«Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με τον υπολογισμό χρόνου υπηρεσίας προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας στο διπλάσιο και την αναγνώριση του χρόνου αυτού, ως χρόνου πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 40 του Π.Δ 169/2007 και 22 παρ.3 του Ν.3865/2010». ΑΔΑ:63ΡΒ46ΜΑΠΣ-Ε2Β

Αναγνώριση χρόνου δημόσιας υπηρεσίας μετακλητής υπαλλήλου ως ασφαλιστέου στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, που δεν θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα στο Δημόσιο, αλλά στο πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (ήδη ΕΦΚΑ) – Εφαρμοστέες διατάξεις.(...)Η αναγνώριση στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ως ασφαλιστέου του χρόνου δημόσιας υπηρεσίας μετακλητής υπαλλήλου, η οποία δεν θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα στο Δημόσιο, αλλά στο πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (ήδη ΕΦΚΑ), πρέπει να γίνει με βάση τη διάταξη του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 85 του α.ν. 1854/1951, όπως έχει κωδικοποιηθεί ως άρθρο 85 στην ισχύουσα κωδικοποίηση με τον τίτλο «Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων», που εχώρησε με το π.δ. 169/2007 και προβλέπει, για την εν λόγω αναγνώριση ασφαλιστέου χρόνου δημόσιας υπηρεσίας τον επιμερισμό των εισφορών μεταξύ του εργοδότη – Δημοσίου και του εργαζόμενου – μετακλητού υπαλλήλου (κατά πλειοψηφία).

ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ-ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ:Με την υπό κρίση «έφεση» ο εκκαλών, τέως Υποστράτηγος της ΕΛ.ΑΣ. και ήδη από 6.11.1985 στρατιωτικός συνταξιούχος του Δημοσίου, ζητεί : α) την ακύρωση της Δ.Υ./5.8.2010 πράξης του Προϊσταμένου της 46ης Διεύθυνσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, με την οποία γνωστοποιήθηκε σ’ αυτόν ότι η παρακράτηση που επιβάλλεται στη σύνταξή του από 1.8.2010 κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 11 του ν. 3865/2010, ως Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων, ανέρχεται μηνιαίως σε ποσοστό 7% επί του συνολικού ποσού της σύνταξής του και, συγκεκριμένα, στο ποσό των 187,80 ευρώ μηνιαίως(....)Επιλύει το ζήτημα της συνταγματικότητας των διατάξεων των άρθρων 38 του ν. 3863/2010, 11 του ν. 3865/2010 και συνακόλουθα των διατάξεων των άρθρων 44 παρ. 10 του ν. 3986/2011 και 2 παρ. 13 του ν. 4002/2011, ως προς την επιβολή και την αύξηση της ΕΑΣ σε βάρος των συνταξιούχων του Δημοσίου.Αποφαίνεται ότι οι διατάξεις αυτές στο μέτρο που αφορούν στους συνταξιούχους του Δημοσίου αντίκεινται στα άρθρα 4 παρ. 1 και 5, 22 παρ. 5 και 25 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος και στις από αυτά απορρέουσες αρχές, σύμφωνα με το σκεπτικό.

