Η απόφαση 496/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφυγή υποβλήθηκε από τον πατέρα (φυσικό πρόσωπο) για λογαριασμό του και της κόρης του (δωρεοδόχου) κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Δωρεάς έτους 2014, συνολικού ποσού 9.702,00€, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Κέρκυρας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή κατά το μέρος που ασκήθηκε από τον πατέρα, καθώς κρίθηκε ότι δεν νομιμοποιείται να την ασκήσει (έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης), εφόσον η φορολογική υποχρέωση βαρύνει αποκλειστικά την κόρη ως δωρεοδόχο. Ο προσφεύγων είχε προβάλει ισχυρισμούς περί πλημμελούς αιτιολογίας, εσφαλμένου υπολογισμού και πενταετούς παραγραφής, υποστηρίζοντας ότι τα ποσά αφορούσαν εισοδήματα από μισθώματα και όχι δωρεά.

Η απόφαση 639/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 27.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 4.106,64 ευρώ (βασική οφειλή 1.704,00 ευρώ πλέον πρόσθετου φόρου & τόκου 2.402,64 ευρώ), το οποίο αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές θανόντος, του οποίου φέρεται κληρονόμος. Η Διεύθυνση αποφάσισε ότι η εν λόγω ειδοποίηση καταβολής δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο βάσει των διατάξεων του ν. 5104/2024 (άρθρα 36 και 44). Κατά συνέπεια, εφόσον πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή, η προσφυγή απορρίπτεται.

Η απόφαση 816/12-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά τριών πράξεων της Δ.Ο.Υ. Σερρών για το φορολογικό έτος 2018, οι οποίες βασίστηκαν σε έλεγχο της ΥΕΔΔΕ Θεσσαλονίκης για μη έκδοση φορολογικών στοιχείων από ηλεκτρονικές πωλήσεις. Η προσφυγή κατά των πράξεων επιβολής προστίμου (άρθρου 58Α Ν.4987/2022, 9.355,75€) και διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (33.914,61€ συνολικά) απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης. Η προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/επιβολής προστίμου, η οποία διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη 77.964,61€ πλέον ΦΠΑ 18.711,50€, απορρίπτεται επί της ουσίας, επικυρώνοντας τη χρεωστική οφειλή ΦΠΑ ύψους 18.439,53€.

Η απόφαση (Αρ. 955/20-05-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς (2018-2022), ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος (2018) από τη ΔΟΥ Κομοτηνής. Η φορολογική αρχή είχε χαρακτηρίσει τραπεζικές μεταφορές συνολικού ύψους 682.769,00€ από τον πρώην σύζυγο της προσφεύγουσας ως άτυπη δωρεά, λόγω του αναγνωρισμένου οικογενειακού δεσμού και της ικανότητας του δωρητή. Επίσης, επιβεβαίωσε τον προσδιορισμό εισοδήματος και ΦΠΑ για το 2018 με τη μέθοδο της αρχής των αναλογιών, λόγω μη ορθής τήρησης βιβλίων και ανακρίβειας αποθεμάτων, κρίνοντας το δείγμα αντιπροσωπευτικό και απέρριψε τον ισχυρισμό περί φύρας.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Τρικάλων να δεχτεί τροποποιητική δήλωση φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε να συμπεριληφθεί ποσό 90.651,66€ (από δωρεά συζύγου) στον κωδικό 781 για την κάλυψη τεκμηρίου αγοράς ακινήτου. Η αρχική πράξη προσδιορισμού φόρου είχε καταλογίσει διαφορά αντικειμενικών δαπανών 54.018,23€ και φόρο 21.334,38€. Αν και ο σύζυγος υπέβαλε εκπρόθεσμη δήλωση δωρεάς, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, επικαλούμενη την εγκύκλιο Ε.2009/2025, απέρριψε την αναγνώριση του ποσού. Ο λόγος ήταν ότι, μολονότι η δωρεά προηγήθηκε της δαπάνης, δεν διαπιστώθηκε η παράδοση και η είσπραξη των χρηματικών ποσών από την προσφεύγουσα (δωρεοδόχο) πριν από την πραγματοποίηση της δαπάνης. Συγκεκριμένα, η μεταφορά των χρημάτων έγινε απευθείας από τον λογαριασμό του δωρητή στους πωλητές και η μεταφορά προς την προσφεύγουσα δεν επιβεβαιώθηκε από το τραπεζικό ίδρυμα. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε, επικυρώνοντας την τελική χρεωστική υποχρέωση των 21.334,38 €.

