Η απόφαση 195/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε εταιρεία περιορισμένης ευθύνης υπό εκκαθάριση και ο νόμιμος εκπρόσωπός της. Η προσφυγή στρεφόταν κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ειδικής ασφαλιστικής εισφοράς υπέρ ΕΛΓΑ για τις διαχειριστικές περιόδους 2004, 2005, 2006 και 2007, με συνολικό καταλογιζόμενο ποσό άνω των 300.000 ευρώ. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραγραφής, καθώς διαπίστωσε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις εκδόθηκαν και κοινοποιήθηκαν εντός της ετήσιας προθεσμίας από την κοινοποίηση των δικαστικών αποφάσεων που ακύρωσαν τις αρχικές πράξεις για τυπικούς λόγους. Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς για μη ορθή κοινοποίηση και μη απόδειξη αδυναμίας ελεγκτικών επαληθεύσεων, καθώς και τον ισχυρισμό για συνυπολογισμό παλαιότερων καταβολών.

Ταμείο Εθνικής Οδοποιϊας ΑΕ. Γνώση βιβλίων και στοιχείων ΚΒΣ τρίτων επιχειρήσεων.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Α. Η συσταθείσα με τις διατάξεις του Ν 2938/2001 εταιρεία με την επωνυμία «Ανώνυμη Εταιρεία Εκμετάλλευσης και Διαχείρισης Ελληνικών Αυτοκινητοδρόμων» και το διακριτικό τίτλο «ΤΕΟ ΑΕ», δεν μπορεί να λαμβάνει γνώση των βιβλίων και στοιχείων ΚΒΣ τρίτων επιχειρήσεων, σύμφωνα με το άρθρο 31 εδ.α’ του ΚΒΣ. Β. Δεν μπορεί η ανώνυμη εταιρεία «ΤΕΟ ΑΕ» να λάβει γνώση των βιβλίων και στοιχείων ΚΒΣ τρίτων επιχειρήσεων, σύμφωνα με το άρθρο 31 εδ.α’ του ΚΒΣ, ούτε και για το χρονικό διάστημα πριν τις 6-9-2001 όταν υφίστατο και λειτουργούσε ως ΝΠΔΔ το Ταμείο Εθνικής Οδοποιίας, αφού το εν λόγω δικαίωμα δεν διατηρήθηκε και υπέρ της ανώνυμης εταιρείας «ΤΕΟ ΑΕ», που συνεστήθη με τη διάταξη του άρθρου 1 Ν 2938/2001.

Με την προδικαστική προσφυγή, οι προσφεύγοντες αίτησαν τη διαπίστωση της λύσης της σύμβασης εργασίας λόγω ουσιαστικής παραβίασής της από τον εργοδότη, καθώς και τη διαπίστωση της παράνομης μονομερούς μεταβολής των όρων εργασίας. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορού την προμήθεια υπηρεσιών καθαρισμού και φροντίδας οικημάτων. Οι προσφεύγοντες ισχυρίστηκαν ότι υπέστησαν μη καταβολή μισθών, αυθαίρετη μείωση ωραρίου και παραβίαση βασικών όρων εργασίας, ζητώντας τη δικαστική παρέμβαση για τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων τους.

Η απόφαση 673/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας υπό εκκαθάριση εταιρείας και των εταίρων της κατά τεσσάρων Πράξεων Επιβολής Προστίμου ΚΒΣ της Δ.Ο.Υ. Κηφισιάς για τις διαχειριστικές χρήσεις 2007, 2008, 2009 και 2010. Τα πρόστιμα είχαν επιβληθεί λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η ΔΕΔ δέχτηκε την προσφυγή και ακύρωσε όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις. Η ακύρωση θεμελιώθηκε στον ισχυρισμό της παραγραφής, καθώς κρίθηκε, βάσει τελεσίδικης απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου, ότι η κοινοποίηση των πράξεων (η οποία πραγματοποιήθηκε το 2020) έγινε πέραν του προβλεπόμενου χρόνου παραγραφής, καθιστώντας τον σχετικό καταλογισμό μη νόμιμο.

Η απόφαση 342 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος προσδιόρισε διαφορά φόρου 103.218,20€, πλέον προστίμου 51.609,10€ και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης 27.526,34€, συνολικού ποσού 182.353,64€, λόγω αναιτιολόγητων πιστώσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Οι προσφεύγοντες ισχυρίστηκαν έλλειψη αιτιολογίας και νομική πλημμέλεια λόγω αντισυνταγματικότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας νόμιμη την πράξη του ελέγχου, ιδίως όσον αφορά την αποδοχή των αναιτιολόγητων πιστώσεων ως φορολογητέο εισόδημα, καθώς οι ισχυρισμοί για προέλευση των ποσών από εισπράξεις επιχείρησης ή δάνειο δεν τεκμηριώθηκαν επαρκώς.

