Η απόφαση 54/14.01.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της ΔΟΥ Βόλου. Η προσφεύγουσα ζήτησε την τροποποίηση της πράξης, καθώς της είχε προσδιοριστεί ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος €10.920,00 από επιχειρηματική δραστηριότητα χωρίς τη μείωση. Ισχυρίστηκε ότι δικαιούται μείωση κατά το ήμισυ επειδή η κύρια κατοικία της και η έδρα της δραστηριότητάς της βρίσκονται σε οικισμό με πληθυσμό μικρότερο των 500 κατοίκων (συγκεκριμένα στους ...., με μόνιμο πληθυσμό 122 ατόμων). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι τα στοιχεία της δήλωσης εισοδήματος και τα προσκομιζόμενα δικαιολογητικά επιβεβαιώνουν ότι πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 28Γ παρ. 3 του ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή έγινε δεκτή και το ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος μειώνεται κατά το ήμισυ, οδηγώντας σε τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως άνευ αντικειμένου. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου για το φορολογικό έτος 2023, καθώς φορολογήθηκε βάσει ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (10.512,64€). Ισχυριζόταν ότι, λόγω του ότι εξασκούσε το επάγγελμα της λογίστριας σε οικισμό με πληθυσμό 50 κατοίκων, δικαιούταν μείωση 50% του ελαχίστου εισοδήματος, σύμφωνα με το άρθρο 28Γ παρ. 3 του ΚΦΕ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών διαπίστωσε ότι εκδόθηκε νέα πράξη προσδιορισμού φόρου (13.2.2025), κατόπιν αλλαγής των στοιχείων της έδρας της προσφεύγουσας, η οποία εφάρμοσε τη μείωση 50%, προσδιορίζοντας το ελάχιστο εισόδημα στα 5.256,32€. Συνεπώς, εφόσον το αίτημά της ικανοποιήθηκε πλήρως, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε ως άνευ αντικειμένου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής μιας φορολογουμένης κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία αφορούσε την επιβολή ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος. Η προσφεύγουσα, εκμεταλλεύτρια σχολικού κυλικείου και οδηγός ταξί (δευτερεύουσα δραστηριότητα), αμφισβητούσε το ποσό. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών αποφάσισε ότι η αναλογική μείωση του τεκμαρτού εισοδήματος λόγω χρονικού περιορισμού στη μία δραστηριότητα (σχολικό κυλικείο) δεν εφαρμόζεται, καθώς ασκούσε παράλληλα και τη δραστηριότητα των υπηρεσιών ταξί χωρίς χρονικό περιορισμό. Επιπλέον, το δικαίωμα αμφισβήτησης του ελάχιστου ποσού (κωδ. 443) απωλέστηκε, επειδή δεν συμπλήρωσε το προβλεπόμενο ερωτηματολόγιο εντός της εξήντα (60) ημερών προθεσμίας. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκε η οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους 3.301,99€.

Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή συζύγων κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία προέκυψε μετά από οίκοθεν τροποποιητική δήλωση λόγω εφαρμογής του ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος για την πρώτη προσφεύγουσα (δικηγόρο). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή του δεύτερου προσφεύγοντος (συζύγου) ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης ενεργητικής νομιμοποίησης. Ωστόσο, έκανε μερικώς δεκτή την προσφυγή της πρώτης προσφεύγουσας και ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη. Η ακύρωση βασίστηκε στον ισχυρισμό περί έκδοσης της πράξης με παντελή έλλειψη αιτιολογίας, γεγονός που συνιστά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας (άρθρο 36 παρ. 3 Κ.Φ.Δ.). Η υπόθεση αναπέμπεται στην ελεγκτική αρχή για επανέκδοση νέας πράξης με νόμιμη αιτιολογία.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε το ποσό του ελάχιστου καθαρού εισοδήματος (€10.920,00) που της προσδιορίστηκε, υποστηρίζοντας ότι το τεκμήριο που θεσπίζουν τα άρθρα 28Α του Ν. 4172/2013 είναι αντίθετο στις συνταγματικές αρχές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς αφενός η αρμοδιότητα ελέγχου της συνταγματικότητας ανήκει αποκλειστικά στα Δικαστήρια, και αφετέρου η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε τη νόμιμη διοικητική διαδικασία αμφισβήτησης του τεκμαρτού εισοδήματος (αποτυχία υποβολής αιτήματος ελέγχου μέσω του κωδικού 444 του εντύπου Ε1). Κατά συνέπεια, η πράξη προσδιορισμού φόρου επικυρώθηκε.

