Η απόφαση 465/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρων για τα έτη 2018, 2019 και 2024. Η ΔΕΔ ακυρώνει την πράξη επιβολής προστίμου 500,00 € (άρθ. 53 ν.5104/2024) λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς η προσφεύγουσα στερήθηκε του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης. Ωστόσο, η ΔΕΔ επικυρώνει τις Οριστικές Πράξεις Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί διαδικαστικών σφαλμάτων ή μη ουσιαστικού ελέγχου, καθώς η φορολογική αρχή νομίμως υιοθέτησε τα ευρήματα αποκρυφθείσας φορολογητέας ύλης της ΥΕΔΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ.

Η απόφαση 471/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά πράξεων επιβολής προστίμου συνολικού ύψους €7.500, επιβληθέντων για τις χρήσεις 2013, 2014 και 2015. Τα πρόστιμα αφορούσαν τη λήψη και καταχώριση εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες ή μερικώς ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου, οι οποίες βασίστηκαν σε εκθέσεις της ΥΕΔΔΕ Θεσσαλονίκης που τεκμηρίωναν την εικονικότητα των προμηθευτών λόγω έλλειψης απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί παραγραφής για το 2013, κρίνοντας ότι εφαρμόζεται η 10ετής προθεσμία, καθώς η παράβαση συνιστά φοροδιαφυγή.

Η υπ' αριθμ. 357 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «…………………» κατά των πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η προσφυγή στρεφόταν κατά των πράξεων του Προϊσταμένου του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής, οι οποίες βασίστηκαν στη διαπίστωση λήψης έντεκα (11) εικονικών φορολογικών στοιχείων, συνολικής καθαρής αξίας 25.340,00 ευρώ, από δύο συναλλακτικά ανύπαρκτες εταιρείες. Η απόφαση κρίνει αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί αναρμοδιότητας του ελεγκτικού οργάνου, ελλιπούς ακρόασης, και πραγματοποίησης των συναλλαγών. Επικυρώνει τον καταλογισμό φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, με τα συνολικά προς καταβολή ποσά να διαμορφώνονται σε 4.363,53€ και 9.122,72€ αντίστοιχα.

Η απόφαση 626/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας χονδρικού εμπορίου φαρμακευτικών προϊόντων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018, επιβάλλοντας συνολικό ποσό 561.810,92 € (φόρος εισοδήματος και πρόστιμο) και 137.156,52 € (Φ.Π.Α. και πρόστιμο). Η απόφαση βασίζεται στη μη αναγνώριση δαπανών και αφαιρέσεων λόγω λήψης έξι πλήρως και τριάντα τριών μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής εικονικής καθαρής αξίας άνω των 1,4 εκατομμυρίων ευρώ. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα μέσω ελέγχου κλειστής αποθήκης και διαπίστωσε ότι ο προμηθευτής δεν διέθετε επαρκή αποθέματα ή άδεια λειτουργίας. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας ότι οι συναλλαγές ήταν πραγματικές και η ένσταση περί παράβασης του δικαιώματος ακρόασης, καθώς δεν προέκυψε αίτημα για τα σχετικά έγγραφα.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τριών πράξεων της Δ.Ο.Υ. ΣΕΡΡΩΝ που αφορούν τα φορολογικά έτη 2017, 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλόγιζαν πρόστιμο για λήψη ανακριβούς στοιχείου (υποτιμολόγηση) και διόρθωση Φ.Π.Α., καθώς και πρόστιμα, λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων πρόβαλε λόγους περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας στις συναλλαγές, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και μη τήρησης της προηγούμενης ακρόασης. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, καθώς οι εκθέσεις ελέγχου στοιχειοθετούν αναλυτικά την εικονικότητα, αποδεικνύοντας ότι οι εκδότριες εταιρείες δεν διέθεταν την απαραίτητη υποδομή, προσωπικό ή μέσα για την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση 112/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που κατατέθηκε κατά δύο εκθέσεων ελέγχου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τα ευρήματα των εκθέσεων, σύμφωνα με τα οποία είχε λάβει εβδομήντα επτά (77) εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας 30.765,00€, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί ουσιαστικού σφάλματος, παραβίασης της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και έλλειψης αιτιολογίας. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες εκθέσεις ελέγχου δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά απλώς προπαρασκευαστικές πράξεις, και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ (ν. 5104/2024), καθώς δεν είχαν εκδοθεί οριστικές πράξεις από τη φορολογική αρχή.

