ΑΝΑΛΗΨΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ – ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ - ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ:Μη νόμιμη η εξόφληση τιμήματος σύμβασης, η οποία συνήφθη μεταξύ Νοσοκομείου και ιδιωτικής εταιρείας, με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών διασύνδεσης της μηχανογράφησης των εργαστηρίων του Νοσοκομείου με το διαχειριστικό σύστημά του, καθόσον η αρχική απόφαση ανάληψης υποχρέωσης εκδόθηκε μετά από τη σύναψη της σύμβασης το έτος 2011, χωρίς να ακολουθήσει ανατροπή της αναληφθείσας πίστωσης με την έκδοση σχετικής ανακλητικής απόφασης και στη συνέχεια επαναδέσμευσή της και εκ νέου ανατροπή αυτής κατά τα έτη 2012 και 2013.ΣΥΓΓΝΩΣΤΗ ΠΛΑΝΗ

Η προσφεύγουσα εταιρεία ασκεί Προδικαστική Προσφυγή κατά της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής που απέρριψε την προσφορά της για το Τμήμα 5 της σύμβασης, το οποίο αφορά τον 'Οπτικοακουστικό Εξοπλισμό' (εκτιμώμενης αξίας 70.750,00€ πλέον ΦΠΑ 24%). Η απόρριψη έγινε επειδή ο φυσικός φάκελος της προσφοράς (συγκεκριμένα η πρωτότυπη εγγυητική επιστολή) δεν είχε παραδοθεί εντός των ορισμένων 3 εργάσιμων ημερών από την ηλεκτρονική υποβολή, παρά την έγκαιρη αποστολή του μέσω ταχυμεταφορών. Η προσφεύγουσα επισημαίνει ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε υπαιτιότητα της εταιρείας ταχυμεταφορών και όχι δικής της, καταγγέλλοντας παράβαση των αρχών της αναλογικότητας και χρηστής διοίκησης. Παράλληλα, αμφισβητεί την τεχνική συμμόρφωση της προσφοράς της παρεμβαίνουσας εταιρείας, η οποία αναδείχθηκε προσωρινή ανάδοχος.

Η απόφαση 431/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου ΚΒΣ χρήσης 2008, ύψους 140.000,00 €. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω λήψης εικονικού ως προς το πρόσωπο φορολογικού στοιχείου. Η αρχική προσφυγή αναπέμφθηκε για ουσιαστική εξέταση έπειτα από απόφαση Διοικητικού Πρωτοδικείου. Η ΔΕΔ, βασιζόμενη σε έκθεση του ΣΔΟΕ, διαπίστωσε ότι η εκδότρια εταιρεία υπεργολάβος ήταν εικονική (δεν ανευρέθηκε στην έδρα της, δεν απασχολούσε προσωπικό και δεν προσκόμισε φορολογικά βιβλία). Κρίθηκε ότι, παρότι το έργο ολοκληρώθηκε, αυτό πραγματοποιήθηκε από διαφορετικά πρόσωπα. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί καλής πίστης και επικύρωσε την επιβολή του προστίμου.

