Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξεων Απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 για τα έτη 2015, 2016, 2017 και 2018, οι οποίες είχαν αρχικά εκδοθεί από την Προϊσταμένη του ΚΕΦΟΚ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση των πράξεων και τον επανυπολογισμό του ΕΝΦΙΑ, επικαλούμενος ότι ένα ακίνητο είχε πωληθεί από το 2008 και ότι λόγω άγνοιας δεν είχε προβεί σε διορθώσεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση πράξης φόρου (ΕΝΦΙΑ) για τα έτη αυτά έχει παραγραφεί (πενταετία), με τις προθεσμίες να λήγουν από το 2020 έως το 2023. Δεδομένου ότι το αίτημα αφορά ανάκληση φορολογητέας ύλης και υποβλήθηκε μετά την παραγραφή, δεν μπορεί να γίνει δεκτό, ούτε μπορούν να εφαρμοστούν οι διατάξεις περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας. Συνεπώς, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 1249/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ έτους 2025, ύψους 60,74€. Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση της πράξης για να λάβει έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ, επικαλούμενος την ασφαλιστική κάλυψη της κατοικίας του για σεισμό, πυρκαγιά και πλημμύρα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 παρ. 7Ζ του ν. 4223/2013. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την ορθή διοικητική διαδικασία, καθώς στις περιπτώσεις που η μείωση δεν χορηγείται κεντρικά, οφείλει να υποβάλει αίτηση στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. (ή ΚΕΦΟΚ) μέσω της εφαρμογής «Τα αιτήματά μου» στο myAADE, ώστε να εξεταστεί το αίτημά του από το αρμόδιο όργανο.

Η απόφαση 452 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........» κατά της ρητής άρνησης του Προϊσταμένου της αρμόδιας ΔΟΥ να εκκαθαρίσει τις από 20-11-2024 τροποποιητικές δηλώσεις Στοιχείων Ακινήτων (Ε9) για τα έτη 2015, 2016, 2017 και 2018. Η εταιρεία ζητούσε τη διαγραφή ενός ακινήτου, υποστηρίζοντας ότι δεν της ανήκει πλέον. Η άρνηση της ΔΟΥ βασίστηκε στην παραγραφή. Η ΔΕΔ επικύρωσε την άρνηση, καθώς οι τροποποιητικές δηλώσεις, οι οποίες συνεπάγονταν μείωση της φορολογικής υποχρέωσης, υποβλήθηκαν μετά τον χρόνο παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή φόρου (ο οποίος έληγε μεταξύ 31-12-2020 και 31-12-2023), και συνεπώς δεν δεσμεύουν τη φορολογική αρχή.

Η απόφαση 314 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€, βάσει του άρθρου 53 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ), λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Η προθεσμία υποβολής της δήλωσης έληξε στις 19/12/2020, αλλά υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 24/09/2024. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε άγνοια του κληρονομικού δικαιώματος και παραγραφή του δικαιώματος επιβολής προστίμου από το Δημόσιο. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι η πράξη ήταν νόμιμη, ορθά επιβλήθηκε το πρόστιμο των 100€ και ότι η ενέργεια έγινε εντός του προβλεπόμενου χρόνου παραγραφής (πέντε έτη από το τέλος του έτους διαπίστωσης της παράβασης).

Η απόφαση 592/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής νομικής οντότητας κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας. Η Δ.Ο.Υ. είχε απορρίψει το αίτημα εκκαθάρισης τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 για τα έτη 2014 έως 2018, επικαλούμενη παραγραφή βάσει του άρθρου 37 του Ν. 5104/2024. Η προσφεύγουσα ζήτησε την οριστικοποίηση των δηλώσεων, ισχυριζόμενη πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, διότι τα ακίνητα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για λατρευτικούς σκοπούς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα για την πράξη προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ του 2014 ήταν εκπρόθεσμο. Ωστόσο, αποφάσισε την τροποποίηση των πράξεων Διοικητικού Προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2015 έως 2018, καθώς το αίτημα υποβλήθηκε εμπρόθεσμα (Άρθρο 74, Ν. 5104/2024) και αποδείχθηκε η ιδιοχρησιμοποίηση των ακινήτων για λατρευτικούς σκοπούς. Η αρμόδια φορολογική αρχή διατάχθηκε να αποδεχθεί τις τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 για τα έτη 2015-2018.

