Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου. Ο προσφεύγων, ο οποίος είχε υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, ζητούσε να φορολογηθεί ως έχων σχέση εξαρτημένης εργασίας, και όχι ως ασκών επιχειρηματική δραστηριότητα. Υποστήριζε ότι πληρούσε σωρευτικά τις προϋποθέσεις της περ. στ' της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013, καθώς όλο το εισόδημα προερχόταν από έναν εργοδότη (Δήμο) και δεν διατηρούσε επαγγελματική εγκατάσταση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), βασιζόμενη σε παλαιότερα έγγραφα του Δήμου που χαρακτήριζαν τις παροχές ως εξαρτημένες υπηρεσίες με καθημερινό ωράριο και επίβλεψη, έκρινε ότι ο προσφεύγων υπάγεται στις διατάξεις της περ. β' της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την αρνητική απάντηση της Δ.Ο.Υ. και διέταξε τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης, ώστε ο προσφεύγων να φορολογηθεί με την κλίμακα του εισοδήματος από μισθωτή εργασία.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενης κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου, σχετικά με τον χαρακτηρισμό του εισοδήματός της για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε να φορολογηθεί ως μισθωτή (εξαρτημένη εργασία) αντί ως ασκούσα επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς το 100% του εισοδήματός της προερχόταν από σύμβαση με τον Δήμο Ρεθύμνου και δεν διέθετε επαγγελματική εγκατάσταση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, βάσει των πραγματικών δεδομένων και προηγούμενων εγγράφων του Δήμου που επιβεβαίωναν τον εξαρτημένο χαρακτήρα των υπηρεσιών (σχέση εξαρτημένης εργασίας), συντρέχουν οι προϋποθέσεις της περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την αρνητική απάντηση και διέταξε τη Δ.Ο.Υ. να διενεργήσει νέα εκκαθάριση με βάση την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος μισθωτών.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου του φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ. Η προσφεύγουσα, η οποία παρείχε υπηρεσίες εκπαίδευσης βάσει δύο συμβάσεων έργου, ισχυρίστηκε ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις του άρθρου 12 παρ. 2 του Κ.Φ.Ε., ώστε να φορολογηθεί ως μισθωτή και όχι ως ασκούσα εμπορική επιχείρηση. Η ΔΕΔ αποδέχεται την προσφυγή, κρίνοντας ότι η φορολογούμενη υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου 12 παρ. 2 του Ν. 4172/2013 (εισόδημα από μισθωτή εργασία) και εντέλλει τη Δ.Ο.Υ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ να διενεργήσει νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος για το έτος 2023, σύμφωνα με την κλίμακα των μισθωτών.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση του εισοδήματος του προσφεύγοντος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζήτησε να φορολογηθεί ως έχων σχέση εξαρτημένης εργασίας, καθώς το σύνολο των ακαθάριστων εσόδων του προερχόταν αποκλειστικά από σύμβαση παροχής υπηρεσιών με έναν εργοδότη (Ο.Τ.Α. - Δήμος) και δεν διατηρούσε επαγγελματική εγκατάσταση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες ήταν εξαρτημένες, βάσει των στοιχείων του Δήμου (καθημερινό ωράριο, επίβλεψη, κάλυψη δαπανών από τον Ο.Τ.Α.), και επομένως, υπάγονται στις διατάξεις της περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Αποφασίστηκε η διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, με φορολόγηση βάσει της κλίμακας μισθωτής εργασίας.

Η απόφαση 392/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής επιχείρησης που τηρεί απλογραφικά βιβλία, η οποία στρεφόταν κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00 ευρώ από τη Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου, για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 2 του ν. 5104/2024, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της δήλωσης παρακράτησης φόρου εισοδήματος από μισθωτή εργασία και συντάξεις (ΦΜΥ) για τον Ιανουάριο 2019. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν νόμιμες και βασίμως τεκμηριωμένες, απορρίπτοντας τον ισχυρισμό και επικυρώνοντας το πρόστιμο των 250,00 ευρώ.

