Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για φορολογική υποχρέωση έτους 2010. Ο έλεγχος είχε αρχικά υπολογίσει φόρο 49.982,47€ πλέον προστίμου, βασιζόμενος στον προσδιορισμό της αξίας δύο οικοπέδων στα 535,00€/τ.μ., χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό συγκριτικό στοιχείο. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την αξία και την παραγραφή. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραγραφής, αλλά έκανε εν μέρει δεκτό τον ισχυρισμό περί ανακριβούς προσδιορισμού αξίας, κρίνοντας το αρχικό συγκριτικό ανεπαρκές. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ καθόρισε τη νέα τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο στα 338,00€/τ.μ., με αποτέλεσμα ο συνολικός οφειλόμενος φόρος και πρόστιμο να τροποποιηθεί στα 44.951,41€.

Η απόφαση 47/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς. Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση της πράξης, με την οποία του καταλογίστηκε φόρος κληρονομιάς 25.738,64 ευρώ, ισχυριζόμενος ότι υπολογίστηκε λανθασμένα αξία επίπλων και σκευών (13.636,04 ευρώ) επί ακινήτων που ήταν καταστήματα, αποθήκες ή ψιλή κυριότητα και στερούνταν οικοσκευής. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 72 παρ. 1 του ΚΦΔ, η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, καθώς υποβλήθηκε μετά την πάροδο της τριακονταήμερης προθεσμίας από την ημερομηνία που ο προσφεύγων έλαβε αποδεδειγμένα γνώση της πράξης (16.10.2023). Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 705/2025 αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου κατά της άρνησης του Κέντρου Φορολογίας Κεφαλαίου (ΚΕΦΟΚ) Αττικής να επιστρέψει Φόρο Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και δημοτικό φόρο, συνολικού ύψους 2.472,00€. Ο φόρος είχε καταβληθεί λόγω δήλωσης μεταβίβασης, αλλά η αγοραπωλησία ματαιώθηκε και το συμβόλαιο δεν συντάχθηκε. Το ΚΕΦΟΚ είχε απορρίψει το αίτημα επιστροφής επικαλούμενο την παρέλευση της ετήσιας προθεσμίας του α.ν. 1521/1950. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντα είναι βάσιμος, καθώς ισχύει η πενταετής προθεσμία του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024), ή εναλλακτικά, η δυνατότητα ακύρωσης της πράξης λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης εντός τριών ετών. Συνεπώς, ακυρώνεται η αρχική πράξη προσδιορισμού ΦΜΑ και διατάσσεται η επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.

Η απόφαση 434/27.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Δωρεάς της Δ.Ο.Υ. ΚΕΡΚΥΡΑΣ. Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη ως προς τον δωρητή (πατέρα), καθώς δεν είχε ίδια φορολογική υποχρέωση. Ως προς τη δωρεοδόχο (κόρη), η προσφυγή απορρίπτεται ως αβάσιμη. Η πράξη αφορά καταλογισμό φόρου 4.410,00 ευρώ (πλέον τόκοι/πρόστιμα 5.292,00 ευρώ, σύνολο 9.702,00 ευρώ) για δωρεά ποσού 44.100,00 ευρώ που έλαβε χώρα το 2014 και για την οποία δεν υποβλήθηκε δήλωση. Η ΔΕΔ απορρίπτει τους ισχυρισμούς περί πλημμελούς αιτιολογίας και παραγραφής, επικυρώνοντας τη δεκαπενταετή παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου σε περίπτωση παράλειψης δήλωσης (άρθρο 102 ν.2961/2001).

Η απόφαση 754 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρίας παροχής υπηρεσιών ενοικίασης αυτοκινήτων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ (2023-2024) και επιβολής προστίμου. Η εταιρία αμφισβήτησε τον καταλογισμό ΦΠΑ σε προκαταβολές ύψους €206.000,00 από Ρώσους πελάτες, ισχυριζόμενη ότι αφορούν μη πραγματοποιηθείσες συναλλαγές λόγω του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας και ότι επιστρέφονται. Η ΔΕΔ δέχθηκε εν μέρει την προσφυγή, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή εσφαλμένα είχε υπολογίσει τον ΦΠΑ στο ακαθάριστο ποσό των προκαταβολών. Η ΔΕΔ εφάρμοσε την αρχή της ουδετερότητας του ΦΠΑ, προσδιόρισε νέες φορολογητέες εκροές ύψους €166.129,03 και αντίστοιχο ΦΠΑ €39.870,97. Ως αποτέλεσμα, τροποποιήθηκε η οριστική πράξη προσδιορισμού ΦΠΑ και μειώθηκε το επιβληθέν πρόστιμο από €24.720,00 σε €19.935,49, βάσει του άρθρου 58Α του Ν. 4987/2022.

