Η απόφαση 842/13.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 15.628,14€. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, ζητούσε την πίστωση φόρου αλλοδαπής ύψους 9.199,58€, ο οποίος παρακρατήθηκε στη Γερμανία για εισόδημα από μισθωτή εργασία. Η φορολογική αρχή απέρριψε την αξίωση επειδή τα προσκομισθέντα δικαιολογητικά, παρότι μεταφρασμένα και θεωρημένα με σφραγίδα apostille (βεβαίωση από τον Γερμανό εργοδότη), δεν επαρκούσαν για την απόδειξη της καταβολής του φόρου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι δεν προσκομίστηκε η απαραίτητη βεβαίωση από την αρμόδια φορολογική αρχή της Γερμανίας, σύμφωνα με την ΠΟΛ. 1026/2014, και απέρριψε τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους.

Η απόφαση 438/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φυσικών προσώπων για το φορολογικό έτος 2019, ύψους 63.778,73€. Η φορολογική αρχή είχε προχωρήσει σε εκτίμηση λόγω μη υποβολής δήλωσης, παρά το εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες στη Γερμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γερμανίας για το 2019 και προσκόμισε σχετικά δικαιολογητικά, συμπεριλαμβανομένων πιστοποιητικών φορολογικής κατοικίας και συμβάσεων εργασίας. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο ισχυρισμός είναι βάσιμος, καθώς μάλιστα είχε ήδη αναγνωριστεί η φορολογική του κατοικία αλλοδαπής από τη Δ.Ο.Υ. Κατοίκων Εξωτερικού, εγκρίνοντας την υπαγωγή του στον ειδικό τρόπο φορολόγησης του άρθρου 5Γ του Ν. 4172/2013. Συνεπώς, η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται.

Η απόφαση 416/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που είχε υποβληθεί κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η πράξη, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Κορίνθου, αφορούσε την προσθήκη εισοδημάτων (συντάξεις και μισθοί) γερμανικής προέλευσης, τα οποία δεν είχαν δηλωθεί, αλλά είχαν γίνει γνωστά στη φορολογική αρχή μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η σύνταξη έπρεπε να φορολογηθεί μόνο στη Γερμανία βάσει της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολόγησης. Παρ' όλα αυτά, η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς η νόμιμη ηλεκτρονική κοινοποίηση της πράξης ολοκληρώθηκε στις 15.04.2024, ενώ η προσφυγή υποβλήθηκε στις 07.11.2024, πέραν της τριακονταήμερης προθεσμίας.