Η απόφαση 236/10-02-2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Οι προσφεύγοντες αμφισβητούσαν τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού εισοδήματος του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες επέβαλαν κύριο φόρο, πρόστιμα και ειδική εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά ποσά €117.932,98 και €77.608,15 αντίστοιχα). Οι βασικοί ισχυρισμοί αφορούσαν την παράνομη επιβολή εισφοράς σε μη εισαχθέντα μερίσματα πλοιοκτητριών εταιρειών και την μη αφαίρεση ποσών που χρησιμοποιήθηκαν για την εξόφληση εταιρικών υποχρεώσεων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι οι προσφεύγοντες είχαν ήδη υποβάλει προγενέστερα πανομοιότυπη προσφυγή για τον ίδιο λόγο, η οποία είχε γίνει μερικώς δεκτή, καθιστώντας έτσι τη δεύτερη προσφυγή απαράδεκτη βάσει του άρθρου 24 του ν.4274/14.07.2014.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, καθώς και κατά πράξεων επιβολής προστίμων. Αρχικά, οι πράξεις βασίστηκαν στην προσδιοριστική μέθοδο «με κάθε διαθέσιμο στοιχείο» λόγω μη προσκόμισης βιβλίων από την εταιρεία. Μετά από δύο αναπομπές και την υποβολή νέων λογιστικών και μισθοδοτικών στοιχείων, ο έλεγχος αναγνώρισε εκπιπτόμενες δαπάνες και αγορές, με αποτέλεσμα την τροποποίηση (μείωση) του καταλογιζόμενου κύριου φόρου και των προστίμων Φ.Ε. και Φ.Π.Α. Ωστόσο, ο ισχυρισμός της εταιρείας περί μη ευθύνης για τη μη διάθεση των βιβλίων λόγω εσωτερικής αντιδικίας απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα την επικύρωση των πράξεων επιβολής προστίμων περί μη τήρησης και μη διάθεσης λογιστικών αρχείων.

Δυνατότητα ή μη επιστροφής σε φορολογούμενο των κατασχεθέντων επίσημων και ανεπίσημων φορολογικών βιβλίων και στοιχείων του, όταν η υπόθεσή του έχει περαιωθεί με δικαστικό συμβιβασμό, πλην όμως, μεταξύ των κατασχεθέντων υπάρχουν στοιχεία, τα οποία αφορούν σε συναλλαγές με τρίτους, οι δε βάσει των εν λόγω στοιχείων διενεργηθείσες φορολογικές εγγραφές κατά των τρίτων δεν έχουν τελεσιδικήσει.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η προβλεπομένη, στις διατάξεις των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 36 του ΚΒΣ, διαφύλαξη από τον αρμόδιο προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. των κατασχεθέντων βιβλίων και στοιχείων έχει ως ακρότατο χρονικό σημείο την τελεσιδικία της, βάσει αυτών, διενεργηθείσας φορολογικής εγγραφής που έγινε κατά του ελεγχόμενου επιτηδευματία και δεν εκτείνεται μέχρι την τελεσιδικία της φορολογικής εγγραφής, που ενεργήθηκε σε βάρος τρίτου προσώπου, για το οποίο από τα κατασχεθέντα στοιχεία προέκυψε απόκρυψη φορολογητέας ύλης, παρά μόνο για όσα από τα στοιχεία αφορούν τις συναλλαγές του τρίτου, τα οποία η Δ.Ο.Υ. δύναται νομίμως να διαφυλάξει μέχρι της τελεσιδικίας της, κατά του τρίτου, φορολογικής εγγραφής. (ομοφ.)

Συμμόρφωση Διοικήσεως. Επανάληψη διαδικασίας. Ανασύσταση ή μη της Τριμελούς Επιτροπής του άρθρου 30 του ΚΒΣ, δεδομένου ότι καταργήθηκε η σχετική διάταξη.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Διοίκηση, προκειμένου να συμμορφωθεί με το διατακτικό της απόφασης, αλλά και το δεδικασμένο που απορρέει από αυτή, για επανάληψη της διαδικασίας, οφείλει, μη υφισταμένου αρμοδίου συλλογικού διοικητικού οργάνου για να αποφανθεί επί του κύρους και της αποδεικτικής δύναμης των βιβλίων και στοιχείων του επιτηδευματία, να προχωρήσει στην ανασύστασή του, κατά το χρόνο έκδοσης της ακυρωθείσας πράξης της υπηρεσίας, ισχύοντος αρμόδιου συλλογικού διοικητικού οργάνου, τα μέλη του οποίου θα έχουν τις ιδιότητες που προβλέπονταν από την καταργηθείσα διάταξη. (πλειοψ.)

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ του Προϊσταμένου της ΔΟΥ Λιβαδειάς για το φορολογικό έτος 2018. Οι πράξεις καταλόγισαν φόρο και πρόστιμα συνολικού ποσού €100.713,71 για εισόδημα και €59.594,40 για ΦΠΑ, λόγω της λήψης και καταχώρισης 18 εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας €165.540,00. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης υπογραφής, νομικής αιτιολογίας, και κακής εκτίμησης των γεγονότων, επιβεβαιώνοντας ότι οι εκδότριες εταιρείες ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτες και ο προσφεύγων δεν απέδειξε το αληθές των συναλλαγών.