ΑΕΠΠ/108/2020
Τύπος: Προδικαστικές Προσφυγές
Προμήθεια, εγκατάσταση και θέση σε λειτουργία εξοπλισμού τηλεελέγχου...Ως εκ τούτου, αναφορικά με τον έκτο λόγο προσφυγής με τον οποίον η προσφεύγουσα προσβάλλει την παράλειψη της αναθέτουσας αρχής να παρατείνει την προθεσμία υποβολής προσφορών, παρά την σχετική απαίτηση του άρθρου 289 παρ. 3 του Ν. 4412/2016, ενόψει της καθυστερημένης παροχής εκ μέρους της των ζητούμενων πληροφοριών, γίνεται δεκτό ότι ο λόγος αυτός προβάλλεται απαραδέκτως και δη χωρίς έννομο συμφέρον από την προσφεύγουσα. Και τούτο διότι, όπως γίνεται ευρέως δεκτό, οι προβαλλόμενοι από τον προσφεύγοντα λόγοι ακύρωσης περί παράβασης νόμου, όσο σοβαροί και εάν είναι και όσο κατάφωρη η παράβαση νόμου που προβάλλεται, δεν μπορούν να θεμελιώσουν αυτοτελώς το έννομο συμφέρον του προσφεύγοντος, καθότι η εξέτασή τους ανάγεται στο βάσιμο της προσφυγής και όχι στο παραδεκτό αυτής (Δ. Πυργάκης, Το έννομο συμφέρον στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, 2017), με συνέπεια, εν προκειμένω η προσφεύγουσα να πρέπει να επικαλεσθεί και να αποδείξει περαιτέρω την βλάβη της εκ της προσβαλλόμενης παραλείψεως. Όμως, τέτοια βλάβη εν προκειμένω δεν υφίσταται αφού, ακόμα κι αν η αναθέτουσα αρχή, κατόπιν των σχετικών διευκρινίσεων, είχε χορηγήσει την σχετική παράταση της προθεσμίας υποβολής προσφορών, η προσφεύγουσα εξακολουθεί με την προσφυγή της να επικαλείται την αδυναμία της να υποβάλει προσφορά λόγω ασάφειας των πληττόμενων όρων.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΑΕΠΠ/200/2020
Κατασκευή επέκτασης εγκατάστασης επεξεργασίας νερού...Επειδή, έτι περαιτέρω, βάσιμα ισχυρίζεται ο αναθέτων φορέας στις απόψεις του, ότι η προσφεύγουσα δεν προσδιορίζει σε τι συνίσταται η βλάβη που υφίσταται από τους προσβαλλόμενους όρους της διακήρυξης, δοθέντος ότι για την ορισμένη προσβολή διακήρυξης, δεν αρκεί η γενική μνεία περί του παράνομου χαρακτήρα του προσβαλλόμενου όρου, αλλά προσαπαιτείται εξειδίκευση του τρόπου με τον οποίο η παρανομία αυτού, εμπόδισε τον προσφεύγοντα να λάβει μέρος στην δημοπρασία ή ότι δυσχέρανε ουσιωδώς την συμμετοχή του (βλ ΕΑ ΣτΕ 182/2011, 6η σκέψη, 405/2009, 7η σκέψη, 105/2011, 1145/2010, 916/2009, 574/2009, 1141/2008, 1023/2007). Έχει δε κριθεί ότι εάν ο ενδιαφερόμενος για την ανάληψη Αριθμός απόφασης: 200 / 2020 34 δημόσιας σύμβασης ασκήσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων (ή για την ταυτότητα του λόγου προδικαστική προσφυγή) κατά της διακήρυξης, θα πρέπει, προκειμένου να θεωρηθεί ότι ασκεί την αίτηση αυτή με έννομο συμφέρον, να επικαλεστεί βλάβη. Η βλάβη αυτή δεν ταυτίζεται με το έννομο συμφέρον για την άσκηση αίτησης ακυρώσεως αλλά, στο πλαίσιο εξέτασης αίτησης