Η απόφαση 395/12-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού φόρου εισοδήματος Φυσικού Προσώπου για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης και τον υπολογισμό του φόρου βάσει του πραγματικού δηλωθέντος εισοδήματος, και όχι βάσει του ελάχιστου τεκμαρτού εισοδήματος που προσδιορίστηκε κατ' εφαρμογή των άρθρων 28Α-28Δ του ν. 4172/2013. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ορθώς και νομίμως ενήργησε η Φορολογική Διοίκηση, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε συμπληρώσει τους Κωδικούς 443-444 του εντύπου Ε1, οι οποίοι απαιτούνταν για την νόμιμη αμφισβήτηση του τεκμηρίου και την αιτούμενη διενέργεια ελέγχου. Ως εκ τούτου, το τελικό χρεωστικό υπόλοιπο διατηρήθηκε στο ποσό των 2.240,79 €.

Η παρούσα απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, με χρεωστικό ποσό 3.893,35€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι φορολογήθηκε τεκμαρτά βάσει ελαχίστου καθαρού εισοδήματος (14.534,52€), ενώ είχε δηλώσει ζημιά, υποστηρίζοντας ότι η πράξη παραβιάζει το Σύνταγμα. Η Διοίκηση απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος – δηλαδή, δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1, όπως απαιτείται από το άρθρο 28Α παρ. 4 του ΚΦΕ και την Α.1055/2024 Απόφαση.

Η απόφαση 468/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα φορολογήθηκε βάσει τεκμαρτού εισοδήματος λόγω μεγάλης δαπάνης (γονική παροχή/δωρεά €180.000) που προσπάθησε να καλύψει με ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών. Η αρχική πράξη της Δ.Ο.Υ. αναγνώρισε κεφάλαιο προς ανάλωση ύψους €136.722,66. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας –ιδίως περί λανθασμένου υπολογισμού του κεφαλαίου– διόρθωσε τον υπολογισμό του τεκμηρίου κατοικίας για το οικονομικό έτος 2011 και συμπεριέλαβε επιπλέον κεφάλαιο από το οικ. έτος 1997. Κατόπιν αυτών, το τελικό προς ανάλωση κεφάλαιο καθορίστηκε στα €140.851,91, οδηγώντας στην τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.

Η απόφαση (689/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η προσφεύγουσα (δικηγόρος) με ΑΦΜ .................., κατά της σιωπηρής απόρριψης της επιφύλαξης που είχε διατυπώσει επί της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της επιβολής του ελάχιστου (τεκμαρτού) εισοδήματος βάσει των άρθρων 28Α-28Δ του Ν. 4172/2013, επικαλούμενη μεταξύ άλλων την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων και μη συμβατότητά τους με την ΕΣΔΑ. Η Αρχή απέρριψε τους ισχυρισμούς, τονίζοντας ότι οι λόγοι συνταγματικότητας και υπερνομοθετικής ισχύος εμπίπτουν στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και ότι η προσφεύγουσα δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος (μη συμπλήρωση του κωδικού 444 του εντύπου Ε1).

Τύπος και Περιεχόμενο της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου του άρθρου 5Α του ν. 4172/2013 περί εναλλακτικής φορολόγησης εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα.