Η απόφαση 68/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από επιχείρηση κρεοπωλείου κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00€, το οποίο επιβλήθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ζ’ Θεσσαλονίκης για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω μη έκδοσης απόδειξης λιανικής πώλησης αξίας 10,73€, όπως διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια επιτόπιου ελέγχου. Η επιχείρηση υποστήριξε ότι η απόδειξη είχε εκδοθεί, έστω και μετά την έξοδο του πελάτη, και προσκόμισε υπεύθυνη δήλωση του πελάτη. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, καθώς οι διαπιστώσεις της έκθεσης ελέγχου κρίθηκαν βάσιμες και ο προσφεύγων δεν προσκόμισε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία (όπως οπτικοακουστικό υλικό ή κλήσεις) για να αντικρούσει το πόρισμα του ελέγχου.

Η απόφαση 1273 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ένας φορολογούμενος, ιδιοκτήτης καφέ-ζαχαροπλαστείου, κατά της υπ' αριθ. …/28.01.2025 πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Ε΄ Θεσσαλονίκης. Το πρόστιμο ύψους 500,00€ επιβλήθηκε για τη μη έκδοση φορολογικού στοιχείου εσόδου κατά τη διάρκεια επιτόπιου ελέγχου στις 08/11/2024 (δεύτερη παράβαση εντός πενταετίας). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε στις 10/02/2025, με καταληκτική ημερομηνία υποβολής της προσφυγής την 12/03/2025. Καθώς η προσφυγή υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, στις 17/03/2025, κρίθηκε ως απαράδεκτη και απορρίφθηκε.

Η απόφαση 1440/09-09-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου 2.500,00€, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. κατά του προσφεύγοντος. Το πρόστιμο επιβλήθηκε για το φορολογικό έτος 2024, λόγω έλλειψης συνεργασίας κατά τη διάρκεια επιτόπιου φορολογικού ελέγχου, καθιστώντας τον έλεγχο ανέφικτο. Ο προσφεύγων, ο οποίος διατηρεί ατομική επιχείρηση (ταβέρνα), φέρεται να αρνήθηκε να εκδώσει το ειδικό δελτίο «Αναφοράς Ανοικτών Τραπ"ε"ζιών» από τον Φ.Η.Μ. (Φορολογικό Ηλεκτρονικό Μηχανισμό), παρότι του ζητήθηκε κατ' επανάληψη, ισχυριζόμενος άγνοια και ότι ήταν ώρα αιχμής. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι ο έλεγχος παρεμποδίστηκε με θετικές ενέργειες του προσφεύγοντος, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του.

Η απόφαση 1311/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου 250,00 € της Δ.Ο.Υ. Καβάλας. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σε ατομική επιχείρηση εστίασης για παράβαση του άρθρου 57 παρ. 6 του ν. 5104/2024, λόγω της μη έκδοσης δύο Αποδείξεων Λιανικής Πώλησης (Α.Λ.Σ.) συνολικής αξίας 143,00 € κατά τη διάρκεια επιτόπιου ελέγχου στις 20/10/2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπήρχαν λανθασμένα ποσά και ημερομηνία στην πράξη επιβολής, καθώς και ότι η κοινοποίηση έγινε λανθασμένα ταχυδρομικά. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς κρίνοντας τα τυπικά σφάλματα ως επουσιώδη και τη μέθοδο κοινοποίησης ως νόμιμη, καθώς ο προσφεύγων έλαβε τα έγγραφα και άσκησε εμπρόθεσμα την προσφυγή του, οπότε το αρχικό πρόστιμο διατηρείται.

Η απόφαση 184 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€ για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σε ατομική επιχείρηση εστίασης με σερβίρισμα σε τραπεζοκαθίσματα, διότι κατά τη διάρκεια επιτόπιου ελέγχου στις 19/08/2024 διαπιστώθηκε ότι εξέδιδε στοιχεία λιανικής πώλησης από Φ.Η.Μ. που δεν λειτουργούσε με τις εγκεκριμένες προδιαγραφές, όπως ορίζονται στις αποφάσεις Α. 1073/2023 και Α. 1105/2024, περί υποχρέωσης χρήσης ΦΗΜΑΣ Εστιατορίου/ΦΤΜ Εστιατορίου. Η φορολογική αρχή επέβαλε το μειωμένο πρόστιμο των 500,00€, καθώς κρίθηκε ότι δεν επηρεαζόταν η αυθεντικότητα και η ακεραιότητα του περιεχομένου των στοιχείων. Ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί έλλειψης υπαιτιότητας για τη μη έγκαιρη εγκατάσταση του νέου μηχανισμού απορρίφθηκε, καθώς η φορολογική αρχή εφαρμόζει τις διατάξεις με δέσμια αρμοδιότητα.

Η απόφαση 1159/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€. Το πρόστιμο επιβλήθηκε για παράβαση των διατάξεων των παραγράφων 8 και 9 του άρθρου 5 του ν. 4308/2014 (ΕΛΠ), καθώς διαπιστώθηκε μη έκδοση συνοδευτικού φορολογικού στοιχείου για τη διακίνηση υλικών συσκευασίας, κατά τη διάρκεια μερικού επιτόπιου ελέγχου στις 14/11/2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο υπάλληλος είχε το απαραίτητο έγγραφο (ΣΔΑ) στο κινητό του, αλλά ο έλεγχος δεν το δέχτηκε, ενώ επικαλέστηκε και αδυναμία διασύνδεσης με το σύστημα Mydata. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους, καθώς δεν προσκομίστηκαν στοιχεία για την ακριβή ώρα έκδοσης του παραστατικού (ώστε να προκύπτει ότι αυτό είχε εκδοθεί πριν τον έλεγχο) ούτε αποδείξεις για την επικαλούμενη αδυναμία διασύνδεσης.

