Η απόφαση (427/26.2.2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ και Πράξης Επιβολής Προστίμου, που εκδόθηκε από το 3ο ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ για τη φορολογική περίοδο 1.1.2019 - 31.12.2019. Καταλογίστηκε συνολικό ποσό ύψους €55.608,79 (€37.072,52 ΦΠΑ και €18.536,27 πρόστιμο), καθώς διαπιστώθηκαν φορολογητέες εκροές που δεν συμπεριελήφθησαν στη δήλωση και κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες εισροές. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης λογαριασμών για ηλεκτρονικό τζόγο και της καταβολής χρεών πατέρα εταίρου, κρίθηκαν αόριστοι ή δεν τεκμηριώθηκαν με νέα στοιχεία, με αποτέλεσμα την επικύρωση της προσβαλλόμενης πράξης.

Τροποποίηση της υπ’ αρ. 462/2023 απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής με θέμα: «Έγκριση Κανονισμού Λειτουργίας Λαϊκών Αγορών Περιφέρειας Αττικής», ως προς την αναπροσαρμογή του ύψους του ποσού του ημερήσιου ανταποδοτικού τέλους που καταβάλλουν οι πωλητές των λαϊκών αγορών.

Συντάξεις συνταξιούχων του ΟΤΕ. Περιορισμός των συντάξεων αυτών σε περίπτωση πρόσληψης ή απασχόλησης στο δημόσιο τομέα. Μετακλητοί υπάλληλοι στα Πολιτικά Γραφεία των Υφυπουργών.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Οι συντάξεις των συνταξιούχων του ΟΤΕ που καταβάλλονται από το ΤΑΠ-ΟΤΕ, σε περίπτωση πρόσληψης ή απασχόλησης των συνταξιούχων αυτών σε θέσεις του δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται από το άρθρο 1 παρ.6 του Ν 1256/1982 πριν την επαναοριοθέτησή του βάσει διατάξεων μεταγενέστερων νομοθετημάτων, περιορίζονται, μετά την ισχύ των ρυθμίσεων του άρθρου 8 παρ.14 του Ν 2592/1998 κατά ποσοστό 70%, παρά το γεγονός ότι ο ΟΤΕ έπαυσε να υπάγεται στις ρυθμίσεις που ισχύουν για το δημόσιο τομέα με το ΠΔ 361/1991. Οι ρυθμίσεις αυτές ισχύουν και για τους συνταξιούχους του ΟΤΕ που υπηρετούν ή προσλαμβάνονται σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων στα Πολιτικά Γραφεία των Υφυπουργών.

Έξοδα κίνησης και παράστασης προϊσταμένων υπηρεσιακών λειτουργιών της ΟΤΕ ΑΕ.Έξοδα κίνησης και παράστασης προϊσταμένων υπηρεσιακών λειτουργιών της ΟΤΕ ΑΕ(..)Η παροχή με την ονομασία «έξοδα κίνησης και παράστασης προϊσταμένου», που χορηγήθηκε σε προϊσταμένους υπηρεσιακών λειτουργιών της ΟΤΕ ΑΕ, με βάση την από 16/5/1995 ΕΣΣΕ, η οποία υπεγράφη μεταξύ ΟΤΕ ΑΕ και ΟΜΕ-ΟΤΕ, αποτελεί εισόδημα από μισθωτή εργασία και υπόκειται σε φόρο εισοδήματος, τόσο υπό το καθεστώς του ΚΦΕ (ν. 2238/1994) όσο και του νέου ΚΦΕ (ν. 4172/2013), υπό την εξυπακουόμενη βεβαίως προϋπόθεση ότι οι εν προκειμένω ενδιαφέροντες όροι της εν λόγω ΕΣΣΕ είναι διαχρονικώς ενεργοί. Παρεπομένως, η ΟΤΕ ΑΕ, υποχρεούται να προβαίνει σε παρακράτηση φ.μ.υ. επί των εξόδων κινήσεως και παραστάσεως και σε απόδοσή του στο Ελληνικό Δημόσιο. Δεν δεσμεύουν το Ελληνικό Δημόσιο, αλλ’ ούτε και αποτελούν νομολογιακό δεδομένο για τη φορολογική διοίκηση οι αποφάσεις πολιτικών δικαστηρίων, με τις οποίες επιδικάσθηκε στους ενάγοντες εργαζομένους της ΟΤΕ ΑΕ, υπό μορφή αποζημιώσεως, ο παρακρατηθείς και αποδοθείς στο Δημόσιο φόρος μισθωτών υπηρεσιών (φ.μ.υ.), ο οποίος αντιστοιχούσε στα ποσά που καταβλήθηκαν από την ΟΤΕ ΑΕ ως έξοδα κινήσεως και παραστάσεως σε προϊσταμένους υπηρεσιακών λειτουργιών αυτού, με βάση την από 16/5/1995 ΕΣΣΕ, με την αιτιολογία ότι τα έξοδα κινήσεως και παραστάσεως δεν υπέκειντο σε φόρο εισοδήματος και, επομένως, η παρακράτηση εχώρησε μη νομίμως. Η φορολογική διοίκηση δεν υποχρεούται σε επιστροφή στην ΟΤΕ ΑΕ, ως αχρεωστήτως καταβληθέντων, των ποσών που παρακρατήθηκαν ως φ.μ.υ. και αποδόθηκαν στο Δημόσιο και τα οποία η ΟΤΕ ΑΕ κατέβαλε στους ενάγοντες με βάση τις δικαστικές αποφάσεις, δεδομένου μάλιστα ότι απορρίφθηκε η προσεπίκληση-παρεμπίτουσα αγωγή αποζημιώσεως που άσκησε κατά του Δημοσίου. (ομοφ). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια με την 129/17 γνωμοδότηση Β΄ Τμήματος.

Η απόφαση 243/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή αλλοδαπής εταιρείας κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/προστίμου, συνολικού ύψους €10.764,02, για τη φορολογική περίοδο 30/06/2021-31/12/2021. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή και τροποποίησε την πράξη. Όσον αφορά τις φορολογητέες εισροές, η ΔΕΔ αναγνώρισε το δικαίωμα έκπτωσης ΦΠΑ ύψους €23.971,60, κρίνοντας ότι, παρά τις τυπικές παραλείψεις (όπως οι εκπρόθεσμες ενάρξεις εργασιών των προμηθευτριών) οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την έκπτωση πληρούνταν. Όσον αφορά τις φορολογητέες εκροές, η ΔΕΔ έκρινε ότι η υπό εξέταση συναλλαγή (αξίας €51.196,86) αποτελούσε εσωτερική ενδοκοινοτική μεταφορά ιδίων αγαθών προς το δανέζικο ΑΦΜ της εταιρείας, η οποία απαλλάσσεται από ΦΠΑ. Καταργήθηκε ο καταλογιζόμενος φόρος και αναγνωρίστηκε συνολικό πιστωτικό υπόλοιπο προς επιστροφή ύψους €23.451,18.

Η απόφαση 538/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τις φορολογικές περιόδους 01.01.2022-31.12.2022 και 01.01.2023-30.04.2023. Η Δ.Ο.Υ. μείωσε το πιστωτικό υπόλοιπο φόρου προς έκπτωση, μη αναγνωρίζοντας συνολικό ΦΠΑ 388.792,66€ επί αγορών επενδυτικών αγαθών για την κατασκευή φωτοβολταϊκού υποσταθμού. Η ΔΕΔ έκρινε ορθά ότι η προσφεύγουσα δεν είχε δικαίωμα έκπτωσης, διότι, σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν. 2859/2000, το δικαίωμα κρίνεται οριστικά κατά την έναρξη χρησιμοποίησης του αγαθού. Διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν εκδοθεί οι απαραίτητες εγκρίσεις χρήσης γης, η εταιρεία είχε πουλήσει τον βασικό εξοπλισμό του πάρκου, και οι εργασίες είχαν ανασταλεί προσωρινά με δικαστική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, αποδεικνύοντας ότι το επενδυτικό αγαθό δεν επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για φορολογητέες εκροές.

