Η απόφαση 342 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος προσδιόρισε διαφορά φόρου 103.218,20€, πλέον προστίμου 51.609,10€ και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης 27.526,34€, συνολικού ποσού 182.353,64€, λόγω αναιτιολόγητων πιστώσεων σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Οι προσφεύγοντες ισχυρίστηκαν έλλειψη αιτιολογίας και νομική πλημμέλεια λόγω αντισυνταγματικότητας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας νόμιμη την πράξη του ελέγχου, ιδίως όσον αφορά την αποδοχή των αναιτιολόγητων πιστώσεων ως φορολογητέο εισόδημα, καθώς οι ισχυρισμοί για προέλευση των ποσών από εισπράξεις επιχείρησης ή δάνειο δεν τεκμηριώθηκαν επαρκώς.

Η απόφαση (681/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «................... Ι.Κ.Ε.» κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες είχαν εκδοθεί λόγω λογιστικών διαφορών. Οι αρχικές διαφορές περιελάμβαναν ποσοτικά ελλείμματα αποθεμάτων (116.100,62€ το 2018 και 161.710,92€ το 2019) και μη εκπιπτόμενες δαπάνες. Η εταιρεία αμφισβήτησε τους υπολογισμούς των ελλειμμάτων και την απόρριψη αποσβέσεων και δαπανών. Η ΔΕΔ, μετά από συμπληρωματική έκθεση ελέγχου, έκρινε βάσιμη την απόρριψη των ελλειμμάτων αποθεμάτων, καθώς και την απόρριψη αποσβέσεων μεταφορικών μέσων, διότι τα οχήματα είχαν μεταβιβαστεί. Ωστόσο, αναγνώρισε εν μέρει την έκπτωση δαπανών και του ΦΠΑ τους, με αποτέλεσμα την μερική αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής από την Υπηρεσία Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της εταιρείας «...» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Νομικών Προσώπων (ΦΕνπ), ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής για τις φορολογικές περιόδους 2018-2020. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα ύλη με έμμεσες μεθόδους λόγω μη προσκόμισης των λογιστικών αρχείων από την προσφεύγουσα για τις περιόδους 2019 και 2020. Η εταιρεία επικαλέστηκε έλλειψη αιτιολογίας, υποστηρίζοντας ότι δεν είχε δραστηριότητα για δέκα χρόνια, καθώς και μη νόμιμο έρεισμα λόγω υποβολής εκ παραδρομής δηλώσεων ΦΠΑ από τον λογιστή της. Η ΔΕΔ απέρριψε και τους δύο λόγους, κρίνοντας ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν πλήρως αιτιολογημένες και ότι οι ισχυρισμοί της εταιρείας δεν τεκμηριώθηκαν. Συνεπώς, επικυρώθηκαν οι πράξεις και τα καταλογισθέντα ποσά φόρων και προστίμων.

Η Απόφαση 79 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε διαπιστώσει αδήλωτα ποσά από τραπεζικές κινήσεις, τα οποία φορολογήθηκαν ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα (106.514,96 €) και ως προσαύξηση περιουσίας (102.200,04 €) μέσω καταθέσεων μετρητών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη αιτιολογίας για τη χρήση έμμεσων τεχνικών και ότι τα ποσά προέρχονταν από επανακαταθέσεις ή διαθέσιμα κεφάλαια προηγούμενων ετών. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές αλλά έλεγχος προσαύξησης περιουσίας, ενώ οι ισχυρισμοί περί επανακαταθέσεων δεν τεκμηριώθηκαν. Επικυρώθηκε συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2018 ύψους 82.901,13 €.