Η απόφαση 463/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου που δραστηριοποιείται στις κατασκευαστικές εργασίες. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος για τα έτη 2018 και 2019, καθώς και πρόστιμα. Οι πράξεις εδράζονται στη διαπίστωση λήψης είκοσι τεσσάρων (24) εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας €95.180,00 από συναλλακτικά ανύπαρκτες επιχειρήσεις. Λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων, ο έλεγχος προσδιόρισε τα εισοδήματα με βάση κάθε διαθέσιμο στοιχείο, απορρίπτοντας όλες τις μη τεκμηριωμένες δαπάνες. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν βάσιμες και ότι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί πραγματικότητας των συναλλαγών και καλής πίστης ήταν αβάσιμοι.

Η απόφαση 295/21.02.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ατομική επιχείρηση (χονδρικό εμπόριο επιτραπέζιων ρολογιών) κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου (φορολογικό έτος 2020) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η αρχική πράξη επέβαλε φόρο 22.587,09€ πλέον προστίμου 11.293,55€, επειδή η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε προς έκπτωση δαπάνες καθαρής αξίας 51.400,00€, λόγω λήψης δύο εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας (έλλειψη αιτιολογίας, καλή πίστη, παραβίαση τεκμηρίου αθωότητας, αναλογικότητας και προηγούμενης ακρόασης). Η απόφαση επιβεβαίωσε την εικονικότητα των στοιχείων, επικαλούμενη την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και οικονομικής οργάνωσης του εκδότη, καθώς και το γεγονός ότι τα τραπεζικά παραστατικά πληρωμής δεν αποδείκνυαν από μόνα τους την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση 110 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για το φορολογικό έτος 2018. Η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη ως προς την προσβολή της πράξης διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος (άρθρο 45 του ν. 5104/2024), καθώς η αρμοδιότητα ανήκει στον Πρόεδρο Πρωτοδικών. Οι βασικές φορολογικές πράξεις επικυρώνονται, δεδομένου ότι ο έλεγχος διαπίστωσε λήψη 109 εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 953.597,91 € από συναλλακτικά ανύπαρκτη εταιρεία. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης, καθώς και ο ισχυρισμός περί καλής πίστης λήπτη γιατί οι συναλλαγές κρίθηκαν εικονικές στο σύνολό τους. Επιπλέον, επικυρώθηκε πρόστιμο 1.000 € για μη ανταπόκριση σε αίτημα της φορολογικής διοίκησης λόγω υποτροπής. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ανήλθε σε 828.112,62 €.

Η απόφαση 908/19-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός αγρότη (με κύρια δραστηριότητα την καλλιέργεια μηδικής) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. του φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €145.460,52 (μαζί με πρόστιμα και εισφορά αλληλεγγύης). Οι πράξεις καταλογίστηκαν λόγω έκδοσης 75 εικονικών φορολογικών στοιχείων (τιμολογίων), καθαρής αξίας €164.069,38, για ανύπαρκτες συναλλαγές, τα οποία δεν είχαν δηλωθεί ως έσοδα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε παραβίαση της αρχής χρηστής διοίκησης (λόγω απώλειας βιβλίων σε πλημμύρες), έλλειψη αιτιολογίας και ακυρότητα του ελέγχου ως εξωλογιστικού. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης έγινε λογιστικά με βάση διαθέσιμα στοιχεία και στοιχεία τρίτων, και ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε την καταστροφή των αρχείων, ούτε μπορούσε να δικαιολογήσει τις πωληθείσες ποσότητες με βάση τις δηλωθείσες καλλιέργειες (μόλις 136,9 στρέμματα).