Υπηρεσίες καθαριότητας κτιρίων δήμου... Επειδή, ο προσφεύγων, παραθέτοντας σχετικό πίνακα υπολογισμού κατώτατου νομίμου εργατικού κόστους στην προσφυγή του, ισχυρίζεται ότι το ελάχιστο νόμιμο εργατικό κόστος ανέρχεται σε 6,94€ ανά ώρα [αναγωγή σε εργατοώρα του voμίμου κατώτατου ημερομισθίου σύμφωνα με την υπ' αριθ. οικ. 4241/127/30.01.2019 (ΦΕΚ Β'173/30.01.2019) Απόφαση της Υπουργού Εργασίας), καθόσον, κατά τους ισχυρισμούς του, οι καθαριστές αποτελούν εργατοτεχνίτες και όχι υπαλλήλους, βάσει πάγιας νομολογίας, και ότι ακόμη και σε περίπτωση που υφίσταται πλημμέλεια στη διακήρυξη ως προς τον υπολογισμό του νομίμου κατώτατου εργατικού κόστους, οι προσφέροντες, οφείλουν εν πάσει περιπτώσει να εφαρμόζουν τα νόμιμα. Η αναθέτουσα αρχή ισχυρίζεται ότι δεν υφίσταται σχετική νομοθεσία βάσει της οποίας οι καθαριστές δεν δύνανται να αμείβονται ως υπάλληλοι. 30. Επειδή σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου, στην επίμαχη διαγωνιστική διαδικασία υπέβαλλαν προσφορά συνολικά πέντε οικονομικοί φορείς, εκ των οποίων τέσσερις κρίθηκαν αποδεκτές και η μία απορρίφθηκε λόγω υπέρβασης του προϋπολογισμού. Εκ των τεσσάρων που απέμειναν οι τρεις οικονομικοί φορείς μεταξύ των οποίων και προσφεύγων, προσέφεραν κόστος εργατοώρας που ανέρχεται από 6,96€ έως 7,06€. Ο οικονομικός φορέας ... ..., προσέφερε αντιστοίχως 6,219€ και αιτιολόγησε την απόκλιση από το ορισθέν στη διακήρυξη ποσό ύψους 6,231€, καταθέτοντας σχετικά έγγραφα και ισχυριζόμενος ότι η εκ μέρους του κατάθεση κατώτερης τιμής εκ της ορισθείσας στη διακήρυξη βασίζεται στην πρόσφατη τροποποίηση της νομοθεσίας λόγω μείωσης των εργοδοτικών εισφορών. 31. Επειδή, και βάσιμοι υποτιθέμενοι οι ως άνω ισχυρισμοί του προσφεύγοντος, οι διαπιστωθείσες πλημμέλειες στην προσφορά του οικονομικού φορέα ... ... παρέχουν αυτοτελές νόμιμο έρεισμα για την απόρριψη  της προσφοράς του (βλ. σκέψη 26 της παρούσας) και ως εκ τούτου αλυσιτελώς προβάλλεται εκ του προσφεύγοντος η εξέταση της επάλληλης αιτιολογικής βάσης απόρριψης της προσφοράς του (πρβλ. Ε.Α. ΣτΕ 326/2011, 1238, 1132, 420/2010, 750/2007 κ.α.).

Με την προδικαστική προσφυγή, η προσφεύγουσα Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία ζητά την ακύρωση της απόφασης του Υπουργού Υποδομών και Μεταφοράς με την οποία εγκρίθηκε το Πρακτικό Αξιολόγησης Οικονομικών Προσφορών για τον καθαρισμό χώρων του Κρατικού Αερολιμένα Ν. Αγχιάλου (ΚΑΝΑ). Αντικείμενο της σύμβασης είναι η ανάδειξη αναδόχου για καθαρισμό χώρων και επιφανειών σε διάφορους κρατικούς αερολιμένες, συμπεριλαμβανομένου του ΚΑΝΑ, με προϋπολογισμό €1.279.040,39. Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η δεκτή προσφορά της ανταγωνιστικής εταιρείας δεν πληροί τους όρους της διακήρυξης, καθώς υπολείπεται των ελάχιστων απαιτήσεων για τον καθαρισμό των απαιτούμενων τετραγωνικών μέτρων ημερησίως.

Η Προδικαστική Προσφυγή της προσφεύγουσας εταιρείας αίτησε την ακύρωση της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Κ.Κ.Π.Π.Α. με αριθμό 1η εηδ/4ης Συν./30.01.2019, η οποία απέρριψε την οικονομική προσφορά της για τα είδη με α/α 1, 7, 8, 9 και 10 στον διαγωνισμό για την «Προμήθεια βρεφικών πανών και πανών ενηλίκων των παραρτημάτων και των δωμάτων του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Αττικής». Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η απόρριψη της προσφοράς της ήταν εσφαλμένη λόγω της χρήσης τριών δεκαδικών ψηφίων στον υπολογισμό της τιμής ανά τεμάχιο, πράγμα που δεν απαγορεύεται ρητά στην διακήρυξη. Επιπλέον, ζητά την ανάδειξή της ως προσωρινού μειοδότη, την άρση του αποκλεισμού της από τη διαγωνιστική διαδικασία και την επιστροφή του καταβληθέντος παραβόλου.

