συμβιβασμός. (..) Με τα δεδομένα αυτά, ο ως άνω εξώδικος συμβιβασμός μεταξύ του Δήμου ... και της δικαιούχου του ελεγχόμενου εντάλματος δεν είναι νόμιμος, καθόσον από κανένα στοιχείο του φακέλου δεν αποδεικνύεται - ως προς τα ουσιαστικά, εσωτερικά στοιχεία του συμβιβασμού - η προσήκουσα υλοποίηση της ανατεθείσας προμήθειας χωματουργικού υλικού, δοθέντος ότι δεν έχει εκδοθεί σχετικό πρωτόκολλο παραλαβής της αρμόδιας επιτροπής του Δήμου που να βεβαιώνει την παραλαβή του υλικού, περαιτέρω δε τα επικαλούμενα τιμολόγια πώλησης της προμηθεύτριας δεν φέρουν υπογραφή παραλήπτη, ενώ τα οικεία δελτία αποστολής φέρουν υπογραφή αγνώστου προσώπου. Εξάλλου, δεν προκύπτει ότι ο εν λόγω εξώδικος συμβιβασμός έχει περιβληθεί τον έγγραφο τύπο της σύμβασης, που συνιστά αναγκαίο κατά νόμο δικαιολογητικό για την πληρωμή της εντελλόμενης δαπάνης.... Κατ’ ακολουθία, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη και το κρινόμενο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Εργολαβικό αντάλλαγμα νέων, απαραιτήτων συμπληρωματικών εργασιών μετά μελέτη, χωρίς οικονομική προέγκρισι μετ έκδοσι πληρωμής του λογαριασμού.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ι. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 5 παρ.7,8 Ν 1418/1984 και 40 παρ.1,7 ΠΔ 609/1985 συνάγεται ότι, αν εγκριθεί από την Διευθύνουσα Υπηρεσία ο Λογαριασμός τον οποίον υποβάλλει εις αυτήν ο ανάδοχος για την πληρωμή των εργασιών που έχουν εκτελεσθεί και εκδοθεί από την υπηρεσία σχετική εντολή πληρωμής, ο κύριος του έργου υποχρεούται να εξοφλήσει την εντολή πληρωμής εκδίδοντας σχετικό χρηματικό ένταλμα. Η δε διευθύνουσα υπηρεσία δεν δύναται πλέον να τροποποιήσει την, ήδη, αυτοδικαίως, εγκριθείσαν πιστοποίησι. (πρβλ. ΣτΕ 1674/1997, 1434/1999). ΙΙ. Εν όψει των ανωτέρω, εις την υπ όψιν περίπτωσι ανάγκης νέων, απαραίτητων συμπληρωματικών εργασιών, μετά μελέτη, χωρίς οικονομική προέγκρισι, εφόσον, ο εις το ιστορικόν 1ος Λογαριασμός του έργου ενεκρίθη από την Διευθύνουσα Υπηρεσία και η σχετική επ αυτού 1η Εντολή Πληρωμής της ιδίας Διευθυνούσης Υπηρεσίας δεν ανεκλήθη ούτε ηκυρώθη δικαστικώς, συντρέχει νόμιμος περίπτωσις εξοφλήσεως της σχετικής εντολής πληρωμής, κατά τα προεκτεθέντα (ιδία ΣτΕ 4609/97 ΔΔ 98.747) και εις το τιθέμενον ερώτημα προσήκει απάντησις καταφατική.

