Η απόφαση 189/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 100€ η καθεμία, για εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων απόδοσης τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για τις φορολογικές περιόδους Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε άγνοια για τον νέο ψηφιακό τρόπο υποβολής μέσω myAADE και υπέβαλε αρχικά χειρόγραφα τις δηλώσεις μέσω της εφαρμογής 'Τα Αιτήματά μου'. Η ΔΕΔ προχώρησε σε μερική αποδοχή της προσφυγής. Συγκεκριμένα, ακυρώθηκε το πρόστιμο για τη δήλωση του Φεβρουαρίου, καθώς ο προσφεύγων ενημερώθηκε οριακά εγκαίρως για τον ορθό τρόπο υποβολής. Αντίθετα, επιβεβαιώθηκε το πρόστιμο για τη δήλωση του Μαρτίου, καθώς ο φορολογούμενος είχε ήδη ειδοποιηθεί για τη δέουσα ηλεκτρονική διαδικασία.

Η Απόφαση 137/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ενάντια στην αρνητική απάντηση του ΚΕΦΟΚ Αττικής. Ο προσφεύγων ζητούσε τη μη καταλόγιση ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2016 (€24.978,23) και 2017 (€1.619,73) για ορισμένα ακίνητα, επικαλούμενος αμετάκλητη δικαστική απόφαση (2022) που αναγνώρισε την ακυρότητα του συμβολαίου δωρεάς με το οποίο τα απέκτησε. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το αίτημα εκπρόθεσμης τροποποίησης δήλωσης ΕΝΦΙΑ, που υποβλήθηκε το 2024, απορρίφθηκε νομίμως, καθώς οι προθεσμίες παραγραφής του δικαιώματος καταλογισμού φόρου για τα έτη αυτά έληξαν την 31-12-2021 και 31-12-2022. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα ότι η παραγραφή διακόπηκε λόγω ενεργών πράξεων είσπραξης, διότι η σχετική διάταξη (άρθρο 51 ν.4174/2013) αφορά την παραγραφή του δικαιώματος είσπραξης κι όχι την παραγραφή του καταλογισμού.

Η Απόφαση 321 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος του αποβιώσαντος πατέρα του, αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ΕΝΦΙΑ (Ν. 4223/2013) των ετών 2019, 2020 και 2021, συνολικού ποσού 2.131,94€, οι οποίες αφορούσαν Ίδρυμα του οποίου ο πατέρας ήταν νόμιμος εκπρόσωπος. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας είχε παραιτηθεί και ζήτησε ακύρωση των οφειλών. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι οφειλές είχαν καταστεί οριστικές, καθώς δεν είχαν αμφισβητηθεί εγκαίρως από τον θανόντα ή το Ίδρυμα. Συνεπώς, η αμφισβήτηση ανάγεται πλέον στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και πρέπει να προσβληθεί με ανακοπή ενώπιον του αρμόδιου Διοικητικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 217 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, καθιστώντας την ΔΕΔ αναρμόδια.

Η απόφαση 706/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της απάντησης του Κέντρου Φορολογίας Κεφαλαίου (ΚΕΦΟΚ) Αττικής. Το ΚΕΦΟΚ είχε απορρίψει την αίτηση του προσφεύγοντος για επιστροφή Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και δημοτικού φόρου, συνολικού ύψους 2.472,00 €, ο οποίος είχε καταβληθεί αχρεώστητα λόγω μη σύνταξης του μεταβιβαστικού συμβολαίου. Η απόρριψη βασίστηκε στην παρέλευση της ετήσιας προθεσμίας (άρθρο 16 α.ν. 1521/1950). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος είναι βάσιμος, καθώς η προθεσμία για επιστροφή ΦΜΑ λόγω μη σύνταξης συμβολαίου είναι πενταετής, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 42 παρ. 5 ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ ακυρώνει την πράξη απόρριψης του ΚΕΦΟΚ και διατάσσει την επιστροφή του αχρεώστητα καταβληθέντος ποσού.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξεων Απόρριψης εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων Ε9 για τα έτη 2015, 2016, 2017 και 2018, οι οποίες είχαν αρχικά εκδοθεί από την Προϊσταμένη του ΚΕΦΟΚ ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση των πράξεων και τον επανυπολογισμό του ΕΝΦΙΑ, επικαλούμενος ότι ένα ακίνητο είχε πωληθεί από το 2008 και ότι λόγω άγνοιας δεν είχε προβεί σε διορθώσεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για κοινοποίηση πράξης φόρου (ΕΝΦΙΑ) για τα έτη αυτά έχει παραγραφεί (πενταετία), με τις προθεσμίες να λήγουν από το 2020 έως το 2023. Δεδομένου ότι το αίτημα αφορά ανάκληση φορολογητέας ύλης και υποβλήθηκε μετά την παραγραφή, δεν μπορεί να γίνει δεκτό, ούτε μπορούν να εφαρμοστούν οι διατάξεις περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας. Συνεπώς, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 702/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης του ΚΕΦΟΚ ΑΤΤΙΚΗΣ σχετικά με την εκκαθάριση εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης Ε9 για το έτος 2017. Ο προσφεύγων ζητούσε τη διαγραφή των στοιχείων οικοπέδου για το διαμέρισμά του, επιχειρηματολογώντας ότι πρόκειται για πολυκατοικία με σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας και εξαντλημένη δόμηση, επικαλούμενος πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης. Ο ΚΕΦΟΚ είχε απορρίψει την εκκαθάριση λόγω παραγραφής (άρθρο 37 του Ν. 5104/2024). Η ΔΕΔ, αφού μελέτησε την προσκομισθείσα πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και διαπίστωσε ότι το ακίνητο εμφανίζεται χωρίς στοιχεία οικοπέδου στα Ε9 των ετών 2016, 2018 έως 2024, έκρινε ότι ο ισχυρισμός περί πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης είναι βάσιμος. Συνεπώς, η ΔΕΔ αποδέχεται την προσφυγή και διατάσσει την αρμόδια φορολογική αρχή να αποδεχθεί την τροποποιητική δήλωση Ε9 του 2017.

