Η απόφαση (380/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Προϊσταμένης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος, αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. φορολογικού έτους 2011, συνολικού ποσού 653,01 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι αφορούσαν τον παππού του που είχε αποβιώσει 16 χρόνια πριν τη βεβαίωση της οφειλής και ήταν παραγεγραμμένες. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση συνιστά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, οι αναφυόμενες διαφορές αυτού του σταδίου πρέπει να επιλύονται μέσω ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της ΔΕΔ απαράδεκτη.

Η Απόφαση 477/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα, ως κληρονόμος, ενημερώθηκε για ληξιπρόθεσμες οφειλές της θανούσης συνολικού ποσού 4.393,91 ευρώ και ζητούσε την ακύρωση τους, υποστηρίζοντας ότι είχε επέλθει παραγραφή, καθώς είχαν παρέλθει δέκα χρόνια χωρίς ενημέρωση από τη φορολογική διοίκηση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης, επομένως οι διαφορές που αναφύονται από αυτήν δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της ενδικοφανούς προσφυγής, αλλά αντιθέτως προσβάλλονται με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την προσφυγή στη ΔΕΔ μη παραδεκτή. 

Η απόφαση 638 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η κληρονόμος κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα αιτούνταν τη διαγραφή ληξιπρόθεσμων οφειλών του θανόντος, συνολικού ποσού 4.106,64 ευρώ (περιλαμβανομένων προσαυξήσεων), που αφορούσαν Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση αποτελεί πράξη που εκδίδεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και όχι πράξη προσδιορισμού φορολογικού βάρους. Ως εκ τούτου, οι αναφυόμενες διαφορές αντιμετωπίζονται με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την υποβολή ενδικοφανούς προσφυγής στη ΔΕΔ νομικά απαράδεκτη.

Η απόφαση 607 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η ειδοποίηση αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 19.905,11 ευρώ. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση, ισχυριζόμενη ότι οι οφειλές, που χρονολογούνταν από τα έτη 2004, 2005 και 2006, είχαν υποπέσει σε παραγραφή. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη κρίνοντας ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Κατά πράξεων διοικητικής εκτέλεσης, το κατάλληλο ένδικο βοήθημα είναι η ανακοπή (άρθρο 65 ΚΕΔΕ), και όχι η ενδικοφανής προσφυγή που προβλέπεται για πράξεις προσδιορισμού φορολογικών βαρών.

Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας, η οποία εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, για φορολογικές οφειλές συνολικού ποσού 10.198,97 ευρώ (εκ των οποίων 3.410,46 ευρώ κεφάλαιο και 6.788,48 ευρώ προσαυξήσεις), του αποβιώσαντος οφειλέτη. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε προβεί σε αποποίηση της σχετικής κληρονομιάς. Η Διεύθυνση έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και οι αναφυόμενες διαφορές δεν επιλύονται μέσω ενδικοφανούς προσφυγής (άρθρο 72 Κ.Φ.Δ.), αλλά με την άσκηση ανακοπής ενώπιον του αρμόδιου Διοικητικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με το άρθρο 217 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η υπ' αριθμόν 346/2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η προσφεύγουσα στις 21/10/2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ, μέσω της οποίας κοινοποιήθηκε οφειλή 1.158,00 ευρώ (πλέον προσαυξήσεων) για τέλος επιτηδεύματος οικονομικού έτους 2012. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση λόγω παραγραφής, καθώς ενημερώθηκε 11 χρόνια μετά τη λήξη της οφειλής. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ειδοποίηση αποτελεί πράξη της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης και ως εκ τούτου, δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ, αλλά προσβάλλεται μόνο μέσω ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων.

Η απόφαση 444 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της με αριθ. πρωτ. ............./15-10-2024 Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής-Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, η οποία αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 440.134,60 ευρώ (εκ των οποίων 147.643,94 ευρώ βασική οφειλή). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής αποτελεί πράξη που εκδίδεται στα πλαίσια της διοικητικής εκτέλεσης και οι διαφορές που αναφύονται από αυτή ανάγονται στο στάδιο της είσπραξης και όχι στον προσδιορισμό του φόρου. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, η πράξη αυτή δεν υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή, αλλά σε ανακοπή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, με αποτέλεσμα την απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης.

Η απόφαση 520 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών του ΚΕΒΕΙΣ Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους 144.841,21€ (κεφάλαιο και τόκοι) που κληρονόμησε από τον θανόντα πατέρα της, ισχυριζόμενη ακυρότητα της ειδοποίησης λόγω μη αναφοράς ποσού κατ' αναλογία κληρονομικής μερίδας, καθώς και πλάνη περί την αποδοχή της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη (ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας) ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και τον Κ.Ε.Δ.Ε., προβλέπεται μόνο η άσκηση ανακοπής ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι η ενδικοφανής προσφυγή, συνεπώς η Υπηρεσία στερείται αρμοδιότητας.

Η απόφαση 483/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 14-11-2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, συνολικού ποσού 144.841,21€, η οποία εκδόθηκε σε βάρος της προσφεύγουσας ως κληρονόμου του πατέρα της. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της ειδοποίησης λόγω πλασματικής αποδοχής κληρονομιάς λόγω πλάνης και ακυρότητας ταμειακής βεβαίωσης. Η Διεύθυνση έκρινε την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη, καθώς η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και πρέπει να επιλυθεί με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 217 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ., και όχι μέσω της διαδικασίας ενδικοφανούς προσφυγής του ΚΦΔ.

Η απόφαση 481/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από πολίτη κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η ειδοποίηση αφορούσε οφειλές 5.097,64€ για ληξιπρόθεσμα τέλη κυκλοφορίας παρελθόντων ετών, τα οποία βαρύνουν τον προσφεύγοντα ως κληρονόμο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι στερείται αρμοδιότητας, καθώς: α) η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, όπου προβλέπεται άσκηση ανακοπής (άρθρο 65 ΚΕΔΕ, άρθρο 217 ΚΔΔ), και όχι ενδικοφανούς προσφυγής, και β) τα τέλη κυκλοφορίας δεν αναφέρονται στο Παράρτημα Α' του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν.5104/2024), οπότε δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του.