προσωρινής δικαστικής προστασίας, πρέπει να ανάγεται σε μία νομική και πραγματική κατάσταση, η οποία να είναι προσωρινά προστατευτέα και να δικαιολογεί τη χορήγηση προσωρινού μέτρου. Ως βλάβη, συνεπώς, στην περίπτωση αυτή νοείται όχι η απλή επίκληση παρανομίας ή η κατά γενικό τρόπο επίκληση παράβασης διαφόρων διατάξεων οποιουδήποτε επιπέδου αλλά τα πραγματικά εκείνα περιστατικά, συγκεκριμένα και αρκούντως εξειδικευόμενα, αφορώντα τη νομική ή πραγματική κατάσταση του συγκεκριμένου συμμετέχοντος, τα οποία είτε αποκλείουν είτε καθιστούν υπερβολικά δυσχερή τη συμμετοχή στο διαγωνισμό είτε προδιαγράφουν άμεσα ή έμμεσα το αποτέλεσμα του λόγω αδυναμίας του προσφεύγοντος να εκπληρώσει τις απαιτούμενες προϋποθέσεις. Επέκεινα, δεν προβάλλεται παραδεκτώς, κατά την αμφισβήτηση της νομιμότητας διακήρυξης διαγωνισμού, λόγος περί παρανομίας όρου της διακήρυξης, χωρίς να προσδιορίζεται κατά τρόπο συγκεκριμένο η εντεύθεν βλάβη, όπως εν προκειμένω, η βλάβη της προσφεύγουσας από τους προσβαλλόμενους όρους των άρθρων 22Γ, 22.Δ.1., 23.5 και 23.6 της επίμαχης διακήρυξης.
ΑΕΠΠ/206/2020
Προμήθεια και εγκατάσταση οδοντιατρικών μονάδων....Επειδή, ειδικότερα, όπως είναι γνωστό, το ζήτημα του εννόμου συμφέροντος του μη οριστικώς αποκλεισθέντος έχει απασχολήσει επανειλημμένα τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (βλ. ΔΕΕ, αποφάσεις της 2.7.2013, C-100/12 Fastweb SpA, της 11.5.2017 C131/16, Arhus sp.z. o.o and Gama Jacek Lipik (Archus and Gama), της 5.4.2016, C-689/13 Puligienica Facility Esco SpA (PFE), της 21.12.2016, C355/15 Bietergemeinschaft Technische Gebӓudebetreuung und Caverion Österreich (BTG&CÖ), και της 5.9.2019, C-333/18 Lombardi Srl) και του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΕΑ ΣτΕ 349/17, 22/18, 30/19, 180/19), ήδη δε με την απόφαση 235/2019 της Επιτροπής Αναστολών της Ολομελείας του Συμβουλίου Επικρατείας υποβάλλονται σχετικά προδικαστικά ερωτήματα προς το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρόσφατη νομολογία (ΕΑ ΣτΕ 22/18, 30/19) που δέχεται το έννομο συμφέρον του μη οριστικώς αποκλεισθέντος ακολουθώντας τη σχετική νομολογία του ΔΕΕ, ενώ αναμφισβήτητα συνιστά μεταστροφή έναντι της παλαιότερης νομολογίας (έως και την ΕΑ ΣτΕ 349/2017) που απέρριπτε το έννομο συμφέρον του, ακόμη κυμαίνεται και δεν έχει καταλήξει πλήρως στον καθορισμό των προϋποθέσεων υπό τις οποίες αναγνωρίζεται το έννομο συμφέρον του αποκλεισθέντος. Στην πλέον πρόσφατη νομολογία (ΕΑ ΣτΕ 180/19) διακρίνεται τάση εκ νέου περιστολής του έννομου συμφέροντος (σε σύγκριση με τις ΕΑ ΣτΕ 22/18 και 30/19), η οποία ίσως δεν είναι άσχετη με τον ορατό κίνδυνο εκθετικής αύξησης των δικαστικών αντιδικιών και εκτροπής της διαγωνιστικής