ΕΙΔΙΚΗ ΕΙΣΦΟΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ:..Υπό τα δεδομένα αυτά, κατά την κρατήσασα γνώμη, πρέπει, ως χρονικό σημείο επέλευσης των αποτελεσμάτων της διάγνωσης της αντίθεσης των διατάξεων των άρθρων 38 του ν. 3863/2010, 11 του ν. 3865 και συνακόλουθα των διατάξεων των άρθρων 44 παρ. 10 του ν. 3986/2011 και 2 παρ. 13 του ν. 4002/2011, ως προς την επιβολή και την αύξηση της ΕΑΣ σε βάρος των συνταξιούχων του Δημοσίου προς τα άρθρα 4 παρ. 1 και 5 και 22 παρ. 5 και 25 παρ. 1 και 4 του Συντάγματος και τις από αυτά απορρέουσες αρχές να ορισθεί ο χρόνος δημοσίευσης της παρούσας.Κατ’ ακολουθία των ήδη κριθέντων, η ένδικη αγωγή, ύστερα από την επίλυση του ζητήματος για το οποίο εισήχθη στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου, πρέπει, αν και παρίσταται νόμω βάσιμη, να παραπεμφθεί προς περαιτέρω εξέταση στο αρμόδιο II Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Κατόπιν αυτών και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις της παρούσας, εφόσον ο εκκαλών, ο οποίος διορίσθηκε στις 22.12.1987 και έχει ανήλικο τέκνο (με ημερομηνία γέννησης: 25.7.2001), συμπληρώνει μέχρι 31.12.2010 εικοσιπενταετή συντάξιμη υπηρεσία με τον συνυπολογισμό ως συντάξιμου τόσο του χρόνου ασφάλισής του στο Ι.Κ.Α. κατά τις διατάξεις περί διαδοχικής ασφάλισης, όσο και ολόκληρου του χρόνου της στρατιωτικής του θητείας (από 3.12.1984 έως 11.10.1986, ήτοι ένα έτος δέκα μήνες και επτά ημέρες) με την καταβολή των αναλογουσών εισφορών κατά τις διατάξεις των άρθρων 17 και 20 του ν. 2084/1992, θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την ημερομηνία αυτή (31.12.2010) και δικαιούται, συνακόλουθα, σύνταξη με τη συμπλήρωση του 50ου έτους της ηλικίας του, ήτοι από 7.7.2015, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 56 παρ. 1 β΄ του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, όπως αυτό ίσχυε πριν αντικατασταθεί από 1.1.2011 με το άρθρο 6 παρ. 2 β΄ του ν. 3865/2010..(..)Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη πράξη πρέπει, κατά παραδοχή της ένδικης έφεσης, να ακυρωθεί και να παραπεμφθεί η υπόθεση, κατά τα αναφερόμενα στην υπό στοιχείο V σκέψη, στην αρμόδια Διεύθυνση Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Συντάξεων Μελών Α.Ε.Ι. και Ε.Π. των Τ.Ε.Ι., Υπαλλήλων Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ. και Ειδικών Κατηγοριών, Τμήμα Α΄, του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους..

Δικηγόροι-Αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησής(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η από …αίτηση της φερόμενης ως δικαιούχου του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος προς το Δήμο ......, η οποία υποβλήθηκε πριν αυτή θεμελιώσει δικαίωμα για πλήρη σύνταξη, κατά τη νομοθεσία που διέπει τον οικείο Ο.Τ.Α. (ν.3584/2007, ν.4505/1966 και ν.δ. 1827/1942), έχοντας συμπληρώσει 31 έτη συντάξιμης υπηρεσίας και όχι 35 έτη που απαιτούνται για πλήρη σύνταξη, συνιστά καταγγελία της σύμβασης έμμισθης εντολής, όπως συνομολογεί και η ίδια με το από 9.3.2015 υπόμνημά της (αριθ. πρωτ. Ε.Σ….), δηλαδή οικειοθελή αποχώρησή της από την υπηρεσία και όχι αυτοδίκαιη λύση της σχετικής σύμβασης, αφού κατά τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας της (31.12.2013) δεν είχε συμπληρώσει 35 έτη συνολικής συντάξιμης υπηρεσίας. Περαιτέρω, το δικαίωμα προς αποζημίωση της φερόμενης ως δικαιούχου δικηγόρου κρίνεται σύμφωνα με νομοθετικό καθεστώς, που ίσχυε κατά τον χρόνο περιέλευσης της σχετικής αίτησης – καταγγελίας στο Δήμο ...... (…), που αποτελεί τον κρίσιμο χρόνο, δεδομένου ότι η καταγγελία της έμμισθης εντολής, παράγει τα έννομα αποτελέσματά της, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα προς αποζημίωση, από την περιέλευσή της στον εντολέα, χωρίς να αλλοιώνεται η φύση