Η απόφαση 1005 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς φορολογικού έτους 2014, η οποία είχε επιβάλει συνολικό ποσό πληρωμής 41.402,64€. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε τον ορθό προσδιορισμό της αγοραίας αξίας των κληρονομηθέντων ακινήτων από τον έλεγχο, ο οποίος οδήγησε σε διαφορά φόρου 18.819,38€. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση φόρου κληρονομιάς κρίθηκε εσφαλμένα ανακριβής. Καθώς η διαφορά μεταξύ της δηλωθείσας και της οριστικής αξίας (€39.829,13) ήταν κατώτερη του 20% της οριστικής αξίας, ακυρώθηκε ο πρόσθετος φόρος ανακρίβειας ύψους 22.583,26€, και το τελικό οφειλόμενο ποσό για καταβολή διαμορφώθηκε σε 18.819,38€.

Η απόφαση 572 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών κάνει δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου σχετικά με Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2018) της αποβιώσασας μητέρας του. Η πράξη είχε εκδοθεί από το ΚΕΦΟΔΕ Αττικής, καθώς είχε προσδιοριστεί πρόσθετος φόρος λόγω μη δήλωσης όλων των τόκων αλλοδαπής προέλευσης (Γαλλία), στοιχεία που λήφθηκαν μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε και απέδειξε ότι το συνολικό ποσό των τόκων από τους κοινούς λογαριασμούς είχε ήδη δηλωθεί από τους συνδικαιούχους (μητέρα, πατέρας, γιος) στις αρχικές δηλώσεις τους, αν και με διαφορετική κατανομή από το 1/3 που είχε υπολογίσει η Φορολογική Αρχή. Βάσει των προσκομιζόμενων αποδεικτικών, η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό και ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς για το φορολογικό έτος 2023, συνολικού ύψους 22.500,00€ (κύριος φόρος 15.000,00€ και πρόσθετος φόρος ανακρίβειας 7.500,00€). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε το πόρισμα του ελέγχου ότι ο προσφεύγων (ο γαμπρός) ήταν ο πραγματικός δωρεοδόχος του ποσού των 75.000,00€ από τον πεθερό του, χρησιμοποιώντας τη σύζυγό του (την κόρη) ως ενδιάμεσο σε διαδοχικές μεταφορές χρημάτων. Δεδομένου του σύντομου χρονικού διαστήματος μεταξύ των μεταφορών (λιγότερο από έξι μήνες) και της σκοπιμότητας αποφυγής φορολόγησης, κρίθηκε ότι συντρέχει περίπτωση καταστρατήγησης των διατάξεων (παρ. 5.13 της Ε. 2077/2022). Κατά συνέπεια, ορθώς επιβλήθηκε φόρος με συντελεστή 20%, καθώς η σχέση γαμπρού-πεθερού υπάγεται στη Β' κατηγορία φορολόγησης.

Η απόφαση (1025/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (φορ. έτους 2021) της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Ο προσφεύγων ζήτησε απαλλαγή από τόκους εκπρόθεσμης καταβολής και από προσαύξηση φόρου λόγω αποδείξεων (€237,82). Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό του ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα χωρίς υπαιτιότητά του, καθώς η βεβαίωση αποδοχών από τον εργοδότη στάλθηκε καθυστερημένα. Συνεπώς, η τροποποιητική δήλωση χαρακτηρίζεται εμπρόθεσμη ως προς την επιβολή τόκων. Ο ισχυρισμός όμως για τη διαγραφή της προσαύξησης φόρου λόγω αποδείξεων απορρίπτεται, καθώς ο φόρος προέκυψε νόμιμα λόγω μη κάλυψης του απαιτούμενου ποσοστού 30% των δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής.

Η απόφαση 147/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου (εισοδήματος, ΦΠΑ) και επιβολής προστίμων (ΦΠΑ, ΚΒΣ) για τη χρήση 2009 (οικονομικό έτος 2010), λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η Δ.Ε.Δ. έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής. Απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής για τον φόρο εισοδήματος και το πρόστιμο ΚΒΣ, δεχόμενη τη δεκαετή παραγραφή λόγω συμπληρωματικών στοιχείων (31/12/2020), και επικύρωσε την οριστική πράξη φόρου εισοδήματος ύψους 12.052,32 €. Ωστόσο, ακύρωσε τις πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ (9.939,00 €) και επιβολής προστίμου ΦΠΑ (1.995,00 €) λόγω παραγραφής πενταετίας (31/12/2015), καθώς δεν είχε εκδοθεί αρχική πράξη ΦΠΑ. Επίσης, η πράξη επιβολής προστίμου Κ.Β.Σ. τροποποιήθηκε σε 2.500,00 € (από 8.400,00 €) βάσει των ευμενέστερων διατάξεων του Ν.4174/2013, σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ 2319/2021. Τέλος, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί μη εικονικότητας και καλής πίστης του προσφεύγοντα.

