Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου φορολογικού έτους 2023, σχετικής με δαπάνες ανακαίνισης. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει δαπάνες ύψους 18.700,00 € για λήψη υπηρεσιών ανακαίνισης βάσει του άρθρου 39Β του ΚΦΕ, οι οποίες αρχικά απορρίφθηκαν. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών διαπίστωσε ότι η αρχική απόδειξη δεν διαχώριζε σαφώς την αξία των υπηρεσιών από αυτή των υλικών, όπως απαιτεί η Α.1090/2021. Ωστόσο, έγιναν δεκτές ως επιλέξιμες δαπάνες οι υδραυλικές και ηλεκτρολογικές εργασίες, συνολικής αξίας 3.100,00 €, καθώς για αυτές προσκομίστηκαν παραστατικά που αποδεικνύουν διακριτά την αξία των υπηρεσιών και την εξόφλησή τους ηλεκτρονικά. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας εντέλλεται να προβεί σε νέα εκκαθάριση φόρου βάσει του αναγνωρισμένου ποσού των 3.100,00 €.

Η απόφαση 227/07.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου και επικυρώνει τις πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος του φορολογικού έτους 2018 της Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη και καταχώρηση τριών εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας €46.731,71, καθώς και λογιστικές διαφορές ύψους €31.149,26 λόγω μη εξόφλησης επιχειρηματικών δαπανών άνω των €500 με τραπεζικό μέσο. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα, κρίνοντας ότι ο έλεγχος τεκμηρίωσε τη συναλλακτική ανυπαρξία του εκδότη των εικονικών τιμολογίων και ότι ο προσφεύγων δεν προσκόμισε ικανά αποδεικτικά στοιχεία για την τεκμηρίωση των πληρωμών των λοιπών δαπανών. Η συνολική οφειλή που επικυρώνεται ανέρχεται σε €6.558,80 για ΦΠΑ και €50.418,97 για εισόδημα, περιλαμβανομένων προστίμων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ως απαράδεκτης της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο προσφεύγων, ως κληρονόμος του πατέρα του, κατά της απορριπτικής απάντησης της ΔΟΥ Χαλκίδας. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του 2015, επικαλούμενος μετέπειτα αποποίηση της κληρονομιάς η οποία επήλθε λόγω της δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του πατέρα του το 2015. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η απορριπτική απάντηση της ΔΟΥ, αλλά και η πράξη προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις και ως εκ τούτου δεν προσβάλλονται παραδεκτώς. Επιπρόσθετα, κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 74 του ΚΦΔ (ακύρωση ή τροποποίηση πράξης), καθώς είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία από την κοινοποίηση της αρχικής οριστικής πράξης του 2015.

Η Απόφαση 672/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2021, οι οποίες εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της ΔΟΥ Πατρών. Οι προσβαλλόμενες πράξεις βασίστηκαν σε εκθέσεις ελέγχου που διαπίστωσαν ανακριβή έκδοση ή μη έκδοση Αποδείξεων Λιανικών Συναλλαγών, καταλογίζοντας στον προσφεύγοντα αποκρυβείσα αξία άνω των 145.000€. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση, προβάλλοντας ισχυρισμούς σχετικά με το εύλογο των εκπτώσεων. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι διαπιστώθηκε ότι αποτελούσε δεύτερη προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, κατά παράβαση του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η Απόφαση 1107 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες επιβλήθηκαν από τη ΔΟΥ Έδεσσας λόγω μη αιτιολογημένων τραπεζικών πιστώσεων (προσαύξηση περιουσίας). Η προσφεύγουσα επικαλέστηκε επανακαταθέσεις ποσών, ανάλωση διαθεσίμου εισοδήματος προηγουμένων ετών και διευκόλυνση φιλικών προσώπων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς ανάλωσης κεφαλαίου και διευκολύνσεων. Ωστόσο, αποδέχθηκε ορισμένους ισχυρισμούς περί δικαιολογημένων πιστώσεων (επιστροφή φόρου, εξόφληση επιταγών και μία επανακατάθεση λάθους). Κατόπιν της απόφασης, το συνολικό ποσό προσαύξησης περιουσίας μειώθηκε από 90.966,59€ σε 86.966,59€ για το 2018 και από 40.022,01€ σε 37.212,34€ για το 2019, οδηγώντας σε τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, προστίμου και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων δεν είχε εκδώσει τουλάχιστον 234 φορολογικά παραστατικά εσόδων (Τιμολόγια ή αποδείξεις λιανικής), συνολικής αξίας 109.127,28 ευρώ, ποσό που τεκμηριώθηκε από κατασχεθέντα ψηφιακά αρχεία παραγγελιοληψίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα, συμπεριλαμβανομένου του ισχυρισμού περί λήξης της διάρκειας του ελέγχου, καθώς οι περιοριστικές διατάξεις του ν. 5104/2024 δεν εφαρμόζονται αναδρομικά. Επίσης, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί έλλειψης αιτιολογίας και παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, επικυρώνοντας τον συνολικό καταλογισμό φόρου και προστίμων ύψους €59.890,95 (φόρος εισοδήματος) και €21.190,37 (ΦΠΑ).

