Η απόφαση 39/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τις χρήσεις 2012 έως 2021, προερχόμενες από τον Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος βασίστηκε σε πορίσματα της Δ.Ε.Ο.Ε. αναφορικά με αποκρυπτόμενη φορολογητέα ύλη και προσαύξηση περιουσίας. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί παραγραφής του φορολογικού έτους 2016, καθώς η φοροδιαφυγή ξεπερνούσε τις €100.000, εφαρμόζοντας τη δεκαετή προθεσμία. Επίσης απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί εσφαλμένου υπολογισμού του εισοδήματος από την κατασκευαστική δραστηριότητα και οι περισσότεροι ισχυρισμοί για ελεγχόμενες πιστώσεις. Έγινε δεκτή μερική τροποποίηση της πράξης του 2016 μόνο για μία συγκεκριμένη τραπεζική επιταγή ποσού 2.000,12€, καθώς κρίθηκε ότι δεν αποτελούσε εισόδημα του προσφεύγοντα.

Η απόφαση 966/22.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ατομικής επιχείρησης, κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την εικονικότητα τεσσάρων φορολογικών στοιχείων (συνολικής καθαρής αξίας €30.200,00) που είχε λάβει. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα, καθώς ο εκδότης των στοιχείων δεν διέθετε επαγγελματική έδρα, αποθηκευτικούς χώρους, ικανό προσωπικό ή μηχανήματα έργων. Ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί καλής πίστης και πλάνης κατά την υποβολή των τροποποιητικών δηλώσεων απορρίφθηκε, καθώς τα προσκομισθέντα ιδιωτικά συμφωνητικά και τραπεζικά έγγραφα κρίθηκαν αναπόδεικτα ή μη νόμιμα. Επικυρώνονται συνολικές οφειλές που περιλαμβάνουν κύριο φόρο, εισφορά αλληλεγγύης και πρόστιμα ύψους άνω των €23.000.

Η απόφαση 877/16-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των πράξεων οριστικού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 της Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Ο έλεγχος διαπίστωσε ανεπαρκές δηλωθέν εισόδημα, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική της ανάλυσης ρευστότητας. Προέκυψε μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη ύψους 96.857,90€ για το 2018 και 69.164,01€ για το 2019. Ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας ότι δεν ελήφθη υπόψη ένα δάνειο του συζύγου της από το 2016 απορρίφθηκε ως άσχετος με τα ελεγχόμενα έτη. Επίσης απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί αναιτιολόγητων πράξεων. Ως εκ τούτου, επικυρώνονται οι προσβαλλόμενες πράξεις, με τελικό φόρο για καταβολή 57.882,10€ για το 2018 και 37.327,06€ για το 2019.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας χονδρικού εμπορίου σκραπ κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2019 και 2020, λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Το σκέλος της προσφυγής που αφορούσε τον φόρο εισοδήματος απορρίφθηκε ως απαράδεκτο, λόγω εκπρόθεσμης κατάθεσης. Το σκέλος που αφορούσε τον ΦΠΑ απορρίφθηκε επί της ουσίας, καθώς η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο αρχικός έλεγχος τεκμηρίωσε επαρκώς την εικονικότητα των συναλλαγών, βασιζόμενος σε διαπιστώσεις ότι ο εκδότης των τιμολογίων δεν διέθετε τα μέσα και εφάρμοζε πρακτικές ανακύκλωσης χρημάτων. Η προσφεύγουσα δεν απέδειξε την καλή της πίστη ή την πραγματοποίηση των επίμαχων συναλλαγών, με αποτέλεσμα τη διατήρηση των καταλογιζόμενων ποσών ΦΠΑ.

Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή κατά των Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. φορολογικού έτους 2020, οι οποίες εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση (Υπηρεσίες εκτιμητή, πραγματογνώμονα), κατηγορήθηκε ότι έλαβε και κατέγραψε εικονικά τιμολόγια στο σύνολο της συναλλαγής, συνολικής καθαρής αξίας 27.200,00€ για το 2020. Η φορολογική αρχή διαπίστωσε ότι ο εκδότης των τιμολογίων ήταν συναλλακτικώς ανύπαρκτος, καθώς δεν διέθετε υποδομές ούτε μπορούσε να πραγματοποιήσει τις επίμαχες "παροχές". Ο προσφεύγων επικαλέστηκε καλή πίστη, αλλά η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι δεν φέρει το βάρος απόδειξης της αλήθειας των συναλλαγών. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε, επικυρώνοντας τον καταλογισμό συνολικού ποσού 8.481,18€ για Φόρο Εισοδήματος και 10.354,26€ για Φ.Π.Α.

