Η απόφαση 910/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ακύρωση οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2021. Η αρχική πράξη είχε επιβάλει συνολικό ποσό φόρου και προστίμου €75.918,15 στον προσφεύγοντα, βασιζόμενη σε προσαύξηση περιουσίας ύψους €153.370,00, η οποία προέκυψε από ανεξήγητες πρωτογενείς καταθέσεις μετρητών. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι ο τραπεζικός του λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε για τη διαχείριση της ατομικής επιχείρησης του πατέρα του (είσπραξη εσόδων μετρητών από πωλήσεις και άμεση πληρωμή υποχρεώσεων). Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα στοιχεία, διαπίστωσε ότι ο λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε εκτενώς για την κάλυψη δραστηριοτήτων της επιχείρησης του πατέρα, με τις πιστώσεις (€186.714,26) να αντιστοιχούν σε εξόφληση υποχρεώσεων (€184.115,03). Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς του, ακύρωσε την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, και μηδένισε την οριστική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 525/01-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό €46.257,13 (€27.588,05 κύριος φόρος, €13.794,03 πρόστιμο και €4.875,03 ειδική εισφορά αλληλεγγύης), βασιζόμενη σε διαπιστωμένη προσαύξηση περιουσίας ύψους €83.600,21. Η προσαύξηση προήλθε από πρωτογενείς καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς τις οποίες ο προσφεύγων δεν αιτιολόγησε. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι τα ποσά ήταν αποταμιεύσεις, εισπράξεις λιανικής που ήδη φορολογήθηκαν, ή οικονομική βοήθεια από συγγενείς. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους, επικυρώνοντας την ορθότητα του καταλογισμού από τη φορολογική αρχή.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά της υπ’ αριθ. ……./13-09-2024 πράξης προσδιορισμού προστίμου, φορολογικού έτους 2019, ύψους 16.971,58€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων για πράξεις που επιβαρύνονται με ΦΠΑ, συνολικού ποσού 141.429,84€. Οι διαπιστώσεις προήλθαν από μερικό έλεγχο με τη χρήση έμμεσης τεχνικής (ανάλυση ρευστότητας) στους τραπεζικούς λογαριασμούς, όπου εντοπίστηκαν μη αιτιολογημένες πιστώσεις. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι πιστώσεις αφορούσαν καταθέσεις μετρητών από πωλήσεις της επιχείρησής της, αλλά η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς της αβάσιμους διότι δεν προσκόμισε τα αναγκαία αποδεικτικά στοιχεία.

Η απόφαση 879/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2021, ύψους €44.019,77 (φόρος και πρόστιμο), που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Η πράξη εκδόθηκε λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας, καθώς εντοπίστηκαν αδικαιολόγητες πρωτογενείς καταθέσεις ύψους €91.290,98 στην προσφεύγουσα. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα ποσά προήλθαν από οικονομίες σε μετρητά του αποβιώσαντος συζύγου της. Παρόλο που η ελεγκτική υπηρεσία αναγνώρισε την ύπαρξη διαθέσιμου οικογενειακού κεφαλαίου προς ανάλωση, η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό της, καθώς η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε στοιχεία που να αποδεικνύουν σαφώς ότι οι καταθέσεις προήλθαν από το εν λόγω κεφάλαιο (πχ. καταθετήρια) και δεν δικαιολόγησε καταθέσεις από τρίτα πρόσωπα. Η Δ.Ε.Δ. προέβη μόνο σε τροποποίηση της αιτιολογίας της πράξης ως προς τη νομική βάση του προστίμου, από τον ν. 5104/2024 στον ν. 4987/2022.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020, οι οποίες εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Δράμας. Στον προσφεύγοντα, κάτοικο Γερμανίας, καταλογίσθηκε προσαύξηση περιουσίας λόγω πρωτογενών πιστώσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς του, συνολικού ύψους 47.825,00€ (2018), 101.494,00€ (2019) και 101.621,00€ (2020). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι συναλλαγές έγιναν εν αγνοία του από συγγενικό πρόσωπο για το εκτός γάμου τέκνο του. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς του, κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε η πλημμέλεια των πράξεων προσδιορισμού του φόρου και επικύρωσε τα καταλογισθέντα ποσά. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανέρχεται σε 132.595,87€.

