Η Απόφαση 180/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ατομικής επιχείρησης κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η φορολογική αρχή επικύρωσε τον προσδιορισμό του εισοδήματος βάσει γενικών διατάξεων και έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας), καθώς διαπιστώθηκε λήψη 41 εικονικών φορολογικών στοιχείων το 2018 και μη αιτιολογημένες πρωτογενείς τραπεζικές πιστώσεις. Συγκεκριμένα, 185.058,15€ (2018) και 175.373,00€ (2019) θεωρήθηκαν αποκρυβέντα έσοδα. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί νομιμότητας των συναλλαγών και παραβίασης της διαδικασίας.

Η απόφαση 108/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ασκούντα ατομική επιχείρηση (βουλκανιζατέρ) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Οι πράξεις αυτές βασίστηκαν στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) λόγω διαπιστωμένης αδικαιολόγητης προσαύξησης περιουσίας. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί μη υποχρέωσης ηλεκτρονικής εξόφλησης αποδοχών προσωπικού πριν την 01.07.2019, καθώς η σχετική διάταξη (άρθρο 23 περ. ιδ' ν. 4172/2013) ίσχυε από το 2016. Επιπλέον, οι ισχυρισμοί για μη έκπτωση δαπανών εξόφλησης προσωπικού και μη καταβληθεισών ασφαλιστικών εισφορών κρίθηκαν αναπόδεικτοι, δεδομένου ότι η Δ.Ο.Υ. είχε ήδη αποδεχθεί ορισμένες προσαρμογές βάσει των αρχικών προσκομισθέντων στοιχείων.

Η απόφαση 740/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2019, 2020 και 2024. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την αρμοδιότητα της Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π., τη νόμιμη εφαρμογή των έμμεσων τεχνικών ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας), τον χαρακτηρισμό πιστώσεων ως προσαύξηση περιουσίας, και ένα πρόστιμο για μη τήρηση βιβλίου απογραφής. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναρμοδιότητας και αμφισβήτησης της έμμεσης τεχνικής, επικυρώνοντας τις πράξεις φορολογίας εισοδήματος και ένα πρόστιμο. Ωστόσο, δέχτηκε τον ισχυρισμό του ότι απαλλάσσεται από την υποχρέωση τήρησης βιβλίου απογραφής λόγω αντικειμένου δραστηριότητας, ακυρώνοντας την αντίστοιχη πράξη επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2019.

Η απόφαση 730 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής από φορολογούμενη (ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου τροφίμων) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της φορολογούμενης σχετικά με τη μη αναγνώριση δαπανών άνω των 500€ που εξοφλήθηκαν με μετρητά, κρίνοντας ότι οι σχετικοί περιορισμοί του άρθρου 23 του ν. 4172/2013 εφαρμόζονται. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας) για το 2018, καθώς το ποσό των προσωπικών δαπανών δεν καλυπτόταν από τα δηλωθέντα οικογενειακά εισοδήματα. Έγινε δεκτή μόνο (ως δεύτερος ισχυρισμός) η αναγνώριση μίας δαπάνης 609,93€, η οποία αποδείχθηκε ότι εξοφλήθηκε με χρεωστική κάρτα. Ωστόσο, η μερική αυτή αποδοχή δεν επηρέασε τα τελικά καταλογισθέντα ποσά για το 2018 λόγω της εφαρμογής των έμμεσων μεθόδων προσδιορισμού.

Η απόφαση 398/12-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, η οποία βασίστηκε στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (ανάλυση ρευστότητας). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε το ύψος των αρχικών τραπεζικών υπολοίπων, τις αυξήσεις πληρωτέων λογαριασμών και την αναγραφή φόρων στις αναλώσεις. Η ΔΕΔ εν μέρει δέχθηκε τους ισχυρισμούς του, με αποτέλεσμα τη διόρθωση του πίνακα ανάλυσης ρευστότητας και τη μείωση της προσαύξησης περιουσίας από 64.227,36€ σε 29.320,51€. Το τελικό φορολογητέο εισόδημα για το 2018 προσδιορίστηκε στα 32.263,84€, μειώνοντας την αρχική φορολογική οφειλή και το επιβληθέν πρόστιμο.