διαδικασίας στην «ηθική της με κάθε μέσο και στρεψοδικία εξόντωσης κάθε ανταγωνιστή και εν τέλει και του ίδιου του διαγωνισμού, ώστε να προκηρυχθεί ο επαναληπτικός» Αριθμός απόφασης: 206 /2020 14 (βλ. Ν. Μαρκόπουλου, «Το έννομο συμφέρον αποκλεισθέντος οικονομικού φορέα για προσβολή πράξεων της διαγωνιστικής διαδικασίας ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων», εισήγηση στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών, διαθέσιμη στο διαδίκτυο υπό https://www.esdi.gr/nex/images/stories/pdf/epimorfosi/2018/markopoulos_Oktob er2018.pdf). Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, θα πρέπει να δηλώνεται άλλως να καθίσταται σαφές ότι επιδιώκεται η απόρριψη της έτερης προσφοράς επί τη βάσει της ματαίωσης και επαναπροκήρυξης του διαγωνισμού. Ωστόσο, εν προκειμένω, ουδέν σχετικό αναφέρει η προσφεύγουσα και ως εκ τούτου κρίνεται απαράδεκτη λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος η εξέταση των λόγων που αφορούν την έτερη συμμετέχουσα στο διαγωνισμό. 19. Επειδή, περαιτέρω, ελέγχονται οι ισχυρισμοί κατά της προσφοράς έτερου συμμετέχοντος όταν χωρεί εφαρμογή του ίσου μέτρου κρίσης. Ωστόσο, όπως, έχει γίνει δεκτό (ΕΑ ΣτΕ 235/2019, ΣτΕ 2768-2770/2013), για την θεμελίωση παραβάσεως του ίσου μέτρου κρίσεως, κρίσιμο είναι το αν εχώρησε διαφορετική εκτίμηση των αυτών πλημμελειών των προσφορών των διαγωνιζομένων (και όχι αν οι διαφορετικές πλημμέλειες αφορούν στο ίδιο, εν γένει, ζήτημα).
ΑΕΠΠ/8/2020
Ανάθεση ταχυδρομικών υπηρεσιών...Επομένως, καθόσον εν προκειμένω η προσφεύγουσα ι) Ουδεμία ωφέλεια προσδοκά ούτε είναι δυνατόν να προσποριστεί ωφέλεια από την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, καθόσον η διακήρυξη νέου διαγωνισμού στον οποίο προσβλέπει και στηρίζει το έννομο συμφέρον της η προσφεύγουσα έχει ήδη πραγματοποιηθεί ήδη από 19-11-2018, και βρίσκεται εν εξελίξει με την συμμετοχή της προσφεύγουσας και ιι) Ουδεμία ζημία υφίσταται εις βάρος της από την προσβαλλόμενη απόφαση η οποία ουδεμία επιρροή ασκεί επί της επιδιωκόμενης και ήδη προκηρυχθείσας διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάθεση ταχυδρομικών υπηρεσιών. Ειδικότερα η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιορίζει ούτε χρονικά ούτε υλικά ούτε άλλως πως το ουσιαστικό και οικονομικό αντικείμενο της προκηρυχθείσας νέας σύμβασης. Για τους λόγους αυτούς είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος και προβαλλόμενος χωρίς έννομο συμφέρον ο μόνος λόγος της προσφυγής, επειδή η προσφεύγουσα ούτε επικαλείται ούτε αποδεικνύει ούτε άλλως προκύπτει βλάβη της κατά την έννοια του νόμου, άμεση, προσωπική, ή ενδεχόμενη, και αιτιωδώς συναρτώμενη με την προσβαλλόμενη απόφαση.