Φορολογική μεταχείριση αμοιβής/αποζημίωσης, η οποία καταβάλλεται σε αλλοδαπό φορολογικό κάτοικο (tax resident) και ειδικότερα σε καθηγητή ή δάσκαλο ή σε ορισμένες περιπτώσεις ερευνητή, σύμφωνα με τις διατάξεις των Συμβάσεων Αποφυγής της Διπλής Φορολογίας (Σ.Α.Δ.Φ.) του Εισοδήματος.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020, οι οποίες εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Δράμας. Στον προσφεύγοντα, κάτοικο Γερμανίας, καταλογίσθηκε προσαύξηση περιουσίας λόγω πρωτογενών πιστώσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς του, συνολικού ύψους 47.825,00€ (2018), 101.494,00€ (2019) και 101.621,00€ (2020). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι συναλλαγές έγιναν εν αγνοία του από συγγενικό πρόσωπο για το εκτός γάμου τέκνο του. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς του, κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε η πλημμέλεια των πράξεων προσδιορισμού του φόρου και επικύρωσε τα καταλογισθέντα ποσά. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανέρχεται σε 132.595,87€.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € για το φορολογικό έτος 2014. Η υπόθεση αφορά φορολογούμενη κάτοικο Ελλάδας που έλαβε συντάξεις από τη Γερμανία, ύψους 23.036,02 €, οι οποίες προστέθηκαν οίκοθεν στο φορολογητέο εισόδημά της από τη Δ.Ο.Υ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η αποκλειστική αρμοδιότητα φορολόγησης ανήκει στη Γερμανία βάσει της ΣΑΔΦ, καθώς παρείχε υπηρεσίες σε γερμανικό δημόσιο φορέα. Μετά από αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο λόγω αρχικής απόρριψης ως εκπρόθεσμης, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τελικά τους ισχυρισμούς της ως αναπόδεικτους, καθώς δεν προσκομίστηκαν έγγραφα που να πιστοποιούν το νομικό καθεστώς του ασφαλιστικού φορέα ή τον τομέα (δημόσιο/ιδιωτικό) προηγούμενης απασχόλησης, απαραίτητα για την εφαρμογή της ΣΑΔΦ. Επικυρώθηκε το τελικό χρεωστικό ποσό των 4.139,03 €.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Βόλου σχετικά με τη φορολόγηση συντάξεων αλλοδαπής προέλευσης (Γερμανίας) για το φορολογικό έτος 2018. Η Δ.Ο.Υ. είχε εκδώσει πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου, περιλαμβάνοντας συντάξεις συνολικού ποσού 10.199,28€ που προέκυψαν από διασταυρώσεις φορολογικών στοιχείων. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι οι συντάξεις γήρατος και χηρείας που λάμβανε από τον γερμανικό κρατικό ασφαλιστικό φορέα, ο οποίος είναι οργανισμός δημοσίου δικαίου, έπρεπε να φορολογούνται μόνο στη Γερμανία βάσει της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Γερμανίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως αναπόδεικτη, καθώς τα προσκομιζόμενα γερμανικά πιστοποιητικά συντάξεων, αν και μεταφρασμένα, δεν ήταν επικυρωμένα κατά τα διεθνή νόμιμα (έλλειψη σφραγίδας Χάγης/Apostille), καθιστώντας τα μη δεκτικά εκτίμησης.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2019, η οποία εκδόθηκε λόγω μη υποβολής δήλωσης και συμπεριέλαβε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ύψους 177.177,14 € που απέκτησε από την Γερμανία. Ο προσφεύγων, ιρλανδικής υπηκοότητας, ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας για το έτος 2019, όπου διέμενε πάνω από 183 ημέρες και είχε το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων (οικογενειακή εστία, εργασία). Προς επίρρωση των ισχυρισμών του προσκόμισε μεταξύ άλλων πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας Γεωργίας, στοιχεία εργασίας στην αλλοδαπή και προηγούμενες αποφάσεις της ΔΕΔ που τον αναγνώριζαν ως κάτοικο εξωτερικού. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας και συνεπώς φορολογείται στην Ελλάδα μόνο για εισόδημα ελληνικής πηγής (τόκοι), οδηγώντας στην αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της πράξης.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση του εισοδήματος του προσφεύγοντος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζήτησε να φορολογηθεί ως έχων σχέση εξαρτημένης εργασίας, καθώς το σύνολο των ακαθάριστων εσόδων του προερχόταν αποκλειστικά από σύμβαση παροχής υπηρεσιών με έναν εργοδότη (Ο.Τ.Α. - Δήμος) και δεν διατηρούσε επαγγελματική εγκατάσταση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες ήταν εξαρτημένες, βάσει των στοιχείων του Δήμου (καθημερινό ωράριο, επίβλεψη, κάλυψη δαπανών από τον Ο.Τ.Α.), και επομένως, υπάγονται στις διατάξεις της περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Αποφασίστηκε η διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, με φορολόγηση βάσει της κλίμακας μισθωτής εργασίας.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου. Ο προσφεύγων, ο οποίος είχε υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, ζητούσε να φορολογηθεί ως έχων σχέση εξαρτημένης εργασίας, και όχι ως ασκών επιχειρηματική δραστηριότητα. Υποστήριζε ότι πληρούσε σωρευτικά τις προϋποθέσεις της περ. στ' της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013, καθώς όλο το εισόδημα προερχόταν από έναν εργοδότη (Δήμο) και δεν διατηρούσε επαγγελματική εγκατάσταση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), βασιζόμενη σε παλαιότερα έγγραφα του Δήμου που χαρακτήριζαν τις παροχές ως εξαρτημένες υπηρεσίες με καθημερινό ωράριο και επίβλεψη, έκρινε ότι ο προσφεύγων υπάγεται στις διατάξεις της περ. β' της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την αρνητική απάντηση της Δ.Ο.Υ. και διέταξε τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης, ώστε ο προσφεύγων να φορολογηθεί με την κλίμακα του εισοδήματος από μισθωτή εργασία.