Προμήθεια μηχανολογικού εξοπλισμού καθαριότητας, δύο απορριμματοφόρων οχημάτων και ενός σαρώθρου οδοκαθαρισμού μέσω χρηματοδοτικής μίσθωσης..:ζητείται η ανάκληση της 58/2016 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου. Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα κρίνει ότι ο επίμαχος όρος είναι αντίθετος με την Οδηγία 2007/46/ΕΚ (οδηγία πλαίσιο) με την οποία θεσπίστηκε εναρμονισμένο πλαίσιο για την έγκριση των μηχανοκίνητων οχημάτων και των ρυμουλκουμένων και των συστημάτων, κατασκευαστικών στοιχείων και χωριστών τεχνικών μονάδων που προορίζονται για τα οχήματα αυτά. Το σύστημα έγκρισης τύπου γενικά βασίζεται στις αρχές της έγκρισης από τρίτους (διαπιστευμένο ανεξάρτητο φορέα από κάθε χώρα της ΕΕ) και της αμοιβαίας αναγνώρισης (σύμφωνα με την οποία οι χώρες της ΕΕ αναγνωρίζουν τα πιστοποιητικά έγκρισης τύπου που εκδίδονται από αρχές άλλων χωρών αυτής). Αβασίμως, δε, προβάλλεται με τις αιτήσεις ανάκλησης ότι, εν προκειμένω, δεν απαιτείται έγκριση ΕΚ τύπου, αλλά «μεμονωμένη έγκριση», καθόσον, σύμφωνα με την ως άνω οδηγία και το άρθρο 2 της 29949/1841/2009 Κοινής Υπουργικής Απόφασης στο πεδίο εφαρμογής της υπάγεται και η μεμονωμένη έγκριση των οχημάτων. Επομένως στους διαγωνιζόμενους έπρεπε να παρέχεται η δυνατότητα να προσκομίσουν την ως άνω έγκριση και όχι «μεμονωμένη έγκριση» ελληνικού τύπου, όπως αβασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση. Οι ως άνω πλημμέλειες κρίνονται ουσιώδεις, λαμβανομένου υπόψη ότι στον ελεγχόμενο διαγωνισμό συμμετείχε μόνο ένας οικονομικός φορέας και συνεπώς εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι η ένταξη των ως άνω μη νόμιμων όρων στη σχετική διακήρυξη λειτούργησε αποτρεπτικά στη συμμετοχή περισσότερων υποψηφίων στο διαγωνισμό, με συνέπεια τον περιορισμό του ανταγωνισμού(...)το Τμήμα κρίνει ότι, ενόψει των ως άνω ουσιωδών νομικών πλημμελειών, οι συνεκδικαζόμενες αιτήσεις ανάκλησης της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «....» και του Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την επωνυμία «…» πρέπει απορριφθούν και η προσβαλλόμενη 58/2016 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου δεν πρέπει να ανακληθεί

ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.ΜΕ.ΣΥΝΘ./1977/2016

Εργαστήρια φυσικοθεραπείας – Λειτουργία ή μη σε περιοχή αμιγούς κατοικίας – Έκδοση ή μη οικοδομικής άδειας αλλαγής χρήσης του χώρου που προορίζεται για χρήση κατοικίας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Για την εγκατάσταση και λειτουργία φυσικοθεραπευτηρίων σε κτίρια προοριζόμενα για κατοικία και υπό την προϋπόθεση ότι οι ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις επιτρέπουν κάτι τέτοιο, θα πρέπει να εκδίδεται άδεια αλλαγής χρήσης του κτιρίου, ώστε να διασφαλίζεται η τήρηση των απαιτήσεων του νόμου για τη νέα χρήση του κτιρίου. (ομοφ.) ΠΑΡΑΠΕΜΦΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ, ΕΚΔΟΘΗΚΕ Η ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 99/2011 ΓΝΩΜ.

Η απόφαση 73 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ετερόρρυθμης εταιρείας κατά πράξης επιβολής προστίμου ποσού 32.070,96 € για μη έκδοση ή ανακριβή έκδοση φορολογικών στοιχείων (ΑΠΥ) για την περίοδο 2018-2021. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς περί άκυρης διαδικασίας ελέγχου. Ωστόσο, δέχτηκε εν μέρει τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης επαύξησης προστίμου λόγω υποτροπής. Κρίθηκε ότι ο υψηλός συντελεστής 100% δεν έπρεπε να εφαρμοστεί για το διάστημα 06.02.2021 έως 23.02.2021, καθώς η υποτροπή ισχύει μετά την κοινοποίηση της αρχικής πράξης (23.02.2021). Επίσης, η πράξη διορθώνεται ώστε να αναλύεται βάσει του άρθρου 58Α του Ν. 4987/2022. Το τελικό καταλογιζόμενο πρόστιμο μειώθηκε σε 31.498,54 €.

Η Απόφαση 1070/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά έκθεσης μερικού επιτόπιου ελέγχου επιστροφής Φ.Π.Α. του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ζητώντας την ακύρωσή της με τον ισχυρισμό ότι έπρεπε να ληφθούν υπόψη τα έξοδα της επιχείρησης. Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στο άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024) και στη νομολογία, έκρινε ότι η εν λόγω έκθεση ελέγχου δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή τελική πράξη, αλλά προπαρασκευαστική. Συνεπώς, δεν υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής της ενδικοφανούς προσφυγής, με αποτέλεσμα την απόρριψη του αιτήματος ως απαράδεκτου.