Η απόφαση 526/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη τη δεύτερη ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ο προσφεύγων στις 15 Νοεμβρίου 2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά δύο Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Δωρεάς έτους 2014, οι οποίες εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών και καταλόγιζαν διαφορά φόρου και προσαυξήσεις, βάσει επανεκτίμησης της αξίας των δωρηθέντων οικοπέδων. Ο προσφεύγων υποστήριζε ότι τα ακίνητα έπρεπε να εκτιμηθούν ως αγροτεμάχια, καθώς ο οικισμός εντάσσεται στους κατολισθαίνοντες. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι είχε ήδη εκδοθεί άλλη απόφαση (αρ. 05-03-2025) επί προγενέστερης ενδικοφανούς προσφυγής με το ίδιο περιεχόμενο, η οποία είχε απορριφθεί ως προς την ουσία της. Ως εκ τούτου, η άσκηση δεύτερης προσφυγής κατά των ίδιων πράξεων κρίθηκε απαράδεκτη βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση 353/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (Φ.Μ.Α.) φορολογικού έτους 2019, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο του 3ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η καταλογιζόμενη φορολογική υποχρέωση ανήλθε συνολικά σε €10.104,35 (κύριος φόρος, δημοτικός φόρος και πρόστιμο άρθρου 54 Κ.Φ.Δ.), καθώς ο έλεγχος προσδιόρισε την αξία του μεταβιβαζόμενου οικοπέδου (1.955,55 τ.μ.) στις €512.634,14, έναντι των δηλωθέντων €292.495,79. Ο προσδιορισμός της αξίας βασίστηκε σε συγκριτικά στοιχεία και, κατ' εφαρμογή της ΠΟΛ 1129/2004, στον μέσο όρο μεταξύ της αξίας που προέκυψε από τα συγκριτικά στοιχεία και της αντικειμενικής αξίας της πρώτης εφαρμογής του συστήματος (από 01.01.2022). Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της αντισυνταγματικότητας της ΠΟΛ 1129/2004, κρίθηκαν αβάσιμοι, καθώς η επιχείρηση δεν προσκόμισε πιο πρόσφορο επίσημο συγκριτικό στοιχείο.

Η Απόφαση 522/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) του 4ου ΕΛΚΕ Αττικής. Η πράξη καταλόγισε συνολικό ποσό €21.149,62 (ΦΜΑ και πρόστιμο), καθώς η φορολογική αρχή προσδιόρισε την αγοραία αξία δύο οικοπέδων στα €550.000,00, έναντι της δηλωθείσας αξίας των €93.697,52, χρησιμοποιώντας συγκριτικά στοιχεία, βάσει του ν. 1249/1982. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι ο έλεγχος βασίστηκε ορθώς σε συγκριτικά στοιχεία, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ακινήτων. Οι αιτιάσεις του προσφεύγοντος περί εσφαλμένης νομικής βάσης και μη κοινοποίησης εντολής ελέγχου απορρίφθηκαν ως αβάσιμες. Τέλος, ο ισχυρισμός που αφορούσε την ακυρότητα των καταλογισθέντων τόκων/προσαυξήσεων κρίθηκε απαράδεκτος, καθώς ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης.

Η απόφαση 350 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, με ημερομηνία 17.02.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα αξία ενός οικοπέδου έκτασης 2.170,68 τ.μ. στα 569.029,00 € αντί της δηλωθείσας αξίας των 324.672,73 €. Η διαφορά οδήγησε σε καταλογισμό συνολικού ποσού 11.215,96 € (κύριος φόρος 7.330,69 €, πρόστιμο 3.665,35 € και δημοτικός φόρος 219,92 €). Ο προσδιορισμός της αξίας, σε περιοχή που δεν ίσχυε το αντικειμενικό σύστημα το 2019, βασίστηκε στα συγκριτικά στοιχεία και, λόγω μεγάλης απόκλισης, εφαρμόστηκε η ΠΟΛ.1129/2004 λαμβάνοντας τον μέσο όρο μεταξύ της αξίας των συγκριτικών και της αντικειμενικής αξίας της πρώτης εφαρμογής (2022). Η ΔΕΔ επικυρώνει την πράξη, καθώς η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε νέα ή πιο πρόσφορα στοιχεία.