Η απόφαση 404/13-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε την εφαρμογή της κλίμακας φορολόγησης μισθωτών για εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα από παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών προς νομικό πρόσωπο της Δανίας (€26.082,00). Η αρχική απόρριψη βασίστηκε στο ότι η προσφεύγουσα είχε και εισόδημα από μισθωτή εργασία. Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα στοιχεία, διαπίστωσε ότι το μισθωτό εισόδημα (€26.942,25) αποκτήθηκε πριν την έναρξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας, άρα πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 12 παρ. 2 περ. στ΄ Ν.4172/2013. Ο ισχυρισμός αυτός έγινε δεκτός. Αντίθετα, απέρριψε τον ισχυρισμό περί πλήρους αναγνώρισης του φόρου αλλοδαπής (€11.758,11), επιβεβαιώνοντας ότι η πίστωση φόρου πρέπει να περιοριστεί στο ποσό που αναλογεί στην Ελλάδα, το οποίο ορθά υπολογίστηκε σε €4.565,68.

Η απόφαση 1463/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα, μέλος Ε.ΔΙ.Π. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητούσε να μην φορολογηθεί το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (1.200,00 €) που έλαβε, επικαλούμενη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 29/2014) πως δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 12 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) και τις διευκρινίσεις της ΑΑΔΕ (ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025), το επίδομα αυτό εντάσσεται στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές του ν. 5045/2023, συνιστά εισόδημα από μισθωτή εργασία και πρέπει να φορολογηθεί, καθώς δεν περιλαμβάνεται στις ρητές εξαιρέσεις του άρθρου 14 ΚΦΕ. Ως αποτέλεσμα, η αρχική πράξη προσδιορισμού φόρου επικυρώθηκε.

Η απόφαση 1478 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2024, η οποία καθόρισε χρεωστικό ποσό 1.167,63 €. Ο προσφεύγων, μέλος Ε.ΔΙ.Π. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζήτησε τη διαγραφή του φόρου που αναλογούσε στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης ύψους 1.200,00 € που έλαβε το 2024, ισχυριζόμενος ότι δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ έκρινε, βασιζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 12 και 15 του ΚΦΕ (ν.4172/2013) και στο έγγραφο ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025 της ΑΑΔΕ, ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης του ν.5045/2023 εντάσσεται στις τακτικές αποδοχές, αποτελεί εισόδημα από μισθωτή εργασία και πρέπει να φορολογηθεί, καθώς δεν εξαιρείται ρητά από καμία νομοθετική διάταξη. Συνεπώς, η αρχική πράξη φόρου επικυρώθηκε.

Η Απόφαση 1464 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από μέλος Ε.ΔΙ.Π. του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο προσφεύγων ζητούσε την τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2024, αιτούμενος τη διαγραφή του φόρου που αντιστοιχεί στο ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (1.200,00 € ακαθάριστο ποσό) που έλαβε. Η ΔΕΔ, βασιζόμενη στο έγγραφο ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025 της ΑΑΔΕ και τις διατάξεις του ν. 4172/2013 (ΚΦΕ) και του ν. 5045/2023, έκρινε ότι το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης αποτελεί εισόδημα από μισθωτή εργασία, καθώς περιλαμβάνεται στις τακτικές μηνιαίες αποδοχές και δεν εξαιρείται ρητά από τη φορολογία. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος επικυρώθηκε.

Η απόφαση 395/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 250,00 ευρώ, που επιβλήθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου. Το πρόστιμο αφορούσε την εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης παρακρατούμενου φόρου από μισθωτή εργασία για τη φορολογική περίοδο Φεβρουαρίου 2019, η οποία έπρεπε να υποβληθεί έως 30/04/2019. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε φόρτο εργασιών του λογιστηρίου και ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο και χωρίς δόλο. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη, κρίνοντας ότι η επιβολή προστίμου, βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/2024, είναι δέσμια αρμοδιότητα της φορολογικής διοίκησης και δεν επηρεάζεται από την εξέταση της υπαιτιότητας ή του δόλου του φορολογουμένου.