«Ταμείο συνοχής — Κανονισμός (ΕΚ) 1164/94 — Σχέδιο αποχετευτικών έργων στη Σαραγόσα — Μερική κατάργηση της χρηματοδοτικής συνδρομής — Δημόσιες συμβάσεις — Έννοια έργου — Άρθρο 14, παράγραφοι 10 και 13, της οδηγίας 93/38/ΕΟΚ — Κατάτμηση συμβάσεων — Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη — Υποχρέωση αιτιολογήσεως — Προθεσμία λήψεως αποφάσεως — Καθορισμός των δημοσιονομικών διορθώσεων — Άρθρο H, παράγραφος 2, του παραρτήματος II του κανονισμού 1164/94 — Αναλογικότητα — Παραγραφή»

«Ταμείο συνοχής – Κανονισμός (ΕΚ) 1164/94 – Σχέδιο αποχετευτικών έργων στη Σαραγόσα – Μερική κατάργηση της χρηματοδοτικής συνδρομής – Δημόσιες συμβάσεις – Έννοια έργου – Άρθρο 14, παράγραφοι 10 και 13, της οδηγίας 93/38/ΕΟΚ – Κατάτμηση συμβάσεων – Δικαιολογημένη εμπιστοσύνη – Υποχρέωση αιτιολογήσεως – Προθεσμία λήψεως αποφάσεως – Καθορισμός των δημοσιονομικών διορθώσεων – Άρθρο H, παράγραφος 2, του παραρτήματος II του κανονισμού 1164/94 – Αναλογικότητα – Παραγραφή»

Η οδηγία 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, δεν επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να εφαρμόζουν το άρθρο 47, παράγραφος 2, της οδηγίας αυτής και στις συμβάσεις που έχουν ως αντικείμενο υπηρεσίες του παραρτήματος II B της εν λόγω οδηγίας. Εντούτοις, η οδηγία αυτή δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη και, ενδεχομένως, τις αναθέτουσες αρχές να προβλέπουν, στη νομοθεσία και στα έγγραφα της συμβάσεως αντιστοίχως, την εφαρμογή της διατάξεως αυτής.

Συμβάσεις έργου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Οι συμβάσεις, τις οποίες προτίθεται να συνάψει η Επιτροπή Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφάλειας Πτήσεων με δύο (2) άτομα, με αντικείμενο τη συγκέντρωση, αρχειοθέτηση και ταξινόμηση όλου του μέχρι σήμερα ειδικού έργου αυτής και των προηγούμενων αντίστοιχων φορέων, είναι γνήσιες συμβάσεις έργου και δεν υποκρύπτουν συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας.

Η προσφύγουσα εταιρεία υποβάλλει προδικαστική προσφυγή κατά της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του νοσοκομείου για την πρόσληψη 16 ατόμων με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (12 μηνών) για υπηρεσίες καθαριότητας, βάσει του άρθρου 63 του Ν.4430/2016. Ισχυρίζεται ότι η διαδικασία αυτή παραβιάζει το Σύνταγμα, την Οδηγία 2014/24/ΕΕ και τις αρχές διαφάνειας, καθώς έπρεπε να πραγματοποιηθεί διαγωνισμός για σύναψη δημόσιας σύμβασης παροχής υπηρεσιών. Ζητεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης και την αναστολή της διαδικασίας, υποστηρίζοντας ότι η μέθοδος πρόσληψης προσωπικού αποκλείει νομικά πρόσωπα και ατομικές επιχειρήσεις από την ανάθεση των υπηρεσιών αυτών.

«Προδικαστική παραπομπή — Δημόσιες συμβάσεις — Συμβάσεις αξίας υπολειπόμενης του κατώτατου ορίου που προβλέπει η οδηγία 2004/18/ΕΚ — Άρθρα 49 ΣΛΕΕ και 56 ΣΛΕΕ — Δυνατότητα εφαρμογής — Βέβαιο διασυνοριακό ενδιαφέρον — Λόγοι αποκλεισμού από διαγωνισμό — Αποκλεισμός οικονομικού φορέα που έχει διαπράξει παράβαση των εθνικών κανόνων ανταγωνισμού, η οποία διαπιστώθηκε με εκδοθείσα εντός της πενταετίας αμετάκλητη απόφαση — Επιτρέπεται — Αναλογικότητα».

Δημόσιες συμβάσεις — Παράβαση του άρθρου 6, παράγραφος 3, της οδηγίας 93/36/ΕΚ — Γενικές αρχές της Συνθήκης — Αρχή της ίσης μεταχείρισης και υποχρέωση διαφάνειας — Εθνική νομοθεσία επιτρέπουσα την προσφυγή στη διαδικασία με διαπραγμάτευση για τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών όσον αφορά ορισμένα υλικά ιατρικής χρήσης