Η απόφαση 999 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιώτη ιατρού (ψυχιάτρου) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, οι οποίες του επέβαλαν συνολικές οφειλές περίπου €30.000. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντικές πιστώσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς, κυρίως μέσω καταθέσεων μετρητών, τις οποίες ο προσφεύγων δήλωσε ότι προέρχονταν από τον τζίρο της επιχείρησής του αλλά δεν είχαν δηλωθεί. Ο κύριος ισχυρισμός του για ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το υπολογιζόμενο διαθέσιμο οικογενειακό εισόδημα σε μετρητά (€175.586,64) ήταν σημαντικά μικρότερο από το κεφάλαιο που διατηρούσε ήδη σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην αλλοδαπή (€343.273,47) την 01-01-2021, συνεπώς δεν υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο προς αιτιολόγηση των νέων καταθέσεων.

Η απόφαση 688/30-04-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, η οποία επέβαλε φόρο και πρόστιμο συνολικού ύψους 6.228,20€. Η πράξη βασίστηκε σε έλεγχο που ξεκίνησε μετά από έκθεση της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων, διαπιστώνοντας ανεξήγητες πιστώσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς ύψους 12.582,22€, τις οποίες καταλόγισε ως εισόδημα από προσαύξηση περιουσίας. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί παραβίασης δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης και περί μη νομότυπης διενέργειας ελέγχου. Επίσης, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί κάλυψης του ποσού μέσω ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών, καθώς ο φορολογούμενος δεν είχε δηλώσει μετρητά εκτός τραπεζικού συστήματος και οι καταθέσεις ήταν χρονικά κοντινές στις αναλήψεις, γεγονός που δεν συνάδει με επανακατάθεση παλαιών διαθεσίμων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιώτη, ασκούντος ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου επίπλων, κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2021. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 30.043,54€, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών του δαπανών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ήταν παράνομη και αναιτιολόγητη και ότι οι σχετικές διατάξεις παραβιάζουν το Σύνταγμα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, επικυρώνοντας τη συνολική οφειλή ύψους 14.795,87€.

Η απόφαση 565 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλογίστηκαν λόγω διαπίστωσης προσαύξησης περιουσίας, ύψους 160.968,70 € για το 2018 και 527.360,45 € για το 2019, από πρωτογενείς καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς που δεν δικαιολογήθηκαν επαρκώς. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, μη νόμιμη εφαρμογή των διατάξεων, αδυναμία αιτιολόγησης μικροποσών και παράλειψη εξέτασης ανάλωσης κεφαλαίου. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς, καθώς η επιχείρηση εμφάνιζε ζημίες τα εξεταζόμενα έτη και οι δικαιολογίες για τις πιστώσεις κρίθηκαν ανεπαρκείς, διατηρώντας το συνολικό οφειλόμενο ποσό φόρου και προστίμων στα 396.398,00 €.

Η Απόφαση 312/27.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο επιβλήθηκε βάσει του άρθρου 53 παρ. 1 του Ν. 5104/2024 λόγω μη ανταπόκρισης του προσφεύγοντος εντός δεκαπέντε (15) ημερών σε ηλεκτρονική πρόσκληση της ΑΑΔΕ για υποβολή δικαιολογητικών της αρχικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, τα οποία αφορούσαν την ανάλωση κεφαλαίου. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε επισυνάψει τα δικαιολογητικά και δεν ειδοποιήθηκε επαρκώς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η φορολογική αρχή ορθώς επέβαλε το πρόστιμο, καθώς ο φορολογούμενος δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα προσκόμισης στοιχείων, με αποτέλεσμα την απόρριψη του ισχυρισμού του ως αβάσιμου και την διατήρηση του προστίμου.