Η υπ' αριθμόν 570/07.03.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου (άρθρου 53 του ν. 5104/2024), ύψους 100 ευρώ έκαστης, φορολογικού έτους 2018. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν για την εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας, οι οποίες αφορούσαν τουριστικές (βραχυπρόθεσμες) μισθώσεις. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπέβαλε τις δηλώσεις εκ παραδρομής, καθώς ως διαχειριστής του ακινήτου είχε εγγραφεί στο Μητρώο Ακινήτων Βραχυχρόνιας Διαμονής. Επειδή, βάσει της ΠΟΛ. 1187/2017, ο διαχειριστής που υποβάλλει Δήλωση Βραχυχρόνιας Διαμονής απαλλάσσεται της υποχρέωσης υποβολής Δήλωσης Πληροφοριακών Στοιχείων Μίσθωσης, η ΔΕΔ κρίνει τους ισχυρισμούς βάσιμους και ακυρώνει τις πράξεις επιβολής προστίμου.

Η απόφαση 813 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρίας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμων (άρθρα 58 και 54 του Ν.4987/2022), φορολογικού έτους 2018. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει ότι η προσφεύγουσα έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία, συνολικής καθαρής αξίας 34.500,00€, από εκδότρια οντότητα η οποία κρίθηκε ανίκανη να εκτελέσει τις παροχές (εργασίες κατασκευής/ανεύρεση προσωπικού). Η ΔΕΔ επικύρωσε την κρίση του ελέγχου ότι οι συναλλαγές ήταν ανύπαρκτες στο σύνολό τους, καθώς η προσφεύγουσα είχε την πραγματική εποπτεία των συνεργείων, απασχόλησε και πλήρωσε τους εργάτες, καθιστώντας τις σχετικές δαπάνες μη εκπιπτόμενες. Ως εκ τούτου, οι προσβαλλόμενες πράξεις της ΔΟΥ Λάρισας επικυρώνονται.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε μια εταιρεία κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Επιβολής Προστίμου, η οποία είχε μειώσει το ποσό προς επιστροφή Φ.Π.Α. από €92.566,00 σε €57.379,06 για τη φορολογική περίοδο 01/10/2023 έως 31/12/2023. Ο έλεγχος διαπίστωσε διαφορές (€350.006,79) σε απαλλασσόμενες πράξεις, λόγω μη προσκόμισης τραπεζικών μέσων πληρωμής και προβλημάτων σε ένα τιμολόγιο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή δεν έφερε την ψηφιακή υπογραφή του φορολογικού αντιπροσώπου της εταιρείας, καθιστώντας την άσκηση της προσφυγής μη νόμιμη.

Η απόφαση 612 του 2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας κατοίκου κατά πέντε Πράξεων Απόρριψης της Προϊσταμένης του ΚΕ.ΦΟ.Κ. ΑΤΤΙΚΗΣ, οι οποίες αφορούσαν τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. των ετών 2014 έως 2018. Η προσφεύγουσα ζητούσε τη διαγραφή ακινήτου που ισχυριζόταν ότι πωλήθηκε το 2006, υποβάλλοντας εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 και ΕΝ.Φ.Ι.Α. στις 18/10/2024. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι το δικαίωμα υποβολής τροποποιητικής δήλωσης για τα εν λόγω έτη είχε παραγραφεί, καθώς η προθεσμία για τον έλεγχο από τη Φορολογική Διοίκηση είχε λήξει (31/12/2019, 31/12/2020, 31/12/2021, 31/12/2022, και 31/12/2023 αντίστοιχα).

Η Απόφαση 650/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης επιχείρησης και την ακύρωση δύο Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (περιόδων 2023 και 2024) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο έλεγχος είχε καταλογίσει συνολικό ποσό €37.544,95 (φόρο και πρόστιμα), κρίνοντας ότι τιμολόγια παροχής υπηρεσιών προς Ολλανδική επιχείρηση, μέλος του ίδιου ομίλου, δεν ήταν απαλλασσόμενες ενδοκοινοτικές πράξεις. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα τελικά προσκόμισε την επίσημα μεταφρασμένη σύμβαση, αποδεικτικά VIES και τραπεζικές κινήσεις, τα οποία τεκμηριώνουν ότι οι υπηρεσίες εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 2859/2000. Συνεπώς, ο τόπος φορολόγησης δεν ήταν το εσωτερικό της χώρας, οπότε οι πράξεις ακυρώθηκαν.

