Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της άρνησης της Προϊσταμένης της ΔΟΥ Μυκόνου να δεχθεί την ανάκληση αρχικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013. Ο προσφεύγων ζήτησε την ανάκληση της δήλωσης, επικαλούμενος την ακύρωση της ιδιόγραφης διαθήκης του θανόντος με δικαστική απόφαση του 2023, γεγονός που συνεπάγεται την έλλειψη κληρονομικής ιδιότητας. Ωστόσο, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς η αρχική δήλωση είχε ήδη ελεγχθεί, και είχε εκδοθεί Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου το 2023. Σύμφωνα με το άρθρο 23 του ΚΦΔ, η τροποποιητική δήλωση (η οποία αντικατέστησε την ανάκληση του Ν. 2961/2001) έπρεπε να υποβληθεί πριν την κοινοποίηση της οριστικής πράξης προσδιορισμού του φόρου. Επίσης, δεν έγινε δεκτή η επίκληση του άρθρου 74 (πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης) λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας και γιατί η δήλωση εκκαθαρίστηκε πριν την 01/12/2014. Κατά συνέπεια, επικυρώνεται η αρνητική απάντηση της ΔΟΥ Μυκόνου.

Η Απόφαση 300 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), εκδόθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2025 και αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της απάντησης της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας επί αιτήματος ακύρωσης προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς έτους 2003. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η απάντηση της Δ.Ο.Υ. αποτελεί πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, στερούμενη εκτελεστότητας, και συνεπώς προσβάλλεται απαραδέκτως. Επίσης, η εν λόγω προσωρινή πράξη προσδιορισμού φόρου θεωρείται προπαρασκευαστικό στάδιο της οριστικής πράξης και δεν είναι εκτελεστή. Επιπροσθέτως, η προθεσμία για την αμφισβήτηση της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς είχε ήδη παρέλθει.

Τύπος της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς, δωρεάς, γονικής παροχής, προίκας και μεταβίβασης ακινήτων.

Η απόφαση 1044/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς ύψους 46.870,91€, που εκδόθηκε από την ΔΟΥ Πρέβεζας. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την πράξη επικαλούμενος παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου και ισχυριζόμενος ότι τα ακίνητα που προστέθηκαν στην κληρονομική του μερίδα (ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος μετά την αποποίηση του πατέρα του) δεν ανήκαν στην κληρονομιαία περιουσία του παππού του, αλλά είχαν κτηθεί από τον πατέρα του με έκτακτη χρησικτησία. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της παραγραφής εφαρμόζοντας τις δεκαετείς/δεκαπενταετείς προθεσμίες του Ν.2961/2001. Επίσης, απέρριψε τον ισχυρισμό περί κυριότητας, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε πιστοποιητικό μεταγραφής της απόφασης χρησικτησίας, όπως απαιτεί ο Αστικός Κώδικας, και τα ακίνητα περιλαμβάνονταν στη δήλωση Ε9 του αποβιώσαντος. Συνεπώς, επικυρώθηκε η οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου.

Η απόφαση 497/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου επ’ ωφελεία απογραφής, ο οποίος αμφισβητούσε τις προσαυξήσεις που του επιβλήθηκαν για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η φορολογική του υποχρέωση γεννήθηκε στις 25/2/2020, με την αποποίηση του «τελευταίου νόμιμου κληρονόμου». Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η επαγωγή της κληρονομιάς επήλθε την 1/6/2018, την ημερομηνία αποποίησης του πατέρα του προσφεύγοντος. Συνεπώς, η προθεσμία για υποβολή δήλωσης έληξε στις 1/3/2019, και η εκπρόθεσμη υποβολή στις 23/9/2024 δικαιολογούσε τον προσδιορισμό φόρου (€59.828,77) και τις σχετικές προσαυξήσεις τόκων (άρθρο 52 ΚΦΔ) λόγω καθυστέρησης. Η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς επικυρώθηκε.

Η απόφαση 254/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την επιβολή φόρου επί προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 €. Η διαφορά αυτή προέκυψε επειδή η φορολογική αρχή δεν έκανε δεκτή την επίκληση του ποσού των 208.913,47 € στον κωδικό 781 (πηγή περιουσιακών στοιχείων), με αιτιολογία την εκπρόθεσμη υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης κληρονομιάς. Το ποσό αυτό προερχόταν από κοινό τραπεζικό λογαριασμό με τον αποβιώσαντα πατέρα του, το οποίο απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιάς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, παρά την εκπρόθεσμη υποβολή, το άρθρο 34 του Ν. 4172/2013 υποχρεώνει τη Φορολογική Διοίκηση να λάβει υπόψη τα ποσά που αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά (όπως η μη αμφισβητούμενη δήλωση κληρονομιάς). Ως εκ τούτου, διατάχθηκε νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό αυτό για την κάλυψη των τεκμηρίων.

Η απόφαση 910/19.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ακύρωση οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2021. Η αρχική πράξη είχε επιβάλει συνολικό ποσό φόρου και προστίμου €75.918,15 στον προσφεύγοντα, βασιζόμενη σε προσαύξηση περιουσίας ύψους €153.370,00, η οποία προέκυψε από ανεξήγητες πρωτογενείς καταθέσεις μετρητών. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι ο τραπεζικός του λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε για τη διαχείριση της ατομικής επιχείρησης του πατέρα του (είσπραξη εσόδων μετρητών από πωλήσεις και άμεση πληρωμή υποχρεώσεων). Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα στοιχεία, διαπίστωσε ότι ο λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε εκτενώς για την κάλυψη δραστηριοτήτων της επιχείρησης του πατέρα, με τις πιστώσεις (€186.714,26) να αντιστοιχούν σε εξόφληση υποχρεώσεων (€184.115,03). Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς του, ακύρωσε την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, και μηδένισε την οριστική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση αυτή αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Σύρου, σχετικά με την διαγραφή φόρου κληρονομιάς ύψους 49.103,69€ που καταλογίστηκε κατόπιν ελέγχου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ανάκληση της αρχικής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς του 2013, καθώς μεταγενέστερα δικαστική απόφαση (του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) έκρινε άκυρη την ιδιόγραφη διαθήκη βάσει της οποίας είχε κληρονομήσει, κάτι που σήμαινε ότι στερούνταν της κληρονομικής ιδιότητας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, ενώ η ακύρωση της αρχικής δήλωσης του 2013 δεν ήταν δυνατή λόγω παρέλευσης της τριετούς προθεσμίας του άρθρου 74 του ΚΦΔ, υπήρχε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για την μεταγενέστερη Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς του 2023. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ αποφάσισε την μερική αποδοχή της προσφυγής, επικυρώνοντας την αρχική δήλωση, αλλά ακυρώνοντας την πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς.

Η απόφαση 488/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου σε αίτημα ανάκλησης δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγοντας, εκ διαθήκης κληρονόμος, υπέβαλε αρχική δήλωση φόρου κληρονομιάς το 2013, καταβάλλοντας 24.592,13€. Μετά από έλεγχο, εκδόθηκε Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς το 2023, καταλογίζοντας επιπλέον 39.412,71€. Στη συνέχεια, με δικαστική απόφαση του 2023, αναγνωρίστηκε ότι η διαθήκη ήταν άκυρη, με αποτέλεσμα ο προσφεύγων να στερείται της κληρονομικής ιδιότητας. Η ΔΕΔ επιβεβαιώνει την αρχική δήλωση (λόγω παρέλευσης τριετίας και έκδοσης πριν την 1/12/2014) αλλά ακυρώνει την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου κληρονομιάς, συνολικού ποσού 39.412,71€, αναγνωρίζοντας πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης για το ποσό αυτό (άρθρο 74 ΚΦΔ), επαναφέροντας την οριστική φορολογική υποχρέωση στο μηδέν.

Τύπος και περιεχόμενο της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς, δωρεάς, γονικής παροχής και προίκας. ορισμού φόρου κληρονομιάς, δωρεάς, γονικής παροχής και προίκας.