Η Απόφαση 332/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Πατρών, με την οποία επιβλήθηκε συνολικό ποσό 16.022,40€. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την οριστική πράξη, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί παραγραφής του δικαιώματος ελέγχου (δεδομένου ότι ο θάνατος συνέβη το 2013 και η δήλωση υποβλήθηκε το 2014), παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και εσφαλμένης εκτίμησης της αγοραίας αξίας κληρονομιαίου οικοπέδου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο καταλογισμός ήταν εμπρόθεσμος (εντός της δεκαετούς παραγραφής λήγουσα 31.12.2024) και ότι ο προσδιορισμός της αξίας του ακινήτου έγινε ορθά, βασιζόμενος σε συγκριτικά στοιχεία και συνεκτιμώντας τις αντικειμενικές αξίες της πρώτης εφαρμογής του συστήματος, επικυρώνοντας έτσι την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 285 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την οφειλόμενη διαφορά φόρου ύψους 3.383,07 ευρώ, προβάλλοντας ισχυρισμούς περί παραγραφής του δικαιώματος ελέγχου (δεκαετία), παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και εσφαλμένης εκτίμησης της αγοραίας αξίας κληρονομιαίου οικοπέδου. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της παραγραφής, καθώς η πράξη εκδόθηκε εντός της νόμιμης δεκαετίας (20.09.2024 για δήλωση του 2014). Αποδέχθηκε επίσης τον τρόπο προσδιορισμού της αξίας του ακινήτου από τον έλεγχο, ο οποίος εφάρμοσε τις οδηγίες της Διοίκησης (ΠΟΛ.1129/2004) λαμβάνοντας υπόψη τόσο συγκριτικά στοιχεία όσο και την αντικειμενική αξία (μέσος όρος), επικυρώνοντας έτσι τη συνολική οφειλή ύψους 7.442,75 ευρώ.

Ο προσφεύγων αίτησε την ακύρωση της υπ’ αρ. 193/2018 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου, με την οποία αναδείχθηκε προσωρινός ανάδοχος ο οικονομικός φορέας «…» για την προμήθεια εγκατάστασης μονάδων αποσιδηρώσης πόσιμου νερού στις περιοχές ΤΚ Βρασταμών και Οικισμός …, με προϋπολογισθέντα αξίας 146.871,22€. Υποστήριξε ότι η επιλεγείσα προσφορά παρέκλινε από τις τεχνικές προδιαγραφές της διακήρυξης, όπως σωλήνες μικρότερης διαμέτρου, διαφορετικό πληρωτικό υλικό φίλτρανσης, υπερβάλλουσα πίεση δοσομετρικής αντλίας και έλλειψη διαβάθμισης σε δοχείο αποθήκευσης. Επίσης, επέκρινε την έλλειψη τεχνικών φυλλαδίων για συγκεκριμένους εξοπλισμούς.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πύργου. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει την αγοραία αξία του ακινήτου στα 838.404,43 ευρώ, έναντι της δηλωθείσας αξίας 114.329,00 ευρώ, καταλογίζοντας συνολικό ποσό 38.150,56 ευρώ (συμπεριλαμβανομένης διαφοράς φόρου 21.722,13 ευρώ, προστίμου 50% και τόκων). Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα συγκριτικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν εσφαλμένα και χρονολογικά μη πρόσφορα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας την αξία που προσδιόρισε ο έλεγχος βάσει συγκριτικών στοιχείων και των ισχυουσών αντικειμενικών τιμών του 2022, επιβεβαιώνοντας έτσι την οριστική φορολογική υποχρέωση της εταιρείας.

Η απόφαση 995/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η προσφεύγουσα, εξ αδιαθέτου κληρονόμος, αμφισβήτησε τον προσδιορισμό της αγοραίας αξίας κληρονομηθέντος ακινήτου, η οποία αναπροσαρμόστηκε από τη φορολογική αρχή, αυξάνοντας τη φορολογητέα κληρονομική της μερίδα από €158.989,34 σε €247.994,52. Η ΔΕΔ έκρινε ορθή την εκτίμηση της αξίας στα €150/τ.μ. (σύνολο €577.560,00) βασιζόμενη σε πρόσφορα συγκριτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων δηλώσεων φόρου μεταβίβασης του ίδιου ακινήτου. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί εσφαλμένης επιβολής προστίμου, επικυρώνοντας το πρόστιμο 50% (€4.450,26), καθώς η διαφορά του φόρου προς καταβολή (€8.900,52) υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου (94,7%).

Η απόφαση 604/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του 2019, που εκδόθηκε από τη Δ.Ο.Υ. Καβάλας. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τρία σημεία του ελέγχου: την εφαρμογή του τεκμηρίου για το τίμημα εκποίησης ακινήτων εντός πενταετίας, την αξία οικοπέδου, και την αξία της οικοσκευής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους δύο πρώτους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν απέδειξε την ανάλωση του τιμήματος ούτε προσκόμισε συγκριτικά στοιχεία για την αξία του οικοπέδου. Ωστόσο, αποδέχθηκε τον ισχυρισμό για την οικοσκευή, καθώς στο νόμο (άρθρο 13 N. 2961/01) η αξία της υπολογίζεται μόνο βάσει της αξίας των κτισμάτων (1/30) και όχι των οικοπέδων. Κατόπιν της διόρθωσης αυτής, η συνολική οφειλή του προσφεύγοντα μειώθηκε από 3.796,95€ σε 3.760,39€.