της ως μονομερούς απευθυντέας δικαιοπραξίας από την έκδοση της προβλεπόμενης στο άρθρο 165 παρ. 7 του ν.3584/2007 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί όρο του ενεργού της δικαιοπραξίας. Λαμβάνοντας, δε, υπόψη ότι η εν λόγω πρώην έμμισθη δικηγόρος του Δήμου κατήγγειλε (έλυσε) οικειοθελώς τη σύμβαση έμμισθης εντολής με τον Δήμο ...... και εντός ευλόγου χρόνου αποχώρησε από το δικηγορικό λειτούργημα λόγω συνταξιοδότησης, η αποζημίωση που δικαιούται, σύμφωνα με το ισχύον κατά τον κρίσιμο χρόνο άρθρο 46 παρ.5 του Κώδικα Δικηγόρων, πρέπει να είναι μειωμένη, λόγω της επικουρικής ασφάλισής της, στο 40% της αποζημίωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 3 του άρθρου αυτού βάσει του χρόνου προϋπηρεσίας της στο Δήμο (αποζημίωση 24 μηνών). Συνακόλουθα, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, κατά το μέρος που υπερβαίνει το 40% της προβλεπόμενης στο άρθρο 46 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων αποζημίωσης και, ως εκ τούτου, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ:επιδιώκεται η αναίρεση της 43/2019 απόφασης του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ενόψει όσων έγιναν δεκτά ανωτέρω και όσων έγιναν ανελέγκτως δεκτά με την πληττόμενη απόφαση, όπως αυτά εκτέθηκαν στη σκέψη 6, το Δικαστήριο κρίνει ότι ορθώς το δικάσαν Τμήμα έκρινε ότι η στέρηση της σύνταξης σε υπάλληλο της οποίας ανακλήθηκε ο διορισμός μετά πάροδο μακρότατου χρόνου από αυτόν, όπως εν προκειμένω, και ανεξαρτήτως της υπαιτιότητάς της στην πρόκληση ή υποβοήθηση του παράνομου διορισμού, αντίκειται στα άρθρα  2 παρ. 1 και 25 παρ. 1 α΄ και δ΄ του Συντάγματος, καθώς και στο άρθρο 1 του (πρώτου) Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Περαιτέρω, ορθώς, κατ’ αποτέλεσμα, έκρινε ότι  στην αναιρεσίβλητη πρέπει, εφόσον, με βάση τον χρόνο υπηρεσίας της στο Γενικό Νοσοκομείο Αμαλιάδας, συμπληρώνει τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, να κανονιστεί  σύνταξη με βάση τις συνταξιοδοτικές αποδοχές κατηγορίας Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης. Τούτο δε διότι το απολυτήριο δημοτικού δεν παραπέμπει σε κάποια ιδιαίτερη γνώση ή δεξιότητα για την άσκηση των συγκεκριμένων υπηρεσιακών καθηκόντων της αναιρεσίβλητης (τραπεζοκόμος) μισθολογικής κατηγορίας Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης,  ενώ άλλωστε δεν αμφισβητήθηκε η εν γένει φοίτηση αυτής στη δημοτική εκπαίδευση.Το Δικαστήριο επισημαίνει στο σημείο αυτό ότι η Διοίκηση οφείλει, κατά την εξέταση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης της αναιρεσίβλητης, να λάβει υπόψη της, σύμφωνα με το άρθρο 65 του π.δ/τος 169/2007 «Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων» (Α΄ 210), την τυχόν εκδοθείσα τελεσίδικη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πατρών επί της με αριθ. κατάθ. 27/7.3.2016 αίτησης ακύρωσης της αναιρεσίβλητης κατά της 318/2014/20.11.2014 απόφασης του Αναπληρωτή Διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Ηλείας.Απορρίπτει την αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου για αναίρεση της 43/2019 απόφασης του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Καταβολή αυξημένων αποδοχών στο διπλάσιο, σε διοικητική υπάλληλο , λόγω χορήγησης εκπαιδευτικής άδειας στο εξωτερικό δεν είναι νόμιμη χωρίς να έχει συμπληρωθεί τριετής πραγματική υπηρεσία ως υπάλληλος αορίστου χρόνου (αρ. 58 παρ.1 του ν.2683/1999).Τυχόν προϋπηρεσία του υπαλλήλου σε υπηρεσία του Δημοσίου, με καθεστώς διάφορο του προβλεπομένου στις διατάξεις του π.δ.410/1988, όπως η πρόσληψη του με σύμβαση έργου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 του ν.679/1977, δε δύναται να θεωρηθεί ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας για την χορήγηση της εν λόγω εκπαιδευτικής άδειας (πρβλ. ΝΣΚ 70/2004).