Η απόφαση 872/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρίας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Πράξεων Επιβολής Προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Οι πράξεις επέβαλαν συνολική φορολογική υποχρέωση 139.481,02 ευρώ. Η προσφεύγουσα εταιρία (που λειτουργούσε ως παραγγελέας) ισχυρίστηκε εσφαλμένη ερμηνεία της νομοθεσίας, υποστηρίζοντας ότι οι παραγγελιοδοχικές πωλήσεις της έπρεπε να αναγνωριστούν ως μη φορολογητέες εξαγωγές. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, κρίνοντας ότι η πλασματική παράδοση αγαθών από τον παραγγελέα προς τον παραγγελιοδόχο έπρεπε να υπαχθεί σε Φ.Π.Α., καθώς η προσφεύγουσα δεν είχε εκδώσει τα απαιτούμενα Ειδικά Διπλότυπα Δελτία Απαλλαγής (ΕΔΔΑ) σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία περί ΦΠΑ.

Η απόφαση 1261/10-07-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά δώδεκα πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 1.200,00 €, που επιβλήθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν για εκπρόθεσμη υποβολή δώδεκα δηλώσεων βραχυχρόνιας διαμονής για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση, ισχυριζόμενη ότι τα έσοδα είχαν συμπεριληφθεί στις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος (Ε3 και Ε1). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι το εισόδημα από βραχυχρόνια μίσθωση έπρεπε να είχε δηλωθεί ως εισόδημα ακίνητης περιουσίας στο έντυπο Ε2 (και να φορολογηθεί με 15%) και όχι ως εισόδημα επιχειρηματικής δραστηριότητας. Λόγω αυτής της αναντιστοιχίας, η διάταξη περί μη επιβολής προστίμου για εκπρόθεσμη δήλωση (άρθρο 111 παρ. 5 περ. γ. Ν.4446/2016) δεν μπορούσε να εφαρμοστεί.

Η απόφαση 187/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας χονδρικού εμπορίου φρούτων και λαχανικών κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμων για τις φορολογικές περιόδους 01.05.2022–31.12.2022 και 01.01.2023–31.01.2023. Η ΔΕΔ έκρινε ορθά ότι η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε συνολικές ενδοκοινοτικές παραδόσεις αξίας €34.398,60 ως απαλλασσόμενες από ΦΠΑ, διότι η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία (όπως αποδείξεις διοδίων, CMR ή τραπεζικά στοιχεία) που να πιστοποιούν τη φυσική μεταφορά των αγαθών εκτός Ελλάδας. Κατά συνέπεια, οι πωλήσεις θεωρήθηκαν εγχώριες και επιβαρύνθηκαν με ΦΠΑ 13%, με συνολική οριστική υποχρέωση καταβολής φόρου και προστίμου ύψους €6.556,20.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), αριθμός 148, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε λάβει δύο εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας 9.000,00€ από οντότητα που κρίθηκε συναλλακτικά ανύπαρκτη. Επιπλέον διαπιστώθηκε ασυμφωνία εσόδων 63.637,94€ μεταξύ ΜΥΦ και δηλώσεων. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε καλή πίστη και την πραγματικότητα των συναλλαγών, ωστόσο η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας τον καταλογισμό συνολικού ποσού 32.522,70€ για τον φόρο εισοδήματος και 26.045,12€ για τον ΦΠΑ.

Η απόφαση 286/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (Φ.Ε.) και Φ.Π.Α. των ετών 2018 και 2019. Η ΔΕΔ ακυρώνει τις πράξεις Φ.Ε. για τυπικές πλημμέλειες, καθώς ο έλεγχος, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική «ανάλυσης ρευστότητας», παρέλειψε να κοινοποιήσει στην προσφεύγουσα τα προβλεπόμενα έντυπα για την καταγραφή των διαθέσιμων μετρητών στην έναρξη και λήξη κάθε ελεγχόμενης χρήσης, καθιστώντας έτσι αδύνατη την ορθή εφαρμογή της τεχνικής. Για τη χρήση 2019, η ΔΕΔ αποδέχθηκε ότι ο έλεγχος είχε διπλοϋπολογίσει επαγγελματικές δαπάνες και δαπάνες κοινοχρήστων ως προσωπικές δαπάνες διαβίωσης. Τέλος, επικυρώνονται οι προσβαλλόμενες πράξεις Φ.Π.Α. για τα ίδια έτη, για τις οποίες η προσφεύγουσα δεν προέβαλε ισχυρισμούς.