Η απόφαση 467/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της σιωπηρής απόρριψης της επιφύλαξής της, η οποία είχε υποβληθεί κατά δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου για τον μήνα Ιούνιο 2024. Η διαφορά αφορούσε αμοιβές ύψους 214.191,68 ευρώ που καταβλήθηκαν σε εταιρεία με έδρα την Ιρλανδία για υπηρεσίες cloud. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι πληρωμές αφορούσαν παροχή υπηρεσιών και όχι δικαιώματα (royalties), αλλά η ΔΕΔ έκρινε ότι, με βάση τους όρους της σύμβασης και τη φύση των υπηρεσιών νέφους (λήψη και χρήση λογισμικού χωρίς μεταβίβαση κυριότητας), οι αμοιβές συνιστούσαν «δικαίωμα» (royalties) κατά την έννοια του άρθρου 38 του ν. 4172/2023 και υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου 5% σύμφωνα με τη ΣΑΔΦ Ελλάδος-Ιρλανδίας.

Η Απόφαση 461/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας με έδρα το Μαρούσι. Η εταιρεία είχε καταθέσει επιφύλαξη κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματός της από το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ, ζητώντας ακύρωση της υποχρέωσης παρακράτησης φόρου 5% (ποσού 11.039,02€) επί αμοιβών που κατέβαλε σε αλλοδαπή εταιρεία στην Ιρλανδία για υπηρεσίες cloud. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι οι πληρωμές αφορούσαν παροχή υπηρεσιών και όχι δικαιώματα (royalties). Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τους όρους της σύμβασης ("Server and Cloud Enrollment"), έκρινε ότι οι αμοιβές πλήρωναν τα χαρακτηριστικά του «δικαιώματος» σύμφωνα με το άρθρο 38 του ν. 4172/2013 και το άρθρο 12 της Σύμβασης Διπλής Φορολογίας Ελλάδος-Ιρλανδίας. Συγκεκριμένα, οι πληρωμές κρίθηκε ότι αφορούσαν το δικαίωμα χρήσης προϋπάρχοντος λογισμικού νέφους, χωρίς τη μεταβίβαση κυριότητας ή την παροχή εξατομικευμένων υπηρεσιών. Ως εκ τούτου, η παρακράτηση φόρου ήταν νόμιμη και η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

«Διακοπή λειτουργίας του υποσυστήματος ΕΣΗΔΗΣ Προμήθειες και Υπηρεσίες του ΟΠΣ ΕΣΗΔΗΣ και μετάπτωση του στις υποδομές του ενιαίου κυβερνητικού νέφους (G-Cloud)» 

Η προσφεύγουσα εταιρεία με την προδικαστική προσφυγή ζητεί την ακύρωση της απόφασης με αρ. 1315/1-10-2020 του Διοικητικού Συμβουλίου της αναθέτουσας αρχής, η οποία απέρριψε την προσφορά της και έκανε δεκτή την προσφορά της ένωσης οικονομικών φορέων «…» για τη σύμβαση «Προμήθεια Μηχανογραφικού Εξοπλισμού υποδομών με τεχνολογίες Cloud Computing και συναφείς υπηρεσίες». Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την προμήθεια, εγκατάσταση, ρύθμιση και παραμετροποίηση εξοπλισμού και λογισμικού, καθώς και την παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης, υποστήριξης και περίοδου εγγύησης για υποδομές τεχνολογιών υπολογιστικού νέφους (cloud computing). Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η απόφαση της αναθέτουσας αρχής παραβίασε την αρχή του ίσου μέτρου κρίσης και ότι υπήρχαν ελλείψεις στην αξιολόγηση των προσφορών.

«Προμήθεια υποδομής για παροχή υπηρεσιών Ιδιωτικού υπολογιστικού Νέφους υπό τη μορφή IaaS» & το Υποέργο 2 «Υπηρεσίες …& Πλατφόρμας αυτοματοποίησης επιχειρησιακών διαδικασιών ως υπηρεσία (Automation as a service)» της Πράξης «…», εκτιμώμενης αξίας - συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων προαίρεσης - 46.613.050,00 ευρώ (πλέον ΦΠΑ).(...) Κατ’ ακολουθίαν, δεν κωλύεται η υπογραφή του υποβληθέντος προς έλεγχο, με το 22713/20.12.2022 έγγραφο του - κατ’ εντολή του Διευθύνοντος Συμβούλου - Γενικού Διευθυντή Λειτουργίας της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «….», σχεδίου σύμβασης. Δεν κωλύεται η υπογραφή του υποβληθέντος προς έλεγχο σχεδίου σύμβασης μεταξύ της εταιρείας «Κοινωνία της Πληροφορίας Μ.Α.Ε.» και της εταιρείας «...» με αντικείμενο «Εκσυγχρονισμός και ενίσχυση της υφιστάμενης on-premises υποδομής του Κυβερνητικού Υπολογιστικού Νέφους (G-Cloud) και δημιουργία δεύτερου κόμβου και παροχή υπηρεσιών …& Πλατφόρμας αυτοματοποίησης επιχειρησιακών διαδικασιών ως υπηρεσία (…)», Υποέργο 2 «Υπηρεσίες …& Πλατφόρμας αυτοματοποίησης επιχειρησιακών διαδικασιών ως υπηρεσία (Automation as a service)» της Πράξης «…», αντί συμβατικού τιμήματος 10.804.000,00 ευρώ (πλέον ΦΠΑ).