ΑΕΠΠ/1604/2020
Προμήθεια είδους...Επειδή, ειδικότερα, όσον αφορά την προσφυγή κατά όρων διακήρυξης, ο προσφεύγων πρέπει να επικαλεσθεί άμεση βλάβη από τον όρο της διακήρυξης, ο οποίος παραβιάζει κατ’ αυτόν τους κανόνες που αφορούν τις προϋποθέσεις συμμετοχής στο διαγωνισμό, τη διαδικασία επιλογής του αναδόχου ή τα εφαρμοστέα για την ανάδειξή του κριτήρια, σε σημείο που να αποκλείει ή να καθιστά ουσιωδώς δυσχερή τη συμμετοχή του στον διαγωνισμό (βλ. ενδεικτικά ΕΑ ΣτΕ 148/2016 Ολομ., ΕΑ ασφ. Μ. 415/2014, Δημήτριος Γ. Ράικος, «Δίκαιο Δημοσίων Συμβάσεων», Β' έκδοση, Εκδόσεις Σάκκουλα, 2017, σελ. 756). Πλην όμως, η προσφεύγουσα αορίστως προβάλλει χωρίς να τεκμηριώνει ότι επειδή οι τιμές των πλησσόμενων όρων της Διακήρυξης είναι κατώτερες των τιμών του παρατηρητηρίου, το γεγονός αυτό την εμποδίζει ή δυσχεραίνει ουσιωδώς την συμμετοχή της στον διαγωνισμό, γιατί δεν αποδεικνύει την βλάβη της αλλά επιδιώκει την διαμόρφωση συνθηκών ευνοϊκότερων για τη συμμετοχή της στον διαγωνισμό. Με τους πλησσόμενους όρους της Διακήρυξης δεν εμποδίζεται η συμμετοχή της και το ότι οι τιμές που εμπορεύεται η ίδια για τα ως άνω είδη είναι υψηλότερες αυτών της Διακήρυξης, δεν συνεπάγεται την παραβίαση των διατάξεων του Ν. 4412/2016 ούτε των διατάξεων περί υγιούς ανταγωνισμού Όμως με το περιεχόμενο τούτο, η υπό εξέταση προσφυγή παρίσταται απαράδεκτη ως ασκηθείσα χωρίς έννομο συμφέρον, διότι η προσφεύγουσα αορίστως επικαλείται λόγους που θεμελιώνουν το –κατά την έννοια του νόμου-έννομο συμφέρον της, ενώ δεν αποδεικνύει ότι ένας έκαστος εκ των λόγων καθιστά ουσιωδώς δυσχερή τη συμμετοχή της ή εν γένει περιορίζει τον ανταγωνισμό ή/και ενδεχομένως παρέχει πλεονέκτημα σε κάποιον έτερο δυνητικό υποψήφιο.
ΣΤΕ/ΕΑ/877/2010
Ανάθεση υπηρεσιών φύλαξης νοσοκομείου...Περαιτέρω, η αιτούσα εταιρεία, προκειμένου να δικαιολογήσει το έννομο συμφέρον της προς παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας, προβάλει ότι, εάν η διάδικη αρχή είχε υπολογίσει ορθά το ελάχιστο ετήσιο εργατικό κόστος, θα έπρεπε, απορριπτομένων των προσφορών της παρεμβαίνουσας εταιρείας και της εταιρείας …, να ματαιωθεί ο διαγωνισμός και να επαναπροκηρυχθεί, πλην όμως η προσδοκία ματαιώσεως διαγωνισμού και προκηρύξεως νέου δεν αποτελεί λόγο δυνάμενο να στηρίξει το έννομο συμφέρον προς παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας κατά τις διατάξεις του ν. 2522/1997 (βλ. Ε.