Η απόφαση 194/4.2.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας περιορισμένης ευθύνης υπό εκκαθάριση και του νομίμου εκπροσώπου της, επικυρώνοντας έξι οριστικές πράξεις επιβολής προστίμου ΚΒΣ από τη Δ.Ο.Υ. Λιβαδειάς, που αφορούν τις διαχειριστικές περιόδους 2003 έως 2008. Οι πράξεις είχαν αρχικά ακυρωθεί από το δικαστήριο για τυπικούς λόγους (μη σύνταξη απόδειξης παραλαβής βιβλίων) και εκδόθηκαν εκ νέου. Οι προσφεύγοντες ισχυρίστηκαν παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου, μη νόμιμη κοινοποίηση και παραλείψεις στη διαδικασία του ελέγχου (όπως η μη πρόσκληση του άρθρου 4 του Ν. 3610/2007). Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραγραφής, καθώς οι πράξεις κοινοποιήθηκαν εντός της ετήσιας προθεσμίας. Επίσης, έκρινε ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου είναι βάσιμες, καθώς η μη προσκόμιση των βιβλίων κατέστησε αδύνατη την πραγματοποίηση επαληθεύσεων, ενώ οι προσφεύγοντες δεν αμφισβήτησαν την ουσία των παραβάσεων.

Η απόφαση 871/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αποδέχεται εν μέρει την ενδικοφανή προσφυγή νομικής οντότητας κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού (Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α.) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, καθώς και μίας πράξης επιβολής προστίμου Κ.Φ.Δ. για το 2024, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την εφαρμογή των γενικών φορολογικών διατάξεων για τον προσδιορισμό αποκρυβέντων εσόδων μέσω τραπεζικών πιστώσεων και τη μη αναγνώριση δαπανών. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναρμοδιότητας των ελεγκτών, την παράνομη εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, και τους ισχυρισμούς περί καταβολών μετρητών/δανείων από μετόχους. Έγινε μερική αποδοχή, καθώς διαπιστώθηκε ότι μία πίστωση ποσού €4.340,00 το 2018 αφορούσε εξόφληση πώλησης του 2017 και μία δαπάνη €2.420,72 αναγνωρίστηκε ως νομίμως εξοφληθείσα, οδηγώντας σε επαναπροσδιορισμό των φορολογητέων εκροών και εισροών μόνο για το φορολογικό έτος 2018.

Η απόφαση 916/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων Κ.Φ.Δ. για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε κυρίως τα πορίσματα του ελέγχου σχετικά με αποκρυβέντα έσοδα και τη μη αναγνώριση επιχειρηματικών δαπανών λόγω έλλειψης δικαιολογητικών ή μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας τις πράξεις ΦΠΑ και τις πράξεις φόρου εισοδήματος του 2018. Ωστόσο, έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή για το 2019, αναγνωρίζοντας μία δαπάνη ύψους 2.100,00€, για την οποία κρίθηκε βάσιμη η εξόφληση με τραπεζικό μέσο. Κατόπιν αυτού, η οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος του 2019 τροποποιήθηκε.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ετερόρρυθμης εταιρίας παροχής υπηρεσιών αισθητικής, κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Η εταιρεία προσέβαλε τις πράξεις που εκδόθηκαν κατόπιν επανελέγχου λόγω προηγούμενης ακύρωσης από τη Δ.Ε.Δ. για τυπική πλημμέλεια (έλλειψη αιτιολογίας). Η φορολογική αρχή συμμορφώθηκε, εκδίδοντας νέες πράξεις βασισμένες σε στοιχεία αποκρυβείσας ύλης, λόγω ανακριβούς ή μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων (ΑΠΥ). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ως αβάσιμους ή αλυσιτελώς προβαλλόμενους, επικυρώνοντας τις συνολικές οφειλές φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 62/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά εκθέσεων μερικού ελέγχου (Φ.Π.Α., Ε.Λ.Π. και Κ.Φ.Δ.) του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος διαπίστωσε παραβάσεις, όπως ανακριβείς δηλώσεις Φ.Π.Α. και μη τήρηση αξιόπιστου λογιστικού συστήματος τα έτη 2018 και 2019. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση, προβάλλοντας ισχυρισμούς όπως ο εσφαλμένος καταλογισμός δαπανών μισθοδοσίας και μισθωμάτων λόγω εξόφλησης σε μετρητά, και η αυθαίρετη προσαύξηση εσόδων από αποθέματα. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή στρεφόταν κατά των εκθέσεων ελέγχου, οι οποίες θεωρούνται προπαρασκευαστικές και μη εκτελεστές διοικητικές πράξεις, σύμφωνα με τον Ν. 5104/2024.

