Η απόφαση 271/21-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι πράξεις αρχικά καταλόγισαν προσαύξηση περιουσίας (αδήλωτα εισοδήματα) από καταθέσεις μετρητών σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Ο προσφεύγων (εκμεταλλευτής ΤΑΞΙ) ισχυρίστηκε ότι οι καταθέσεις (2.930,00€ για το 2019 και 1.970,60€ για το 2020) προήλθαν από τις νόμιμες εισπράξεις της επιχείρησής του. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι καταθέσεις αυτές καλύπτονται από τα δηλωθέντα ακαθάριστα έσοδά του, με αποτέλεσμα την πλήρη ακύρωση της πράξης του 2019 (από 1.450,35€ σε 0€). Για το 2020, η πράξη τροποποιήθηκε. Μόνο το ποσό των 233,32€ κρίθηκε ως φορολογητέο εισόδημα, οδηγώντας σε μείωση του συνολικού ποσού προς καταβολή από 1.090,94€ σε 115,50€.

Η απόφαση 879/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2021, ύψους €44.019,77 (φόρος και πρόστιμο), που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Η πράξη εκδόθηκε λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας, καθώς εντοπίστηκαν αδικαιολόγητες πρωτογενείς καταθέσεις ύψους €91.290,98 στην προσφεύγουσα. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα ποσά προήλθαν από οικονομίες σε μετρητά του αποβιώσαντος συζύγου της. Παρόλο που η ελεγκτική υπηρεσία αναγνώρισε την ύπαρξη διαθέσιμου οικογενειακού κεφαλαίου προς ανάλωση, η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό της, καθώς η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν σαφώς ότι οι καταθέσεις προήλθαν από το εν λόγω κεφάλαιο (πχ. καταθετήρια) και δεν δικαιολόγησε καταθέσεις από τρίτα πρόσωπα. Η Δ.Ε.Δ. προέβη μόνο σε τροποποίηση της αιτιολογίας της πράξης ως προς τη νομική βάση του προστίμου, από τον ν. 5104/2024 στον ν. 4987/2022.

Η απόφαση 999 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιώτη ιατρού (ψυχιάτρου) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, οι οποίες του επέβαλαν συνολικές οφειλές περίπου €30.000. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντικές πιστώσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς, κυρίως μέσω καταθέσεων μετρητών, τις οποίες ο προσφεύγων δήλωσε ότι προέρχονταν από τον τζίρο της επιχείρησής του αλλά δεν είχαν δηλωθεί. Ο κύριος ισχυρισμός του για ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το υπολογιζόμενο διαθέσιμο οικογενειακό εισόδημα σε μετρητά (€175.586,64) ήταν σημαντικά μικρότερο από το κεφάλαιο που διατηρούσε ήδη σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην αλλοδαπή (€343.273,47) την 01-01-2021, συνεπώς δεν υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο προς αιτιολόγηση των νέων καταθέσεων.

Η απόφαση 57 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή και επικυρώνει τον Οριστικό Προσδιορισμό Προστίμου ύψους €12.662,77 για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε για μη τήρηση αξιόπιστου λογιστικού συστήματος και κατάλληλων αρχείων, καθώς και για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων που επιβαρύνονται με Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, κρίνοντας ότι τα λογιστικά αρχεία, όπως το βιβλίο απογραφής και το μητρώο παγίων, ήταν ανεπαρκή για τη διενέργεια ελεγκτικών επαληθεύσεων. Επιπλέον, οι πιστώσεις/καταθέσεις που οδήγησαν στον καταλογισμό της μη έκδοσης παραστατικών δεν αιτιολογήθηκαν επαρκώς.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου, για το φορολογικό έτος 2018, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό ύψους €39.533,29. Η πράξη εκδόθηκε λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας ύψους €69.083,88 από ανεξήγητες πρωτογενείς πιστώσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Ο προσφεύγων ζήτησε ακύρωση, επικαλούμενος ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών, κέρδη εταιρείας, μισθώματα, μισθοδοσία συζύγου και δώρα γάμου, καθώς και παράνομη επιβολή προστίμου και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, καθώς ο προσφεύγων δεν παρείχε επαρκείς αποδείξεις για την αιτιολόγηση των πιστώσεων. Κατέληξε στην επικύρωση της αρχικής πράξης της ΔΟΥ Σερρών.