«Παράβαση κράτους μέλους – Οδηγίες 92/50/ΕΟΚ και 2004/18/ΕΚ – Δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών – Συμπληρωματικές υπηρεσίες κτηματογραφήσεως και πολεοδομικού σχεδιασμού – Διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση σχετικής προκηρύξεως» (..) (σκ.32,33) Κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου, το άρθρο 11, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/50 και το άρθρο 31, σημείο 4, στοιχείο α΄, της οδηγίας 2004/18, καθόσον εισάγουν παρεκκλίσεις από τους κανόνες που αποσκοπούν στη διασφάλιση της αποτελεσματικής ασκήσεως των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται από τη Συνθήκη ΛΕΕ στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων υπηρεσιών, πρέπει να ερμηνεύονται συσταλτικά, το δε βάρος αποδείξεως σχετικά με τη συνδρομή των έκτακτων περιστάσεων που δικαιολογούν την παρέκκλιση από τους εν λόγω κανόνες φέρει ο διάδικος που τις επικαλείται (βλ. αποφάσεις της 10ης Απριλίου 2003, C 20/01 και C 28/01, Επιτροπή κατά Γερμανίας, Συλλογή 2003, σ. I 3609, σκέψη 58? της 18ης Νοεμβρίου 2004, C 126/03, Επιτροπή κατά Γερμανίας, Συλλογή 2004, σ. I 11197, σκέψη 23? της 11ης Ιανουαρίου 2005, C 26/03, Stadt Halle και RPL Lochau, Συλλογή 2005, σ. I 1, σκέψη 46, καθώς και της 8ης Απριλίου 2008, C 337/05, Επιτροπή κατά Ιταλίας, Συλλογή 2008, σ. I 2173, σκέψεις 57 και 58). 33 Στο δικόγραφο της προσφυγής της, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι, εν προκειμένω, από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει η επέλευση ή η πιθανότητα επελεύσεως ενός απρόβλεπτου περιστατικού μετά την ανάθεση των επίδικων δημοσίων συμβάσεων, δεδομένου ότι οι εμπλεκόμενες αναθέτουσες αρχές μπορούσαν, προ της συνάψεως των αρχικών συμβάσεων, να προβλέψουν την ανάγκη να συμπεριληφθούν στις συμβάσεις αυτές οι σχετικές συμπληρωματικές υπηρεσίες και συγκεκριμένα, στην προκειμένη περίπτωση, η επέκταση των ζωνών πολεοδομικού σχεδιασμού. Εάν η ανάγκη μιας τέτοιας επεκτάσεως για τεχνικούς ή οικονομικούς λόγους ή για λόγους αναγόμενους στην εκτέλεση των προβλεπόμενων στην αρχική σύμβαση υπηρεσιών μπορούσε να χαρακτηριστεί ως απρόβλεπτη περίσταση, οι αναθέτουσες αρχές θα είχαν την ευχέρεια να υποστηρίξουν ότι απέτυχαν κατά την εκτίμηση και τον ακριβή καθορισμό του φυσικού αντικειμένου και του περιεχομένου της αρχικής συμβάσεως και, στη συνέχεια, να προβούν στην ανάθεση συμπληρωματικών υπηρεσιών με τη σύναψη χωριστών συμβάσεων παραβιάζοντας με αυτόν τον τρόπο τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της διαφάνειας. (…)Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (έκτο τμήμα) αποφασίζει: 1) Η Ελληνική Δημοκρατία, συνάπτοντας, κατόπιν διαδικασίας με διαπραγμάτευση χωρίς δημοσίευση σχετικής προκηρύξεως, δημόσιες συμβάσεις με αντικείμενο συμπληρωματικές υπηρεσίες κτηματογραφήσεως και πολεοδομικού σχεδιασμού οι οποίες δεν προβλέπονταν στην αρχική σύμβαση που είχαν συνάψει οι Δήμοι Βασιλικών, Κασσάνδρας, Εγνατίας και Αρέθουσας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 8 και 11, παράγραφος 3, της οδηγίας 92/50/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 1992, για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 1997, καθώς και από τα άρθρα 20 και 31, σημείο 4, της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών. 2) Καταδικάζει την Ελληνική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.

Με την προδικαστική προσφυγή, ο προσφεύγων ζητά την ακύρωση της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΛΓΟ (Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού) με αριθμό θέματος 01 της 112ης Συνεδρίασης, η οποία αφορά την κατακύρωση υπηρεσιών εκτελεστικού οργανισμού για το Πρόγραμμα Προώθησης της Φέτας ΠΟΠ «Feta PDO. Let’s get real!» στις αγορές της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας. Η σύμβαση έχει εκτιμώμενη αξία 3.420.194,04 ευρώ (συμπ. ΦΠΑ) και αφορά υπηρεσίες δημοσίων σχέσεων, σχεδιασμού ιστοσελίδων, ηλεκτρονικών μηνυμάτων, διαφήμισης, διοργάνωσης εκθέσεων και συνεδρίων. Ο προσφεύγων θεωρεί ότι η απόφαση εκδόθηκε με σφάλματα στη διαδικασία και στην εφαρμογή του κανονιστικού πλαισίου, παραβιάζοντας αρχές όπως η νομιμότητα, η ίση μεταχείριση και η αναλογικότητα.

Ο προσφεύγων ασκεί προδικαστική προσφυγή ζητώντας την ακύρωση της απόφασης της αναθέτουσας αρχής η οποία τροποποίησε την αρχική απόφαση και έκρινε ως επουσιώδη την απόκλιση από έναν όρο των τεχνικών προδιαγραφών της διακήρυξης, αποδεχόμενη έτσι τον παρεμβαίνοντα ως εργολάβο για υπηρεσίες καθαριότητας διάρκειας 2 ετών, με εκτιμώμενη αξία 1.280.000,00 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι η αναθέτουσα παρέβη την προηγούμενη απόφαση της ΑΕΠΠ (Απόφαση 499/2020), η οποία είχε ήδη ακυρώσει την αποδοχή των προσφορών και των δύο διαγωνιζομένων (προσφεύγοντα και παρεμβαίνοντα), θεωρώντας ότι η νέα απόφαση παραβιάζει τις αρχές της τυπικότητας, της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης.