Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλαν οι εκ διαθήκης κληρονόμοι ενός αποβιώσαντος εκμισθωτή και την επακόλουθη ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ποσού 100,00€. Το πρόστιμο είχε επιβληθεί από την Δ.Ο.Υ. Ξάνθης λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης λύσης μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, η οποία υποβλήθηκε μετά την ημερομηνία θανάτου (29/07/2023) στο όνομα του θανόντος. Η Δ.Ε.Δ. έκανε δεκτό ότι οι διοικητικές κυρώσεις, όπως το πρόστιμο του άρθρου 53 του Κ.Φ.Δ. για τυπικές παραβάσεις, έχουν αυστηρά προσωπικό χαρακτήρα. Ως εκ τούτου, με τον θάνατο του υπόχρεου φυσικού προσώπου παύει ο σκοπός του εξαναγκασμού προς συμμόρφωση, οδηγώντας στην ακύρωση του επιβληθέντος προστίμου.

Ερωτάται εάν τα διοικητικά πρόστιμα του ν. 2969/2001 (Α΄281): 1) Έχουν χαρακτήρα αποκαταστατικό ή κυρωτικό και 2) Είναι κληρονομητέα και σε καταφατική περίπτωση: α) είναι κληρονομητέα εάν ο παραβάτης αποβιώσει πριν την κοινοποίηση του πρωτοκόλλου παράβασης, β) εάν ο παραβάτης αποβιώσει μετά την κοινοποίηση πρωτοκόλλου παράβασης, αλλά πριν την κλήση σε απολογία, γ) εάν ο παραβάτης αποβιώσει μετά την κλήση σε απολογία, αλλά πριν την σύνταξη και κοινοποίηση της πράξης επιβολής προστίμου, δ) εάν ο παραβάτης αποβιώσει μετά την κοινοποίηση της πράξης επιβολής προστίμου αλλά πριν την βεβαίωση του προστίμου και ε) εάν ο παραβάτης αποβιώσει μετά την βεβαίωση του προστίμου στην αρμόδια εφορία.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
1) Τα πρόστιμα του άρθρου 11 ν. 2969/2001 έχουν κυρωτικό χαρακτήρα (ομόφωνα). 2) Σε περίπτωση που επισυμβεί θάνατος φυσικού προσώπου – παραβάτη των διατάξεων του άρθρου 11 ν. 2969/2001 είτε, α) πριν την κοινοποίηση του πρωτοκόλλου παράβασης, ή β) μετά την κοινοποίηση του πρωτοκόλλου παράβασης αλλά πριν την κλήση σε απολογία ή γ) μετά την κλήση σε απολογία, αλλά πριν την σύνταξη και κοινοποίηση της πράξης επιβολής προστίμου, δεν είναι επιτρεπτή η έκδοση πράξης επιβολής προστίμου σε βάρος των τυχόν κληρονόμων του. Σε περίπτωση που εκδοθεί τέτοια πράξη βεβαίωσης παράβασης, αυτή τυγχάνει άκυρη καθόσον βαρύνει πρόσωπα που δεν έχουν την ιδιότητα του παθητικού υποκειμένου του σχετικού προστίμου, συνακόλουθα δε, δεν υφίσταται νόμιμο έρεισμα και για την στενή εννοία ταμειακή βεβαίωση της οφειλής, ενώ τυχόν γενόμενη δεν είναι νόμιμη και θα πρέπει να διαγραφεί (ομόφωνα). 3) Σε περίπτωση, όμως, που επισυμβεί θάνατος φυσικού προσώπου – παραβάτη των διατάξεων του άρθρου 11 ν. 2969/2001 είτε, α) μετά την έκδοση και κοινοποίηση της πράξης επιβολής προστίμου, αλλά πριν την εν στενή εννοία βεβαίωση του προστίμου ή β) μετά την εν στενή εννοία βεβαίωση του προστίμου, οι κληρονόμοι ευθύνονται για την χρηματική αυτή οφειλή από το εν λόγω πρόστιμο, ανάλογα με την κληρονομική μερίδα τους, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο κληρονομικό δίκαιο (ομόφωνα).