Η απόφαση 565 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλογίστηκαν λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας, ύψους 160.968,70 € για το 2018 και 527.360,45 € για το 2019, από πρωτογενείς καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς που δεν δικαιολογήθηκαν επαρκώς. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, μη νόμιμη εφαρμογή των διατάξεων, αδυναμία αιτιολόγησης μικροποσών και παράλειψη εξέτασης ανάλωσης κεφαλαίου. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, καθώς η επιχείρηση εμφάνιζε ζημίες τα εξεταζόμενα έτη και οι δικαιολογίες για τις πιστώσεις κρίθηκαν ανεπαρκείς, διατηρώντας το συνολικό οφειλόμενο ποσό φόρου και προστίμων στα 396.398,00 €.

Η απόφαση 114/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φυσικού προσώπου με κύρια δραστηριότητα κομμωτηρίου, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 (Δ.Ο.Υ. Δράμας). Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας προσαύξηση περιουσίας λόγω μη αιτιολογημένων πιστώσεων (37.450€ το 2018 και 37.710€ το 2019) και μη κάλυψη δαπανών, συμπεριλαμβανομένων δαπανών ανέγερσης κατοικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί επαρκούς οικογενειακού κεφαλαίου παρελθόντων ετών, αλλά έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό περί εσφαλμένου καταλογισμού του συνόλου των πιστώσεων σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Κατόπιν μερικής αποδοχής, οι μη αιτιολογημένες πιστώσεις που καταλογίζονται στην προσφεύγουσα διαμορφώνονται σε 23.675,00€ (2018) και 26.310,00€ (2019), οδηγώντας σε μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 688/30-04-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, η οποία επέβαλε φόρο και πρόστιμο συνολικού ύψους 6.228,20€. Η πράξη βασίστηκε σε έλεγχο που ξεκίνησε μετά από έκθεση της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων, διαπιστώνοντας ανεξήγητες πιστώσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς ύψους 12.582,22€, τις οποίες καταλόγισε ως εισόδημα από προσαύξηση περιουσίας. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί παραβίασης δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και περί μη νομότυπης διενέργειας ελέγχου. Επίσης, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί κάλυψης του ποσού μέσω ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, καθώς ο φορολογούμενος δεν είχε δηλώσει μετρητά εκτός τραπεζικού συστήματος και οι καταθέσεις ήταν χρονικά κοντινές στις αναλήψεις, γεγονός που δεν συνάδει με επανακατάθεση παλαιών διαθεσίμων.

Η Απόφαση 1240/07.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων της Δ.Ο.Υ. Λάρισας για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε το προσωρινό διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εισοδήματος και το σημείωμα διαπιστώσεων ελέγχου, υποστηρίζοντας ότι οι καταθέσεις μικροποσών σε τραπεζικούς λογαριασμούς συνιστούσαν εισόδημα από την άσκηση οικογενειακής επιχείρησης (εκμετάλλευση υπεραστικού λεωφορείου) το οποίο ήδη είχε φορολογηθεί. Η ΔΕΔ απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, κρίνοντας ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις (σημείωμα διαπιστώσεων ελέγχου και προσωρινός διορθωτικός προσδιορισμός) δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, κατά των οποίων προβλέπεται η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής βάσει του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση 525/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό €46.257,13 (€27.588,05 κύριος φόρος, €13.794,03 πρόστιμο και €4.875,03 ειδική εισφορά αλληλεγγύης), βασιζόμενη σε διαπιστωμένη προσαύξηση περιουσίας ύψους €83.600,21. Η προσαύξηση προήλθε από πρωτογενείς καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς τις οποίες ο προσφεύγων δεν αιτιολόγησε. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι τα ποσά ήταν αποταμιεύσεις, εισπράξεις λιανικής που ήδη φορολογήθηκαν, ή οικονομική βοήθεια από συγγενείς. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους, επικυρώνοντας την ορθότητα του καταλογισμού από τη φορολογική αρχή.