Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου. Ο προσφεύγων, ο οποίος είχε υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, ζητούσε να φορολογηθεί ως έχων σχέση εξαρτημένης εργασίας, και όχι ως ασκών επιχειρηματική δραστηριότητα. Υποστήριζε ότι πληρούσε σωρευτικά τις προϋποθέσεις της περ. στ' της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013, καθώς όλο το εισόδημα προερχόταν από έναν εργοδότη (Δήμο) και δεν διατηρούσε επαγγελματική εγκατάσταση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), βασιζόμενη σε παλαιότερα έγγραφα του Δήμου που χαρακτήριζαν τις παροχές ως εξαρτημένες υπηρεσίες με καθημερινό ωράριο και επίβλεψη, έκρινε ότι ο προσφεύγων υπάγεται στις διατάξεις της περ. β' της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την αρνητική απάντηση της Δ.Ο.Υ. και διέταξε τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης, ώστε ο προσφεύγων να φορολογηθεί με την κλίμακα του εισοδήματος από μισθωτή εργασία.

Η απόφαση εκδόθηκε από τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) και αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης ταξί κατά διορθωτικών πράξεων Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο αρχικός έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεσες μεθόδους (σχέση τιμής πώλησης προς συνολικό όγκο κύκλου εργασιών) λόγω παραβάσεων μη έκδοσης αποδείξεων. Η ΔΕΔ έκρινε εν μέρει βάσιμους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος. Τροποποίησε τον προσδιορισμό των ακαθάριστων εσόδων μειώνοντας τα εκτιμώμενα διανυθέντα χιλιόμετρα κατά 15%, ώστε να συνυπολογιστούν οι διαδρομές επιστροφής άνευ πελάτη. Επίσης, δέχτηκε ότι το μεγαλύτερο μέρος των πιστώσεων που είχαν φορολογηθεί ως προσαύξηση περιουσίας προερχόταν από μεταφορές της συζύγου, ακυρώνοντας τον καταλογισμό για αυτά τα ποσά.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενης κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου, σχετικά με τον χαρακτηρισμό του εισοδήματός της για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε να φορολογηθεί ως μισθωτή (εξαρτημένη εργασία) αντί ως ασκούσα επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς το 100% του εισοδήματός της προερχόταν από σύμβαση με τον Δήμο Ρεθύμνου και δεν διέθετε επαγγελματική εγκατάσταση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, βάσει των πραγματικών δεδομένων και προηγούμενων εγγράφων του Δήμου που επιβεβαίωναν τον εξαρτημένο χαρακτήρα των υπηρεσιών (σχέση εξαρτημένης εργασίας), συντρέχουν οι προϋποθέσεις της περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την αρνητική απάντηση και διέταξε τη Δ.Ο.Υ. να διενεργήσει νέα εκκαθάριση με βάση την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος μισθωτών.

Η απόφαση 74 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή των δύο προσφευγόντων και επικυρώνει την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου του φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου, ύψους 1.922,69€. Οι προσφεύγοντες ζητούσαν να μην φορολογηθεί η πρώτη προσφεύγουσα για ποσό 5.760,00€ ή 5.500€ που προερχόταν από ανείσπρακτη αποζημίωση χρήσης ακινήτου, έναντι του οποίου είχε ασκήσει αγωγή. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η αποζημίωση χρήσης ακινήτου δεν εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 4 του Ν. 4172/2013 περί «Ανείσπρακτων Εισοδημάτων από Εκμίσθωση Ακίνητης Περιουσίας», βάσει της ΠΟΛ 1102/2016 και της νομολογίας του Αρείου Πάγου (1971/2022).

