Η Απόφαση 119/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 99.737,94 ευρώ, το οποίο επιβλήθηκε για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω υποβολής εκπρόθεσμης τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος που έλαβε χώρα μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου από το Κ.Ε.ΦΟ.Μ.Ε.Π. Η εν λόγω τροποποίηση είχε ως αποτέλεσμα διαφορά φόρου ύψους 199.475,89 ευρώ, η οποία υπερέβαινε το 50% του αρχικού φόρου. Επομένως, εφαρμόστηκε το πρόστιμο ανακριβούς δήλωσης (50% της διαφοράς) σύμφωνα με τα άρθρα 23 και 54 του ν.5104/2024. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης και λανθασμένης αποτίμησης αποθεμάτων.

Η απόφαση 156/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Γονικής Παροχής φορολογικού έτους 2014. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση της πράξης και του προστίμου, υποστηρίζοντας ότι η αρχική λανθασμένη εκκαθάριση του φόρου (στο μισό της δηλωθείσας αξίας) ήταν σφάλμα της φορολογικής αρχής. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί παραβίασης της αρχής της προστατευόμενης εμπιστοσύνης λόγω παρέλευσης δέκα ετών. Ωστόσο, έκανε δεκτό ότι το πρόστιμο ανακρίβειας του άρθρου 54 του Ν.5104/2024 έπρεπε να επιβληθεί μόνο επί της διαφοράς φόρου που αντιστοιχούσε στην ανακρίβεια της δηλωθείσας αξίας των μεριδίων (7.594,49 ευρώ) σε σχέση με την αξία του ελέγχου, και όχι στην συνολική διαφορά που προέκυψε από το σφάλμα της διοίκησης. Καθώς η διαφορά ήταν μικρότερη του 20%, το πρόστιμο μειώθηκε από 50% (4.851,50 ευρώ) σε 10% (37,97 ευρώ), τροποποιώντας το συνολικό ποσό για καταβολή από 14.554,49 ευρώ σε 9.740,96 ευρώ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019, η οποία επέβαλε διαφορά φόρου €1.895,49 πλέον προστίμου €947,75. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντος (€8.616,15 έναντι δηλωθείσας ζημίας) με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας), καθώς διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αρμοδιότητα του ΚΕΦΟΜΕΠ και την εφαρμογή των έμμεσων μεθόδων, καθώς και την μη λήψη υπόψη διαθεσίμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς κρίνοντας ότι το ΚΕΦΟΜΕΠ ήταν αρμόδιο λόγω της υψηλής αξίας της ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος (άνω του €1.500.000,00) και ότι οι έμμεσες μέθοδοι εφαρμόστηκαν νόμιμα. Ο ισχυρισμός περί διαθεσίμου κεφαλαίου απορρίφθηκε καθώς δεν τεκμηριώθηκε η ύπαρξη μη αναλωθέντος υπολοίπου.

Η απόφαση 147/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) εξετάζει την προσφυγή φορολογουμένης κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2014, που προέκυψε από τεκμήριο απόκτησης περιουσιακών στοιχείων (αγορά μεριδίων αλλοδαπών ΟΣΕΚΑ). Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό της περί παραγραφής λόγω διαπίστωσης φοροδιαφυγής που υπερβαίνει τα όρια των €100.000. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί δωρεάς των χρημάτων από τους γονείς της, κρίνοντας τον αναπόδεικτο. Παρόλα αυτά, η ΔΕΔ έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό της φορολογουμένης για εσφαλμένη εκτίμηση του ύψους των αγορών λόγω ενδιάμεσης πώλησης και επαναγοράς τίτλων. Κατόπιν αυτού, το μη καλυφθέν ποσό τεκμηρίου προς καταλογισμό μειώθηκε από €4.085.717,42 σε €2.585.714,42, οδηγώντας σε μερική τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.

Η Απόφαση 375/10.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αποδέχεται μερικώς ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2017 και 2018. Η Δ.Ε.Δ. αποδέχθηκε τον ισχυρισμό περί παραγραφής για το φορολογικό έτος 2017 (διαφορά ΦΠΑ 2.228,40€), καθώς το ποσό δεν υπερέβαινε το όριο των 50.000€ που απαιτείται για τη δεκαετή παραγραφή λόγω φοροδιαφυγής, ακυρώνοντας την εν λόγω πράξη. Αντίθετα, για το φορολογικό έτος 2018, όπου καταλογίστηκε διαφορά ΦΠΑ 12.103,37€ λόγω λήψης 37 εικονικών στοιχείων από τρεις ανύπαρκτες επιχειρήσεις, η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας, παραβίασης προηγούμενης ακρόασης και τεκμηρίου αθωότητας, κρίνοντας τις διαπιστώσεις του ελέγχου βάσιμες.