Η υπ’ αριθμόν 330/14.02.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά στην απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα έτη 2020, 2021 και 2022. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις καταλογιστικές πράξεις του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ., οι οποίες προέκυψαν από την απόρριψη δαπανών που αφορούσαν δικαιώματα χρήσης τεχνογνωσίας (royalties) για εισαγόμενα εμπορεύματα. Η ελεγκτική αρχή έκρινε ότι οι πληρωμές αυτές δεν τεκμηριώνουν μεταφορά τεχνογνωσίας σύμφωνα με την αρχή των ίσων αποστάσεων (άρθρο 50 ΚΦΕ), θεωρώντας τες ως συνεχείς υπηρεσίες. Απορρίφθηκε επίσης ο ισχυρισμός περί μη αναγνώρισης μεταφοράς ζημίας του 2019 στα κέρδη του 2020, καθώς υπήρχε προγενέστερη οριστική πράξη που προσδιόριζε κέρδη για το 2019.

Τρόπος φορολόγησης των αμοιβών του ιπτάμενου προσωπικού της πολιτικής αεροπορίας που υπηρετεί σε αεροσκάφη αλλοδαπής αεροπορικής εταιρείας, που δεν έχει έδρα την Ελλάδα.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Οι αμοιβές που αποκτώνται και φορολογούνται στην αλλοδαπή από φορολογικά κατοίκους Ελλάδος που υπηρετούν ως ιπτάμενο προσωπικό πολιτικής αεροπορίας σε αεροσκάφη αλλοδαπής αεροπορικής εταιρείας, η οποία δεν έχει έδρα ή εγκατάσταση στην Ελλάδα, φορολογούνται στην Ελλάδα με τον ειδικό τρόπο της παρ.4 του άρθρου 9 του Ν 2238/1994 και όχι με τις γενικές διατάξεις του άρθρου αυτού.

Η απόφαση 784/08-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής τακτικού καθηγητή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 4.265,76€. Ο προσφεύγων είχε διατυπώσει επιφύλαξη σχετικά με εισόδημα 9.119,33€, το οποίο έλαβε από πανεπιστημιακό φορέα για τη χορήγηση επιστημονικού και πνευματικού έργου (συγγράμματος). Υποστήριξε ότι το εισόδημα αυτό συνιστά δικαιώματα (royalties), με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης με την παρακρατηθέντα φόρο 20%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, εφόσον ο προσφεύγων ενήργησε ως αυτοεκδότης, εκδίδοντας και διαθέτοντας ο ίδιος τα βιβλία του (χωρίς να παραχωρήσει την εκμετάλλευση σε εκδοτικό οίκο), το εισόδημα χαρακτηρίζεται ως επιχειρηματική δραστηριότητα (άρθρο 21 ΚΦΕ) και ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται ως αβάσιμη.

Η απόφαση 1244/07.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου (€250,00 έκαστη) από τη Δ.Ο.Υ. Βόλου για το φορολογικό έτος 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικών δηλώσεων απόδοσης παρακρατούμενου φόρου από δικαιώματα (royalties) για τους μήνες Μάρτιο, Ιούλιο και Σεπτέμβριο του 2021. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί απουσίας δόλου και συγγνωστংς πλάνης λόγω της περιόδου του κορωνοϊού, επικαλούμενη την αρχή «άγνοια νόμου δεν συγχωρείται». Παράλληλα, η ΔΕΔ διόρθωσε τη νομική βάση επιβολής των προστίμων από το άρθρο 53 παρ. 2 του ν.5104/2024 στο ορθό άρθρο 54 παρ. 1γ΄ και 2γ΄ του ν.4987/2022, διατηρώντας το συνολικό ύψος των προστίμων.

Η απόφαση 267/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου του 3ου ΕΛ.ΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ για το φορολογικό έτος 2022. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και φόρου αμοιβών δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα, κρίθηκε ότι οι πληρωμές σε αλλοδαπές εταιρείες για χρήση λογισμικού-πλατφόρμας καταχώρησης διαφημίσεων μέσω διαδικτύου συνιστούν δικαιώματα (royalties) κατά την έννοια του ν. 4172/2013, επικυρώνοντας τον καταλογισμό φόρου €32.279,23 και προστίμου €16.139,62. Ωστόσο, ακυρώθηκε το πρόστιμο του άρθρου 58Α ν.4987/2022 ύψους €6.027,27 για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων, καθώς ο έλεγχος δεν προσδιόρισε με ακρίβεια το χρόνο και το πλήθος των συναλλαγών, βασιζόμενος μόνο σε ποσοτικό έλλειμμα απογραφής.