Η απόφαση 209 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά έξι (6) πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου ΕΝΦΙΑ για τα φορολογικά έτη 2019 έως 2024. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται ολική απαλλαγή (100% έκπτωση του άρθρου 7 παρ. 2 του Ν. 4223/2013) λόγω αναπηρίας 80% και άνω, όπως είχε χορηγηθεί στις αρχικές δηλώσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν μετά την υποβολή εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων. Σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διοικητικές διατάξεις, το ποσό της έκπτωσης που χορηγείται σε διορθωτικό προσδιορισμό φόρου λόγω εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό της έκπτωσης που είχε χορηγηθεί με την τελευταία εκδοθείσα πράξη διοικητικού προσδιορισμού. Η διοίκηση εφάρμοσε δέσμια αρμοδιότητα, επικυρώνοντας τα καταλογιζόμενα ποσά ΕΝΦΙΑ για όλα τα έτη.

Η απόφαση 1376/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού ΕΝ.Φ.Ι.Α. του έτους 2025, ύψους 508,24€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση του φόρου επικαλούμενη έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας και έλλειψη υποχρέωσης καταβολής ΕΝΦΙΑ για τρία ακίνητα (δύο διαμερίσματα και την αέρινη στήλη) στο Διδυμότειχο, τα οποία, αν και αποκτήθηκαν με αντιπαροχή, δεν της είχαν ακόμη παραδοθεί ως ημιτελή. Η Διοίκηση απέρριψε τους ισχυρισμούς, καθότι ο υπολογισμός έγινε σύμφωνα με τον νόμο Ν.4223/2013, εφαρμόζοντας τον Συντελεστή Ημιτελών Κτισμάτων (Σ.Η.Κ.) 0,4, και τονίζοντας ότι ο ΕΝΦΙΑ επιβάλλεται βάσει της κατοχής ακίνητης περιουσίας ως φορολογητέας ύλης, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη εισοδήματος.

Η Απόφαση 164/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή δύο συγκυρίων κατά πράξεων Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) της Δ.Ο.Υ. Πύργου, συνολικού ύψους 8.544,25 ευρώ, που αφορούν τη διανομή ενός αδόμητου οικοπέδου. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν τη μείωση της καθορισθείσας αντικειμενικής αξίας (336 ευρώ/τ.μ.) προβάλλοντας ότι είναι υπερβολική και αντισυνταγματική, επικαλούμενοι δικαστικές αποφάσεις για ΕΝΦΙΑ και Τέλος Ακίνητης Περιουσίας προηγούμενων ετών, στις οποίες η αξία είχε προσδιοριστεί στα 60 ευρώ/τ.μ. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν υφίσταται δεδικασμένο για τον ΦΜΑ και ότι η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει τις νέες αντικειμενικές αξίες (ισχύουσες από 01/01/2022). Επισήμανε επίσης ότι η αμφισβήτηση της προκαθορισμένης αντικειμενικής αξίας έναντι της αγοραίας, σύμφωνα με το άρθρο 41 του ν.1249/1982, εμπίπτει στην αρμοδιότητα των Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι της Διοίκησης.

Η υπ' αριθμ. 1322/17-07-2025 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ έτους 2025, ύψους 321,07€. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση μέρους του φόρου (276,28€) για ακίνητο στον Δήμο Κιλελέρ, επικαλούμενος απαλλαγή λόγω κήρυξης της περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξαιτίας των πλημμυρών του 2023 (Daniel). Η ΔΕΔ έκρινε ότι, δεδομένης της παράτασης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, η απαλλαγή για το έτος 2025 χορηγείται μόνο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, όπως η προσκόμιση Πρωτοκόλλου Αυτοψίας Επικινδύνως Ετοιμόρροπου Κτηρίου ή Έκθεσης Αυτοψίας. Καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά, η προσφυγή απορρίφθηκε ως νόμω και ουσία αβάσιμη, και η αρχική φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε.