Η Απόφαση 534/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 15.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά της από 16.10.2024 ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 29.744,89 ευρώ, το οποίο αφορούσε οφειλές θανούσας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ειδοποίηση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο, όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 44 του ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, εφόσον δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 639/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 27.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 4.106,64 ευρώ (βασική οφειλή 1.704,00 ευρώ πλέον πρόσθετου φόρου & τόκου 2.402,64 ευρώ), το οποίο αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές θανόντος, του οποίου φέρεται κληρονόμος. Η Διεύθυνση αποφάσισε ότι η εν λόγω ειδοποίηση καταβολής δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο βάσει των διατάξεων του ν. 5104/2024 (άρθρα 36 και 44). Κατά συνέπεια, εφόσον πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή, η προσφυγή απορρίπτεται.

Η απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, διατελέσας διευθύνων σύμβουλος εταιρείας, ζήτησε την απαλλαγή του από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη για φορολογικές οφειλές ετών 2007-2008, επικαλούμενος έλλειψη υπαιτιότητας και αμετάκλητη αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου. Η Διεύθυνση απέρριψε τους ισχυρισμούς του, καθώς η αθωωτική απόφαση αφορούσε άλλα αδικήματα (μη έγκαιρη καταβολή εργοδοτικών εισφορών) και δεν διαπίστωνε ρητά την έλλειψη υπαιτιότητάς του για τις φορολογικές οφειλές. Επιπλέον, διαπιστώθηκε η ενεργός συμμετοχή του στη διαχείριση μέσω της υπογραφής του δημοσιευθέντος ισολογισμού της εταιρείας. Συνεπώς, κρίθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 49 του ΚΦΔ για την αλληλέγγυα ευθύνη.

Η απόφαση 221/10-02-2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Α.Α.Δ.Ε., συνολικού ποσού 1.038,95 ΕΥΡΩ. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά των οφειλών αυτών, οι οποίες αφορούν ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2021 του αποβιώσαντος πατέρα της, ισχυριζόμενη ότι βάσει διαθήκης —που δεν έχει δημοσιευτεί λόγω ολιγωρίας του αδερφού της— μοναδικός κληρονόμος του ακινήτου είναι ο αδερφός της, ενώ η ίδια προέβη σε αποποίηση της εξ αδιαθέτου επαγωγής. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, διότι η Ατομική Ειδοποίηση εκδίδεται στο πλαίσιο της διοικητικής εκτέλεσης. Κατά πράξεων διοικητικής εκτέλεσης αναφύονται διαφορές στο στάδιο της είσπραξης, οι οποίες προσβάλλονται μόνο με την άσκηση ανακοπής στα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια και όχι με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση (380/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Προϊσταμένης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος, αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. φορολογικού έτους 2011, συνολικού ποσού 653,01 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι αφορούσαν τον παππού του που είχε αποβιώσει 16 χρόνια πριν τη βεβαίωση της οφειλής και ήταν παραγεγραμμένες. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση συνιστά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, οι αναφυόμενες διαφορές αυτού του σταδίου πρέπει να επιλύονται μέσω ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της ΔΕΔ απαράδεκτη.

Απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Α.Α.Δ.Ε. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές ΕΝΦΙΑ (συνολικού ποσού 1.038,95€), στις οποίες φέρεται να είναι συνυπεύθυνη ως κληρονόμος του αποβιώσαντος πατέρα της, παρά το γεγονός ότι είχε προβεί σε αποποίηση της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής εκδίδεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης των οφειλών. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), οι διαφορές που αναφύονται σε αυτό το στάδιο δεν υπάγονται στην ενδικοφανή προσφυγή, αλλά πρέπει να προσβληθούν με άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Η παρούσα απόφαση (564/2025) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της .................., η οποία στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα καλείτο να καταβάλει 5.147,58€, εκ των οποίων 4.390,48€ αφορούσαν οφειλές του αποβιώσαντα συζύγου της, αμφισβητώντας την ιδιότητά της ως κληρονόμος εξ αδιαθέτου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη αφορά το στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης (είσπραξη), και όχι το στάδιο του προσδιορισμού φόρου. Συνεπώς, η Υπηρεσία στερείται αρμοδιότητας, καθώς το νόμιμο ένδικο βοήθημα κατά των πράξεων διοικητικής εκτέλεσης είναι η ανακοπή (άρθρα 65 ΚΕΔΕ και 217 ΚΔΔ) ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, και όχι η ενδικοφανής προσφυγή.

Η απόφαση (Αριθμός 1200) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από τον φορολογούμενο στις 28/02/2025. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για συμψηφισμό παρακρατηθέντος ποσού ύψους 12.000,00€ από ψηφιακή βεβαίωση οφειλής, εξαιρώντας ωστόσο οφειλές για τις οποίες ευθύνεται αλληλέγγυα. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η υπό κρίση διαφορά, καθώς αφορά τον τρόπο συμψηφισμού του ποσού, δεν αποτελεί φορολογική διαφορά που αναφύεται στο στάδιο προσδιορισμού των οικονομικών βαρών, αλλά στο στάδιο της είσπραξης. Ως εκ τούτου, η διαφορά δεν υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ και πρέπει να προσβληθεί με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Η Απόφαση 336/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φυσικού προσώπου, πρώην διευθύνοντος συμβούλου εταιρείας, κατά της σιωπηρής απόρριψης του αιτήματός του από το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ζητούσε να αναγνωριστεί ότι δεν έχει αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές φόρου εισοδήματος της εταιρείας ύψους 191.487,81€ (οικονομικό έτος 2000) και την επιστροφή ποσού 103.111,36€ που εισπράχθηκε αναγκαστικά από πλειστηριασμό ακινήτου του. Υποστήριξε ότι η ευθύνη των διοικούντων δεν ίσχυε κατά τη διάρκεια της θητείας του. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, καθώς διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε γνώση των οφειλών και της αλληλέγγυας ευθύνης του το αργότερο στις 17/06/2022 (ημερομηνία κατάθεσης ανακοπής) και όχι εντός της προβλεπόμενης 30ήμερης προθεσμίας.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά της τεκμαιρόμενης αρνητικής απάντησης της Προϊσταμένης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων είχε ζητήσει τη διαγραφή συγκεκριμένων ταμειακών βεβαιώσεων της Δ.Ο.Υ. Α' ΑΘΗΝΩΝ, οι οποίες αφορούσαν οφειλές ετών 1994 έως 2013. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη. Η νομική αιτιολόγηση βασίστηκε στο ότι οι ταμειακές βεβαιώσεις ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, και όχι στον προσδιορισμό του φόρου (ΚΦΔ), για τον οποίο προβλέπεται η ενδικοφανής προσφυγή. Κατά των πράξεων διοικητικής εκτέλεσης, όπως οι ταμειακές βεβαιώσεις, το προβλεπόμενο ένδικο βοήθημα είναι η ανακοπή ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού δικαστηρίου, σύμφωνα με την πρόβλεψη του άρθρου 217 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.