Η απόφαση 754 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00 ευρώ, που αφορούσε το φορολογικό έτος 2018. Το πρόστιμο επιβλήθηκε από το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας (υποβολή στις 15.01.2019 αντί για 31.12.2018). Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Αρχής. Η ΔΕΔ, βάσει του άρθρου 65 παρ 5 ν. 5104/2024, έκρινε ότι η πενταετής προθεσμία παραγραφής άρχεται από το τέλος του έτους διαπίστωσης της παράβασης (31.12.2019) και συμπληρώνεται στις 31.12.2024, συνεπώς η πράξη που εκδόθηκε στις 24.10.2024 ήταν εμπρόθεσμη. Ο ισχυρισμός απορρίφθηκε ως αβάσιμος και η αρχική πράξη επικυρώθηκε.

Η απόφαση 643/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του υπόχρεου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α., καθώς και πράξης επιβολής προστίμου άρθρου 57 του Ν. 5104/2024, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο έλεγχος νομίμως προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα με την έμμεση τεχνική ελέγχου («αρχή των αναλογιών»), καθώς ο προσφεύγων δεν διαφύλαξε τις φορολογικές μνήμες των Φ.Η.Μ. του και δεν προσκόμισε εκδοθέντα τιμολόγια, πληρώντας τις προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 (Κ.Φ.Ε.). Επίσης, απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα κατά του επιβληθέντος προστίμου, επιβεβαιώνοντας την ορθότητα της μείωσης του προστίμου κατά 50% σε €30.000 για τα δύο έτη, λόγω της έκδοσης οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος.

Αν η Υπηρεσία οφείλει, μετά την έκδοση της απόφασης απόρριψης ενδικοφανούς προσφυγής κατά της απόφασης επιβολής διοικητικού προστίμου του ν. 4177/2013, να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την ταμειακή βεβαίωση από τη Φορολογική Διοίκηση του συνόλου του επιβληθέντος προστίμου ή να αναμείνει την πάροδο της προθεσμίας άσκησης προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού δικαστηρίου και σε περίπτωση εμπρόθεσμης άσκησης αυτής ή/ και άσκησης αίτησης αναστολής, να προβεί σε ενέργειες για τη βεβαίωση του είκοσι τοις εκατό (20%) του επιβληθέντος προστίμου.(..)Η Υπηρεσία οφείλει μετά την έκδοση της απόφασης απόρριψης ενδικοφανούς προσφυγής κατά της απόφασης επιβολής διοικητικού προστίμου του ν. 4177/2013, να αναμείνει την πάροδο της προθεσμίας άσκησης προσφυγής ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού δικαστηρίου και σε περίπτωση εμπρόθεσμης άσκησης αυτής ή/ και άσκησης αίτησης αναστολής, να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για τη βεβαίωση του συνολικού ποσού του επιβληθέντος προστίμου, είναι δε άλλο θέμα το γεγονός ότι στην περίπτωση αυτή μπορεί να εισπραχθεί μόνο ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) του επιβληθέντος προστίμου, ενώ στην περίπτωση της μη άσκησης προσφυγής μπορεί να εισπραχθεί το σύνολο του προστίμου αυτού (ομόφ.).

Παραβάσεις αγορανομικές – Βεβαίωση ποσοστού 20% του επιβληθέντος προστίμου από τη ΔΟΥ, λόγω άσκησης προσφυγής– Δικονομική προϋπόθεση της προκαταβολής του 20% του επιβληθέντος προστίμου έως 1000 € για το παραδεκτό της προσφυγής.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η κατ’ άρθρο 29 παρ. 5 του Ν 3377/2005 προκαταβολή ποσοστού 20% και κατ’ ανώτατο όριο μέχρι 1000 ευρώ για την παραδεκτή άσκηση προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου αυτού και της Α2-3334/21-5-2008 απόφασης του Υφυπουργού Ανάπτυξης, είναι ανεξάρτητη της, κατ’ άρθρο 8 της παραπάνω Υ.Α., βεβαίωσης ποσοστού 20% του επιβληθέντος προστίμου, μετά την άσκηση εμπρόθεσμης προσφυγής κατά της απόφασης επιβολής αυτού, το τυχόν, όμως, προκαταβληθέν ποσό για την παραδεκτή άσκηση της προσφυγής συνυπολογίζεται στο βεβαιούμενο ποσό.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ εκ μέρους του Διοικητή της ΑΑΔΕ, που επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της αρχικής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) έτους 2023. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι η καθυστέρηση (η δήλωση υποβλήθηκε 11-01-2024) οφειλόταν στην τυχαία ενημέρωσή της περί της ύπαρξης διαθήκης της θανούσας θείας της τον Ιούλιο του 2023 και στις επακόλουθες καθυστερήσεις λόγω της διαδικασίας αποδοχής κληρονομιάς. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας το πρόστιμο. Σύμφωνα με τη ΔΕΔ, τα πρόστιμα για διαδικαστικές παραβάσεις αποτελούν δέσμια ενέργεια της φορολογικής αρχής, και για την επιβολή τους δεν απαιτείται εξέταση της υποκειμενικής υπαιτιότητας ή δόλου του υπόχρεου.

Η Απόφαση 1109/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που στρεφόταν κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ για το φορολογικό έτος 2020. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στη φορολογούμενη για εκπρόθεσμη υποβολή της δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) στις 25.01.2021, ενώ η καταληκτική προθεσμία ήταν η 31.05.2020. Η υποχρέωση προέκυψε από την απόκτηση ακινήτων μέσω διαθήκης που δημοσιεύθηκε εντός του έτους 2019. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι το πρόστιμο των 100€ ήταν δυσανάλογο, καθώς ο αντίστοιχος ΕΝ.Φ.Ι.Α. ανερχόταν σε λιγότερο από 5€. Η Διεύθυνση έκρινε ωστόσο ότι το πρόστιμο επιβλήθηκε νομίμως βάσει του άρθρου 54 παρ. 1α και 2α του ν. 4174/2013 για διαδικαστικές παραβάσεις, ανεξάρτητα από το ύψος του φόρου ή την ύπαρξη δόλου.

Δυνατότητα ή μη εξέτασης ιεραρχικής προσφυγής κατά πράξεως επιβολής προστίμου για παράβαση του άρθρου 29 του Ν 2971/2001, επιβληθέντος κατά το άρθρο 3 παρ.23 του Ν 2242/1994 – Ανάκληση ή μη της ως άνω πράξεως.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Δεν είναι παραδεκτή η άσκηση της προβλεπομένης στο άρθρο 24 παρ.1 του Ν 2690/1999 αιτήσεως θεραπείας και ιεραρχικής προσφυγής κατά πράξεως επιβολής προστίμου, επιβληθέντος κατά το άρθρο 3 παρ.23 του Ν 2242/1994, για παράβαση των διατάξεων του άρθρου 29 παρ.1 του Ν 2971/2001. β) Δεν είναι επιτρεπτή η εκ μέρους της Διοικήσεως ανάκληση της προαναφερθείσης πράξεως επιβολής του προστίμου στο πλαίσιο του αυτοελέγχου της, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχει ήδη απορριφθεί η κατ’ αυτής ασκηθείσα δικαστική προσφυγή του ενδιαφερομένου. (πλειοψ.)

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ποσού 100,00 ευρώ, που είχε επιβληθεί στην προσφεύγουσα για το φορολογικό έτος 2018. Το πρόστιμο αφορούσε την εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, η οποία υποβλήθηκε στις 17.12.2018, ενώ η νόμιμη προθεσμία είχε λήξει στις 31.07.2018. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκανε δεκτό τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί παραγραφής, καθώς διαπίστωσε ότι η πενταετής προθεσμία του δικαιώματος του Δημοσίου για την έκδοση της πράξης επιβολής προστίμου, η οποία άρχιζε από το τέλος του έτους διαπίστωσης της παράβασης (31.12.2018), είχε συμπληρωθεί στις 31.12.2023. Συνεπώς, η έκδοση της πράξης στις 24.10.2024 ήταν εκπρόθεσμη, οδηγώντας στην ακύρωσή της και τον μηδενισμό του καταλογιζόμενου προστίμου.