Η απόφαση 891 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της (με κύρια δραστηριότητα Λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών ειδών) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, διατηρώντας καταλογισμό συνολικού ποσού €70.639,54 και €88.742,06 αντίστοιχα. Ο έλεγχος διαπίστωσε προσαύξηση περιουσίας, ύψους €123.412,05 (2019) και €179.276,88 (2020), από αναιτιολόγητες πρωτογενείς τραπεζικές καταθέσεις. Η προσφεύγουσα φορολογήθηκε με βάση τις γενικές διατάξεις, καθώς το προσδιορισθέν εισόδημα ήταν υψηλότερο από αυτό που προέκυψε με την έμμεση τεχνική της ανάλυσης ρευστότητας. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας για παράνομη χρήση έμμεσων τεχνικών και έλλειψη αιτιολογίας απορρίφθηκαν.

Πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ εφαρμογή έμμεσων τεχνικών (ανάλυση ρευστότητας) για τα φορ. έτη 2018-2019

Η Απόφαση 523 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2019, ύψους 1.462,99€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας), καθώς πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν.4172/2013: διαπιστώθηκε μη έκδοση ενός φορολογικού στοιχείου και προσαύξηση περιουσίας λόγω αδικαιολόγητων πρωτογενών καταθέσεων ύψους 977,32€. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών και ότι κατείχε ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκαν, καθώς θεωρήθηκαν αβάσιμοι και αναπόδεικτοι.

Η απόφαση 181/03.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019 (συνολικό καταλογιζόμενο ποσό 177.966,94€). Τα κύρια σημεία των προσβαλλόμενων πράξεων ήταν η λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, η μη αναγνώριση ενδοκοινοτικών παραδόσεων (πωλήσεις στην Κύπρο χωρίς ΦΠΑ) και η καταλογογράφηση μη αιτιολογημένων πιστώσεων τραπεζικών λογαριασμών ως αποκρυβέντα έσοδα, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, επικυρώνοντας την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου και την ορθότητα των καταλογισμών.

Η απόφαση 176/03.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι προσβαλλόμενες πράξεις προέκυψαν από έλεγχο που χρησιμοποίησε έμμεσες μεθόδους (άρθρο 28 ν.4172/2013) λόγω μη έκδοσης Αποδείξεων Παροχής Υπηρεσιών (ΑΠΥ) για εισπράξεις μέσω POS, λόγω λογιστικών διαφορών, και λόγω προσαύξησης περιουσίας από πρωτογενείς καταθέσεις αγνώστου πηγής. Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα για το 2018 σε 53.500,00€ και για το 2019 σε 156.670,00€, βασιζόμενος σε διαθέσιμα στοιχεία (ΗΔΙΚΑ). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, θεωρώντας βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά δύο οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Για το 2018, διαπιστώθηκε αποκρυβείσα ύλη ύψους 51.631,69€ (αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας) μέσω της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας, οδηγώντας σε συνολικό καταλογισμό 29.845,90€. Για το 2019, καταλογίστηκε λογιστική διαφορά 74.886,65€ λόγω μη εξόφλησης δαπανών άνω των 500€ ή μισθοδοσίας με ηλεκτρονικό μέσο πληρωμής, με συνολικό φόρο και πρόστιμο 45.788,16€. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, επικυρώνοντας τη νομιμότητα των έμμεσων τεχνικών λόγω ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για κάλυψη προσωπικών δαπανών, και κρίνοντας ότι δεν προσκομίστηκαν τα απαιτούμενα τραπεζικά έγγραφα για την εξόφληση των επίμαχων δαπανών.

Η απόφαση 114/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φυσικού προσώπου με κύρια δραστηριότητα κομμωτηρίου, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 (Δ.Ο.Υ. Δράμας). Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας προσαύξηση περιουσίας λόγω μη αιτιολογημένων πιστώσεων (37.450€ το 2018 και 37.710€ το 2019) και μη κάλυψη δαπανών, συμπεριλαμβανομένων δαπανών ανέγερσης κατοικίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί επαρκούς οικογενειακού κεφαλαίου παρελθόντων ετών, αλλά έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό περί εσφαλμένου καταλογισμού του συνόλου των πιστώσεων σε κοινούς τραπεζικούς λογαριασμούς. Κατόπιν μερικής αποδοχής, οι μη αιτιολογημένες πιστώσεις που καταλογίζονται στην προσφεύγουσα διαμορφώνονται σε 23.675,00€ (2018) και 26.310,00€ (2019), οδηγώντας σε μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 821/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή (1ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης) εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της ανάλυσης ρευστότητας, διαπιστώνοντας ότι το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα της προσφεύγουσας (ατομική επιχείρηση) ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Προσδιορίστηκε αποκρυβείσα ύλη ύψους 113.975,38€ (2018) και 156.614,19€ (2019), η οποία φορολογήθηκε ως αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης εφαρμογής έμμεσων τεχνικών, λανθασμένου προσδιορισμού διαθέσιμων μετρητών έναρξης και μη συμψηφισμού παλαιών ζημιών απορρίφθηκαν. Ως εκ τούτου, διατηρήθηκαν τα καταλογιζόμενα ποσά φόρου, προστίμου και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης (συνολικά 64.053,09€ για το 2018 και 88.996,52€ για το 2019).

Η απόφαση 730 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φορολογούμενη (ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου τροφίμων) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της φορολογούμενης σχετικά με τη μη αναγνώριση δαπανών άνω των 500€ που εξοφλήθηκαν με μετρητά, κρίνοντας ότι οι σχετικοί περιορισμοί του άρθρου 23 του ν. 4172/2013 εφαρμόζονται. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) για το 2018, καθώς το ποσό των προσωπικών δαπανών δεν καλυπτόταν από τα δηλωθέντα οικογενειακά εισοδήματα. Έγινε δεκτή μόνο (ως δεύτερος ισχυρισμός) η αναγνώριση μίας δαπάνης 609,93€, η οποία αποδείχθηκε ότι εξοφλήθηκε με χρεωστική κάρτα. Ωστόσο, η μερική αυτή αποδοχή δεν επηρέασε τα τελικά καταλογισθέντα ποσά για το 2018 λόγω της εφαρμογής των έμμεσων μεθόδων προσδιορισμού.

Η απόφαση 398/12-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, η οποία βασίστηκε στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε το ύψος των αρχικών τραπεζικών υπολοίπων, τις αυξήσεις πληρωτέων λογαριασμών και την αναγραφή φόρων στις αναλώσεις. Η ΔΕΔ εν μέρει δέχθηκε τους ισχυρισμούς του, με αποτέλεσμα τη διόρθωση του πίνακα ανάλυσης ρευστότητας και τη μείωση της προσαύξησης περιουσίας από 64.227,36€ σε 29.320,51€. Το τελικό φορολογητέο εισόδημα για το 2018 προσδιορίστηκε στα 32.263,84€, μειώνοντας την αρχική φορολογική οφειλή και το επιβληθέν πρόστιμο.