Εάν είναι επιτρεπτή η έκδοση εταιρικών μεριδίων υπέρ το άρτιο από Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία (ΙΚΕ), είτε αυτή είναι πολυπρόσωπη, είτε μονοπρόσωπη, και σε καταφατική περίπτωση εάν η δυνατότητα αυτή αφορά μόνο εταιρικά μερίδια που εκπροσωπούν κεφαλαιακές εισφορές.Αν και δεν υπάρχει ρητή νομοθετική πρόβλεψη στο ν. 4072/2012 που διέπει τον νέο εταιρικό τύπο της Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας (ΙΚΕ), είναι επιτρεπτή η έκδοση εταιρικών μεριδίων υπέρ το άρτιο, από την εν λόγω εταιρεία, αποκλειστικά και μόνο κεφαλαιακών εισφορών, εφαρμοζομένων αναλόγως των ρυθμίσεων που ισχύουν στις λοιπές κεφαλαιουχικές εταιρείες, και ιδίως στην Ε.Π.Ε., σύμφωνα με το άρθρο 116 παρ. 1 εδαφ. α' του νόμου αυτού, δεδομένου ότι η δυνατότητα αυτή δεν είναι αντίθετη στο νόμο και την (κεφαλαιουχική) φύση της ΙΚΕ. Στην περίπτωση της μονοπρόσωπης ΙΚΕ, θα πρέπει να προηγηθεί η τροποποίηση της ιδρυτικής της πράξης και του καταστατικού της από μονοπρόσωπη σε πολυπρόσωπη ΙΚΕ, και τούτο ανεξάρτητα από την τιμή διάθεσης των νέων εταιρικών μεριδίων κεφαλαιακών εισφορών στο άρτιο ή υπέρ το άρτιο (ομοφ.)

Με την Προδικαστική Προσφυγή, η προσφεύγουσα Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία με την επωνυμία «…………………» και τον διακριτικό τίτλο «………» αιτείται την ακύρωση της υπ' αριθμ. 508/14.09.2018 Απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.). Συγκεκριμένα, η προσφυγή στοχεύει στην ακύρωση των Πρακτικών Αποσφράγισης-Διενέργειας & Αξιολόγησης Προσφορών (υπ’ αριθμ. 15915/27.08.2018) και Αποσφράγισης Οικονομικών Προσφορών (υπ’ αριθμ. 16584/10.09.2018) του Ηλεκτρονικού Ανοιχτού Διαγωνισμού. Αντικείμενο του διαγωνισμού είναι η «Φύλαξη Χώρων του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α.», και η προσφεύγουσα ζητάει την ακύρωση των αποφάσεων που απέρριψαν τη δική της προσφορά και έκαναν δεκτή την οικονομική προσφορά της παρεμβαίνουσας εταιρείας, αναδεικνύοντάς την προσωρινή ανάδοχο.

Η πρώτη προσφεύγουσα εταιρεία ζητεί την ακύρωση της απόφασης που έκανε αποδεκτή την τεχνική προσφορά της συνδιαγωνιζόμενης εταιρείας, καταγγέλλοντας ότι δεν πληρούνταν οι όροι της διακήρυξης ως προς τα δικαιολογητικά τεχνικής επάρκειας, τις βεβαιώσεις κατασκευής οχημάτων και την προσβασιμότητα ατόμων με αναπηρία. Η δεύτερη προσφεύγουσα εταιρεία επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης λόγω υποβαθμολόγησης της τεχνικής της προσφοράς και εσφαλμένης επαναβαθμολόγησης της προσφοράς της συνδιαγωνιζόμενης. Το αντικείμενο της σύμβασης είναι η παροχή υπηρεσιών μεταφοράς του προσωπικού της αναθέτουσας αρχής με λεωφορεία, με εκτιμώμενη αξία 576.045,00 € χωρίς ΦΠΑ και με δικαίωμα προαίρεσης, βάσει κριτηρίου βέλτιστης σχέσης ποιότητας-τιμής.

Έγκριση σύμβασης μεταλλευτικών δικαιωμάτων από ιδιώτη προς Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία, σύμφωνα με το άρθρο 76 παρ.2 του ν.δ. 210/1973 «Περί Μεταλλευτικού Κώδικος».(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η Διοίκηση δεν δικαιούται να μην εγκρίνει, κατ’ επίκληση του άρθρου 76 παρ.2 του ν.δ. 210/1973 «Περί Μεταλλευτικού Κώδικος», σύμβαση εκμίσθωσης μεταλλευτικών δικαιωμάτων από ιδιώτη προς Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία, εκ μόνου του λόγου ότι έχουν εκδοθεί καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος της μεταλλειοκτήτριας-εκμισθώτριας του μεταλλείου, για παράβαση του άρθρου 79 του ν. 5960/1933 (έκδοση ακάλυπτων επιταγών). (ομοφ.)