Α. 301/2001, 163/2005, 144, 151, 964/2006, 21, 609/2007, 960, 1087/2008, 342/2009). Και ναι μεν γίνεται δεκτό ότι διαγωνιζόμενος, ο οποίος νομίμως αποκλείεται από διαγωνισμό, διατηρεί, κατ’ εξαίρεση, και προς διασφάλιση του ενιαίου μέτρου κρίσης, έννομο συμφέρον προβολής ισχυρισμού αναφερόμενου αποκλειστικώς στην αποδοχή της συμμετοχής άλλου διαγωνιζομένου, παρά τη συνδρομή λόγου αποκλεισμού ίδιου με εκείνον που αποτέλεσε την αιτιολογία αποκλεισμού του (Ε.Α. 736/2007, 832-3, 932/2008, 246, 311, 684/2009, 748/2010), πλην όμως, εν προκειμένω, δεν πιθανολογείται σοβαρώς παράβαση του ενιαίου μέτρου κρίσης, όπως αντιθέτως ισχυρίζεται η αιτούσα, εφόσον η διάδικη αρχή αξιολόγησε τις προσφορές και των τριών διαγωνιζομένων εταιρειών επί της ίδιας ακριβώς βάσης, σύμφωνα, δηλαδή, με το ελάχιστο εργατικό κόστος που υπολόγισε στο ποσό των 206.476,71 ευρώ, του οποίου υπολειπόταν μόνο η προσφορά της αιτούσας εταιρείας, ενώ, εξάλλου, η πλημμέλεια, την οποία η αιτούσα καταλογίζει στις προσφορές της παρεμβαίνουσας εταιρείας και της εταιρείας …, δεν ταυτίζεται με εκείνη που αποτέλεσε το έρεισμα της απορρίψεως της δικής της προσφοράς (βλ. Ε.Α. 74/2010).Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
ΣΤΕ/278/2021
ΠΑΡΟΧΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:(...)40.Επειδή, στο παρόν στάδιο δεν υφίσταται βλάβη του προσφεύγοντος, η οποία και θα πρέπει να τύχει προστασίας μέχρι την οριστική κρίση της διαφοράς, αφού δεν υφίσταται επικείμενος κίνδυνος ή ανεπανόρθωτη βλάβη ή ζημία αυτού από την συνέχιση της διαδικασίας η οποία ευρίσκεται σε τελικό στάδιο, ούτε η επικαλούμενη ζημία τους από την προσβαλλόμενη εκτελεστή πράξη του αναθέτοντος φορέα μπορεί με άλλον τρόπο να αποτραπεί, γιατί δεν έχει καταστεί οριστική, παρά μόνον με την έκδοση οριστικής απόφασης επί της προσφυγής του και συνεπώς δεν υφίσταται έννομο συμφέρον αυτού για τη χορήγηση αναστολής της διαγωνιστικής διαδικασίας – ορισμού προσωρινών μέτρων, καθώς δεν πληρούται η ratio της διάταξης για τη χορήγηση αναστολής – ορισμού προσωρινών μέτρων, η οποία σκοπεί στην αποτροπή ανεπανόρθωτων καταστάσεων ή δύσκολα αναστρέψιμων λόγω της προόδου του διαγωνισμού.Επειδή από τη στάθμιση όλων των συμφερόντων των εμπλεκομένων μερών που ενδέχεται να ζημιωθούν, καθώς και του δημόσιου συμφέροντος, δεν προκύπτει ότι οι πιθανές αρνητικές συνέπειες από τη μη χορήγηση των προσωρινών μέτρων είναι περισσότερες από τα οφέλη. 42. Επειδή γίνεται δεκτή εν συνόλω η εισήγηση. 43. Επειδή, κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, το κρινόμενο αίτημα αναστολής–προσωρινών μέτρων του προσφεύγοντος πρέπει να απορριφθεί.