Η Απόφαση 523 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2019, ύψους 1.462,99€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας), καθώς πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του ν.4172/2013: διαπιστώθηκε μη έκδοση ενός φορολογικού στοιχείου και προσαύξηση περιουσίας λόγω αδικαιολόγητων πρωτογενών καταθέσεων ύψους 977,32€. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών και ότι κατείχε ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκαν, καθώς θεωρήθηκαν αβάσιμοι και αναπόδεικτοι.

Η απόφαση εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επί ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεση τεχνική (ανάλυση ρευστότητας) λόγω αδυναμίας κάλυψης των προσωπικών δαπανών διαβίωσης από το δηλούμενο εισόδημα, καθώς και λόγω προσαύξησης περιουσίας το 2019. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε διαθέσιμα κεφάλαια προηγούμενων ετών (€124.793,91) για την κάλυψη των τεκμηρίων, αλλά η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι ο έλεγχος ορθά διαπίστωσε μηδενικό διαθέσιμο υπόλοιπο μετρητών. Η Δ.Ε.Δ. δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή, επικυρώνοντας τις πράξεις Φόρου Εισοδήματος 2018 και 2019 και ΦΠΑ 2018, ενώ τροποποίησε τον Διορθωτικό Προσδιορισμό ΦΠΑ 2019.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης (μεζεδοπωλείο) κατά τριών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο νομικός προσδιορισμός του φόρου έγινε με την εφαρμογή έμμεσης τεχνικής ελέγχου, συγκεκριμένα την ανάλυση ρευστότητας, καθώς διαπιστώθηκαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων το 2018 και το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης του φορολογούμενου. Η ανάλυση ρευστότητας αποκάλυψε μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη ύψους 185.240,71€ για το 2018, η οποία λογίστηκε ως προσαύξηση περιουσίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης επιλογής μεθόδου ελέγχου, κρίνοντας ότι η κλειστή αποθήκη ήταν μη εφαρμόσιμη λόγω του αντικειμένου εργασιών (μετουσίωση ύλης σε φαγητά).

Η Απόφαση 341/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός εμπόρου ελαιολάδου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου Κρήτης. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του για την εκπεσιμότητα δαπανών αποσβέσεων, ύψους €6.071,12 το 2018 και €6.586,40 το 2019, καθώς υπήρχαν καταχωρημένες στα μητρώα παγίων, καθώς και δαπάνη €8.740,00 για το 2019, για την οποία προσκομίστηκε απόδειξη εξόφλησης. Απέρριψε τους ισχυρισμούς σχετικά με: την πλημμελή εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, την έκπτωση προσωπικών δαπανών, τις διαφορές εσόδων από έλεγχο κλειστής αποθήκης (€24.431,90 το 2018, €5.338,90 το 2019) και την αναγνώριση δαπάνης €15.377,50 λόγω συνολικής εικονικότητας της συναλλαγής. Κατά συνέπεια, οι πράξεις προσδιορισμού φόρου εισοδήματος τροποποιήθηκαν, ενώ οι πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ επικυρώθηκαν.

Η απόφαση 644/22.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρων (εισοδήματος, ΦΠΑ) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι αρχικές πράξεις της ΔΟΥ Κομοτηνής βασίστηκαν στη μη έκδοση φορολογικών στοιχείων εσόδων και στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου λόγω προσαύξησης περιουσίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τα πρόστιμα για μη έκδοση στοιχείων και τις πράξεις ΦΠΑ, ωστόσο τροποποίησε τις πράξεις φόρου εισοδήματος, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό. Η μείωση αυτή προήλθε κυρίως από τη μερική αναγνώριση δαπανών που είχαν απορριφθεί ως λογιστικές διαφορές και τη διόρθωση του φορολογητέου εισοδήματος λόγω παράλειψης συμψηφισμού ζημιάς χρήσης.