Η Προσφεύγουσα Εταιρία ασκεί Προδικαστική Προσφυγή έναντι της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Γενικού Νοσοκομείου, η οποία ενέκρινε τη σύναψη 12 ατομικών συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για τη φύλαξη του Νοσοκομείου και την ακύρωση της διακήρυξης παροχής υπηρεσιών φύλαξης. Αιτούμαι η ακύρωση της απόφασης λόγω παραβίασης της κοινοτικής οδηγίας 2014/24/ΕΕ, του Συντάγματος, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και του άρθρου 103 του Συντάγματος, καθώς και παράβασης των προϋποθέσεων του άρθρου 63 του Ν.4430/2016. Ισχυρίζονται πως η εν λόγω απόφαση αποκλείει τη δυνατότητα ανάθεσης της σύμβασης μέσω δημόσιας σύμβασης, ενώ συγχρόνως εξετάζεται η σύννομη προς το δίκαιο της ΕΕ των διατάξεων του άρθρου 63.

Η προσφεύγουσα εταιρεία 'ΦΑΣΜΑ ΑΕ' ασκεί προδικαστική προσφυγή κατά του Γενικού Νοσοκομείου Πειραιά 'ΤΖΑΝΕΙΟ' και άλλων προσβαλλόμενων πράξεων, ζητώντας την ανάκληση των πράξεων που αφορούν την πρόσληψη 70 ατόμων με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για υπηρεσίες καθαριότητας (κωδικός θέσης 100 ΥΕ ΚΑΘΑΡΙΣΤΩΝ/ΣΤΡΙΩΝ). Η προσφυγή επικαλείται παράβαση της Οδηγίας 2014/24, του Συντάγματος και του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, καθώς και παραβίαση του άρθρου 103 του Συντάγματος και των άρθρων 63 παρ.1 του ν.4430/2016 και 33 του ν.4270/2014. Η προσφεύγουσα διαμαρτύρεται για την στέρηση της δυνατότητας να συμμετάσχει σε διαγωνιστική διαδικασία για την ανάθεση των υπηρεσιών καθαριότητας μέσω δημόσιας σύμβασης, τις οποίες θα μπορούσε να προκηρύξει το νοσοκομείο, καθώς δραστηριοποιείται στον συγκεκριμένο τομέα.

Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C‑924/19 PPU και C‑925/19 PPU
«Προδικαστική παραπομπή – Πολιτική ασύλου και μετανάστευσης – Οδηγία 2013/32/ΕΕ – Αίτηση διεθνούς προστασίας – Άρθρο 33, παράγραφος 2 – Λόγοι απαραδέκτου – Άρθρο 40 – Μεταγενέστερες αιτήσεις – Άρθρο 43 – Διαδικασίες στα σύνορα – Οδηγία 2013/33/ΕΕ – Άρθρο 2, στοιχείο ηʹ, και άρθρα 8 και 9 – Κράτηση – Νομιμότητα – Οδηγία 2008/115/ΕΕ – Άρθρο 13 – Αποτελεσματικά μέσα έννομης προστασίας – Άρθρο 15 – Κράτηση – Νομιμότητα – Δικαίωμα πραγματικής προσφυγής – Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αρχή της υπεροχής του δικαίου της Ένωσης»