Η απόφαση 918 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της συζύγου και κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του 2ου ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης, συνολικού ποσού 119.625,00€. Ο φόρος αφορούσε την επιβολή φόρου 10% και προστίμου 50% επί άτυπης δωρεάς χρηματικού ποσού 797.500,00€ που πραγματοποίησε η προσφεύγουσα στον σύζυγό της το 2018. Το ποσό αυτό προερχόταν από κέρδη της προσφεύγουσας από τον «ΟΠΑΠ Α.Ε.» και χρησιμοποιήθηκε για αύξηση εταιρικού κεφαλαίου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά διαπιστώθηκε η άτυπη δωρεά, καθώς αποκλείστηκε άλλη πηγή προέλευσης των χρημάτων για τον δωρεοδόχο και η οικονομική κατάσταση της δωρήτριας επέτρεπε τη μεταβίβαση. Οι ισχυρισμοί περί μη στοιχειοθέτησης φόρου δωρεάς και προγενέστερης φορολόγησης των κερδών απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 1249/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ έτους 2025, ύψους 60,74€. Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση της πράξης για να λάβει έκπτωση στον ΕΝΦΙΑ, επικαλούμενος την ασφαλιστική κάλυψη της κατοικίας του για σεισμό, πυρκαγιά και πλημμύρα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 παρ. 7Ζ του ν. 4223/2013. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την ορθή διοικητική διαδικασία, καθώς στις περιπτώσεις που η μείωση δεν χορηγείται κεντρικά, οφείλει να υποβάλει αίτηση στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. (ή ΚΕΦΟΚ) μέσω της εφαρμογής «Τα αιτήματά μου» στο myAADE, ώστε να εξεταστεί το αίτημά του από το αρμόδιο όργανο.

Η απόφαση 496/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφυγή υποβλήθηκε από τον πατέρα (φυσικό πρόσωπο) για λογαριασμό του και της κόρης του (δωρεοδόχου) κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Δωρεάς έτους 2014, συνολικού ποσού 9.702,00€, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή κατά το μέρος που ασκήθηκε από τον πατέρα, καθώς κρίθηκε ότι δεν νομιμοποιείται να την ασκήσει (έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης), εφόσον η φορολογική υποχρέωση βαρύνει αποκλειστικά την κόρη ως δωρεοδόχο. Ο προσφεύγων είχε προβάλει ισχυρισμούς περί πλημμελούς αιτιολογίας, εσφαλμένου υπολογισμού και πενταετούς παραγραφής, υποστηρίζοντας ότι τα ποσά αφορούσαν εισοδήματα από μισθώματα και όχι δωρεά.

Η απόφαση 832/12-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του ΚΕΦΟΚ Θεσσαλονίκης, ύψους 29.288,57€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενη ότι η λήξη της επιδικίας και συνεπώς η έναρξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς έπρεπε να οριστεί μεταγενέστερα (19-03-2021 ή 19-01-2022 λόγω COVID-19). Η ΔΕΔ έκρινε ορθά, βάσει του Ν. 2961/2001, ότι ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία δημοσίευσης της τελεσίδικης απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, δηλαδή η 28-06-2017, και απέρριψε τους ισχυρισμούς περί αναβολής λόγω επιδικίας και παρατάσεων λόγω Covid-19.

Η απόφαση 572 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών κάνει δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου σχετικά με Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2018) της αποβιώσασας μητέρας του. Η πράξη είχε εκδοθεί από το ΚΕΦΟΔΕ Αττικής, καθώς είχε προσδιοριστεί πρόσθετος φόρος λόγω μη δήλωσης όλων των τόκων αλλοδαπής προέλευσης (Γαλλία), στοιχεία που λήφθηκαν μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε και απέδειξε ότι το συνολικό ποσό των τόκων από τους κοινούς λογαριασμούς είχε ήδη δηλωθεί από τους συνδικαιούχους (μητέρα, πατέρας, γιος) στις αρχικές δηλώσεις τους, αν και με διαφορετική κατανομή από το 1/3 που είχε υπολογίσει η Φορολογική Αρχή. Βάσει των προσκομιζόμενων αποδεικτικών, η Δ.Ε.Δ. έκρινε βάσιμο τον ισχυρισμό και ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.