Έξοδα κίνησης και παράστασης προϊσταμένων υπηρεσιακών λειτουργιών της ΟΤΕ ΑΕ.  Η παροχή με την ονομασία «έξοδα κίνησης και παράστασης προϊσταμένου», που χορηγήθηκε σε προϊσταμένους υπηρεσιακών λειτουργιών της ΟΤΕ ΑΕ, με βάση την από 16/5/1995 ΕΣΣΕ, η οποία υπεγράφη μεταξύ ΟΤΕ ΑΕ και ΟΜΕ-ΟΤΕ, αποτελεί εισόδημα από μισθωτή εργασία και υπόκειται σε φόρο εισοδήματος, τόσο υπό το καθεστώς του ΚΦΕ (ν. 2238/1994) όσο και του νέου ΚΦΕ (ν. 4172/2013), υπό την εξυπακουόμενη βεβαίως προϋπόθεση ότι οι εν προκειμένω ενδιαφέροντες όροι της εν λόγω ΕΣΣΕ είναι διαχρονικώς ενεργείς. Παρεπομένως, η ΟΤΕ ΑΕ, υποχρεούται να προβαίνει σε παρακράτηση φόρου μισθωτών υπηρεσιών (φ.μ.υ.) επί των εξόδων κινήσεως και παραστάσεως και σε απόδοσή του στο Ελληνικό Δημόσιο. Δεν δεσμεύουν το Ελληνικό Δημόσιο, αλλ’ ούτε και αποτελούν νομολογιακό δεδομένο για τη φορολογική διοίκηση οι αποφάσεις πολιτικών δικαστηρίων, με τις οποίες επιδικάσθηκε στους ενάγοντες εργαζομένους της ΟΤΕ ΑΕ, υπό μορφή αποζημιώσεως, ο παρακρατηθείς και αποδοθείς στο Δημόσιο φ.μ.υ., ο οποίος αντιστοιχούσε στα ποσά που καταβλήθηκαν από την ΟΤΕ ΑΕ ως έξοδα κινήσεως και παραστάσεως σε προϊσταμένους υπηρεσιακών λειτουργιών αυτού, με βάση την από 16/5/1995 ΕΣΣΕ, διότι κρίθηκε ότι τα έξοδα κινήσεως και παραστάσεως δεν υπέκειντο σε φόρο εισοδήματος και, επομένως, η παρακράτηση εχώρησε μη νομίμως. Η φορολογική διοίκηση δεν υποχρεούται σε επιστροφή στην ΟΤΕ ΑΕ, ως αχρεωστήτως καταβληθέντων, των ποσών που παρακρατήθηκαν ως φ.μ.υ. και αποδόθηκαν στο Δημόσιο και τα οποία η ΟΤΕ ΑΕ κατέβαλε στους ενάγοντες με βάση τις δικαστικές αποφάσεις, δεδομένου μάλιστα ότι απορρίφθηκε η προσεπίκληση-παρεμπίτουσα αγωγή αποζημιώσεως που άσκησε κατά του Δημοσίου. (ομοφ.) Παραπέμπεται στην Ολομέλεια, παρά την ομόφωνη γνώμη των μελών του Τμήματος, λόγω της μείζονος σπουδαιότητας των νομικών ζητημάτων που ανακύπτουν.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας συμβουλευτικών υπηρεσιών κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό €254.907,59 (συμπεριλαμβανομένου φόρου €169.938,39 και προστίμου). Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε την απόρριψη λογιστικών διαφορών ύψους περίπου €754.000, οι οποίες περιελάμβαναν δαπάνες για υπηρεσίες από αλλοδαπή εταιρεία, αμοιβές τρίτων, έξοδα επιδοτούμενων προγραμμάτων, μη καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές και φορολογικά πρόστιμα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι δαπάνες δεν τεκμηριώθηκαν επαρκώς (π.χ. έλλειψη καρτέλας προμηθευτή, αναντιστοιχία ΑΦΜ, μη τραπεζική εξόφληση ή έλλειψη αποδεικτικών εγγράφων), διατηρώντας την καταλογιστική πράξη ως πλήρως αιτιολογημένη.