ΑΕΠΠ/560/2020
Η προσφεύγουσα με την προδικαστική προσφυγή της αιτείται: 1) την ακύρωση της υπ’ αριθμ. 30/2020 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής της αναθέτουσας αρχής, η οποία απέρριψε την προσφορά της ως προσωρινής αναδόχου, αποφάνθηκε υπέρ της κατάπτωσης της εγγύησης συμμετοχής της και έκρινε νέο προσωρινό ανάδοχο την εταιρεία «………….». 2) Να γίνει αποδεκτή η προσφορά της με σκοπό να κατακυρωθεί σ’ αυτήν ο διαγωνισμός για το έργο «ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ …………». Η προσφεύγουσα θεμελιώνει έννομο συμφέρον για την άσκηση της προσφυγής, επικαλούμενη παράβαση διαδικαστικών κανόνων και μη τηρητέων προϋποθέσεων της διακήρυξης.
ΑΕΠΠ/Σ 976/2022
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ:Επειδή, με την υπό εξέταση προσφυγή της, η προσφεύγουσα επιδιώκει την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης διότι, κατά τον μόνο λόγο της προσφυγής της, η τεχνική προσφορά της παρεμβαίνουσας έπρεπε να απορριφθεί ως απαράδεκτη, ένεκα της απουσίας ηλεκτρονικής υπογραφής του νομίμου εκπροσώπου της ή άλλου προσώπου δεσμεύοντος αυτήν, στο παραγόμενο από το ΕΣΗΔΗΣ έγγραφο Τεχνικής Προσφοράς.(....)Εν προκειμένω ως προκύπτει από τον ηλεκτρονικό τόπο του διαγωνισμού η παρεμβαίνουσα διαθέτει το αρχικώς συνταχθέν ηλεκτρονικό έγγραφο με ηλεκτρονικές υπογραφές τεθείσες εμπροθέσμως ήτοι σε χρόνο προ της καταληκτικής ώρας υποβολής των προσφορών, αποδεικνύοντας έτσι ότι εκ προφανούς παραδρομής δεν υπεβλήθη το ορθώς υπογεγραμμένο ψηφιακώς αρχείο της τεχνικής της προσφοράς. Συνεπεία των ανωτέρω και εφόσον προκύπτει και αποδεικνύεται ότι πρόκειται για έγγραφο που κατ’ αντικειμενικώς εξακριβώσιμο τρόπο προϋφίστατο της υποβολής των προσφορών και μάλιστα οι επ’ αυτού ηλεκτρονικές υπογραφές είχαν τεθεί προ της καταληκτικής ώρας υποβολής των προσφορών γίνεται δεκτό ότι η επίμαχη πλημμέλεια είναι διορθωτέα κατ΄ άρθρ. 102 και ορθώς η αναθέτουσα αρχή προέβη σε αίτημα διευκρινίσεων και έκανε εν τέλει αποδεκτή την προσφορά της παρεμβαίνουσας, απορριπτομένων των αντίθετων ισχυρισμών της προσφεύγουσας.Απορρίπτει την προδικαστική προσφυγή.
ΝΣΚ/400/2011
Αναπληρωτές Καθηγητές – Διαδικασία εκλογής στη βαθμίδα του Καθηγητή – Όριο ηλικίας – Αφυπηρέτηση – Έννομο συμφέρον – Επανάληψη διαδικασίας κρίσης των συνυποψηφίων.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Οι υποψήφιοι για εξέλιξη και μετέπειτα συνταξιοδοτηθέντες Αναπληρωτές Καθηγητές ΑΕΙ διατηρούν τόσο το ηθικό συμφέρον να ανατρέψουν μια άγονη κρίση της υποψηφιότητάς τους ως πανεπιστημιακών Καθηγητών, όσο και το έννομο συμφέρον να εκλεγούν, έστω και αναδρομικά, λόγω των συνταξιοδοτικής φύσεως συνεπειών, που συνεπάγεται μία τέτοια εκλογή.
