Η απόφαση (Αριθμός 539) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από κληρονόμο κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής-Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, μέσω της οποίας ενημερώθηκε για ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 147.415,38 ευρώ του θανόντος. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της ειδοποίησης προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, ακύρωση πλασματικής αποδοχής κληρονομιάς λόγω πλάνης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, κρίνοντας ότι η Ατομική Ειδοποίηση αποτελεί πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διοικητικής εκτέλεσης. Συνεπώς, οι αναφυόμενες διαφορές εξ αυτών των πράξεων ανάγονται στο στάδιο της είσπραξης και πρέπει να επιλύονται μέσω ανακοπής ενώπιον του αρμόδιου Διοικητικού Δικαστηρίου.

Η Απόφαση 477/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα, ως κληρονόμος, ενημερώθηκε για ληξιπρόθεσμες οφειλές της θανούσης συνολικού ποσού 4.393,91 ευρώ και ζητούσε την ακύρωση τους, υποστηρίζοντας ότι είχε επέλθει παραγραφή, καθώς είχαν παρέλθει δέκα χρόνια χωρίς ενημέρωση από τη φορολογική διοίκηση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης, επομένως οι διαφορές που αναφύονται από αυτήν δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της ενδικοφανούς προσφυγής, αλλά αντιθέτως προσβάλλονται με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την προσφυγή στη ΔΕΔ μη παραδεκτή. 

Η απόφαση 520 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών του ΚΕΒΕΙΣ Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους 144.841,21€ (κεφάλαιο και τόκοι) που κληρονόμησε από τον θανόντα πατέρα της, ισχυριζόμενη ακυρότητα της ειδοποίησης λόγω μη αναφοράς ποσού κατ' αναλογία κληρονομικής μερίδας, καθώς και πλάνη περί την αποδοχή της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη (ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας) ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και τον Κ.Ε.Δ.Ε., προβλέπεται μόνο η άσκηση ανακοπής ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι η ενδικοφανής προσφυγή, συνεπώς η Υπηρεσία στερείται αρμοδιότητας.

Η απόφαση 444 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της με αριθ. πρωτ. ............./15-10-2024 Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής-Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, η οποία αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 440.134,60 ευρώ (εκ των οποίων 147.643,94 ευρώ βασική οφειλή). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής αποτελεί πράξη που εκδίδεται στα πλαίσια της διοικητικής εκτέλεσης και οι διαφορές που αναφύονται από αυτή ανάγονται στο στάδιο της είσπραξης και όχι στον προσδιορισμό του φόρου. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, η πράξη αυτή δεν υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή, αλλά σε ανακοπή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, με αποτέλεσμα την απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης.

Απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Α.Α.Δ.Ε. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές ΕΝΦΙΑ (συνολικού ποσού 1.038,95€), στις οποίες φέρεται να είναι συνυπεύθυνη ως κληρονόμος του αποβιώσαντος πατέρα της, παρά το γεγονός ότι είχε προβεί σε αποποίηση της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής εκδίδεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης των οφειλών. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), οι διαφορές που αναφύονται σε αυτό το στάδιο δεν υπάγονται στην ενδικοφανή προσφυγή, αλλά πρέπει να προσβληθούν με άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Η απόφαση (380/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Προϊσταμένης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος, αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. φορολογικού έτους 2011, συνολικού ποσού 653,01 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι αφορούσαν τον παππού του που είχε αποβιώσει 16 χρόνια πριν τη βεβαίωση της οφειλής και ήταν παραγεγραμμένες. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση συνιστά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, οι αναφυόμενες διαφορές αυτού του σταδίου πρέπει να επιλύονται μέσω ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της ΔΕΔ απαράδεκτη.

Πρόκειται για την Απόφαση 1339/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, η οποία αφορά την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογουμένου κατά της ατομικής ειδοποίησης καταβολής - υπερημερίας ληξιπρόθεσμων οφειλών, ύψους 64.152,73€, που εξέδωσε η ΔΟΥ Α' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι οφειλές (φορολογικών ετών 2013 - 2015) έχουν παραγραφεί. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η απόφαση κρίνει ότι η ατομική ειδοποίηση αποτελεί πράξη της διοικητικής εκτέλεσης και οι διαφορές που ανακύπτουν σε αυτό το στάδιο επιλύονται με ανακοπή (ΚΔΔ) και όχι με ενδικοφανή προσφυγή (άρθρο 72 ΚΦΔ), η οποία εφαρμόζεται μόνο σε πράξεις προσδιορισμού φορολογικών βαρών.

Η απόφαση 638 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η κληρονόμος κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα αιτούνταν τη διαγραφή ληξιπρόθεσμων οφειλών του θανόντος, συνολικού ποσού 4.106,64 ευρώ (περιλαμβανομένων προσαυξήσεων), που αφορούσαν Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση αποτελεί πράξη που εκδίδεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και όχι πράξη προσδιορισμού φορολογικού βάρους. Ως εκ τούτου, οι αναφυόμενες διαφορές αντιμετωπίζονται με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την υποβολή ενδικοφανούς προσφυγής στη ΔΕΔ νομικά απαράδεκτη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής η οποία στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΒΟΛΟΥ, σχετικά με οφειλές των ετών 1997 και 1998, για τις οποίες η προσφεύγουσα βαρύνεται ως κληρονόμος του αποβιώσαντος αδελφού της. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της ειδοποίησης ισχυριζόμενη ότι το δικαίωμα του Δημοσίου για την είσπραξη των οφειλών έχει υποπέσει σε παραγραφή. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, καθότι η ατομική ειδοποίηση καταβολής – υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη στο πλαίσιο εφαρμογής του άρθρου 72 του ΚΦΔ, ούτε εμπίπτει στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ. Οι πράξεις που εκδίδονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης προσβάλλονται αποκλειστικά με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων.

Η απόφαση 1154/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης. Η προσβαλλόμενη πράξη αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές ΕΝ.Φ.Ι.Α. συνολικού ύψους 519,44 €, οι οποίες προέκυπταν από την κληρονομιά της αποβιωσάσης μητέρας του προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι οι οφειλές είχαν εξοφληθεί ή είχαν υποπέσει σε παραγραφή. Η ΔΕΔ αποφάσισε ότι η συγκεκριμένη πράξη εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν. 5104/2024). Κατά τέτοιων πράξεων, σύμφωνα με το νόμο, προβλέπεται η άσκηση ανακοπής και όχι ενδικοφανούς προσφυγής, καθιστώντας την προσφυγή απαράδεκτη.