Η απόφαση 06/03.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις βασίστηκαν στην κρίση του Προϊσταμένου του 2ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης ότι δαπάνες αγοράς καύσιμης ύλης (πυρηνόξυλου) από συνδεδεμένη εταιρεία, ύψους 50.736,16€ (για το 2018) και 38.396,04€ (για το 2019), δεν ήταν εκπιπτόμενες λόγω μη τήρησης της αρχής των ίσων αποστάσεων (άρθρο 50 ν. 4172/2013). Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση των πράξεων. Η ΔΕΔ απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, διότι διαπιστώθηκε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν στις 08.07.2024 και, λαμβάνοντας υπόψη την αναστολή του Αυγούστου, η προσφυγή κατατέθηκε εκπρόθεσμα, πέραν της προβλεπόμενης 30ήμερης προθεσμίας.

Η απόφαση 488/31.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός συνεταιρισμού κατά πολλαπλών πράξεων της φορολογικής διοίκησης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών, ταμειακών βεβαιώσεων, οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (ΦΕ 2023) ύψους €26.396,23 και πράξης επιβολής προστίμου €500 (ΦΕ 2024). Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι προσβολές κατά των ταμειακών πράξεων ήταν απαράδεκτες, καθώς ανάγονται στο στάδιο διοικητικής εκτέλεσης και επιλύονται με ανακοπή. Επιπλέον, η προσφυγή κατά των πράξεων προσδιορισμού φόρου και προστίμου κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς υποβλήθηκε μετά την πάροδο της 30ήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση των πράξεων στις 29.10.2024, με αποτέλεσμα την συνολική απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση 274 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδόθηκε στις 12/02/2025 και απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ομόρρυθμης εταιρείας. Η εταιρεία προσέβαλε Οριστικές Πράξεις Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και Φ.Π.Α. της Δ.Ο.Υ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ για τις φορολογικές περιόδους 2016 και 2017. Οι πράξεις αυτές είχαν εκδοθεί σε εκτέλεση αποφάσεων του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις, ως πράξεις εκκαθάρισης φόρου κατ' εκτέλεση οριστικής δικαστικής απόφασης (Άρθρο 41 παρ. 3 ν.5104/2024), δεν αποτελούν εκτελεστές πράξεις προσδιορισμού φόρου και συνεπώς δεν υπόκεινται σε ενδικοφανή προσφυγή (Άρθρο 72 ν.5104/2024). Οι αναφυόμενες διαφορές ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και προσβάλλονται μόνο με την άσκηση ανακοπής.

Η απόφαση (Αριθμός 310/27.02.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την εκπρόθεσμη ενδικοφανή προσφυγή μιας ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας (Ι.Κ.Ε.) κατά πράξεων του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι προσβαλλόμενες πράξεις περιελάμβαναν διορθωτικούς προσδιορισμούς φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και τελών χαρτοσήμου, καθώς και την επιβολή προστίμων (άρθρα 54 και 58α Ν. 4987/2022). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς υποβλήθηκε μετά την πάροδο της 30ήμερης προθεσμίας που ορίζεται στο άρθρο 72 παρ. 1 του Ν. 5104/2024, δεδομένου ότι η κοινοποίηση των πράξεων είχε συντελεστεί στις 02.10.2024.

Η απόφαση 1022/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά τεσσάρων πράξεων επιβολής προστίμων ύψους €100 έκαστη (€400 συνολικά), που εκδόθηκαν από τη ΔΟΥ Τρικάλων. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση για τέσσερις φορολογικές περιόδους του 2024. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση, προβάλλοντας καταχρηστική άσκηση δικαιώματος και ακυρότητα των πράξεων λόγω εσφαλμένης αναφοράς του άρθρου 63 του ΚΦΔ σχετικά με τη διαδικασία ενδικοφανούς προσφυγής. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι οι πράξεις κοινοποιήθηκαν νομίμως στις 15-12-2024, με τη λήξη της 30ήμερης προθεσμίας να είναι η 13/1/2025. Καθώς η προσφυγή κατατέθηκε στις 12/2/2025, κρίθηκε εκπρόθεσμη και απορρίφθηκε.

Η Απόφαση 534/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 15.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά της από 16.10.2024 ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 29.744,89 ευρώ, το οποίο αφορούσε οφειλές θανούσας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ειδοποίηση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο, όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 44 του ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, εφόσον δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 461/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, η οποία αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές κληρονομίας ύψους 13.635,42 €. Η προσφυγή κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς ασκήθηκε μετά το πέρας της 30ήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση της ειδοποίησης. Επιπρόσθετα, η προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. για τη διαγραφή των οφειλών κρίθηκε απαράδεκτη, καθώς η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Ωστόσο, σημειώνεται ότι η Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου, με μεταγενέστερο έγγραφο (18.12.2024), έκανε αποδεκτή την αποποίηση της κληρονομίας ως εμπρόθεσμη, καθιστώντας το αίτημα κατά της αρνητικής απάντησης άνευ αντικειμένου.

Η απόφαση 1150/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου, ασκούντος ατομική επιχείρηση (υπηρεσίες αργυραμοιβού). Η προσφυγή στρεφόταν κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου 250,00€ έκαστη, συνολικού ύψους 500,00€, του Προϊσταμένου της Ε΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, για εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων απόδοσης τελών χαρτοσήμου του 2024. Η προσφυγή, η οποία υποβλήθηκε στις 25.02.2025, κρίθηκε εκπρόθεσμη, καθώς η κοινοποίηση των πράξεων είχε συντελεστεί νομίμως στις .. .05.2024. Επιπρόσθετα, η ενδικοφανής προσφυγή δεν έφερε ψηφιακή βεβαίωση εγγράφου ούτε περιελάμβανε συγκεκριμένους ισχυρισμούς.

Η Απόφαση 785/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ηλεκτρονικώς υποβληθείσα ενδικοφανή προσφυγή του υπόχρεου κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου (άρθρου 53 του ν. 5104/2024) της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. ΛΑΜΙΑΣ, που αφορούν εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2019. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων. Επί της πρώτης προσφυγής είχε εκδοθεί η υπ’ αριθ. 759/26-03-2025 απόφαση της ΔΕΔ, με την οποία η προσφυγή έγινε δεκτή. Συνεπώς, η υπό κρίση προσφυγή κρίθηκε ως δεύτερη προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων και απορρίφθηκε σύμφωνα με την αρχή του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η Απόφαση 477/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα, ως κληρονόμος, ενημερώθηκε για ληξιπρόθεσμες οφειλές της θανούσης συνολικού ποσού 4.393,91 ευρώ και ζητούσε την ακύρωση τους, υποστηρίζοντας ότι είχε επέλθει παραγραφή, καθώς είχαν παρέλθει δέκα χρόνια χωρίς ενημέρωση από τη φορολογική διοίκηση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης, επομένως οι διαφορές που αναφύονται από αυτήν δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της ενδικοφανούς προσφυγής, αλλά αντιθέτως προσβάλλονται με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την προσφυγή στη ΔΕΔ μη παραδεκτή.