Η απόφαση 786 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου του φορολογικού έτους 2023, η οποία επέβαλε προσαύξηση φόρου 500,05 € λόγω μη κάλυψης του απαιτούμενου ορίου δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε πραγματοποιήσει δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα για λογαριασμό του εξαρτώμενου τέκνου του, οι οποίες υπερκάλυπταν τη διαφορά των 2.272,94 € από το απαιτούμενο ποσό. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό καθότι ο προσφεύγων δεν είχε συμπληρώσει τους σχετικούς κωδικούς (831-833) για τα εξαρτώμενα μέλη στον πίνακα 8 της φορολογικής του δήλωσης. Συνεπώς, η ΔΕΔ επικύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη, διατηρώντας την οριστική φορολογική υποχρέωση του ύψους 623,42 €.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 250,00€ από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Καστοριάς. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, συγκεκριμένα στις 27.02.2024, αρχικής δήλωσης φόρου μισθωτών υπηρεσιών (ΦΜΥ) για την περίοδο παρακράτησης 01/11/2023 - 30/11/2023. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο σε σχέση με το μικρό ποσό του καταβληθέντος φόρου (7,42€), ζητώντας ακύρωση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, διατηρώντας το πρόστιμο. Διόρθωσε ωστόσο τη νομική του βάση, εφαρμόζοντας το άρθρο 54 του ν. 4987/2022 αντί του αρχικά αναφερόμενου άρθρου 53 του ν. 5104/2024, καθώς ο χρόνος της παράβασης ρύθμιζε την εφαρμογή του πρώτου νόμου.

Η απόφαση 891 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της (με κύρια δραστηριότητα Λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών ειδών) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020, διατηρώντας καταλογισμό συνολικού ποσού €70.639,54 και €88.742,06 αντίστοιχα. Ο έλεγχος διαπίστωσε προσαύξηση περιουσίας, ύψους €123.412,05 (2019) και €179.276,88 (2020), από αναιτιολόγητες πρωτογενείς τραπεζικές καταθέσεις. Η προσφεύγουσα φορολογήθηκε με βάση τις γενικές διατάξεις, καθώς το προσδιορισθέν εισόδημα ήταν υψηλότερο από αυτό που προέκυψε με την έμμεση τεχνική της ανάλυσης ρευστότητας. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας για παράνομη χρήση έμμεσων τεχνικών και έλλειψη αιτιολογίας απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 149/28-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων επιβολής φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων των ετών 2018 και 2019, που εξέδωσε η Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Η φορολογική διαφορά προέκυψε κυρίως από τη μη έκπτωση επιχειρηματικών δαπανών άνω των 500€, λόγω μη εξόφλησής τους μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 του ν. 4172/2013. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αδυναμία προσέλευσης στην Τράπεζα και έλλειψη φοροδοτικής ικανότητας. Η ΔΕΔ επικύρωσε ορθά τις πράξεις, καθώς ο ισχυρισμός περί οικονομικής δυσχέρειας δεν πλήττει τη νομιμότητα του καταλογισμού των φόρων και προστίμων, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό.

Η απόφαση 27/08-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου (με ΑΦΜ: ...) με κύρια δραστηριότητα «Κατασκευαστικές εργασίες κτιρίων για κατοικίες και μη» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση των πράξεων ισχυριζόμενος την παραγραφή της χρήσης 2018 (η οποία απορρίφθηκε, καθώς η προθεσμία έληγε 31-12-2024), καθώς και την εσφαλμένη απόρριψη δαπανών καυσίμων και αγορών υλικών. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απόρριψη των δαπανών καυσίμων (Α.Λ.Π.) λόγω μη αναγραφής αριθμού κυκλοφορίας και την απόρριψη των αγορών υλικών που δεν σχετίζονται με τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Επίσης, απέρριψε τους ισχυρισμούς περί εικονικότητας συναλλαγών, κρίνοντας ότι η φορολογική αρχή απέδειξε πλήρως ότι ο εκδότης των τιμολογίων ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτος, διατηρώντας το σύνολο της καταλογιζόμενης οφειλής.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019 από τη Δ.Ο.Υ. Δράμας. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση των πράξεων ισχυριζόμενος εσφαλμένη απόρριψη δαπανών και εσφαλμένη εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας νόμιμη την απόρριψη δαπανών άνω των 500€ που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο. Επίσης, απέρριψε τον ισχυρισμό περί ύπαρξης διαθέσιμων μετρητών από πώληση ακινήτου το 2011, κρίνοντάς τον αόριστο, και σημείωσε ότι το φορολογητέο εισόδημα προσδιορίστηκε τελικά με βάση τις γενικές διατάξεις. Τέλος, τροποποίησε τη νομική βάση για τα πρόστιμα μη υποβολής Ανακεφαλαιωτικών Πινάκων Ενδοκοινοτικών Παροχών Υπηρεσιών, από το Ν.5104/2024 στο άρθρο 54 του Ν.4987/2022, διατηρώντας τα επιβληθέντα ποσά.