Η απόφαση 918 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της συζύγου και κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του 2ου ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης, συνολικού ποσού 119.625,00€. Ο φόρος αφορούσε την επιβολή φόρου 10% και προστίμου 50% επί άτυπης δωρεάς χρηματικού ποσού 797.500,00€ που πραγματοποίησε η προσφεύγουσα στον σύζυγό της το 2018. Το ποσό αυτό προερχόταν από κέρδη της προσφεύγουσας από τον «ΟΠΑΠ Α.Ε.» και χρησιμοποιήθηκε για αύξηση εταιρικού κεφαλαίου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά διαπιστώθηκε η άτυπη δωρεά, καθώς αποκλείστηκε άλλη πηγή προέλευσης των χρημάτων για τον δωρεοδόχο και η οικονομική κατάσταση της δωρήτριας επέτρεπε τη μεταβίβαση. Οι ισχυρισμοί περί μη στοιχειοθέτησης φόρου δωρεάς και προγενέστερης φορολόγησης των κερδών απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 435/27.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά πέντε οριστικών πράξεων επιβολής προστίμου (φορολογικά έτη 2018 έως 2022), συνολικού ύψους 450.000,00 ευρώ (90.000,00 ευρώ ανά έτος). Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν διότι η προσφεύγουσα δεν ανταποκρίθηκε σε πρόσκληση της ΥΕΔΔΕ Αττικής για την προσκόμιση των φορολογικών μνημών και αρχείων των Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (ΦΗΜ) της. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, κρίνοντας ότι η υποχρέωση διαφύλαξης των αρχείων για τουλάχιστον πέντε έτη παραμένει, ανεξάρτητα από μεταγενέστερες δηλώσεις παύσης λειτουργίας ή απώλειας των ΦΗΜ.

Η απόφαση 249/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Η υπόθεση αφορούσε δωρεά χρηματικού ποσού 15.000,00€. Η φορολογική αρχή έκρινε ότι οι αρχικές δηλώσεις (από αδελφό σε μητέρα και από μητέρα σε κόρη/προσφεύγουσα) συνιστούν μη γνήσιες διαδοχικές διευθετήσεις (άρθρο 39 ΚΦΔ) με σκοπό την καταστρατήγηση των φορολογικών διατάξεων, καθώς ο πραγματικός δωρητής ήταν ο αδελφός και η δικαιούχος η προσφεύγουσα (Β' κατηγορία). Η προσφυγή του ενδιαφερόμενου κατά του προσωρινού προσδιορισμού κρίθηκε απαράδεκτη. Ο ισχυρισμός ότι ενήργησε κατόπιν υπόδειξης υπαλλήλων απορρίφθηκε ως αβάσιμος. Καταλογίζεται κύριος φόρος 3.000,00€ και πρόστιμο 1.500,00€ (βάσει του Άρθρου 58 Ν.4987/2022).

Η απόφαση 410/2025 απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019) και Φ.Π.Α. (περιόδου 2018), που εκδόθηκαν από την Δ.Ο.Υ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ. Σύμφωνα με τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν ηλεκτρονικά στις 09/09/2024 και θεωρήθηκαν νομίμως κοινοποιηθείσες στις 20/09/2024 (μετά την πάροδο 10 ημερών). Η 30ήμερη προθεσμία για την υποβολή της προσφυγής, βάσει του άρθρου 72, παρ. 1 του ν. 5104/2024, έληγε στις 21/10/2024. Επειδή η ενδικοφανής προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, κρίνεται ως απαράδεκτη και απορρίπτεται.

Η απόφαση 212/10.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει ποσό 50.000€ στον κωδικό 781 για την κάλυψη προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών. Η Δ.Ο.Υ. Ιωνίας απέρριψε μέρος του ποσού (20.000€), μεταφέροντάς το στον κωδικό 725 (δαπάνη για δωρεές/γονικές παροχές), καθώς στις σχετικές δηλώσεις φόρου εμφανιζόταν εσφαλμένα ο προσφεύγων ως δωρητής προς την κόρη του. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι δύο δωρεές των 10.000€ έκαστη ήταν στην πραγματικότητα από την κόρη του προς αυτόν. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη τα έγγραφα της ING Bank και την περιγραφή της ροής χρημάτων, έκρινε ότι ο δωρητής ήταν πράγματι η κόρη και ο προσφεύγων ο λήπτης (δωρεοδόχος). Κατά συνέπεια, το ποσό των 20.000€ έπρεπε να συμπεριληφθεί στον κωδικό 781 ως ποσό κάλυψης τεκμηρίου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό και διέταξε την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.