Συμβατότητα των άρθρων 1 του Κεφαλαίου Α΄ και 2 του Κεφαλαίου Β΄ του ν. 4472/2017, με το ισχύον Σύνταγμα, το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε..(...)Συμβατότητα των άρθρων 1 του Κεφαλαίου Α΄ και 2 του Κεφαλαίου Β΄ του ν. 4472/2017, με το ισχύον Σύνταγμα, το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε..(...)Α. Ελλείψει των αναγκαίων στοιχείων, είναι αντικειμενικά αδύνατη η διατύπωση γνωμοδότησης ως προς την αντίθεση ή μη προς κανόνες δικαίου υπέρτερης τυπικής ισχύος, των διατάξεων των άρθρων 1 του Κεφαλαίου Α΄ και 2 του Κεφαλαίου Β΄ του ν. 4472/2017, οι οποίες α) θεσπίζουν περικοπές, από 1-1-2019, στην οικογενειακή παροχή των συντάξεων του Δημοσίου, καθώς και στο επίδομα συζύγου των συντάξεων του ιδιωτικού τομέα, και επίσης στην προσωπική διαφορά (κατά 18%) των ήδη καταβαλλομένων κατά την έναρξη ισχύος του ν.4387/2016 κυρίων και επικουρικών συντάξεων, καθώς και στην προσωπική διαφορά των συνταξιούχων που κατέθεσαν ή θα καταθέσουν αιτήσεις συνταξιοδότησης εντός των ετών 2016, 2017 και 2018 και β) μεταθέτουν για την 1-1-2022 (και ήδη, δυνάμει του άρθρου τρίτου του ισχύοντος από 12-6-2017 ν. 4475/2017, για την 1-1-2023), την αύξηση των συντάξεων με την έκδοση ΚΥΑ, επί τη βάσει συντελεστή που διαμορφώνεται από τη διακύμανση του ΑΕΠ και του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (πλειοψ.). Β. Ενόψει του δημοσιονομικού χαρακτήρα των θεσπιζόμενων μέτρων, δεν τίθεται ζήτημα αντίθεσης των κρίσιμων διατάξεων προς κανόνες υπέρτερης τυπικής ισχύος, εξαιτίας της έλλειψης σχετικής μελέτης, υποστηρικτικής της αναγκαιότητας και προσφορότητας των προαναφερόμενων περικοπών (πλειοψ.). Γ. Δεν τίθεται θέμα αντίθεσης, με το Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α., της διάταξης που προβλέπει τη μετάθεση των αυξήσεων επί των απονεμόμενων συντάξεων από το έτος 2017 στο έτος 2023 (ομοφ.) Δ. Δεν υφίσταται αντίθεση των κρίσιμων διατάξεων του ν. 4472/2017 προς τις διατάξεις του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπ. Ένωσης (ομοφ.).

Η προσφύγουσα εταιρεία υποβάλλει προδικαστική προσφυγή κατά της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του νοσοκομείου για την πρόσληψη 16 ατόμων με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου (12 μηνών) για υπηρεσίες καθαριότητας, βάσει του άρθρου 63 του Ν.4430/2016. Ισχυρίζεται ότι η διαδικασία αυτή παραβιάζει το Σύνταγμα, την Οδηγία 2014/24/ΕΕ και τις αρχές διαφάνειας, καθώς έπρεπε να πραγματοποιηθεί διαγωνισμός για σύναψη δημόσιας σύμβασης παροχής υπηρεσιών. Ζητεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης και την αναστολή της διαδικασίας, υποστηρίζοντας ότι η μέθοδος πρόσληψης προσωπικού αποκλείει νομικά πρόσωπα και ατομικές επιχειρήσεις από την ανάθεση των υπηρεσιών αυτών.

«Προδικαστική παραπομπή – Δημόσιες συμβάσεις – Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 – Μη εφαρμογή σε διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων και προσφυγής του άρθρου 2 της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ ελλείψει στοιχείου αλλοδαπότητας – Οδηγία 2014/24/ΕΕ – Άρθρο 33 – Εξομοίωση συμφωνίας‑πλαισίου με σύμβαση, κατά την έννοια του άρθρου 2α, παράγραφος 2, της οδηγίας 89/665 – Έλλειψη δυνατότητας ανάθεσης νέας δημόσιας σύμβασης όταν η καθοριζόμενη στη συμφωνία‑πλαίσιο μέγιστη ποσότητα ή/και αξία των οικείων έργων, προμηθειών ή υπηρεσιών έχει καλυφθεί – Εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει την καταβολή τελών πρόσβασης στη διοικητική δικαιοσύνη στις υποθέσεις δημοσίων συμβάσεων – Υποχρέωση προσδιορισμού και καταβολής τελών πρόσβασης στη δικαιοσύνη πριν αποφανθεί το δικαστήριο επί της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων ή της προσφυγής – Αδιαφανής διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης – Αρχές της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας – Πρακτική αποτελεσματικότητα – Δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής – Οδηγία 89/665 – Άρθρα 1, 2 και 2α – Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει την απόρριψη προσφυγής σε περίπτωση μη καταβολής των τελών πρόσβασης στη δικαιοσύνη – Προσδιορισμός της εκτιμώμενης αξίας δημόσιας σύμβασης»

