Η Απόφαση 461/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας με έδρα το Μαρούσι. Η εταιρεία είχε καταθέσει επιφύλαξη κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματός της από το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ, ζητώντας ακύρωση της υποχρέωσης παρακράτησης φόρου 5% (ποσού 11.039,02€) επί αμοιβών που κατέβαλε σε αλλοδαπή εταιρεία στην Ιρλανδία για υπηρεσίες cloud. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι οι πληρωμές αφορούσαν παροχή υπηρεσιών και όχι δικαιώματα (royalties). Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τους όρους της σύμβασης ("Server and Cloud Enrollment"), έκρινε ότι οι αμοιβές πλήρωναν τα χαρακτηριστικά του «δικαιώματος» σύμφωνα με το άρθρο 38 του ν. 4172/2013 και το άρθρο 12 της Σύμβασης Διπλής Φορολογίας Ελλάδος-Ιρλανδίας. Συγκεκριμένα, οι πληρωμές κρίθηκε ότι αφορούσαν το δικαίωμα χρήσης προϋπάρχοντος λογισμικού νέφους, χωρίς τη μεταβίβαση κυριότητας ή την παροχή εξατομικευμένων υπηρεσιών. Ως εκ τούτου, η παρακράτηση φόρου ήταν νόμιμη και η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η Απόφαση 293/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της σιωπηρής αρνητικής απάντησης του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφυγή αφορούσε την υποχρέωση παρακράτησης φόρου 5% επί αμοιβών που καταβλήθηκαν σε αλλοδαπή εταιρεία με έδρα την Ιρλανδία για υπηρεσίες cloud. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι πληρωμές αφορούσαν παροχή υπηρεσιών και όχι δικαιώματα (royalties), και ως εκ τούτου δεν έπρεπε να φορολογούνται βάσει του άρθρου 12 της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδος-Ιρλανδίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι αμοιβές, βάσει των όρων της σύμβασης για την άδεια χρήσης λογισμικού νέφους, συνιστούν «δικαιώματα» σύμφωνα με το άρθρο 38 του ν. 4172/2013, καθώς αφορούν προϋπάρχον άυλο περιουσιακό στοιχείο και όχι εξατομικευμένες υπηρεσίες. Ως εκ τούτου, η απόρριψη της επιφύλαξης επικυρώνεται.

Παράταση υποβολής της δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν. 4172/2013 στο εισόδημα από αμοιβές πληρωμάτων των εμπορικών πλοίων».

Η προσφεύγουσα εταιρεία με την προδικαστική προσφυγή ζητεί την ακύρωση της απόφασης με αρ. 1315/1-10-2020 του Διοικητικού Συμβουλίου της αναθέτουσας αρχής, η οποία απέρριψε την προσφορά της και έκανε δεκτή την προσφορά της ένωσης οικονομικών φορέων «…» για τη σύμβαση «Προμήθεια Μηχανογραφικού Εξοπλισμού υποδομών με τεχνολογίες Cloud Computing και συναφείς υπηρεσίες». Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την προμήθεια, εγκατάσταση, ρύθμιση και παραμετροποίηση εξοπλισμού και λογισμικού, καθώς και την παροχή υπηρεσιών εκπαίδευσης, υποστήριξης και περίοδου εγγύησης για υποδομές τεχνολογιών υπολογιστικού νέφους (cloud computing). Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η απόφαση της αναθέτουσας αρχής παραβίασε την αρχή του ίσου μέτρου κρίσης και ότι υπήρχαν ελλείψεις στην αξιολόγηση των προσφορών.

Τρόπος υποβολής της δήλωσης και απόδοσης του φόρου που παρακρατείται στις αμοιβές για τεχνικές υπηρεσίες, αμοιβές διοίκησης, αμοιβές για συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλες αμοιβές για παρόμοιες υπηρεσίες σύμφωνα με τις διατάξεις της περίπτωσης δ΄ παραγράφου 1 του άρθρου 64 του ν.4172/2013.(ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΣΦΑΛΜΑΤΟΣ ΦΕΚ775/Β/28.3.2014)

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ Α.1101/2019 - ΦΕΚ: 948/Β/2019:Καθορισμός του ηλεκτρονικού τρόπου υποβολής, καθώς και του τύπου και περιεχομένου της δήλωσης απόδοσης του παρακρατούμενου φόρου, σύμφωνα με τις διατάξεις, της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 1 του άρθρου 64 και των περιπτώσεων α’ και γ’ της παραγράφου 5 του άρθρου 69 του ν. 4172/2013.

Η απόφαση 354/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 (ύψους 2.981,19€) της Δ.Ο.Υ. Νέων Μουδανιών. Η προσφεύγουσα ζητούσε την αναγνώριση και αφαίρεση φόρου 1.311,84€ που κατέβαλε στο Βέλγιο για σύνταξη, επικαλούμενη τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) Ελλάδος-Βελγίου. Η Δ.Ο.Υ. είχε μηδενίσει το ποσό του φόρου αλλοδαπής (κωδικός 651), καθώς έκρινε ότι η Ελλάδα είχε αποκλειστικό δικαίωμα φορολόγησης βάσει των διατάξεων της ΣΑΔΦ. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, αν και προσκομίστηκε εκκαθαριστικό σύνταξης με επισημείωση της Χάγης, η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά που να αποδεικνύουν τον τομέα (δημόσιο ή ιδιωτικό) εργασίας, προκειμένου να κριθεί η υπαγωγή των συντάξεων στο άρθρο 18 ή 19 της ΣΑΔΦ και κατά συνέπεια το δικαίωμα πίστωσης φόρου. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε ως αναπόδεικτος.

