Η απόφαση 616/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη και εκπρόθεσμη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, συνολικού ποσού 5.637,27 ευρώ, για το φορολογικό έτος 2017. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ήταν μόνιμη κάτοικος εξωτερικού το 2017 και δεν είχε υποχρέωση υποβολής δήλωσης στην Ελλάδα. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης συντελέστηκε στις 06/02/2023 ηλεκτρονικά (μετά την παρέλευση 10 ημερών από την ανάρτηση στο TAXISnet), καθιστώντας την προσφυγή εκπρόθεσμη καθώς υποβλήθηκε μετά την λήξη της προθεσμίας των τριάντα ημερών. Εντούτοις, ενημερώνει την προσφεύγουσα ότι μπορεί να ζητήσει την ακύρωση λόγω «πρόδηλης έλλειψης φορολογικής υποχρέωσης» κατά τις διατάξεις του άρθρου 74 του ν.5104/2024.

Η απόφαση 42 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας. Ο προσφεύγων ζήτησε την τροποποίηση της δήλωσής του, ισχυριζόμενος ότι εκ παραδρομής δήλωσε κάτοικος αλλοδαπής, ενώ ήταν μόνιμος κάτοικος Ελλάδος. Η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε, βάσει των προσκομισθέντων εγγράφων (συμβάσεις μίσθωσης κατοικίας, βεβαίωση αποδοχών από εργοδότη στην Ελλάδα, ηλεκτρονικές δαπάνες 29.921,30 ευρώ και παρουσία άνω των 183 ημερών το 2023, σύμφωνα με το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ), ότι πληρούνται τα κριτήρια του άρθρου 4 του ΚΦΕ. Συνεπώς, η προσφυγή γίνεται δεκτή, και διατάσσεται η Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας να προβεί σε νέα εκκαθάριση της δήλωσης του φορολογούμενου ως κατοίκου Ελλάδος.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2019, η οποία εκδόθηκε λόγω μη υποβολής δήλωσης και συμπεριέλαβε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ύψους 177.177,14 € που απέκτησε από την Γερμανία. Ο προσφεύγων, ιρλανδικής υπηκοότητας, ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας για το έτος 2019, όπου διέμενε πάνω από 183 ημέρες και είχε το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων (οικογενειακή εστία, εργασία). Προς επίρρωση των ισχυρισμών του προσκόμισε μεταξύ άλλων πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας Γεωργίας, στοιχεία εργασίας στην αλλοδαπή και προηγούμενες αποφάσεις της ΔΕΔ που τον αναγνώριζαν ως κάτοικο εξωτερικού. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας και συνεπώς φορολογείται στην Ελλάδα μόνο για εισόδημα ελληνικής πηγής (τόκοι), οδηγώντας στην αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της πράξης.

Η Απόφαση 184 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων του ΚΕΦΟΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ, φορολογικού έτους 2019. Το ΚΕΦΟΔΕ είχε καταλογίσει φόρο 4.531,31 ευρώ για εισοδήματα (μισθούς 28.295,57 ευρώ) που ο προσφεύγων έλαβε από εταιρεία στη Ρουμανία και δεν είχε δηλώσει. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας από το 2005. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, με βάση τα προσκομισθέντα αποδεικτικά (πιστοποιητικά φορολογικής κατοικίας, σύμβαση εργασίας και κατοικίας), το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων του βρισκόταν στη Ρουμανία, και συνεπώς πρέπει να χαρακτηριστεί ως φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας. Ως αποτέλεσμα, η ΔΕΔ ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη και η οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 ορίστηκε σε 0,00 ευρώ.

