Η απόφαση 440 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης «...............». Η προσφυγή στρεφόταν κατά πέντε πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 450.000,00 ευρώ (90.000,00 ευρώ για κάθε φορολογικό έτος από 2018 έως 2022), οι οποίες επιβλήθηκαν από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής λόγω μη προσκόμισης φορολογικών μνημών και αρχείων ΦΗΜ. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, επειδή διαπίστωσε ότι η εν λόγω προσφυγή αποτελούσε τη δεύτερη κατά σειρά που ασκήθηκε από την προσφεύγουσα κατά των ίδιων οριστικών πράξεων.

Η απόφαση 436 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης που ασκήθηκε στις 07.11.2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πέντε οριστικών πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 90.000,00 ευρώ για κάθε φορολογικό έτος (συνολικά 2018-2022), λόγω της μη ανταπόκρισης της επιχείρησης στην πρόσκληση της ΥΕΔΔΕ Αττικής για την προσκόμιση των φορολογικών μνημών και αρχείων ΦΗΜ. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, καθώς διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για δεύτερη προσφυγή ασκηθείσα κατά των ίδιων πράξεων, η οποία δεν επιτρέπεται.

«Παροχή διευκρινίσεων για την εφαρμογή του άρθρου 54Ε ΚΥΔ (ν.4987/2022 - Α΄206), σχετικά με την επιβολή προστίμων για παραβάσεις μη τήρησης λογιστικών αρχείων και μη διαφύλαξης φορολογικών ηλεκτρονικών μηχανισμών (ΥΗΜ) και φορολογικών μνημών και αρχείων που δημιουργούν οι ΥΗΜ». ΑΔΑ:6Ω2646ΜΠ3Ζ-Ν0Π

Η Απόφαση 325/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης που τηρεί διπλογραφικά βιβλία, επικυρώνοντας δύο πράξεις επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 180.000,00 ευρώ (90.000,00€ για κάθε έτος), από τον Προϊστάμενο της ΔΟΥ Μυτιλήνης. Τα πρόστιμα αφορούσαν τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, επειδή η επιχείρηση δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της ΥΕΔΔΕ Αττικής για την προσκόμιση των λογιστικών αρχείων (βιβλίων και στοιχείων), παραβαίνοντας το άρθρο 14 παρ. 2 του ν. 4987/2022. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, κρίνοντας ότι η καθυστερημένη υποβολή μέρους των αρχείων δεν επέτρεπε τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης, και ότι οι ισχυρισμοί περί ανωτέρας βίας ήταν ατεκμηρίωτοι.

Απαγόρευση εισαγωγής / παραγωγής, σφράγισης και διάθεσης παλαιών μοντέλων ΦΗΜ και φορολογικών μνημών αυτών, των οποίων η άδεια καταλληλότητας υπερβαίνει τα 4 έτη από την ημερομηνία χορήγησης της. πολ 1063/2008

Η Απόφαση 553/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου συνολικού ποσού 102.768,00€ (51.384,00€ για το 2018 και 51.384,00€ για το 2019). Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής λόγω μη διαφύλαξης και μη προσκόμισης των ηλεκτρονικών αρχείων (txt) των Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (ΦΗΜ) της εταιρείας για τα έτη 2018-2019, παραβιάζοντας το Άρθρο 54Ε του ΚΦΔ (νυν 57 παρ. 2 Ν. 5104/2024). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί ανωτέρας βίας (βλάβη σκληρού δίσκου), κρίνοντας ότι η αδυναμία διαφύλαξης των αρχείων σε εξωτερικό μέσο δεν συνιστά απρόβλεπτο γεγονός, επιβεβαιώνοντας έτσι τα καταλογιζόμενα πρόστιμα.

Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, επιχειρηματίας πρατηρίου καυσίμων, αμφισβητούσε την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (αρχή των αναλογιών) που επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, μη διαφύλαξης αρχείων ΦΗΜ και ανεπάρκειας δηλωθέντος εισοδήματος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους περισσότερους ισχυρισμούς (νομιμότητα κοινοποίησης, εφαρμογή έμμεσων τεχνικών, έλλειψη δόλου για πωλήσεις υγραερίου κίνησης). Ωστόσο, έκανε μερικά δεκτό τον ισχυρισμό περί μη αναγνώρισης δαπανών ύψους €707,57 για πάγια στοιχεία κάτω των €1.500 για το 2019, τα οποία δύνανται να αποσβεστούν εφάπαξ. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη του 2018 (€39.319,47) και τροποποίησε την πράξη του 2019, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό σε €45.668,10.

Η απόφαση (Αρ. 464/27.02.2025) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά τριών Οριστικών Πράξεων Επιβολής Προστίμου, συνολικού ποσού 30.358,66€, που επιβλήθηκαν από το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Τα πρόστιμα αφορούσαν παραβάσεις μη έκδοσης και ανακριβούς έκδοσης φορολογικών στοιχείων εσόδων, όπως διαπιστώθηκαν από Έκθεση Ελέγχου της ΥΕΔΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η εταιρεία προέβαλε ισχυρισμούς περί ελλιπούς τίτλου, μη κοινοποίησης Σημειώματος Διαπιστώσεων και Προσωρινού Προσδιορισμού, καθώς και παραβίασης προθεσμιών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, επικυρώνοντας τις καταλογιστικές πράξεις.

Η απόφαση (935/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά στη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Ο έλεγχος, που αφορούσε επιχείρηση πρατηρίου καυσίμων και καφετέριας, εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών) λόγω μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων, μη διαφύλαξης των αρχείων ΦΗΜ και ανεπάρκειας του δηλούμενου εισοδήματος για την κάλυψη προσωπικών δαπανών. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη για το 2018. Ωστόσο, τροποποίησε την πράξη για το 2019, κάνοντας δεκτό τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα για την αναγνώριση δαπανών ύψους 707,57€ πλέον ΦΠΑ 169,83€, οι οποίες αφορούσαν πάγια στοιχεία που, αν και δεν καταχωρήθηκαν στο βιβλίο παγίων, κρίθηκαν παραγωγικές δαπάνες. Αυτή η τροποποίηση μείωσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό του 2019 από 26.011,22 € σε 25.756,47 €.

Η απόφαση 545/6-3-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση, είχε λάβει ποινές βάσει του άρθρου 57 παρ. 2 και παρ. 11 του ΚΦΔ (ν. 5104/2024) για μη διαφύλαξη των παραγόμενων αρχείων "txt" από τον Φορολογικό Ηλεκτρονικό Μηχανισμό (ΦΗΜ) και για μη τήρηση τεχνικών προδιαγραφών από άλλον ΦΗΜ (μη παραγωγή αρχείων "e.txt"). Ο προσφεύγων επικαλέστηκε ανωτέρα βία (τεχνική βλάβη σκληρού δίσκου και κλοπή αντιγράφων ασφαλείας), αλλά ο ισχυρισμός απορρίφθηκε λόγω μη προσκόμισης επαρκών αποδεικτικών στοιχείων (βιβλιάρια συντήρησης, βεβαίωση αστυνομίας). Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν ήταν δυνατός ο προσδιορισμός της φορολογητέας ύλης μέσω πρόσφορων μέσων, καθώς η μη προσκόμιση των αρχείων καθιστούσε αδύνατο τον έλεγχο της ακεραιότητας των εκδοθέντων στοιχείων. Ως εκ τούτου, επικυρώθηκαν οι πράξεις επιβολής προστίμου συνολικού ύψους 70.000,00€ (10.000€ ανά παράβαση/έτος).