Η απόφαση 1244/07.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου (€250,00 έκαστη) από τη Δ.Ο.Υ. Βόλου για το φορολογικό έτος 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικών δηλώσεων απόδοσης παρακρατούμενου φόρου από δικαιώματα (royalties) για τους μήνες Μάρτιο, Ιούλιο και Σεπτέμβριο του 2021. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί απουσίας δόλου και συγγνωστংς πλάνης λόγω της περιόδου του κορωνοϊού, επικαλούμενη την αρχή «άγνοια νόμου δεν συγχωρείται». Παράλληλα, η ΔΕΔ διόρθωσε τη νομική βάση επιβολής των προστίμων από το άρθρο 53 παρ. 2 του ν.5104/2024 στο ορθό άρθρο 54 παρ. 1γ΄ και 2γ΄ του ν.4987/2022, διατηρώντας το συνολικό ύψος των προστίμων.

Η απόφαση (450/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την επανεξέταση ενδικοφανούς προσφυγής ομορρύθμου εταίρου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού παρακρατούμενου φόρου μισθωτής εργασίας για τα έτη 2014 και 2016. Η υπόθεση επανεξετάζεται κατόπιν απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, το οποίο αναγνώρισε την ενεργητική νομιμοποίηση του προσφεύγοντα. Ο έλεγχος είχε κρίνει ότι μεγάλα ποσά που καταβλήθηκαν ως αποζημιώσεις απόλυσης αποτελούσαν στην πραγματικότητα πρόσθετες αμοιβές (bonus), καθώς οι εργαζόμενοι επαναπροσλαμβάνονταν συχνά, με σκοπό την αποφυγή παρακράτησης φόρου 20%. Η ΔΕΔ απορρίπτει την προσφυγή επί της ουσίας, επικυρώνοντας τις πράξεις και το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό φόρου και προστίμου, ανερχόμενο σε €100.312,20 για το 2014 και €285.423,60 για το 2016. Συνολικά, η εταιρεία οφείλει €385.735,80.

«Προμήθεια υποδομής για παροχή υπηρεσιών Ιδιωτικού υπολογιστικού Νέφους υπό τη μορφή IaaS» & το Υποέργο 2 «Υπηρεσίες …& Πλατφόρμας αυτοματοποίησης επιχειρησιακών διαδικασιών ως υπηρεσία (Automation as a service)» της Πράξης «…», εκτιμώμενης αξίας - συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων προαίρεσης - 46.613.050,00 ευρώ (πλέον ΦΠΑ).(...) Κατ’ ακολουθίαν, δεν κωλύεται η υπογραφή του υποβληθέντος προς έλεγχο, με το 22713/20.12.2022 έγγραφο του - κατ’ εντολή του Διευθύνοντος Συμβούλου - Γενικού Διευθυντή Λειτουργίας της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «….», σχεδίου σύμβασης. Δεν κωλύεται η υπογραφή του υποβληθέντος προς έλεγχο σχεδίου σύμβασης μεταξύ της εταιρείας «Κοινωνία της Πληροφορίας Μ.Α.Ε.» και της εταιρείας «...» με αντικείμενο «Εκσυγχρονισμός και ενίσχυση της υφιστάμενης on-premises υποδομής του Κυβερνητικού Υπολογιστικού Νέφους (G-Cloud) και δημιουργία δεύτερου κόμβου και παροχή υπηρεσιών …& Πλατφόρμας αυτοματοποίησης επιχειρησιακών διαδικασιών ως υπηρεσία (…)», Υποέργο 2 «Υπηρεσίες …& Πλατφόρμας αυτοματοποίησης επιχειρησιακών διαδικασιών ως υπηρεσία (Automation as a service)» της Πράξης «…», αντί συμβατικού τιμήματος 10.804.000,00 ευρώ (πλέον ΦΠΑ).

Η απόφαση (278/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά πέντε οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου Εισοδήματος, ΦΠΑ και Παρακρατούμενου Φόρου (για αμοιβές τεχνικών έργων) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Φορολογική Διοίκηση επικύρωσε τις καταλογιστικές πράξεις, συνολικού ύψους άνω του 1.45 εκατομμυρίων ευρώ (μαζί με πρόστιμα), διότι ο έλεγχος διαπίστωσε τη λήψη και χρήση εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς και τη μη αναγνώριση λοιπών δαπανών λόγω μη προσκόμισης κατάλληλων δικαιολογητικών, καθιστώντας αδύνατη τη διαπίστωση του πραγματικού των συναλλαγών. Ο έλεγχος τεκμηρίωσε ότι η εξόφληση των τιμολογίων αποτελούσε μέρος σχήματος μεταφοράς κεφαλαίων για να προσδώσει αληθοφάνεια στις εικονικές συναλλαγές. Όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί καλοπιστίας και παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.