Η Απόφαση 618 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη. Η προσφυγή ασκήθηκε κατά πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2017. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης θεωρείται ότι συντελέστηκε ηλεκτρονικά στις 06/02/2023, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 4987/2022. Καθώς η προσφυγή υποβλήθηκε μετά την πάροδο της νόμιμης προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών, κρίθηκε εκπρόθεσμη. Επισημαίνεται ωστόσο ότι ο προσφεύγων, ο οποίος υποστήριξε ότι ήταν μόνιμος κάτοικος εξωτερικού το 2017, διατηρεί τη δυνατότητα να ζητήσει την ακύρωση της πράξης επικαλούμενος πρόδηλη έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης βάσει του άρθρου 74 του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 467/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Οι πράξεις βασίστηκαν σε εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία, τα οποία γνωστοποιήθηκαν μέσω αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είναι κάτοικος εξωτερικού, αλλά τα πληροφοριακά συστήματα της ΑΑΔΕ τον έδειχναν ως φορολογικό κάτοικο Ελλάδας. Καθώς οι προσβαλλόμενες πράξεις κοινοποιήθηκαν ηλεκτρονικά (31/10/2023 και 30/09/2024), η προθεσμία των 30 ημερών για την άσκηση της προσφυγής είχε παρέλθει όταν αυτή υποβλήθηκε στις 22/11/2024, κρίνοντας την εκπρόθεσμη.

Η απόφαση 544/02-04-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε η κληρονόμος κατοίκου Γερμανίας κατά πράξης εκτιμώμενου προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2015, συνολικού ύψους 4.180,74€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ο σύζυγός της ήταν φορολογικός κάτοικος Γερμανίας και η σύνταξή του φορολογούνταν αποκλειστικά εκεί, μηδενίζοντας την υποχρέωση δήλωσης στην Ελλάδα. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η απόφαση βασίστηκε στη διαπίστωση ότι η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε νόμιμα στις 06/12/2021, ενώ η ενδικοφανής προσφυγή υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 04/12/2024, ήτοι πολύ μετά την αποκλειστική προθεσμία των τριάντα (ή εξήντα) ημερών.

Η απόφαση 328/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, λόγω εκπρόθεσμης άσκησης. Ο προσφεύγων υπέβαλε προσφυγή ζητώντας την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από τη Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης για εκπρόθεσμη ηλεκτρονική υποβολή καταστάσεων φορολογικών στοιχείων εσόδων-εξόδων (ΜΥΦ) του έτους 2018. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε ήδη πληρώσει πρόστιμο για την ίδια παράβαση το 2020. Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης συντελέστηκε την 01.10.2024 και δεδομένου ότι η προσφυγή ασκήθηκε στις 05.11.2024, δηλαδή μετά την πάροδο της προβλεπόμενης προθεσμίας των 30 ημερών, απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη.

Η απόφαση 362/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός φυσικού προσώπου και την ακύρωση της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει κύριο φόρο εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά 21.575,80€) με βάση εισοδήματα από μισθωτές υπηρεσίες στη Ρουμανία. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας το 2019, προσκομίζοντας πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, άδειες παραμονής και στοιχεία εργασίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας και, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4172/2013 και τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας Ελλάδας-Ρουμανίας, δεν φορολογείται στην Ελλάδα για εισόδημα αλλοδαπής προέλευσης.

Η Απόφαση 184 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων του ΚΕΦΟΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ, φορολογικού έτους 2019. Το ΚΕΦΟΔΕ είχε καταλογίσει φόρο 4.531,31 ευρώ για εισοδήματα (μισθούς 28.295,57 ευρώ) που ο προσφεύγων έλαβε από εταιρεία στη Ρουμανία και δεν είχε δηλώσει. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας από το 2005. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, με βάση τα προσκομισθέντα αποδεικτικά (πιστοποιητικά φορολογικής κατοικίας, σύμβαση εργασίας και κατοικίας), το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων του βρισκόταν στη Ρουμανία, και συνεπώς πρέπει να χαρακτηριστεί ως φορολογικός κάτοικος Ρουμανίας. Ως αποτέλεσμα, η ΔΕΔ ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη και η οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2019 ορίστηκε σε 0,00 ευρώ.

