Η απόφαση 54/14.01.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της ΔΟΥ Βόλου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την τροποποίηση της πράξης, καθώς της είχε προσδιοριστεί ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος €10.920,00 από επιχειρηματική δραστηριότητα χωρίς τη μείωση. Ισχυρίστηκε ότι δικαιούται μείωση κατά το ήμισυ επειδή η κύρια κατοικία της και η έδρα της δραστηριότητάς της βρίσκονται σε οικισμό με πληθυσμό μικρότερο των 500 κατοίκων (συγκεκριμένα στους ...., με μόνιμο πληθυσμό 122 ατόμων). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι τα στοιχεία της δήλωσης εισοδήματος και τα προσκομιζόμενα δικαιολογητικά επιβεβαιώνουν ότι πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 28Γ παρ. 3 του ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή έγινε δεκτή και το ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος μειώνεται κατά το ήμισυ, οδηγώντας σε τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, ύψους 2.865,63 €. Η προσφεύγουσα ζήτησε τροποποίηση της πράξης, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται μείωση 50% του τεκμαρτού ελάχιστου εισοδήματος, επειδή η κύρια κατοικία και η έδρα της επιχείρησής της βρίσκονται σε οικισμό με λιγότερους από 500 κατοίκους, βάσει του άρθρου 28Γ παράγραφος 3 του ΚΦΕ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς διαπιστώθηκε ότι η μεταβολή διεύθυνσης κατοικίας δηλώθηκε στο μητρώο μετά τη λήξη του υπό κρίση έτους. Επιπλέον, τα προσκομιζόμενα στοιχεία, όπως η υπεύθυνη δήλωση κοινοτάρχη, κρίθηκαν ότι δεν αποδεικνύουν με αδιαμφισβήτητο τρόπο τη μόνιμη κατοικία στην εν λόγω περιοχή, με αποτέλεσμα την επικύρωση της αρχικής πράξης.

Η Απόφαση 579 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με ημερομηνία 07.03.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης κατοίκου Πατρών. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 (€2.496,79), ζητώντας μείωση κατά το ήμισυ λόγω της ιδιότητάς της ως γονέας μονογονεϊκής οικογένειας, σύμφωνα με το άρθρο 28Γ παρ. 2 του ΚΦΕ. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη της Δ.Ο.Υ. Πατρών, κρίνοντας ότι η φορολογούμενη δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την εν λόγω μείωση, καθώς προσκόμισε μόνο προσωρινή απόφαση δικαστηρίου περί κοινής άσκησης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου με τον εν διαστάσει σύζυγό της, ενώ για την απόδειξη της μονογονεϊκότητας σε περίπτωση διαζυγίου απαιτείται οριστική δικαστική απόφαση αποκλειστικής επιμέλειας.

Η απόφαση 990/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς, ύψους 24.338,88€ (που περιλαμβάνει φόρο, τόκους και πρόστιμο 6.092,94€). Ο προσφεύγων, ως εκ διαθήκης κληρονόμος, ζήτησε ακύρωση του προστίμου, ισχυριζόμενος ότι δικαιούταν μείωση 50% αυτού, διότι υπέβαλε εκπρόθεσμη τροποποιητική δήλωση εντός της δεκαήμερης προθεσμίας του άρθρου 23 παρ. 3 ΚΦΔ, μετά την κοινοποίηση σημειώματος διαπιστώσεων. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, διαπιστώνοντας ότι η απαραίτητη δήλωση αποδοχής πράξεων, σύμφωνα με το άρθρο 75 του ΚΦΔ και την Απόφαση Α.1192/2024, υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 27/01/2025, ενώ η προθεσμία έληξε στις 14/01/2025.

Η παρούσα απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, με χρεωστικό ποσό 3.893,35€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι φορολογήθηκε τεκμαρτά βάσει ελαχίστου καθαρού εισοδήματος (14.534,52€), ενώ είχε δηλώσει ζημιά, υποστηρίζοντας ότι η πράξη παραβιάζει το Σύνταγμα. Η Διοίκηση απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος – δηλαδή, δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1, όπως απαιτείται από το άρθρο 28Α παρ. 4 του ΚΦΕ και την Α.1055/2024 Απόφαση.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως άνευ αντικειμένου. Η προσφεύγουσα αρχικά αμφισβήτησε πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (έτους 2023) ύψους 1.429,88 €, ισχυριζόμενη ότι έπεσε θύμα απάτης και ότι η 1η τροποποιητική δήλωση, η οποία δημιούργησε τη φορολογική υποχρέωση καταχωρώντας εισόδημα 9.500,00 € από την αλλοδαπή, είχε υποβληθεί χωρίς τη γνώση της. Με την προσφυγή ζητούσε την αποδοχή της 2ης τροποποιητικής δήλωσης που διέγραφε το επίμαχο ποσό. Ωστόσο, επειδή, μετά την υποβολή της προσφυγής, η αρμόδια φορολογική αρχή αποδέχθηκε τη 2η τροποποιητική δήλωση και προσδιόρισε φόρο ίσο με την αρχική δήλωση (6,11 €), η υπό κρίση ενδικοφανής προσφυγή κρίνεται πλέον άνευ αντικειμένου και απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 442/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως άνευ αντικειμένου, η οποία στρεφόταν κατά Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕφΠ) φορολογικού έτους 2019. Η αρχική πράξη προσδιόριζε φόρο €1.368,26, συμπεριλαμβάνοντας εκτιμώμενο εισόδημα από ακίνητα ύψους €9.600,00, λόγω μη υποβολής δήλωσης από την προσφεύγουσα. Η φορολογούμενη ζητούσε την ακύρωση της πράξης, επικαλούμενη ότι τα μισθώματα δεν είχαν εισπραχθεί, προσκομίζοντας δικαστικές αποφάσεις. Μετά την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής, η προσφεύγουσα υπέβαλε εκπρόθεσμα αρχική δήλωση ΦΕφΠ, δηλώνοντας το ποσό των €9.600,00 ως ανείσπρακτα εισοδήματα, συμμορφούμενη με τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 4 του ΚΦΕ. Ως αποτέλεσμα, η φορολογική αρχή εξέδωσε νέα Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού ΦΕφΠ με μηδενικό αποτέλεσμα, η οποία ικανοποίησε πλήρως το αίτημά της. Η ΔΕΔ, διαπιστώνοντας την πλήρη ικανοποίηση του αιτήματος, απέρριψε την προσφυγή ως άνευ αντικειμένου.

Η απόφαση 468/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα φορολογήθηκε βάσει τεκμαρτού εισοδήματος λόγω μεγάλης δαπάνης (γονική παροχή/δωρεά €180.000) που προσπάθησε να καλύψει με ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών. Η αρχική πράξη της Δ.Ο.Υ. αναγνώρισε κεφάλαιο προς ανάλωση ύψους €136.722,66. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας –ιδίως περί λανθασμένου υπολογισμού του κεφαλαίου– διόρθωσε τον υπολογισμό του τεκμηρίου κατοικίας για το οικονομικό έτος 2011 και συμπεριέλαβε επιπλέον κεφάλαιο από το οικ. έτος 1997. Κατόπιν αυτών, το τελικό προς ανάλωση κεφάλαιο καθορίστηκε στα €140.851,91, οδηγώντας στην τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, που εκδόθηκαν βάσει έκθεσης μερικού φορολογικού ελέγχου. Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεσες τεχνικές (Ανάλυση Ρευστότητας) λόγω προσαύξησης περιουσίας και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε εσφαλμένο υπολογισμό υπολοίπων συνδικαιούχων τραπεζικών λογαριασμών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό, αναπροσαρμόζοντας τα υπόλοιπα κεφάλαια. Αυτό οδήγησε σε μείωση της διαφοράς φορολογητέου εισοδήματος για το 2020 στα 605,45 € και για το 2021 στα 124.107,70 €, με αποτέλεσμα τον ανακαθορισμό και τη μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων.

Η απόφαση 787/08.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός δικηγόρου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία προέκυψε χρεωστική 3.871,23€. Ο προσφεύγων φορολογήθηκε βάσει του ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (€14.534,52) από επιχειρηματική δραστηριότητα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι εξαιρείται από το τεκμήριο, καθώς είναι εταίρος δικηγορικής εταιρείας και απαγορεύεται να ασκεί ατομική δικηγορία. Η απόφαση απορρίπτει τους ισχυρισμούς του, καθώς διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων δεν ανταποκρίθηκε στην αρχική πρόσκληση της Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης να προσκομίσει τα δικαιολογητικά για τον κωδικό εξαίρεσης 045, με αποτέλεσμα η εκκαθάριση να γίνει νομίμως βάσει του άρθρου 36 παρ. 3 του ν. 5104/2024, λόγω μη προσκόμισης δικαιολογητικών.