Θρησκευτικές σφαγές στο ισχύον ελληνικό δίκαιο.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η διάταξη του άρθρου 2 παρ. 2 του ν. 1197/1981 που ορίζει την απαγόρευση της χωρίς αναισθητοποίηση θανάτωσης θηλαστικών στα σφαγεία, δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής, ως αυστηρότερη εθνική διάταξη, κατά το άρθρο 26 παρ. 1 του Καν. 1099/2009, στην ειδική περίπτωση της θρησκευτικής σφαγής που προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 4 αυτού, σύμφωνα με την οποία εξαιρούνται από τον κανόνα της αναισθητοποίησης τα ζώα που υποβάλλονται σε ιδιαίτερες μεθόδους σφαγής που προβλέπονται από λατρευτικούς τύπους, υπό την προϋπόθεση ότι η σφαγή διενεργείται σε σφαγείο και ότι τηρούνται οι απαιτήσεις του άρθρου 15 του αυτού κανονισμού για τις εργασίες χειρισμού και ακινητοποίησης των ζώων στο σφαγείο, δεδομένου ότι η διάταξη του Κανονισμού τηρεί την αρχή της αναλογικότητας και την ισορροπία μεταξύ του άρθρου 13 της ΣΛΕΕ για τις απαιτήσεις καλής διαβίωσης των ζώων και του άρθρου 9 της ΕΣΔΑ, καθώς και του άρθρου 10 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ για την ελεύθερη εκδήλωση του θρησκεύματος ή των πεποιθήσεων του ατόμου σχετικά με τη λατρεία, την άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων και τις τελετές (πλειοψ.).

