Αλληλέγγυα ευθύνη διοικούντων του άρθρου 50 του ν.4174/2013,όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. ΑΔΑ:9ΒΞ546ΜΠ3Ζ-45Ψ

Η απόφαση (Αριθμός 63/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ομόρρυθμου εταίρου και διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης εταιρείας, ο οποίος ζητούσε την παύση της αλληλέγγυας ευθύνης του για χρέη προς το Δημόσιο (ύψους 133.918,75 ευρώ), επικαλούμενος τις διατάξεις περί αλληλέγγυας ευθύνης του ΚΦΔ. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απορριπτική πράξη της Προϊσταμένης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Η αιτιολόγηση της ΔΕΔ βασίζεται στο ότι, στην περίπτωση του ομόρρυθμου εταίρου, εφαρμόζονται οι ειδικότερες διατάξεις του ν.4072/2012 (άρθρο 249 κ.ε.) για την απεριόριστη και εις ολόκληρον ευθύνη του, οι οποίες υπερτερούν των γενικών διατάξεων του άρθρου 50 του ΚΦΔ. Συνεπώς, ο προσφεύγων εξακολουθεί να ευθύνεται απεριόριστα για τα χρέη της εταιρείας.

Η υπ' αριθμ. 1131/17.06.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής διαχειριστή λυθείσας κοινοπραξίας κατά της άρνησης απαλλαγής του από την αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές ΦΠΑ και προστίμου ΚΒΣ της χρήσης 2004. Η ΔΕΔ, κατ' εφαρμογή δικαστικής απόφασης, έκρινε την αίτηση με βάση τις διατάξεις του άρθρου 49 ΚΦΔ. Η ΔΕΔ δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή, απαλλάσσοντας τον προσφεύγοντα από την ευθύνη για το πρόστιμο ΚΒΣ (76.336,00€), καθώς αυτό το είδος οφειλής δεν εμπίπτει πλέον στις περιπτώσεις αλληλέγγυας ευθύνης του άρθρου 49 ΚΦΔ. Όμως, απέρριψε τον ισχυρισμό του περί έλλειψης υπαιτιότητας για την οφειλή ΦΠΑ (85.091,84€), κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε πλήρως η μη πραγματική ανάμειξη στη διαχείριση της κοινοπραξίας.

Η απόφαση 846/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής πρώην διαχειριστή εταιρείας, ο οποίος ζητούσε την απαλλαγή του από την αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ των φορολογικών ετών 2021 και 2022, καθώς και για πρόστιμο του άρθρου 54 (ν.4987/22). Ο προσφεύγων είχε αποχωρήσει από τη διαχείριση της εταιρείας («................») στις 04.01.2022, ενώ ο έλεγχος και τα αιτήματα προσκόμισης βιβλίων πραγματοποιήθηκαν το 2024, με αποτέλεσμα την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν είχε την ιδιότητα του διαχειριστή ούτε την υποχρέωση προσκόμισης των στοιχείων κατά τον χρόνο του ελέγχου, με βάση και την εγκύκλιο Ε.2173/2020. Επιπλέον, το πρόστιμο του άρθρου 54 κρίθηκε αυτοτελές και εκτός του πεδίου εφαρμογής της αλληλέγγυας ευθύνης. Ως εκ τούτου, η προσφυγή έγινε δεκτή και ο προσφεύγων απαλλάχθηκε από την αλληλέγγυα ευθύνη.

Η απόφαση 93/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρίας περιορισμένης ευθύνης (ΕΠΕ) και δύο φυσικών προσώπων (διαχειριστών) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για το φορολογικό έτος 2014. Η φορολογική αρχή κατέλογισε ΦΠΑ ύψους 71.969,76€, πλέον σχετικών προστίμων, λόγω της λήψης 6 συνολικά εικονικών και 60 μερικώς εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές σκραπ. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παραγραφής, καθώς διαπιστώθηκε φοροδιαφυγή, και επικύρωσε τον καταλογισμό ΦΠΑ. Έκανε δεκτή εν μέρει την προσφυγή, απαλλάσσοντας τα δύο φυσικά πρόσωπα από την αλληλέγγυα ευθύνη μόνο ως προς το πρόστιμο Κ.Φ.Α.Σ. ύψους 2.500,00€, κρίνοντας ότι αυτή η οφειλή δεν περιλαμβάνεται πλέον στις οφειλές για τις οποίες θεμελιώνεται προσωπική ευθύνη διοικούντων.

Η Απόφαση 595/08-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της απάντησης του Προϊσταμένου του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης, η οποία αρνούνταν την επιστροφή καταβληθέντων ποσών. Τα ποσά είχαν εισπραχθεί στο πλαίσιο αλληλέγγυας ευθύνης, από την οποία ο προσφεύγων είχε απαλλαχθεί με προηγούμενη απόφαση της ΔΕΔ. Το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. επικαλέστηκε το άρθρο 66 παρ. 29 του Ν.4646/2019 για τη μη επιστροφή των εισπραχθέντων ποσών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εν λόγω ρύθμιση είναι αντισυνταγματική και παραβιάζει τις αρχές της νομιμότητας και της ισότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η απάντηση του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. δεν είναι εκτελεστή πράξη, αλλά έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα, το οποίο δεν υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, διατελέσας διευθύνων σύμβουλος εταιρείας, ζήτησε την απαλλαγή του από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη για φορολογικές οφειλές ετών 2007-2008, επικαλούμενος έλλειψη υπαιτιότητας και αμετάκλητη αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου. Η Διεύθυνση απέρριψε τους ισχυρισμούς του, καθώς η αθωωτική απόφαση αφορούσε άλλα αδικήματα (μη έγκαιρη καταβολή εργοδοτικών εισφορών) και δεν διαπίστωνε ρητά την έλλειψη υπαιτιότητάς του για τις φορολογικές οφειλές. Επιπλέον, διαπιστώθηκε η ενεργός συμμετοχή του στη διαχείριση μέσω της υπογραφής του δημοσιευθέντος ισολογισμού της εταιρείας. Συνεπώς, κρίθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 49 του ΚΦΔ για την αλληλέγγυα ευθύνη.

Η απόφαση 952/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής συνδιαχειριστή εταιρίας (ΑΦΜ ...............) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων για τα έτη 2018 έως 2021. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη του. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ουσιαστικούς ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιστικές πράξεις εις βάρος της εταιρίας, συμπεριλαμβανομένου του προσδιορισμού εισοδήματος από αναιτιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Ωστόσο, δέχθηκε εν μέρει τον ισχυρισμό του σχετικά με τη θεμελίωση της αλληλέγγυας ευθύνης, κρίνοντας ότι αυτή δεν υφίσταται για τις πράξεις του 2018, για πράξεις ΦΠΑ που δεν οδήγησαν σε φόρο προς καταβολή, καθώς και για τα αυτοτελή πρόστιμα και το μέρος της οφειλής που αφορά τέλη χαρτοσήμου του 2021.

Η απόφαση 693/17/03/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εκδόθηκε επί ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Η προσφεύγουσα, Αντιπρόεδρος της εταιρείας, ζήτησε την ακύρωση των πράξεων ισχυριζόμενη έλλειψη αλληλέγγυας ευθύνης για τα φορολογικά χρέη της εταιρείας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως προς τον φόρο εισοδήματος, τον ΦΠΑ και τα συναφή πρόστιμα του άρθρου 58Α, καθώς διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα είχε πραγματική ανάμειξη στη διοίκηση/διαχείριση και δεν απέδειξε τη μη υπαιτιότητά της. Αντιθέτως, έγινε δεκτή η προσφυγή ως προς τα τέλη χαρτοσήμου και τα πρόστιμα του άρθρου 54 (για διαδικαστικές παραβάσεις), καθώς, σύμφωνα με την εγκύκλιο Ε. 2173/2020, για αυτές τις κατηγορίες οφειλών δεν θεμελιώνεται αλληλέγγυα ευθύνη.

Η απόφαση 378/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από ομόρρυθμο εταίρο εταιρείας, στρεφόμενη κατά της αλληλέγγυας ευθύνης της για οφειλές που καταλογίστηκαν στην εταιρεία (Φ.Π.Α., Φόρος Εισοδήματος και πρόστιμα) για τα φορολογικά έτη 2019 έως 2021. Οι πράξεις καταλογισμού εκδόθηκαν λόγω μη ανταπόκρισης της εταιρείας στην προσκόμιση λογιστικών αρχείων. Η προσφεύγουσα ζητούσε επανεξέταση της ευθύνης της βάσει του άρθρου 49 Κ.Φ.Δ. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, για τους ομόρρυθμους εταίρους, δεν εφαρμόζονται οι γενικές διατάξεις του Κ.Φ.Δ. περί ευθύνης διοικούντων, αλλά οι ειδικότερες διατάξεις του άρθρου 249 και επόμενων του Ν. 4072/2012, οι οποίες θεσπίζουν απεριόριστη και εις ολόκληρον ευθύνη για τα χρέη της εταιρείας προς το Δημόσιο. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.