ΑΕΠΠ/1603/2020
Παροχή υπηρεσιών φύλαξης και ασφαλείας...Επειδή, όλως επικουρικώς, και σε άμεση συνέχεια με τα ανωτέρω, ακόμη και εάν ήθελε εκτιμηθεί η δυνατότητα επιδίωξης ματαίωσης της διαγωνιστικής διαδικασίας, με σκοπό την εκκίνηση νέας ταυτόσημης διαδικασίας ανάθεσης σύμβασης, με στόχευση την ανάληψη της κρινόμενης σύμβασης {βλ. αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (ΔΕΕ), όπου ερμηνεύοντας τις ισχύουσες ρυθμίσεις της Οδηγίας 89/665 [με τις αποφάσεις του της 2.7.2013 και 5.4.2016 αντιστοίχως, επί των υποθέσεων C-100/12 «FastwebSpA» και C-689/13 «PuligienicaFacilityEscoSpA» (PFE)], ταυτόσημες με τις εν προκειμένω εφαρμοστέες της ειδικής Οδηγίας 92/12 (L 76), αλλά και αυτές τούτες τις ρυθμίσεις της Οδηγίας 92/12 [απόφασή του της 11.5.2017, επί της υποθέσεως C-131/16, «Archussp.z. o.o και GamaJacekLipik»], έκρινε ρητώς ότι το έννομο συμφέρον «ενδιαφερομένου» [άρθρο 2α παρ. 2 εδ. γ΄. στις δύο Οδηγίες] είναι δυνατόν να συνίσταται και στην ματαίωση της διαδικασίας, ώστε να κινηθεί νέα διαδικασία συνάψεως συμβάσεως και ΕΑ ΣτΕ 22/2018 αντίστοιχα} καταρχήν η προσφεύγουσα ουδέν σχετικό επικαλείται προς απόπειρα θεμελίωσης του εννόμου συμφέροντός της ως προς τις αιτιάσεις της κατά της προσφοράς της παρεμβαίνουσας. Το έννομο συμφέρον, δε, του οικονομικού φορέα, που προσφεύγει ενώπιον της Α.Ε.Π.Π. εξειδικεύεται αυθεντικά και αποκλειστικά από τον ίδιο, εξετάζεται δε από την τελευταία ως προς την νομιμότητά του, την απόδειξή του και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του που επιβάλλουν την έννομη προστασία του (πρβλ. Δημήτριος Θ. Πυργάκης, «Το έννομο συμφέρον στη δίκη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας», Νομική Βιβλιοθήκη, 2017, σελ. 17). Συνακόλουθα, ούτε από τις διατάξεις του εθνικού δικαίου ούτε από τις αντίστοιχες διατάξεις του ενωσιακού δικαίου σχετικά με το έννομο συμφέρον διαγωνιζομένων κατά το προσυμβατικό στάδιο και τη σχετική νομολογία του Δ.Ε.Ε. αναγνωρίζεται γενικό έννομο συμφέρον ακόμη και στον μη οριστικώς αποκλεισθέντα διαγωνιζόμενο να ενεργεί ως ‘μοχλός του αντικειμενικού ελέγχου νομιμότητας του διαγωνισμού’ και εγγυητής της διαφάνειας αυτού όταν έχει απομείνει ένας μόνο διαγωνιζόμενος (βλ. ΕΑ ΣτΕ 106/2018). Εξάλλου, εν προκειμένω, η οποιαδήποτε απόπειρα θεμελίωσης εννόμου συμφέροντος επί τη βάσει της επιδίωξης ματαίωσης, θα ήταν σε κάθε περίπτωση αλυσιτελής καθώς πλην της προσφεύγουσας και παρεμβαίνουσας συμμετείχαν κατά το χρόνο άσκησης της προσφυγής στο διαγωνισμό και έτεροι δύο οικονομικοί φορείς, κατά των προσφορών των οποίων δεν βάλλει η προσφεύγουσα. Επομένως, ακόμη και εάν προσέβαλε παραδεκτώς εκτελεστή πράξη ή παράλειψη η προσφεύγουσα κατά τα ανωτέρω κριθέντα, θα στερείτο εν πάση περιπτώσει, εννόμου συμφέροντος να στραφεί κατά της προσφοράς της παρεμβαίνουσας (βλ. ΕΑ ΣτΕ 40/2020).