Η απόφαση 885/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από το 2ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους κύριους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα σχετικά με την υποτιμολόγηση εμπορευμάτων, τη μη αναγνώριση επιστροφών πωλήσεων και την έκπτωση δαπανών άνω των 500€ χωρίς τραπεζικό μέσο. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του σχετικά με τη μη αναγνώριση εκπτώσεων τζίρου ως μειωτικό στοιχείο των εσόδων για τη φορολογία εισοδήματος. Επίσης, αναγνώρισε εν μέρει δαπάνες γραφικής ύλης και αναλωσίμων που είχαν κριθεί ως προσωπικές, με αποτέλεσμα τον επαναπροσδιορισμό των λογιστικών διαφορών και τη μείωση της συνολικής φορολογικής οφειλής.

Η απόφαση 1399 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00 ευρώ για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, από την οποία προέκυψε ποσό φόρου για καταβολή ύψους 890,43 ευρώ. Ο προσφεύγων προέβαλε ισχυρισμούς περί έλλειψης αιτιολογίας, παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας και έλλειψης προηγούμενης ακρόασης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το πρόστιμο επιβλήθηκε ορθώς και νομίμως, καθώς η σύζυγος του προσφεύγοντος ήταν υπόχρεη τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος και το ποσό φόρου προς καταβολή (890,43€) ξεπερνούσε το όριο των 100€, ενώ απέρριψε τον ισχυρισμό της παράλειψης ακρόασης, διότι η επιβολή του προστίμου ήταν δέσμια αρμοδιότητα της φορολογικής αρχής.

Η απόφαση 801/09-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός Δήμου κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου (χρήσεις 2013, 2014, 2015) συνολικού ποσού 7.500,00€, που επιβλήθηκαν από τη ΔΟΥ Κατερίνης για την αποδοχή εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η εικονικότητα αφορούσε δαπάνες προμήθειας καυσίμων, συντήρησης και επισκευής οχημάτων του Δήμου, βάσει ευρημάτων που έδειχναν οχήματα σε ακινησία ή με ασυμφωνίες χιλιομετρικών ενδείξεων. Ο Δήμος ισχυρίστηκε αοριστία της έκθεσης ελέγχου, έλλειψη αιτιολογίας και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εικονικότητα θεμελιώνεται πλήρως από την έκθεση ελέγχου της ΔΟΥ, η οποία βασίστηκε σε εκθέσεις της Οικονομικής Αστυνομίας και της Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων, απορρίπτοντας όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος.

Η απόφαση 45 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης απόρριψης της ΔΟΥ Δράμας. Ο προσφεύγων, κληρονόμος αποβιώσαντος, ζητούσε την ακύρωση της απόρριψης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φορολογικού έτους 2017, την οποία υπέβαλε εκπρόθεσμα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθώς απορρίφθηκε η δήλωση, καθώς ο χρόνος παραγραφής του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο και επιβολή φόρου για το φορολογικό έτος 2017 έληξε στις 31.12.2023, ενώ η δήλωση υποβλήθηκε τον Αύγουστο του 2024. Η ΔΕΔ απέρριψε επίσης τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας στην αρχική πράξη εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου, καθώς και τους ισχυρισμούς περί παραβίασης των συνταγματικών αρχών της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης, καθώς και του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή ενήργησε σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.