Η απόφαση 947/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας επιχείρησης, η οποία ασχολείται με το χονδρικό εμπόριο ετοίμων ενδυμάτων, κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ/προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019. Για το 2018, καταλογίστηκε φόρος €16.577,82, κυρίως λόγω μη αναγνώρισης απαλλαγής ενδοκοινοτικών παραδόσεων (έλλειψη αποδεικτικών μεταφοράς) και μη αναγνώρισης δικαιώματος έκπτωσης ΦΠΑ εισροών. Για το 2019, καταλογίστηκε φόρος €23.420,11, καθώς, λόγω αδυναμίας συσχέτισης αγορών-πωλήσεων και γενικόλογης περιγραφής των αποθεμάτων, χρησιμοποιήθηκε η έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών (mark up method). Η φορολογική αρχή προσδιόρισε αποκρυβείσες εκροές €61.410,77 εφαρμόζοντας το μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων αυτών περί έλλειψης αιτιολογίας, μη τήρησης διαδικασίας επιτόπιου ελέγχου και παραβίασης της αρχής της αναλογικότητας, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Προϋποθέσεις καταβολής επιδόματος απόλυτης αναπηρίας, σε συνταξιούχους και (παλαιούς) ασφαλισμένους του πρώην ΤΑΠ - ΟΤΕ, μετά την ένταξη του Κλάδου Σύνταξης του Ταμείου τούτου, στον αντίστοιχο Κλάδο του ΙΚΑ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Για τη καταβολή του επιδόματος απόλυτης αναπηρίας στους προερχόμενους από το ΤΑΠ – ΟΤΕ ασφαλισμένους, θα εφαρμοσθούν, μετά την (κατ’ άρθρο 1 του Ν. 3655/2008) ένταξη τούτου στο ΙΚΑ, οι διέπουσες και τους λοιπούς ασφαλισμένους του Ιδρύματος διατάξεις του άρθρου 60 του Ν. 3518/2006 και της παρ. 3 του άρθρου 42 του Ν. 1140/1981. Τούτο δε, διότι, το εν λόγω επίδομα είναι ιδιόμορφου χαρακτήρα παροχή και δεν αποτελεί ούτε ταυτίζεται εννοιολογικά με “σύνταξη”, και πάντως δεν έχει σχέση με “προϋποθέσεις” και “τρόπο υπολογισμού” σύνταξης, που είναι τα μόνα ζητήματα για τα οποία διατηρήθηκε, με το άρθρο 2 παρ.1 εδάφ. β΄ του ως άνω νόμου της ένταξης, ως προς τα πρόσωπα αυτά, η νομοθεσία του ΤΑΠ – ΟΤΕ, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η διάταξη του άρθρου 19 παρ. 6 (7) του καταστατικού του Ταμείου αυτού. Οι συνταξιούχοι (όχι μόνο οι λόγω αναπηρίας, αλλά και οι λόγω γήρατος που δεν είναι καν τυφλοί) του πρώην ΤΑΠ – ΟΤΕ, οι οποίοι είχαν κριθεί απολύτως ανάπηροι εφ’ όρου ζωής, και ελάμβαναν τέτοιο επίδομα και πριν την ένταξη, θα συνεχίσουν να το λαμβάνουν και μετά την ένταξη, ήτοι μέχρι το θάνατό τους (έστω, δηλαδή, και εάν στους δικούς του συνταξιούχους λόγω γήρατος, το ΙΚΑ, δεν μπορεί να χορηγήσει, με βάση τη νομοθεσία του, τέτοιο επίδομα, αν αυτοί δεν είναι τυφλοί). Αντιθέτως, οι συνταξιούχοι του τ. ΤΑΠ – ΟΤΕ που είχαν κριθεί απολύτως ανάπηροι για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, θα συνεχίσουν και μετά την ένταξη να το λαμβάνουν μέχρι τη λήξη του διαστήματος αυτού, στη συνέχεια όμως, αυτοί θα πρέπει να επανακριθούν από το ΙΚΑ, επί τη βάσει των κριτηρίων της διέπουσας και τους λοιπούς συνταξιούχους του Ιδρύματος, νομοθεσίας και όχι εκείνης του τ. ΤΑΠ – ΟΤΕ. Τα δικαιοδόχα μέλη της οικογένειας θανόντος ασφαλισμένου ή συνταξιούχου, δικαιούνται επιδόματος απόλυτης αναπηρίας, είτε αυτά κατέστησαν συνταξιούχοι (λόγω θανάτου) πριν, είτε μετά την ένταξη. Το ποσοστό του εν λόγω επιδόματος, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ξεπερνά το 20πλάσιο του κάθε φορά ισχύοντος ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη. (ομοφ.)