Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Σερρών. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης φόρου μεταβίβασης ακινήτων (ΦΜΑ) στις 30/09/2024, η οποία οδήγησε σε προκύπτουσα διαφορά φόρου 51,98€. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση, ισχυριζόμενη ότι δεν επιβάλλεται πρόστιμο στις περιπτώσεις εκπρόθεσμων δηλώσεων ΦΜΑ εφόσον δεν προκύπτει υποχρέωση καταβολής φόρου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ορθά επιβλήθηκε το πρόστιμο των 100€ για την εκπρόθεσμη υποβολή χρεωστικής δήλωσης, αν και διόρθωσε το νομικό πλαίσιο εφαρμογής από το άρθρο 54 του καταργηθέντος Ν.4987/2022 στο ορθό άρθρο 53 παρ. 1 του νέου ΚΦΔ (Ν.5104/2024), καθώς η παράβαση έλαβε χώρα κατά την ημερομηνία υποβολής (30/09/2024).

Η απόφαση 705/2025 αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου κατά της άρνησης του Κέντρου Φορολογίας Κεφαλαίου (ΚΕΦΟΚ) Αττικής να επιστρέψει Φόρο Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) και δημοτικό φόρο, συνολικού ύψους 2.472,00€. Ο φόρος είχε καταβληθεί λόγω δήλωσης μεταβίβασης, αλλά η αγοραπωλησία ματαιώθηκε και το συμβόλαιο δεν συντάχθηκε. Το ΚΕΦΟΚ είχε απορρίψει το αίτημα επιστροφής επικαλούμενο την παρέλευση της ετήσιας προθεσμίας του α.ν. 1521/1950. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντα είναι βάσιμος, καθώς ισχύει η πενταετής προθεσμία του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024), ή εναλλακτικά, η δυνατότητα ακύρωσης της πράξης λόγω πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης εντός τριών ετών. Συνεπώς, ακυρώνεται η αρχική πράξη προσδιορισμού ΦΜΑ και διατάσσεται η επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού.

Η παρούσα απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου μεταβίβασης ακινήτων (ΦΜΑ), συνολικού ύψους €41.625,50, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Έδεσσας. Η πράξη εκδόθηκε λόγω άρσης αγροτικής απαλλαγής που είχε χορηγηθεί στον προσφεύγοντα το 2009, καθώς διαπιστώθηκε ότι εκμίσθωσε το αγροτεμάχιο στη σύζυγό του στις 29/12/2016. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι, βάσει του ν.634/1977, η εκμίσθωση απαιτούσε υποβολή νέας δήλωσης ΦΜΑ εντός 30 ημερών (έως 28/01/2017). Δεδομένου ότι η πενταετής προθεσμία παραγραφής έληγε στις 31/12/2022, η πράξη που εκδόθηκε στις 18/07/2024 είναι ακυρωτέα λόγω παραγραφής του δικαιώματος του Δημοσίου.

Η απόφαση 93/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει την αρχική Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου (Δ.Ο.Υ. Λαμίας, φορολογικό έτος 2023), η οποία εξέδιδε διαφορά αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 € λόγω αγοράς ακινήτου. Μετά την έκδοση της αρχικής πράξης, ο προσφεύγων κληρονόμησε 208.913,47 € από κοινό λογαριασμό του θανόντος πατέρα του, ποσό το οποίο ήταν αφορολόγητο. Στη συνέχεια, υπέβαλε τροποποιητική δήλωση εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό στον κωδικό 781 για την κάλυψη των τεκμηρίων. Η υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης είχε ως αποτέλεσμα την έκδοση νέας Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου, η οποία αντικατέστησε την αρχική. Επειδή η ενδικοφανής προσφυγή στρεφόταν κατά της αρχικής πράξης, η οποία έπαψε να υφίσταται ως εκτελεστή, η ΔΕΔ την απέρριψε.

Η απόφαση 84/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά της άρνησης καταβολής τόκων επί αχρεωστήτως καταβληθέντος Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτων (ΦΜΑ) ύψους 64.835,75 ευρώ. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφεύγουσα νομίμως ζήτησε αυτοτελώς τους τόκους, καθώς δεν τους είχε συμπεριλάβει στην αρχική δικαστική διαδικασία. Ωστόσο, οι τόκοι δεν μπορούν να υπολογιστούν από την ημερομηνία αχρεώστητης καταβολής (όπως ζητήθηκε από την εταιρεία), διότι δεν κρίθηκε παραβίαση ενωσιακού δικαίου. Αντιθέτως, σύμφωνα με το άρθρο 53 του ΚΦΔ, οι τόκοι οφείλονται από την ημερομηνία της αρχικής αίτησης επιστροφής του ΦΜΑ (31/07/2020) και θα υπολογιστούν με το ισχύον επιτόκιο MRO προσαυξημένο κατά 5,75 μονάδες. Κατόπιν αυτού, η απάντηση του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής ακυρώνεται.

Η απόφαση 323/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης και άνευ αντικειμένου. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει μια πράξη επιβολής προστίμου (100,00 ευρώ) του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024 για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης Μισθώσεων Ακίνητης Περιουσίας, φορολογικού έτους 2018. Κατά τη διαδικασία εξέτασης της προσφυγής, η αρμόδια φορολογική αρχή (ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. ΑΤΤΙΚΗΣ) προέβη σε ανάκληση και ακύρωση της επίμαχης Πράξης Επιβολής Προστίμου στις 06.11.2024. Καθώς η προσβαλλόμενη πράξη δεν υφίσταται πλέον, κρίθηκε ότι δεν προκύπτει διαφορά προς επίλυση και η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε για αυτόν τον λόγο.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων, κάτοικος Ελλάδας, απέκτησε εισόδημα από μισθωτή εργασία στη Νορβηγία ύψους 16.207,03€ και είχε καταβάλει φόρο αλλοδαπής 4.051,63€. Ισχυριζόταν ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη το σύνολο του φόρου αυτού προς έκπτωση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς, σύμφωνα με το Άρθρο 9 του Ν.4172/2013, η μείωση του φόρου λόγω φόρου αλλοδαπής δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό του φόρου που αναλογεί για το συγκεκριμένο εισόδημα στην Ελλάδα. Υπολογίστηκε ότι ο φόρος που αναλογεί για το εισόδημα της Νορβηγίας στην Ελλάδα ανερχόταν σε 1.988,43€, με αποτέλεσμα το τελικό χρεωστικό ποσό να παραμείνει στα 1.250,22€.

Η απόφαση 442/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως άνευ αντικειμένου, η οποία στρεφόταν κατά Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων (ΦΕφΠ) φορολογικού έτους 2019. Η αρχική πράξη προσδιόριζε φόρο €1.368,26, συμπεριλαμβάνοντας εκτιμώμενο εισόδημα από ακίνητα ύψους €9.600,00, λόγω μη υποβολής δήλωσης από την προσφεύγουσα. Η φορολογούμενη ζητούσε την ακύρωση της πράξης, επικαλούμενη ότι τα μισθώματα δεν είχαν εισπραχθεί, προσκομίζοντας δικαστικές αποφάσεις. Μετά την υποβολή της ενδικοφανούς προσφυγής, η προσφεύγουσα υπέβαλε εκπρόθεσμα αρχική δήλωση ΦΕφΠ, δηλώνοντας το ποσό των €9.600,00 ως ανείσπρακτα εισοδήματα, συμμορφούμενη με τις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 4 του ΚΦΕ. Ως αποτέλεσμα, η φορολογική αρχή εξέδωσε νέα Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού ΦΕφΠ με μηδενικό αποτέλεσμα, η οποία ικανοποίησε πλήρως το αίτημά της. Η ΔΕΔ, διαπιστώνοντας την πλήρη ικανοποίηση του αιτήματος, απέρριψε την προσφυγή ως άνευ αντικειμένου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής της υπόχρεης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή είχε άρει την απαλλαγή φόρου πρώτης κατοικίας που χορηγήθηκε για αγορά ακινήτου το 2019, επειδή η προσφεύγουσα δεν εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα εντός της προβλεπόμενης διετίας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι είναι μόνιμος κάτοικος προσκομίζοντας διάφορους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας και κοινοχρήστων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι τα στοιχεία αυτά δεν αποδεικνύουν τη μόνιμη εγκατάσταση και επικύρωσε την πράξη της Δ.Ο.Υ. Η οριστική φορολογική υποχρέωση της υπόχρεης ανέρχεται συνολικά σε 2.997,01 ευρώ.

Φορολογία μεταβιβάσεως ακινήτων. Επιστροφή ΦΜΑ εξαιτίας μεταγενέστερης μείωσης δηλωθέντος τιμήματος.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Δεν είναι νόμιμη, κατ άρθρο 16 παρ.2 του Ν 1521/50, η επιστροφή στον αγοραστή ακινήτου μέρους του καταβληθέντος φόρου μεταβίβασης ακινήτων εξαιτίας μεταγενέστερης μείωσης του δηλωθέντος τιμήματος λόγω ατονίας υφιστάμενης αναβλητικής αίρεσης, αφού η πιο πάνω διάταξη προϋποθέτει ματαίωση της μεταβίβασης. Μη επιτρεπτή ωσαύτως η ανάκληση δήλωσης ΦΜΑ όταν αυτή αναφέρεται στο ύψος του δηλωθέντος τιμήματος.