Μη νόμιμη η καταβολή μισθοδοσίας α΄ δεκαπενθημέρου μηνός Οκτωβρίου 2013 σε, υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου Δήμου, μετά από μετάταξή τους σε κλάδο ανώτερης κατηγορίας, καθόσον μη νόμιμα, πριν από τη συμπλήρωση οκτώ ετών συνεχούς υπηρεσίας στο Δήμο, μετατάχθηκαν σε ανώτερη κατηγορία, με συνυπολογισμό της προϋπηρεσίας τους στις δημοτικές επιχειρήσεις από τις οποίες μεταφέρθηκαν στο Δήμο μετά από τη μετατροπή των τελευταίων, (άρθρο 70 παρ. 2 του ν. 2683/1999 , άρθρο 70 παρ. 2 του νεότερου Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. -ν. 3528/2007, ΦΕΚΑ’ 26) .

Ερωτάται εάν υφίσταται δυνατότητα αναγνώρισης χρόνου απασχόλησης φωτοειδησεογράφου, πριν την ασφάλισή του στον π. Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Φωτοειδησεογράφων και Εικονοληπτών Επικαίρων Τηλεοράσεως στο π. Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (Ε.Τ.Α.Π. - Μ.Μ.Ε.) (π. Τ.Α.Ι.Σ.Υ.Τ.), βάσει των διατάξεων των άρθρων 13 και 14 του π.δ. 419/1980 (Α΄115).(...)Δεν υφίσταται εκ του νόμου δυνατότητα αναγνώρισης, από τον e-ΕΦΚΑ, χρόνου απασχόλησης, πριν την ασφάλιση στον π. Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Φωτοειδησεογράφων και Εικονοληπτών Επικαίρων Τηλεοράσεως του π. Ε.Τ.Α.Π. - Μ.Μ.Ε. (π. ΤΑ.Ι.Σ.Υ.Τ.) του αιτούντα φωτοειδησεογράφου «Σ.Χ.», δεδομένου ότι με τις διατάξεις του άρθρου 40 του ν. 2084/1992, όπως αυτές αντικαταστάθηκαν από τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 2355/1995 και αυτές του άρθρου 16 του ν. 2556/1997, καταργήθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 13 και 14 του π.δ. 419/1980, που χορηγούσαν σχετικό δικαίωμα, ενώ ως χρόνος κατάργησης ορίσθηκε αρχικώς, η 1.1.1994 (άρθρο 47 παρ. 12 ν. 2084/1992), ακολούθως δε, η 1.1.1997 (άρθρο 5 παρ. 5 ν.2335/1995), η 1.6.1998 (άρθρο 16 ν. 2556/1997) και τέλος η 1.5.2001 (άρθρο 28 παρ. 1 ν. 2874/2000), ενώ δεν υφίσταται τέτοια δυνατότητα ούτε με τις διατάξεις του άρθρου 38 του ν. 3518/2006, με τις οποίες επαναχορηγήθηκε το δικαίωμα εξαγοράς και αναγνώρισης χρόνου προϋπηρεσίας στους ασφαλισμένους του Κλάδου Φωτοειδησεογράφων και Εικονοληπτών Επικαίρων Τηλεοράσεως, γιατί το σχετικό δικαίωμά του έχει ήδη αποσβεσθεί από 21-6-2007 (ομόφωνα).