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΕΔΕΣΜΑΤΩΝ-ΕΚΠΡΟΘΕΣΜΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟΥ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Κλιμάκιο κρίνει ότι νομίμως αναγνωρίζεται η ως άνω αξίωση των φερομένων ως δικαιούχων, καθώς προσκομίζονται τα οικεία τιμολόγια, τα οποία αποτελούν νόμιμο δικαιολογητικό της εντελλόμενης δαπάνης, παρά την έκδοσή τους σε χρόνο μεταγενέστερο του προβλεπομένου βάσει του άρθρου 12 του π.δ. 186/1992, η οποία δύναται να επισύρει την επιβολή φορολογικών κυρώσεων από μέρους των οργάνων της αρμόδιας Δ.Ο.Υ., στο πλαίσιο της σύλληψης της φορολογητέας ύλης, πλην όμως δεν συνεπάγεται δημοσιονομικές συνέπειες, ως εκ τούτου δεν θίγεται το κύρος του συγκεκριμένου δικαιολογητικού και κατ’ επέκταση η κανονικότητα της ελεγχόμενης δαπάνης ... Επιπλέον, εφόσον έχουν εκδοθεί εν προκειμένω τιμολόγια δεν απαιτείται, για την εκκαθάριση και την πληρωμή των εν λόγω δαπανών η ύπαρξη δελτίου αποστολής, το οποίο συνιστά, όπως προαναφέρθηκε, αποκλειστικά και μόνο φορολογικό στοιχείο, δεδομένου ότι η απαίτηση του πιστωτή αποδεικνύεται από το τιμολόγιο, μη απαιτουμένου, για την εκκαθάριση της οικείας δαπάνης, του αντιστοίχου δελτίου αποστολής, ούτε είναι, συνεπώς, ελεγκτέα από το Ελεγκτικό Συνέδριο η μη νόμιμη έκδοση αυτού, αφού το τελευταίο, κατά τον προληπτικό έλεγχο των δαπανών, δεν υποκαθιστά τις αρμοδιότητες των φορολογικών αρχών ... Ο δε ετεροχρονισμός στη σύνταξη των πρωτοκόλλων παραλαβής δεν καθιστά τις δαπάνες μη κανονικές, εφόσον από το σύνολο των δικαιολογητικών των εντελλόμενων δαπανών (πρωτόκολλα παραλαβής και τιμολόγια - δελτία αποστολής) αποδεικνύεται κατά τρόπο σαφή και αναμφίβολο η πραγματοποίηση της προμήθειας και, κατά συνέπεια, η απαίτηση των φερόμενων ως δικαιούχων. Επομένως, οι λόγοι διαφωνίας της Επιτρόπου είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι.

Δυνατότητα αναδρομικού καταλογισμού τέλους χαρτοσήμου για καταρτισθείσες συμβάσεις παραχωρήσεως της χρήσεως επενδυτικών αγαθών και συναφή ζητήματα. 1. Η επιβολή τέλους χαρτοσήμου (και κοινωνικής εισφοράς υπέρ ΟΓΑ), ως και προσθέτου φόρου προστίμου, ειδικώς και μόνον για τις συμβάσεις χρησιδανείου, περί των οποίων η υπ’ αριθμ. 79/2014 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, που έχουν συναφθεί πριν από την ημερομηνία εκδόσεως (27-10-2010) της υπ’ αριθμ. 3529/2010 αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικράτειας, δεν είναι επιτρεπτή για το προ της εκδόσεως αυτής χρονικό διάστημα, εφόσον η φορολογική διοίκηση ήθελε κρίνει ότι η μη καταβολή των ως άνω επιβαρύνσεων οφείλεται στο γεγονός ότι οι υπόχρεοι συμμορφώθηκαν καλοπίστως προς την υπ’ αριθμ. ΠΟΛ 1184/1995 εγκύκλιο, και ότι η αναδρομική αυτή επιβάρυνση θα μπορούσε, ενόψει των συντρεχουσών σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση συνθηκών, να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την οικονομική σταθερότητα της επιχειρήσεως (πλειοψηφία). 2. Η μεταβολή των απόψεων της διοικήσεως, έστω και αν έχει ως έρεισμα την απόφαση του ΣτΕ ή και τη γνωμοδότηση ΝΣΚ, δεν παρέχει στην φορολογική αρχή δικαίωμα να προβεί, μέσω της διαδικασίας οποιουδήποτε επανελέγχου, στην επιβολή τελών χαρτοσήμου κλπ σε υποθέσεις που είχαν περαιωθεί με οποιονδήποτε τρόπο και σε οποιονδήποτε χρόνο, διότι η απόφαση του ΣτΕ και η γνωμοδότηση του ΝΣΚ δεν συγκροτούν συμπληρωματικά στοιχεία για την ανατροπή φορολογικών εγγραφών που οριστικοποιήθηκαν. Συνακολούθως προς ταύτα, και στα τρία σκέλη του τρίτου ερωτήματος αρμόζει αρνητική απάντηση (ομοφώνως).