Η απόφαση 209 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά έξι (6) πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ΕΝΦΙΑ για τα φορολογικά έτη 2019 έως 2024. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται ολική απαλλαγή (100% έκπτωση του άρθρου 7 παρ. 2 του Ν. 4223/2013) λόγω αναπηρίας 80% και άνω, όπως είχε χορηγηθεί στις αρχικές δηλώσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν μετά την υποβολή εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων. Σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διοικητικές διατάξεις, το ποσό της έκπτωσης που χορηγείται σε διορθωτικό προσδιορισμό φόρου λόγω εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό της έκπτωσης που είχε χορηγηθεί με την τελευταία εκδοθείσα πράξη διοικητικού προσδιορισμού. Η διοίκηση εφάρμοσε δέσμια αρμοδιότητα, επικυρώνοντας τα καταλογιζόμενα ποσά ΕΝΦΙΑ για όλα τα έτη.

Η απόφαση 119/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, οι οποίες εκδόθηκαν από το 2ο ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης. Ο έλεγχος διαπίστωσε εκτεταμένη φοροδιαφυγή λόγω αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης, προερχόμενης κυρίως από διαδικτυακές πωλήσεις μέσω αντικαταβολής και τραπεζικών μεταφορών, για τις οποίες δεν είχαν εκδοθεί αποδείξεις λιανικής πώλησης. Ο προσφεύγων προέβαλε ισχυρισμούς περί παραβίασης του δικαιώματος ακρόασης, έλλειψης αιτιολογίας και αμφισβητούμενης νομιμότητας των αποδεικτικών στοιχείων (αρχεία ταχυμεταφορών). Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας τις πράξεις καταλογισμού φόρου, συνολικού ύψους άνω των 470.000€.

Η απόφαση 337/14-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ΝΠΔΔ (Ενοριακός Ναός) κατά των Πράξεων Απόρριψης του ΚΕΦΟΚ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο Ναός αιτούνταν την ακύρωση πράξεων απόρριψης τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 των ετών 2014 και 2015 και τη διαγραφή του φόρου ΕΝΦΙΑ, ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα απαλλάσσονται λόγω ιδιοχρησιμοποίησης για θρησκευτικό και κοινωφελή σκοπό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι το αίτημα τροποποίησης, το οποίο είχε ως συνέπεια μείωση της φορολογητέας ύλης, υποβλήθηκε μετά την παρέλευση του χρονικού ορίου παραγραφής (31.12.2019 και 31.12.2020 αντίστοιχα) του δικαιώματος του Δημοσίου για έλεγχο, σύμφωνα με το άρθρο 37 του ΚΦΔ. Ως εκ τούτου, νομίμως η φορολογική αρχή απέρριψε τις εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις.

Η απόφαση της ΔΕΔ αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα, ιατρός, αμφισβήτησε την καταλόγιση μη εκπιπτόμενων δαπανών και μη αιτιολογημένων πιστώσεων τραπεζικών λογαριασμών. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί ανάλωσης κεφαλαίου προηγουμένων ετών λόγω μη συνεχόμενης κάλυψης ετών. Ωστόσο, έκανε δεκτό μεγάλο μέρος των πιστώσεων, καθώς αποδείχθηκε ότι προέρχονταν από μεταφορές μεταξύ κοινών ή προσωπικών λογαριασμών με τον αδερφό της, είσπραξη από το Διαβαλκανικό Κέντρο, επιστροφή ασφαλιστικού συμβολαίου, και εκφορτίσεις prepaid καρτών. Συνολικά, έγιναν αποδεκτές πιστώσεις ύψους €26.885,70 (2018) και €29.316,53 (2019), οδηγώντας σε τροποποίηση (μείωση) του αρχικού καταλογισθέντος φόρου και των προστίμων.

Η Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) 91/2025 αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2017 και 2018. Η ΔΕΔ απέρριψε τους κύριους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί παραγραφής του δικαιώματος καταλογισμού για το 2017 και χαρακτήρισε ορθό τον προσδιορισμό εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι οι καταβολές τοκοχρεωλυτικών δόσεων δανείου από την ανώνυμη εταιρεία δεν αποτελούν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες. Επίσης, απάλειψε ποσά από την προσαύξηση περιουσίας του 2017 (€60.000) ως γνωστής προέλευσης (χρηματική διευκόλυνση) και μείωσε την προσαύξηση του 2018 αναγνωρίζοντας καταθέσεις μετρητών του ιδίου σε μηχανήματα ΚΑΣ. Κατόπιν της μερικής αποδοχής, τροποποιήθηκαν οι προσβαλλόμενες πράξεις και μειώθηκε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.