Η παρούσα απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, με χρεωστικό ποσό 3.893,35€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι φορολογήθηκε τεκμαρτά βάσει ελαχίστου καθαρού εισοδήματος (14.534,52€), ενώ είχε δηλώσει ζημιά, υποστηρίζοντας ότι η πράξη παραβιάζει το Σύνταγμα. Η Διοίκηση απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του τεκμαρτού εισοδήματος – δηλαδή, δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1, όπως απαιτείται από το άρθρο 28Α παρ. 4 του ΚΦΕ και την Α.1055/2024 Απόφαση.

Η απόφαση 748 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019, ύψους 444,60 ευρώ, που βασίστηκε σε στοιχεία είσπραξης ενοικίων 3.120,00 ευρώ. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν απέκτησε ποτέ εισόδημα από ενοίκια, υποστηρίζοντας ότι εισοδήματα καταχωρήθηκαν εν αγνοία του λόγω απάτης από τον προηγούμενο λογιστή του, ο οποίος χρησιμοποίησε τους κωδικούς του Taxisnet. Ο προσφεύγων προσκόμισε έγκληση που υπέβαλε στη δικαιοσύνη. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ορθώς ενήργησε με τα στοιχεία που διέθετε, αλλά σημείωσε ότι τυχόν δικαστική απόφαση θα είναι άμεσα εφαρμοστέα με αναδρομική ισχύ.

Η απόφαση 1005 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς φορολογικού έτους 2014, η οποία είχε επιβάλει συνολικό ποσό πληρωμής 41.402,64€. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε τον ορθό προσδιορισμό της αγοραίας αξίας των κληρονομηθέντων ακινήτων από τον έλεγχο, ο οποίος οδήγησε σε διαφορά φόρου 18.819,38€. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση φόρου κληρονομιάς κρίθηκε εσφαλμένα ανακριβής. Καθώς η διαφορά μεταξύ της δηλωθείσας και της οριστικής αξίας (€39.829,13) ήταν κατώτερη του 20% της οριστικής αξίας, ακυρώθηκε ο πρόσθετος φόρος ανακρίβειας ύψους 22.583,26€, και το τελικό οφειλόμενο ποσό για καταβολή διαμορφώθηκε σε 18.819,38€.

Η απόφαση 350 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, με ημερομηνία 17.02.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (ΦΜΑ) για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τη φορολογητέα αξία ενός οικοπέδου έκτασης 2.170,68 τ.μ. στα 569.029,00 € αντί της δηλωθείσας αξίας των 324.672,73 €. Η διαφορά οδήγησε σε καταλογισμό συνολικού ποσού 11.215,96 € (κύριος φόρος 7.330,69 €, πρόστιμο 3.665,35 € και δημοτικός φόρος 219,92 €). Ο προσδιορισμός της αξίας, σε περιοχή που δεν ίσχυε το αντικειμενικό σύστημα το 2019, βασίστηκε στα συγκριτικά στοιχεία και, λόγω μεγάλης απόκλισης, εφαρμόστηκε η ΠΟΛ.1129/2004 λαμβάνοντας τον μέσο όρο μεταξύ της αξίας των συγκριτικών και της αντικειμενικής αξίας της πρώτης εφαρμογής (2022). Η ΔΕΔ επικυρώνει την πράξη, καθώς η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε νέα ή πιο πρόσφορα στοιχεία.

Η Απόφαση 675 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά των Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος διενεργήθηκε με έμμεσες τεχνικές, συγκεκριμένα τη μέθοδο του ύψους των τραπεζικών καταθέσεων και δαπανών με μετρητά, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Κατόπιν του ελέγχου, προσδιορίστηκε μη δηλωθέν έσοδο ύψους 112.490,70 €. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ποσό 80.000 € προήλθε από ταμειακή διευκόλυνση (δάνειο) από τους γονείς του. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε σύμβαση με βέβαιη χρονολογία ούτε το ποσό αυτό είχε δηλωθεί στις αντίστοιχες φορολογικές δηλώσεις του 2018, καθιστώντας τον αναπόδεικτο. Επικυρώθηκε η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή.