Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας με κύρια δραστηριότητα «Υπηρεσίες Συμβούλων Διαχείρισης Κεφαλαίων», κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ από το 2ο ΕΛ.ΚΕ. ΑΤΤΙΚΗΣ, για τις φορολογικές περιόδους 19/11/2019 έως 29/02/2024. Ο έλεγχος έκρινε ότι η εταιρεία δεν δικαιούται επιστροφής ή έκπτωσης ΦΠΑ εισροών, καθώς οι παρεχόμενες συμβουλευτικές υπηρεσίες προς τη μητρική της εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται ΟΣΕΚΑ, θεωρούνται απαλλασσόμενες πράξεις χωρίς δικαίωμα έκπτωσης σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ. 1 περ. κβ’ του Κώδικα ΦΠΑ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας και επικύρωσε τις καταλογιστικές πράξεις ΦΠΑ και προστίμων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρίας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 01.01.2022 – 31.05.2024. Η προσφεύγουσα ζητούσε την έκπτωση και επιστροφή ΦΠΑ εισροών, συνολικού ύψους άνω των 170.000€, που αφορούσαν δαπάνες (αγορά πάνελ, αμοιβές διασύνδεσης κ.λπ.) για την κατασκευή φωτοβολταϊκού σταθμού. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, επικυρώνοντας τις πράξεις της Δ.Ο.Υ. Κρίθηκε ότι η εταιρεία δεν είχε δικαίωμα έκπτωσης, διότι δεν υπήρχε έννομη σχέση επί του ακινήτου (μη έγκριση παραχώρησης γης) και είχε προβεί σε πώληση των αγορασμένων πάνελ, ενώ υπήρχε και δικαστική απόφαση αναστολής εργασιών. Συνεπώς, το αγαθό επένδυσης δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για μελλοντικές φορολογητέες εκροές.

Η απόφαση 538/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 01.01.2022-31.12.2022 και 01.01.2023-30.04.2023. Η Δ.Ο.Υ. μείωσε το πιστωτικό υπόλοιπο φόρου προς έκπτωση, μη αναγνωρίζοντας συνολικό ΦΠΑ 388.792,66€ επί αγορών επενδυτικών αγαθών για την κατασκευή φωτοβολταϊκού υποσταθμού. Η ΔΕΔ έκρινε ορθά ότι η προσφεύγουσα δεν είχε δικαίωμα έκπτωσης, διότι, σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν. 2859/2000, το δικαίωμα κρίνεται οριστικά κατά την έναρξη χρησιμοποίησης του αγαθού. Διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν εκδοθεί οι απαραίτητες εγκρίσεις χρήσης γης, η εταιρεία είχε πουλήσει τον βασικό εξοπλισμό του πάρκου, και οι εργασίες είχαν ανασταλεί προσωρινά με δικαστική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, αποδεικνύοντας ότι το επενδυτικό αγαθό δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για φορολογητέες εκροές.

Η απόφαση 214/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης κατά πέντε Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 2020 έως 2024. Η φορολογική αρχή είχε μειώσει το υπόλοιπο ΦΠΑ για έκπτωση/επιστροφή κατά συνολικά 349.359,17 € επειδή έκρινε ότι η προσφεύγουσα δεν είχε εννεαετή μίσθωση στο ακίνητο όπου πραγματοποίησε κατασκευές επενδυτικών αγαθών κατά τον χρόνο γένεσης του δικαιώματος έκπτωσης, σύμφωνα με το άρθρο 33 του Κώδικα ΦΠΑ (όπως ίσχυε). Η ΔΕΔ, επικαλούμενη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 1108/2021) και του Δικαστηρίου της ΕΕ, έκρινε ότι το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ εισροών γεννάται εφόσον τα αγαθά χρησιμοποιούνται για φορολογούμενες πράξεις, και ότι η προϋπόθεση της εννεαετούς χρήσης δεν επηρεάζει τη γένεση του δικαιώματος έκπτωσης. Συνεπώς, η ΔΕΔ ακυρώνει τις προσβαλλόμενες πράξεις και αναγνωρίζει πλήρως το δικαίωμα της επιχείρησης για έκπτωση/επιστροφή του εν λόγω ποσού ΦΠΑ.

Η απόφαση 1018/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) δέχεται την ενδικοφανή προσφυγή και ακυρώνει τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και την επιβολή προστίμου της Δ.Ο.Υ. Το κύριο ζήτημα ήταν το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ ύψους 62.061,30 ΕΥΡΩ επί χρέωσης τόκων δανείου που χορήγησε η ανάδοχος εταιρεία για τη χρηματοδότηση της κατασκευής εννέα φωτοβολταϊκών πάρκων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η παροχή του δανείου και η κατασκευή του έργου συνιστούν μία ενιαία σύνθετη πράξη για τους σκοπούς του ΦΠΑ. Δεδομένου ότι η κύρια πράξη (κατασκευή) υπόκειται σε ΦΠΑ, η παρεπόμενη παροχή (τόκοι) ακολουθεί την ίδια φορολογική τύχη. Ως εκ τούτου, ο προσφεύγων είχε νόμιμο δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ, με αποτέλεσμα να ακυρωθούν οι πράξεις καθώς και το σχετικό πρόστιμο των 100,00 ΕΥΡΩ για ανακριβή δήλωση.

Η απόφαση 798/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τις φορολογικές περιόδους 2019 και 2020. Η προσφεύγουσα είχε ζητήσει και λάβει επιστροφή Φ.Π.Α. για την ανέγερση ακινήτων επένδυσης (δύο κατοικίες με κολυμβητικές δεξαμενές). Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι η επιχείρηση εκμίσθωνε τα ακίνητα σε αλλοδαπή οντότητα η οποία λειτουργούσε ως υπεκμισθωτής βραχυχρόνιας μίσθωσης. Η Διεύθυνση έκρινε ότι πρόκειται για επαγγελματική μίσθωση και όχι σύμβαση μεσιτείας, όπως ισχυριζόταν η προσφεύγουσα. Δεδομένου ότι η προσφεύγουσα δεν είχε υποβάλει αίτηση επιλογής φορολόγησης της εκμίσθωσης ακινήτων (άρθρο 8 παρ. 2 (διι) του Ν. 2859/2000), οι πράξεις αυτές ήταν απαλλασσόμενες του Φ.Π.Α., και συνεπώς η προσφεύγουσα δεν είχε δικαίωμα έκπτωσης του φόρου εισροών για την κατασκευή των ακινήτων. Οι αιτιάσεις περί χρηστής διοίκησης, αναλογικότητας και νομικής πλάνης απορρίφθηκαν, οδηγώντας στην επικύρωση των καταλογιστικών πράξεων.

Επίσπευση επιστροφής πιστωτικού υπολοίπου για τις επιχειρήσεις που πραγματοποιούν κυρίως πράξεις που δεν επιβαρύνονται με ΦΠΑ και έχουν δικαίωμα έκπτωσης του φόρου των εισροών τους.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας (ΙΚΕ), αναφορικά με πέντε οριστικές πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ της Δ.Ο.Υ. Ηρακλείου Κρήτης για τις φορολογικές περιόδους 09/2020 έως 01/2024. Η φορολογική αρχή είχε αρνηθεί την έκπτωση/επιστροφή του ΦΠΑ εισροών, κρίνοντας ότι τα μοναδικά έσοδα της εταιρείας προέρχονταν από ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις, οι οποίες αποτελούν πράξεις εκτός πεδίου ΦΠΑ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκανε δεκτή την προσφυγή και τροποποίησε τις πράξεις, κρίνοντας ότι το κρίσιμο στοιχείο για το δικαίωμα έκπτωσης είναι ο προορισμός των εισροών για τη διενέργεια φορολογητέων πράξεων, έστω και μελλοντικών (εμπορική αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της έρευνας), σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ, ανεξάρτητα από τον τρόπο χρηματοδότησης (επιδοτήσεις).

Επίσπευση επιστροφής πιστωτικού υπολοίπου των υποκειμένων που έχουν δικαίωμα έκπτωσης του φόρου των εισροών τους και είτε πραγματοποιούν κυρίως πράξεις που δεν επιβαρύνονται με ΦΠΑ, είτε είναι κάτοχοι «άδειας Α.Ε.Ο. Authorised Economic Operator» ή «αδειών απλουστευμένων διαδικασιών».

Η απόφαση 38/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά τριών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής, που κάλυπταν περιόδους από 01/01/2023 έως 30/09/2023. Ο έλεγχος είχε περιορίσει το δικαίωμα έκπτωσης και επιστροφής πιστωτικού υπολοίπου ΦΠΑ (συνολικού ύψους 83.953,04 €) με την αιτιολογία ότι τα επενδυτικά αγαθά δεν είχαν ακόμα εγκατασταθεί ή τεθεί σε λειτουργία. Η ΔΕΔ έκρινε τον ισχυρισμό της εταιρείας νόμω βάσιμο, επικαλούμενη τη νομολογία του ΔΕΕ (υπόθεση C-293/21), η οποία ορίζει ότι το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ γεννιέται με την απόκτηση των αγαθών από τον υποκείμενο στο φόρο, και όχι κατά τον χρόνο της τελικής χρησιμοποίησής τους, ειδικά πριν παρέλθει η πενταετής περίοδος διακανονισμού. Κατόπιν αυτού, η ΔΕΔ ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις και διέταξε την έντοκη επιστροφή του αιτούμενου ποσού των 83.953,04 €.