Η απόφαση 27/08-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (με ΑΦΜ: ...) με κύρια δραστηριότητα «Κατασκευαστικές εργασίες κτιρίων για κατοικίες και μη» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση των πράξεων ισχυριζόμενος την παραγραφή της χρήσης 2018 (η οποία απορρίφθηκε, καθώς η προθεσμία έληγε 31-12-2024), καθώς και την εσφαλμένη απόρριψη δαπανών καυσίμων και αγορών υλικών. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απόρριψη των δαπανών καυσίμων (Α.Λ.Π.) λόγω μη αναγραφής αριθμού κυκλοφορίας και την απόρριψη των αγορών υλικών που δεν σχετίζονται με τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Επίσης, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί εικονικότητας συναλλαγών, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή απέδειξε πλήρως ότι ο εκδότης των τιμολογίων ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, διατηρώντας το σύνολο της καταλογιζόμενης οφειλής.

Η απόφαση 954/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την εξέταση και απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. φορολογικού έτους 2018, συνολικού ύψους €1.656,00. Η προσφυγή στρεφόταν κατά του καταλογισμού ποσών που προέκυψαν από τη φορολογική αρχή, η οποία απέδωσε στον προσφεύγοντα τη λήψη ενός εικονικού φορολογικού στοιχείου καθαρής αξίας €2.400,00 από εκδότη χονδρικού εμπορίου παλαιών μετάλλων. Η Δ.Ε.Δ. υιοθέτησε πλήρως τα πορίσματα της Έκθεσης Ελέγχου της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε. Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία ο εκδότης ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, στερούνταν μέσων και λειτουργικών εγκαταστάσεων. Η αξίωση του προσφεύγοντα περί καλής πίστης και πραγματικότητας της συναλλαγής απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι δεν αποδείχθηκε με πλήρη βεβαιότητα η πραγματοποίηση της αγοράς, οδηγώντας στην επικύρωση των προσβαλλομένων πράξεων.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται μερικώς την ενδικοφανή προσφυγή κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και τελών χαρτοσήμου για το φορολογικό έτος 2018. Η ΔΕΔ τροποποίησε την Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος, επικυρώνοντας εν μέρει μόνο ποσό προσαύξησης περιουσίας €40.885,00 (αντί €49.885,00) καθώς ποσό €9.000,00 κρίθηκε δικαιολογημένο. Απορρίφθηκε επίσης ο καταλογισμός μη δηλωθέντος εισοδήματος ύψους €33.000,00 ως παροχή σε είδος, καθώς ο έλεγχος δεν απέδειξε την ύπαρξη δανείου. Το συνολικό ποσό για καταβολή φόρου εισοδήματος μειώνεται από €40.699,51 σε €23.240,60. Αντιθέτως, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος για τα τέλη χαρτοσήμου, και η σχετική πράξη ύψους €5.334,86 επικυρώθηκε.

Η απόφαση 1038/03.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής της εταιρείας «............... ................... ΣΙΑ Ο.Ε.» κατά πέντε πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΒΕΡΟΙΑΣ. Ο βασικός ισχυρισμός περί παραγραφής κρίθηκε βάσιμος ως προς τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος 2016 και 2017, οι οποίες ακυρώθηκαν, λόγω μη νόμιμης κοινοποίησης με θυροκόλληση. Αντίθετα, οι οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για το 2016 και 2017 επικυρώθηκαν, καθώς η μη απόδοση φόρου άνω των 50.000,00€ συνιστά φοροδιαφυγή, επεκτείνοντας τη σχετική παραγραφή σε δεκαετή, και η νόμιμη κοινοποίηση συντελέστηκε εγκαίρως στις 09/01/2025. Τέλος, επικυρώθηκε και η πράξη επιβολής προστίμου 250,00€ για το 2022 λόγω μη ανταπόκρισης σε αίτημα πληροφοριών.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, καθώς και κατά πράξεων επιβολής προστίμων. Αρχικά, οι πράξεις βασίστηκαν στην προσδιοριστική μέθοδο «με κάθε διαθέσιμο στοιχείο» λόγω μη προσκόμισης βιβλίων από την εταιρεία. Μετά από δύο αναπομπές και την υποβολή νέων λογιστικών και μισθοδοτικών στοιχείων, ο έλεγχος αναγνώρισε εκπιπτόμενες δαπάνες και αγορές, με αποτέλεσμα την τροποποίηση (μείωση) του καταλογιζόμενου κύριου φόρου και των προστίμων Φ.Ε. και Φ.Π.Α. Ωστόσο, ο ισχυρισμός της εταιρείας περί μη ευθύνης για τη μη διάθεση των βιβλίων λόγω εσωτερικής αντιδικίας απορρίφθηκε, με αποτέλεσμα την επικύρωση των πράξεων επιβολής προστίμων περί μη τήρησης και μη διάθεσης λογιστικών αρχείων.