Η απόφαση 544/02-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η κληρονόμος κατοίκου Γερμανίας κατά πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2015, συνολικού ύψους 4.180,74€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ο σύζυγός της ήταν φορολογικός κάτοικος Γερμανίας και η σύνταξή του φορολογούνταν αποκλειστικά εκεί, μηδενίζοντας την υποχρέωση δήλωσης στην Ελλάδα. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η απόφαση βασίστηκε στη διαπίστωση ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε νόμιμα στις 06/12/2021, ενώ η ενδικοφανής προσφυγή υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 04/12/2024, ήτοι πολύ μετά την αποκλειστική προθεσμία των τριάντα (ή εξήντα) ημερών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής της υπόχρεης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Μεταβίβασης Ακινήτου (Φ.Μ.Α.) της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή είχε άρει την απαλλαγή φόρου πρώτης κατοικίας που χορηγήθηκε για αγορά ακινήτου το 2019, επειδή η προσφεύγουσα δεν εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα εντός της προβλεπόμενης διετίας. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι είναι μόνιμος κάτοικος προσκομίζοντας διάφορους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας και κοινοχρήστων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι τα στοιχεία αυτά δεν αποδεικνύουν τη μόνιμη εγκατάσταση και επικύρωσε την πράξη της Δ.Ο.Υ. Η οριστική φορολογική υποχρέωση της υπόχρεης ανέρχεται συνολικά σε 2.997,01 ευρώ.

Η απόφαση 362/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου και την ακύρωση της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει κύριο φόρο εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά 21.575,80€) με βάση εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας το 2019, προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, άδειες παραμονής και στοιχεία εργασίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας και, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 και τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Ρουμανίας, δεν φορολογείται στην Ελλάδα για εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης.

Αποζημίωση μέλους του Δ.Σ. του ν.π.ι.δ. με την επωνυμία «Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών» (ΙΓΜΕ), που είναι καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Το μέλος του Δ.Σ. του ΙΓΜΕ που είναι μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης, δεν δικαιούται δαπάνες μετακίνησης, η εξουσιοδοτική, όμως, διάταξη του άρθρου 4 παρ.9 του Ν 272/1976 δεν αποκλείει τη δυνατότητα με την κατ εξουσιοδότηση αυτής εκδιδόμενη υπουργική απόφαση να καθορισθεί προσαυξημένη αποζημίωση για τα μέλη που έχουν μόνιμη κατοικία εκτός Αθηνών.

Η Απόφαση 742/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φ.Π. φορολογικού έτους 2019 της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει φόρο, θεωρώντας την προσφεύγουσα φορολογικό κάτοικο Ελλάδας, για εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες (23.345,94 ευρώ) που απέκτησε στη Ρουμανία, βάσει διασταυρώσεων δεδομένων. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ήταν κάτοικος Ρουμανίας για το 2019 (προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, βεβαίωση εισοδήματος και στοιχεία διαμονής/εργασίας) και ότι το εισόδημα υπέκειτο σε αποκλειστική φορολόγηση στη Ρουμανία δυνάμει της Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας – Ρουμανίας (ν.2279/1955). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων της προσφεύγουσας βρισκόταν στη Ρουμανία. Ως εκ τούτου, έγινε δεκτή η προσφυγή και διατάχθηκε η διενέργεια νέας εκκαθάρισης για το έτος 2019.

Η απόφαση 714/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της άρνησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου να ακυρώσει πράξεις εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου για τα φορολογικά έτη 2015, 2016 και 2017. Οι πράξεις είχαν εκδοθεί λόγω μη δήλωσης εσόδων από ενοίκια από τον προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπήρξε πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης, καθώς ήταν ανήλικος (γεννηθείς 08-11-2000) κατά τα έτη αυτά, γεγονός που σήμαινε ότι δεν είχε υποχρέωση υποβολής δήλωσης. Το εισόδημα είχε ήδη δηλωθεί και φορολογηθεί νόμιμα από τον πατέρα του, ο οποίος ασκούσε τη γονική μέριμνα. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε τον ισχυρισμό βάσιμο και ακύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, μηδενίζοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση για τα έτη 2015, 2016 και 2017.