Η απόφαση 102/24.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της ΑΑΔΕ αφορά στην απόρριψη ως απαράδεκτης ενδικοφανούς προσφυγής κατά προσωρινού προσδιορισμού φόρου/προστίμου (άρθρο 44 παρ. 2 ν. 2961/2001 και άρθρο 54 Ν. 5104/2024), καθώς και κατά εντολής ελέγχου της Δ.Ο.Τ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τον καταλογισμό φόρου γονικής παροχής/δωρεάς ύψους 5.500,00€ πλέον προστίμου 2.250,00€, ισχυριζόμενος ότι εκ παραδρομής δηλώθηκε δωρεά 55.000,00€ αντί 21.048,17€. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη το άρθρο 72 του Ν. 5104/2024, έκρινε ότι το σημείωμα διαπιστώσεων, ο προσωρινός προσδιορισμός φόρου/προστίμου και η εντολή ελέγχου δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά έχουν ενημερωτικό ή προπαρασκευαστικό χαρακτήρα, συνεπώς δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή.

Η Απόφαση 22 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), με ημερομηνία 08.01.2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά σημειώματος διαπιστώσεων ελέγχου και προσωρινού προσδιορισμού προστίμου της Δ.Ο.Υ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ για το φορολογικό έτος 2024. Η προσφεύγουσα είχε κατηγορηθεί για τη μη έκδοση απόδειξης λιανικών συναλλαγών αξίας 13,50€, λόγω βλάβης του φορολογικού μηχανισμού, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε δόλος. Η Δ.Ε.Δ αποφάσισε ότι το σημείωμα διαπιστώσεων και ο προσωρινός προσδιορισμός προστίμου δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά προπαρασκευαστικές πράξεις του ελέγχου, και ως εκ τούτου, δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 1055/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου για μη καταβολή τελών κυκλοφορίας των ετών 2020 έως 2024. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε το πρόστιμο, υποστηρίζοντας ότι είχε καταβάλει τα τέλη σύμφωνα με το ηλεκτρονικό σύστημα της ΑΑΔΕ. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι τα καταβληθέντα τέλη αντιστοιχούσαν σε μικρότερο μικτό βάρος οχήματος από το δηλωθέν (42.000Kg), με αποτέλεσμα τη βεβαίωση επιπλέον ποσού τελών και προστίμου 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι αναφυόμενες διαφορές από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του Ν. 5104/2024 (Κ.Φ.Δ.) και δεν υπάγονται στην αρμοδιότητά της, καθώς προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια.

Η Απόφαση 534/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 15.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά της από 16.10.2024 ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 29.744,89 ευρώ, το οποίο αφορούσε οφειλές θανούσας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ειδοποίηση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο, όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 44 του ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, εφόσον δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 544/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας. Η εταιρεία προσέβαλε την Απόφαση αδρανοποίησης κατασχετηρίου εις χείρας τρίτου, που είχε εκδοθεί από την Ε.Μ.ΕΙΣ. σε βάρος οφειλέτιδας του Δημοσίου για συνολικές οφειλές ύψους 2.277.177,64€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, υποστηρίζοντας την παρανομία και καταχρηστικότητα του κατασχετηρίου, κατά το μέρος που θεμελίωνε υποχρέωση απόδοσης των κατασχεθέντων ποσών. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 72 του ΚΦΔ και 217 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, έκρινε ότι η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και ότι οι πράξεις αυτές προσβάλλονται μόνο με ανακοπή και όχι με ενδικοφανή προσφυγή. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ως απαράδεκτης της ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο προσφεύγων, ως κληρονόμος του πατέρα του, κατά της απορριπτικής απάντησης της ΔΟΥ Χαλκίδας. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του 2015, επικαλούμενος μετέπειτα αποποίηση της κληρονομιάς η οποία επήλθε λόγω της δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του πατέρα του το 2015. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η απορριπτική απάντηση της ΔΟΥ, αλλά και η πράξη προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου, δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις και ως εκ τούτου δεν προσβάλλονται παραδεκτώς. Επιπρόσθετα, κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 74 του ΚΦΔ (ακύρωση ή τροποποίηση πράξης), καθώς είχε παρέλθει η τριετής προθεσμία από την κοινοποίηση της αρχικής οριστικής πράξης του 2015.

Η Απόφαση 382/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε από ατομική επιχείρηση. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε πράξεις (τίτλους βεβαίωσης) που προέκυψαν από την υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος και ΦΠΑ (έτη 2021, 2022), τις οποίες υπέβαλε ο ίδιος κάνοντας χρήση του άρθρου 23 του ν.5104/2024 κατά τη διάρκεια φορολογικού ελέγχου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν είναι εκτελεστές πράξεις που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, καθώς οι οφειλές καταλογίστηκαν ως αποτέλεσμα των δικών του τροποποιητικών δηλώσεων, και όχι καταλογιστικών πράξεων του ελεγκτικού κέντρου, με συνέπεια την απόρριψή της.

Πρόκειται για την Απόφαση 1041 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), η οποία εκδόθηκε μετά από ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Οι προσβαλλόμενες πράξεις καταλόγιζαν χρεωστικές διαφορές φόρου και πρόστιμα, συνολικού ύψους 19.633,14€ (εισόδημα) και 9.977,76€ (ΦΠΑ), λόγω της μη αναγνώρισης ως εκπεστέων δαπανών της καθαρής αξίας και του ΦΠΑ αντίστοιχα, έξι (6) εικονικών φορολογικών στοιχείων. Η προσφεύγουσα πρόβαλε τον ισχυρισμό της παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι παρόλο που οι πράξεις αναρτήθηκαν στις 27/12/2024, η νόμιμη κοινοποίηση με ψηφιακά μέσα συντελέστηκε στις 07/01/2025, δηλαδή μετά την παρέλευση της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής (31/12/2024). Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ έκανε δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή και ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 639/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 27.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 4.106,64 ευρώ (βασική οφειλή 1.704,00 ευρώ πλέον πρόσθετου φόρου & τόκου 2.402,64 ευρώ), το οποίο αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές θανόντος, του οποίου φέρεται κληρονόμος. Η Διεύθυνση αποφάσισε ότι η εν λόγω ειδοποίηση καταβολής δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο βάσει των διατάξεων του ν. 5104/2024 (άρθρα 36 και 44). Κατά συνέπεια, εφόσον πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή, η προσφυγή απορρίπτεται.

Η Απόφαση 335/14-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από την προσφεύγουσα εταιρεία στις 25-10-2024. Η εταιρεία ζητούσε την ακύρωση τεσσάρων Προσωρινών Διορθωτικών Προσδιορισμών Φόρου Εισοδήματος/ΦΠΑ και προστίμων των φορολογικών ετών 2018 και 2019, οι οποίοι εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Οι πράξεις βασίστηκαν στη διαπίστωση λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 358.000€ για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι οι Προσωρινοί Διορθωτικοί Προσδιορισμοί δεν είναι εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά προπαρασκευαστικές πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας, επομένως η προσφυγή κατά αυτών είναι απαράδεκτη βάσει του Ν. 5104/2024.