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ:Μη νομίμως τέθηκε στο ίδιο ως άνω άρθρο της διακήρυξης (2.2.6) ως κριτήριο ποιοτικής επιλογής των διαγωνιζόμενων οικονομικών φορέων για την τεχνική και επαγγελματική τους επάρκεια να διαθέτουν αυτοί εμπειρία στην εκτέλεση από το έτος 2017 και μέχρι την ημερομηνία υποβολής της προσφοράς τους δύο (2) τουλάχιστον συμβάσεων προμήθειας ή κατασκευής, που να αφορούν σε ενεργειακά ή περιβαλλοντικά έργα, με αντισυμβαλλόμενους (αποδέκτες - παραλήπτες) νπδδ, ΟΤΑ, ΔΕΥΑ και λοιπούς φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, η καθεμία εκ των οποίων θα έχει προϋπολογισμό τουλάχιστον ίσο με την εκτιμώμενη (προϋπολογιζόμενη) δαπάνη της προς ανάθεση σύμβασης προμήθειας χωρίς ΦΠΑ (1.360.000,00 ευρώ χωρίς ΦΠΑ) (βλ. σκέψη 6). Τούτο, διότι: α) Κατά το μέρος που το κριτήριο αυτό απαιτεί να έχουν εκτελέσει οι διαγωνιζόμενοι οικονομικοί φορείς από το έτος 2017 και μέχρι την ημερομηνία υποβολής της προσφοράς τους τουλάχιστον δύο (2) συμβάσεις προμήθειας ή κατασκευής, που να αφορούν σε ενεργειακά ή περιβαλλοντικά έργα, καθεμιά εκ των οποίων θα έχει προϋπολογισμό τουλάχιστον ίσο με την προϋπολογιζόμενη δαπάνη της προς ανάθεση σύμβασης, εισάγει, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 3, ένα αυθαίρετο ποσοτικό κριτήριο (εμπειρία στην εκτέλεση 2 τουλάχιστον συμβάσεων), το οποίο δεν δικαιολογείται και αντικειμενικά δημιουργεί δυσμενείς διακρίσεις εις βάρος των ενδιαφερόμενων για συμμετοχή στον διαγωνισμό ανάθεσης της προμήθειας οικονομικών φορέων, οι οποίοι διαθέτουν την κατάλληλη τεχνική και επαγγελματική ικανότητα στο ίδιο αντικείμενο, ήτοι στο αντικείμενο της προς ανάθεση σύμβασης, που έχει σχέση με την ενέργεια και το περιβάλλον, ακόμα και αν έχουν εκτελέσει μόνο μία (1) απαιτούμενη από το κριτήριο αυτό σύμβαση με προϋπολογισμό τουλάχιστον ίσο με αυτόν της προς ανάθεση σύμβασης (1.360.000,00 ευρώ χωρίς ΦΠΑ). Επίσης, σε κάθε περίπτωση, το ανωτέρω κριτήριο επιλογής είναι, κατά το ανωτέρω μέρος του, δυσανάλογο και ποσοτικά μη συναφές σε σχέση με το αντικείμενο της προς ανάθεση σύμβασης προμήθειας και υπερβαίνει τις πραγματικές ανάγκες της αναθέτουσας Αρχής ως προς τη δυνατότητα εκτέλεσης της σύμβασης αυτής, αφού απαιτεί από τους διαγωνιζόμενους οικονομικούς φορείς χωρίς την επίκληση οποιουδήποτε επιτακτικού λόγου δημοσίου συμφέροντος την απόδειξη εμπειρίας στην εκτέλεση τουλάχιστον δύο (2) συμβάσεων όμοιων κατ’ είδος (φύση) και προϋπολογισμό με την προς ανάθεση σύμβαση, παρότι για να διαπιστωθεί η τεχνική και επαγγελματική επάρκειά (ικανότητά) τους να εκτελέσουν την προς ανάθεση σύμβαση και να ανταποκριθούν στις αντίστοιχες πραγματικές ανάγκες εκτέλεσης της σύμβασης αυτής θα αρκούσε η απαίτηση από αυτούς εμπειρίας στην εκτέλεση μίας και μόνο ως άνω απαιτούμενης σύμβασης με προϋπολογισμό τουλάχιστον ίσο με αυτόν της προς ανάθεση σύμβασης (1.360.000,00 ευρώ χωρίς ΦΠΑ). Επομένως, το ανωτέρω κριτήριο επιλογής τελεί, κατά το ανωτέρω μέρος του, σε δυσαναλογία με τον επιδιωκόμενο σκοπό του, που είναι η διαπίστωση της τεχνικής και επαγγελματικής επάρκειας των διαγωνιζομένων να εκτελέσουν την προς ανάθεση σύμβαση, δεδομένου και του ότι δεν αποδεικνύεται ότι ο σκοπός του αυτός δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί εξίσου αποτελεσματικά με λιγότερο περιοριστικό για την ανάπτυξη του ανταγωνισμού τρόπο. Κατά συνέπεια, συντρέχει, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 3, παράβαση των γενικών αρχών του ανταγωνισμού και της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των σχετικώς δραστηριοποιούμενων οικονομικών φορέων (περιορισμό στην άσκηση θεμελιωδών ελευθεριών του δικαίου της ΕΕ). β)  Κατά το μέρος που το κριτήριο αυτό προβλέπει ότι οι απαιτούμενες από αυτό συμβάσεις, στην εκτέλεση των οποίων οι διαγωνιζόμενοι οικονομικοί φορείς απαιτείται να έχουν εμπειρία, πρέπει να έχουν αντισυμβαλλόμενους (αποδέκτες - παραλήπτες) αποκλειστικώς φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα (νπδδ, ΟΤΑ, ΔΕΥΑ και λοιπούς φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα), συναρτά χωρίς την επίκληση οποιουδήποτε σοβαρού λόγου δημοσίου συμφέροντος την παραδεκτή συμμετοχή στον διαγωνισμό με την απαίτηση εμπειρίας στην εκτέλεση προηγούμενων όμοιων με την προς ανάθεση συμβάσεων που έχουν συναφθεί μόνο με φορείς του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Έτσι, όμως, περιορίζει υπέρμετρα (αδικαιολόγητα), σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 3, την άσκηση των θεμελιωδών ελευθεριών του δικαίου της ΕΕ, και ιδιαιτέρως των αρχών της ίσης μεταχείρισης και του ελεύθερου ανταγωνισμού μεταξύ των ενδιαφερόμενων για συμμετοχή στον διαγωνισμό σχετικώς δραστηριοποιούμενων οικονομικών φορέων. Σε κάθε δε περίπτωση το επίμαχο κριτήριο αποκλείει αδικαιολόγητα, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 3, ειδικώς οικονομικούς φορείς προερχόμενους από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, δοθέντος ότι το ενωσιακό δίκαιο σκοπεί, μεταξύ άλλων, στην ενίσχυση της οικονομικής συνοχής και του ανταγωνισμού και στον συντονισμό, ως προς τη διάκριση μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, των διάφορων εθνικών νομικών συστημάτων, με συνέπεια να μην υιοθετεί ως προς την απόδειξη της εμπειρίας των προσφερόντων στο Μέρος II του Παραρτήματος XII του Προσαρτήματος A΄ του ν. 4412/2016 διακρίσεις μεταξύ αντισυμβαλλομένων δημόσιων ή ιδιωτικών παραληπτών - αποδεκτών των οικείων συμβάσεων που αποδεικνύουν τη σχετική εμπειρία αλλά να ορίζει ότι σε περίπτωση που για την απόδειξη της σχετικής τεχνικής και επαγγελματικής ικανότητας (εμπειρίας) απαιτείται από κριτήριο επιλογής κατάλογος όμοιων με την προς ανάθεση προμηθειών (συμβάσεων προμηθειών), που να έχουν πραγματοποιηθεί κατά την τελευταία τριετία ή και για περισσότερα έτη, όπως εν προκειμένω, οι σχετικές συμβάσεις (προμήθειες) μπορούν να έχουν αποδέκτη – παραλήπτη είτε δημόσιο (του δημοσίου τομέα) είτε ιδιωτικό (του ιδιωτικού τομέα) φορέα.