Με την προδικαστική προσφυγή, ο προσφεύγων ζητά την ακύρωση της απόφασης με αριθμό ***** (άρθρο 152 Ν.3463/2006), η οποία αναρτήθηκε στο πρόγραμμα «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» στις 31.12.2020 και απέρριψε την προσφυγή του κατά αποφάσεων που ακύρωσαν τη διαδικασία ανάθεσης του έργου «******». Το έργο έχει εκτιμώμενη προϋπολογισμού (χωρίς ΦΠΑ) αξία 1.132.258,06 ευρώ. Η προσφυγή αφορά και άλλες συναφείς πράξεις της διοίκησης, συμπεριλαμβανομένων αποφάσεων που αναρτήθηκαν στις 13.10.2020 και 20.10.2020.

Η απόφαση 109/27.01.2025 αφορά την μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) ακύρωσε τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2021 & 2022) λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς η φορολογική αρχή εφάρμοσε μονομερώς τη μέθοδο κάθε διαθέσιμου στοιχείου (άρθρο 28 Ν.4172/2013), προσδιορίζοντας έσοδα αλλά παραλείποντας την διερεύνηση συναρτώμενων εξόδων (όπως έξοδα αποστολής). Αντιθέτως, η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. (2021 & 2022), καθώς και όλες τις πράξεις επιβολής προστίμων (άρθρα 53 & 54), απορρίπτοντας τους σχετικούς ισχυρισμούς του προσφεύγοντος.

Η απόφαση 344/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που αφορά πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση κατασκευαστικών εργασιών, αμφισβητούσε τον καταλογισμό φόρων λόγω της λήψης δεκατεσσάρων (14) εικονικών φορολογικών στοιχείων, συνολικής καθαρής αξίας 35.500 ευρώ, από άλλον επιτηδευματία. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε το πόρισμα του ελέγχου, κρίνοντας ότι οι συναλλαγές ήταν ανύπαρκτες στο σύνολό τους. Απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί πραγματικών συναλλαγών, καθώς διαπιστώθηκε ότι οι εξοφλήσεις μέσω τραπεζών ήταν εικονικές (άμεσες αναλήψεις του εκδότη) και τα ιδιωτικά συμφωνητικά δεν είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους €5.118,53 (εισοδήματος) και €12.423,25 (Φ.Π.Α.) επικυρώνεται.

Η απόφαση 1185/25.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μονοπρόσωπης ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας κατά πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Λάρισας. Οι πράξεις αφορούν διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εισοδήματος και επιβολή προστίμων για τα φορολογικά έτη 2023 και 2024. Για το 2023, καταλογίστηκε συνολικό ποσό 459.187,07€, καθώς η Φορολογική Διοίκηση απέρριψε δαπάνες άνω των 865.000€ για αγορές «εμπορευμάτων στοκ», κρίνοντας ότι τα τιμολόγια δεν περιέγραφαν επαρκώς τα αγαθά και δεν αποδεικνυόταν η εξόφληση με τραπεζικό μέσο. Απέρριψε επίσης παρακρατηθέντα φόρο 172.011,00€ ως μη νόμιμο, δεδομένου ότι η παρακράτηση μεταξύ νομικών προσώπων δεν προβλέπεται. Επιπλέον, επιβλήθηκε πρόστιμο Κ.Φ.Δ. 3.000,00€ για το 2024 λόγω μη ανταπόκρισης σε αιτήματα παροχής στοιχείων και μη τήρησης αξιόπιστου λογιστικού συστήματος. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε όλους τους ισχυρισμούς της εταιρείας ως αβάσιμους και επικύρωσε τις καταλογιστικές πράξεις.

Η απόφαση 112/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που κατατέθηκε κατά δύο εκθέσεων ελέγχου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τα ευρήματα των εκθέσεων, σύμφωνα με τα οποία είχε λάβει εβδομήντα επτά (77) εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας 30.765,00€, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί ουσιαστικού σφάλματος, παραβίασης της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και έλλειψης αιτιολογίας. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες εκθέσεις ελέγχου δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά απλώς προπαρασκευαστικές πράξεις, και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ (ν. 5104/2024), καθώς δεν είχαν εκδοθεί οριστικές πράξεις από τη φορολογική αρχή.