Η απόφαση 235/10.02.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα και της συζύγου του κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι προσφεύγοντες απέκτησαν εισοδήματα από μερίσματα-τόκους-δικαιώματα, ακίνητη περιουσία και επιχειρηματική δραστηριότητα. Ο έλεγχος εντόπισε μη δηλωθέντα μερίσματα από ναυτικές εταιρείες, επί των οποίων καταλογίστηκε εισφορά αλληλεγγύης. Οι προσφεύγοντες ζήτησαν την ακύρωση ή τροποποίηση των πράξεων, προβάλλοντας κύρια την παράνομη επιβολή εισφοράς αλληλεγγύης σε μη εισαχθέντα μερίσματα πλοιοκτητριών εταιρειών (τα οποία δήλωσαν στους κωδικούς 435-436 του Εντύπου Ε1) σύμφωνα με το Νέο Συνυποσχετικό (ν. 4607/2019). Η απόφαση έκανε μερικώς δεκτό τον 1ο ισχυρισμό, αναγνωρίζοντας ότι ορισμένα μερίσματα που πιστώθηκαν σε λογαριασμούς αλλοδαπής από εταιρείες που περιλαμβάνονται στο Συνυποσχετικό, απαλλάσσονται από την εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν. 4172/2013 (συνολικού ποσού 82.163,12 ευρώ για τον προσφεύγοντα και 51.741,56 ευρώ για τη σύζυγο). Οι ισχυρισμοί για αφαίρεση χρεώσεων λογαριασμών (που εξόφλησαν υποχρεώσεις εταιρειών) από τα μερίσματα για την επιβολή εισφοράς, απορρίφθηκαν. Ως αποτέλεσμα, η πράξη του 2018 επικυρώθηκε, ενώ η πράξη του 2019 τροποποιήθηκε.

Η απόφαση 547 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, σχετικά με την επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης σε μερίσματα ναυτιλιακών εταιρειών. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την επιβολή της εισφοράς σε μη εισαχθέντα μερίσματα. Η ΔΕΔ επικύρωσε την οριστική πράξη του 2018, αλλά τροποποίησε την πράξη του 2019, δεχόμενη ότι μερίσματα ύψους 51.741,56 ευρώ, που προερχόταν από εταιρείες που είχαν υπογράψει το Ιδιωτικό Συμφωνητικό του Νέου Συνυποσχετικού (Ν. 4607/2019), απαλλάσσονται από την εισφορά αλληλεγγύης. Η διαφορά εισφοράς αλληλεγγύης για το 2019 μειώθηκε από 37.847,09 ευρώ σε 32.672,93 ευρώ.

Φύση της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης.(..) Η ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2014, Α’ 167), το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 112 παρ. 9 του ν. 4387/2016 (Α’ 85), δεν αποτελεί φόρο επί του εισοδήματος (ομόφωνα).

Η απόφαση 236/10-02-2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Οι προσφεύγοντες αμφισβητούσαν τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού εισοδήματος του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, οι οποίες επέβαλαν κύριο φόρο, πρόστιμα και ειδική εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά ποσά €117.932,98 και €77.608,15 αντίστοιχα). Οι βασικοί ισχυρισμοί αφορούσαν την παράνομη επιβολή εισφοράς σε μη εισαχθέντα μερίσματα πλοιοκτητριών εταιρειών και την μη αφαίρεση ποσών που χρησιμοποιήθηκαν για την εξόφληση εταιρικών υποχρεώσεων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι οι προσφεύγοντες είχαν ήδη υποβάλει προγενέστερα πανομοιότυπη προσφυγή για τον ίδιο λόγο, η οποία είχε γίνει μερικώς δεκτή, καθιστώντας έτσι τη δεύτερη προσφυγή απαράδεκτη βάσει του άρθρου 24 του ν.4274/14.07.2014.

ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση της αριθμ. 130/2017 γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σχετικά με το εάν η ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα φυσικά πρόσωπα μετά την ενσωμάτωσή της στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α΄ 167) συνιστά φόρο εισοδήματος.

ΒΛΕΠΕ: ΝΣΚ/130/2017.Φύση της Ειδικής Εισφοράς Αλληλεγγύης.(..) Η ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2014, Α’ 167), το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 112 παρ. 9 του ν. 4387/2016 (Α’ 85), δεν αποτελεί φόρο επί του εισοδήματος (ομόφωνα).

Η απόφαση 760/05.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018, εκδοθείσα κατόπιν τροποποιητικής δήλωσης. Ο προσφεύγων, φορολογικός κάτοικος Ελλάδος, αιτήθηκε την ακύρωση του καταλογισμού ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης που επιβλήθηκε σε δηλωθέντα μερίσματα και τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, καθώς ο προσφεύγων είναι κάτοικος Ελλάδας και η χώρα έχει δικαίωμα φορολόγησης του παγκόσμιου εισοδήματος (βάσει και της ΣΑΔΦ με τις ΗΠΑ), η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε ορθά. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε, διατηρώντας το τελικό χρεωστικό ποσό στα 11.309,61€.

Αν η ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α ΚΦΕ υπάγεται στην έννοια των «όμοιων με το φόρο εισοδήματος ή ουσιωδώς παρόμοιας φύσης φόρων», που περιλαμβάνονται στις Συμβάσεις Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) που έχει συνάψει η Ελλάδα.  Η ειδική εισφορά αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ΚΦΕ (ν. 4172/2013), το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 9 του ν. 4387/2016, δεν εμπίπτει στην κατηγορία των «όμοιων με το φόρο εισοδήματος ή ουσιωδώς παρόμοιας φύσης φόρων», που περιλαμβάνονται στις ισχύουσες Συμβάσεις Αποφυγής Διπλής Φορολογίας, που έχει συνάψει η χώρα μας και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής τους.

Παράταση υποβολής της δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν. 4172/2013 στο εισόδημα από αμοιβές πληρωμάτων των εμπορικών πλοίων».

Τροποποίηση της υπό στοιχεία Α.1099/2019 απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. «Καθορισμός του ηλεκτρονικού τρόπου υποβολής, καθώς και του τύπου και περιεχομένου της δήλωσης απόδοσης του φόρου και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν. 4172/2013 που παρακρατούνται στο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις» (Β'949).

Τροποποίηση της υπό στοιχεία Α.1099/2019 απόφασης του Διοικητή της ΑΑΔΕ «Καθορισμός του ηλεκτρονικού τρόπου υποβολής, καθώς και του τύπου και περιεχομένου της δήλωσης απόδοσης του φόρου και της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 43Α του ν. 4172/2013 που παρακρατούνται στο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις» (Β'949).