Η απόφαση 1463/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα, μέλος Ε.ΔΙ.Π. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητούσε να μην φορολογηθεί το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (1.200,00 €) που έλαβε, επικαλούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 29/2014) πως δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 12 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) και τις διευκρινίσεις της ΑΑΔΕ (ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025), το επίδομα αυτό εντάσσεται στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές του ν. 5045/2023, συνιστά εισόδημα από μισθωτή εργασία και πρέπει να φορολογηθεί, καθώς δεν περιλαμβάνεται στις ρητές εξαιρέσεις του άρθρου 14 ΚΦΕ. Ως αποτέλεσμα, η αρχική πράξη προσδιορισμού φόρου επικυρώθηκε.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματος μερικής ανάκλησης/τροποποίησης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2016. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ποσό €28.981,33, δηλωμένο ως εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, το οποίο προερχόταν από την εκκαθάριση Επενδυτικού Λογαριασμού Κάλυψης Στεγαστικών Παροχών του πρώην Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, ακολουθώντας ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου, έκρινε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ποσού (€27.591,25), αν και αποτελεί εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, έπρεπε να φορολογηθεί το 2013, συνεπώς το δικαίωμα φορολόγησης έχει παραγραφεί από 31.12.2019. Το υπόλοιπο ποσό (€1.390,08), που αφορά ωφέλεια από την καθυστέρηση εκκαθάρισης, κρίθηκε ως εισόδημα από κεφάλαιο (τόκοι) του φορολογικού έτους 2016. Εντέλλεται ο Προϊστάμενος της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. να διενεργήσει νέα εκκαθάριση της δήλωσης του 2016 βάσει του σκεπτικού αυτού.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου του φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ. Η προσφεύγουσα, η οποία παρείχε υπηρεσίες εκπαίδευσης βάσει δύο συμβάσεων έργου, ισχυρίστηκε ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις του άρθρου 12 παρ. 2 του Κ.Φ.Ε., ώστε να φορολογηθεί ως μισθωτή και όχι ως ασκούσα εμπορική επιχείρηση. Η ΔΕΔ αποδέχεται την προσφυγή, κρίνοντας ότι η φορολογούμενη υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου 12 παρ. 2 του Ν. 4172/2013 (εισόδημα από μισθωτή εργασία) και εντέλλει τη Δ.Ο.Υ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ να διενεργήσει νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος για το έτος 2023, σύμφωνα με την κλίμακα των μισθωτών.

Η Απόφαση 1240/07.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων της Δ.Ο.Υ. Λάρισας για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε το προσωρινό διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εισοδήματος και το σημείωμα διαπιστώσεων ελέγχου, υποστηρίζοντας ότι οι καταθέσεις μικροποσών σε τραπεζικούς λογαριασμούς συνιστούσαν εισόδημα από την άσκηση οικογενειακής επιχείρησης (εκμετάλλευση υπεραστικού λεωφορείου) το οποίο ήδη είχε φορολογηθεί. Η ΔΕΔ απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, κρίνοντας ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις (σημείωμα διαπιστώσεων ελέγχου και προσωρινός διορθωτικός προσδιορισμός) δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, κατά των οποίων προβλέπεται η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής βάσει του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση (Αρ. 1203/01.07.2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 2.212,10€, η οποία βασίστηκε στον προσδιορισμό ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα (14.534,52€). Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής, ισχυρίστηκε ότι το τεκμαρτό ποσό έπρεπε να μειωθεί λόγω εισοδημάτων από μισθωτή εργασία στο εξωτερικό, βάσει του άρθρου 28Β ΚΦΕ, ή λόγω ανωτέρας βίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν είχε υποχρέωση δήλωσης εισοδήματος μισθωτής εργασίας στην Ελλάδα και, επομένως, δεν μπορούσε να εφαρμοστεί η μείωση. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για ανωτέρα βία, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε ακολουθήσει τη νόμιμη διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμηρίου, είτε μέσω αίτησης για αντικειμενικούς λόγους (Άρθρο 28Α παρ. 3) είτε μέσω αιτήματος διενέργειας ελέγχου (Άρθρο 28Α παρ. 4), με τη συμπλήρωση του κωδικού 443.

Η απόφαση 416/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που είχε υποβληθεί κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η πράξη, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, αφορούσε την προσθήκη εισοδημάτων (συντάξεις και μισθοί) γερμανικής προέλευσης, τα οποία δεν είχαν δηλωθεί, αλλά είχαν γίνει γνωστά στη φορολογική αρχή μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η σύνταξη έπρεπε να φορολογηθεί μόνο στη Γερμανία βάσει της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολόγησης. Παρ' όλα αυτά, η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς η νόμιμη ηλεκτρονική κοινοποίηση της πράξης ολοκληρώθηκε στις 15.04.2024, ενώ η προσφυγή υποβλήθηκε στις 07.11.2024, πέραν της τριακονταήμερης προθεσμίας.