Η απόφαση (307/12.2.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας που στρεφόταν κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος επανεκκαθάρισης δήλωσης φορολογίας εισοδήματος (έτους 2020). Η εταιρεία ζητούσε την επιστροφή φόρου αλλοδαπής ύψους 478.335,27 
jevro που καταβλήθηκε στην Τουρκία για μερίσματα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός ήταν αβάσιμος, καθώς ο αναλογών φόρος (κωδ. 700) βάσει της τροποποιητικής δήλωσης ήταν μηδέν (0). Συνεπώς, σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν.4172/2013 και τις σχετικές εγκυκλίους (Ε.2089/2021, Ε.2122/2021), δεν προέκυψε επαρκές ποσό φόρου προς βεβαίωση στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα ώστε να αναγνωριστεί η έκπτωση και επιστροφή του φόρου που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που ασκήθηκε κατά της άρνησης της Δ.Ο.Υ. Άμφισσας να εκκαθαρίσει τροποποιητικές δηλώσεις φόρου εισοδήματος για το οικονομικό και φορολογικό έτος 2014. Η προσφεύγουσα ζητούσε την τροποποίηση για τη συμπλήρωση του κωδικού 023 (εξαίρεση από την πραγματοποίηση δαπανών). Η Δ.Ο.Υ. απέρριψε το αίτημα, καθώς οι αρχικές δηλώσεις είχαν υποβληθεί εκπρόθεσμα το 2017 βάσει του ν. 4446/2016. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε την απόρριψη, κρίνοντας ότι το αίτημα τροποποίησης στις 05/11/2024 υποβλήθηκε εκτός της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου για επιβολή φόρου (άρθρο 23 ΚΦΔ), καθιστώντας τη νέα εκκαθάριση μη αποδεκτή.

Η απόφαση 1007/28.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων ασκούσε συστηματική επιχειρηματική δραστηριότητα (πωλήσεις εμπορευμάτων μέσω e-shop με αντικαταβολή μέσω ΕΛΤΑ) χωρίς να έχει προβεί σε έναρξη εργασιών ή έκδοση φορολογικών στοιχείων. Λόγω αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης ύψους 44.003,27€ και προσαύξησης περιουσίας 1.336,58€, του επιβλήθηκε κύριος φόρος εισοδήματος 13.242,54€, πρόστιμο 6.621,27€, ειδική εισφορά αλληλεγγύης 1.857,06€, και Φ.Π.Α. 10.560,79€. Ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος ότι δεν υπολογίστηκε το κόστος αγοράς των πωληθέντων απορρίφθηκε, καθώς δεν προσκόμισε κανένα σχετικό αποδεικτικό στοιχείο.

ΘΕΜΑ: Το πρόστιμο του άρθρου 4 του ν.2523/1997 επιβάλλεται στην εκπρόθεσμη δήλωση φορολογίας εισοδήματος για την οποία δεν οφείλεται πρόσθετος φόρος.

Η απόφαση 185 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «……………………………….» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων, συνολικού ύψους 28.939,60€, για το οικονομικό έτος 2014 (χρήση 2013). Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων υποστηρίζοντας ότι η αξίωση του Δημοσίου ήταν παραγεγραμμένη, αμφισβήτησε την εικονικότητα των στοιχείων και επικαλέστηκε την καλή της πίστη ως λήπτρια. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, καθώς τα πληροφοριακά δελτία από άλλη φορολογική αρχή θεωρούνται συμπληρωματικά στοιχεία που δικαιολογούν την επιμήκυνση της παραγραφής στη δεκαετία. Επίσης, η ΔΕΔ επιβεβαίωσε την εικονικότητα των δέκα φορολογικών στοιχείων, βασιζόμενη στα πορίσματα ελέγχου που έκριναν τις εκδότριες επιχειρήσεις συναλλακτικά ανύπαρκτες, και κρίνοντας ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς περί καλοπιστίας.