Η Απόφαση 440/2025 αφορά την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου ποσού 3.000,00€, που επιβλήθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ για τη διαχειριστική περίοδο 01/01/2013 – 31/12/2013, λόγω μη επίδειξης βιβλίων βάσει του άρθρου 5 ν.2523/1997. Η αρχική ενδικοφανής προσφυγή είχε απορριφθεί ως εκπρόθεσμη, αλλά το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης με την υπ' αριθ. Α.......//2024 απόφασή του ακύρωσε την απόρριψη και ανέπεμψε την υπόθεση για ουσιαστική εξέταση. Κατά την επανεξέταση, η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος περί παραγραφής είναι βάσιμος. Σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ (616/2021), για τις υποθέσεις πριν την ισχύ του ΚΦΔ (πριν τις 31/12/2013), η διακοπή της παραγραφής απαιτεί τόσο την έκδοση όσο και την κοινοποίηση της πράξης. Δεδομένου ότι η πλήρης γνώση της πράξης από τον προσφεύγοντα συντελέστηκε στις 04/04/2022, μετά τη λήξη της πενταετούς παραγραφής (31/12/2019), η ΔΕΔ ακύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου λόγω παραγραφής.

Η απόφαση 321/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την εκπρόθεσμη ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 07/11/2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της υπ' αριθ. ..../12.09.2024 οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η πράξη είχε επιβάλει συνολικό ποσό €9.000,00 (κύριος φόρος €6.000,00 και πρόστιμο €3.000,00), κατόπιν διαπίστωσης ότι δωρεά χρηματικού ποσού €30.000,00 έγινε από τον αδελφό και όχι από τη μητέρα του προσφεύγοντα. Δεδομένου ότι η κοινοποίηση της πράξης συντελέστηκε ψηφιακά στις 24/09/2024, η προθεσμία των 30 ημερών για την άσκηση της προσφυγής έληγε στις 24/10/2024, με αποτέλεσμα την απόρριψή της ως εκπρόθεσμης.

Η απόφαση αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά της Πράξης Εκτιμώμενου Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος 2019, η οποία εκδόθηκε λόγω μη υποβολής δήλωσης και συμπεριέλαβε εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες ύψους 177.177,14 € που απέκτησε από την Γερμανία. Ο προσφεύγων, ιρλανδικής υπηκοότητας, ισχυρίστηκε ότι ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας για το έτος 2019, όπου διέμενε πάνω από 183 ημέρες και είχε το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων (οικογενειακή εστία, εργασία). Προς επίρρωση των ισχυρισμών του προσκόμισε μεταξύ άλλων πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας Γεωργίας, στοιχεία εργασίας στην αλλοδαπή και προηγούμενες αποφάσεις της ΔΕΔ που τον αναγνώριζαν ως κάτοικο εξωτερικού. Η ΔΕΔ δέχθηκε ότι ο προσφεύγων ήταν φορολογικός κάτοικος Γεωργίας και συνεπώς φορολογείται στην Ελλάδα μόνο για εισόδημα ελληνικής πηγής (τόκοι), οδηγώντας στην αποδοχή της προσφυγής και την τροποποίηση της πράξης.

Η απόφαση 167/03.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή της υπό εκκαθάριση εταιρείας «.........», ΑΦΜ ........., κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού/επιβολής προστίμου Φόρου Εισοδήματος (φορολογικό έτος 2017) και Φ.Π.Α. (περιόδου 01/01/2017 - 31/12/2017), οι οποίες εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Οι πράξεις βασίστηκαν στη μη αναγνώριση δαπανών ύψους 155.572,57 € λόγω λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων. Ο συνολικός φόρος προς καταβολή και τα πρόστιμα ξεπέρασαν τα 114.200 €. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς διαπιστώθηκε ότι υποβλήθηκε εκπρόθεσμα. Η κοινοποίηση των προσβαλλόμενων πράξεων είχε συντελεστεί νομίμως ηλεκτρονικά μέσω του taxisnet στις .../12/2023, ενώ η προσφυγή κατατέθηκε μετά την παρέλευση της νόμιμης προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών.