Η απόφαση 425/19-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «.......» κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή κατέλογισε στην προσφεύγουσα συνολικό ποσό €417.585,20, κρίνοντας ότι ενέγραψε στα βιβλία της 84 εικονικά φορολογικά στοιχεία συνολικής καθαρής αξίας €959.965,97, αποκρύπτοντας έτσι ακαθάριστα έσοδα. Η κρίση περί εικονικότητας βασίστηκε σε εκτενή έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε τη συναλλακτική ανυπαρξία της εκδότριας εταιρίας (έλλειψη υποδομής, δυσαναλογία αγορών/πωλήσεων και αμφισβητούμενο τρόπο εξόφλησης των τιμολογίων μέσω ανακύκλωσης χρημάτων). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί καλής πίστης και πραγματικότητας των συναλλαγών, καθώς δεν προσκομίστηκαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την παραλαβή των εμπορευμάτων και επικύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή εταιρείας κατά της σιωπηρής απόρριψης αιτήματος επανεκκαθάρισης της τροποποιητικής δήλωσης Φορολογίας Εισοδήματος Νομικών Προσώπων φορολογικού έτους 2021. Η προσφεύγουσα ζητούσε την έντοκη επιστροφή φόρου αλλοδαπής ύψους 250.341,24 €, που είχε καταβληθεί στην Τουρκία για μερίσματα και δεν είχε αναγνωριστεί προς έκπτωση. Η εταιρεία επικαλέστηκε αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), υποστηρίζοντας ότι πρέπει να αναγνωριστεί το συνολικό ποσό. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι, βάσει του άρθρου 9 του ν.4172/2013 και της οικείας Σύμβασης Αποφυγής Διπλής Φορολογίας (ΣΑΔΦ) Ελλάδας-Τουρκίας, το ποσό του φόρου που εκπίπτει (κωδ. 619) περιορίζεται στο ποσό του φόρου που αναλογεί για το εισόδημα αυτό στην Ελλάδα (116.376,06 €), καθώς δεν προέκυψε επαρκές ποσό φόρου στο συνολικό φορολογητέο εισόδημα για να χωρέσει η έκπτωση ολόκληρου του αλλοδαπού φόρου.

Η Απόφαση 804 της ΔΕΔ αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (ΦΕ 2019) σε ατομική επιχείρηση. Η Δ.Ο.Υ. Δράμας είχε αρχικά καταλογίσει αποκρυβείσα ύλη ύψους 81.895,46€, προσδιορισμένη με την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, οδηγώντας σε συνολικό καταλογισμό 45.467,52€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η διαφορά προήλθε από αποταμιεύσεις προηγούμενων ετών που είχαν επενδυθεί σε προϊόντα «ΚΕΦΑΛΑΙΟ PLUS». Η ΔΕΔ, εξετάζοντας τα νέα στοιχεία, έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό, αναγνωρίζοντας ποσό 40.000,00€ ως κάλυψη. Ως αποτέλεσμα, η αποκρυβείσα ύλη μειώθηκε στα 41.895,46€ και το τελικό καταλογιζόμενο ποσό μειώθηκε στα 22.985,52€.

Η απόφαση 260/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη τη δεύτερη ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από την εταιρεία με επωνυμία «………» και ΑΦΜ «………» στις 17-10-2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξεων του Προϊσταμένου του 4ου ΕΛ.ΚΕ. ΑΤΤΙΚΗΣ, που αφορούσαν οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (ΦΕ 2023) και πράξεις επιβολής προστίμων (ΦΕ 2023 και 2024). Η πρώτη ενδικοφανής προσφυγή είχε απορριφθεί επί της ουσίας με προηγούμενη απόφαση στις 11-2-2025. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24 του ν. 4274/2014 και του άρθρου 72 του ΚΦΔ, η άσκηση δεύτερης προσφυγής κατά της ίδιας πράξης είναι απαράδεκτη. Τα νέα στοιχεία που προσκόμισε η εταιρεία με την εν λόγω προσφυγή οδήγησαν μόνο σε συμπληρωματικό έλεγχο, όπου η φορολογική αρχή ενέμεινε στις αρχικές της απόψεις.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης κατά τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (2020) και ΦΠΑ (2018, 2019, 2020). Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε και καταχώρησε εικονικά φορολογικά στοιχεία από μια συναλλακτικώς ανύπαρκτη εκδότρια επιχείρηση, για ανύπαρκτες στο σύνολο τους συναλλαγές. Οι ενδείξεις εικονικότητας περιλαμβάνουν την ανυπαρξία υλικοτεχνικής υποδομής της εκδότριας και την εξόφληση με επιταγές που εξαργυρώνονταν άμεσα από τρίτα άτομα, γεγονός που συνάδει με εικονικές συναλλαγές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό, αν και τροποποίησε τη νομική βάση για τα πρόστιμα ΦΠΑ των ετών 2018 και 2019 από το άρθρο 54 του Ν.5104/2024 στο άρθρο 58Α του Ν.4987/2022.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε μια εταιρεία κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. και Επιβολής Προστίμου, η οποία είχε μειώσει το ποσό προς επιστροφή Φ.Π.Α. από €92.566,00 σε €57.379,06 για τη φορολογική περίοδο 01/10/2023 έως 31/12/2023. Ο έλεγχος διαπίστωσε διαφορές (€350.006,79) σε απαλλασσόμενες πράξεις, λόγω μη προσκόμισης τραπεζικών μέσων πληρωμής και προβλημάτων σε ένα τιμολόγιο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή δεν έφερε την ψηφιακή υπογραφή του φορολογικού αντιπροσώπου της εταιρείας, καθιστώντας την άσκηση της προσφυγής μη νόμιμη.

Η απόφαση 447, που εκδόθηκε στις 27/02/2025 από τη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, αφορά την ηλεκτρονική ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου (αρ. 53 Ν. 5104/2024) της Δ.Ο.Υ. Σάμου, ύψους 100 ευρώ, για εκπρόθεσμη αρχική δήλωση Φόρου Εισοδήματος (ΦΕ) του φορολογικού έτους 2017. Ο προσφεύγων υπέβαλε εκπρόθεσμα τη δήλωση στις 27/01/2023 δηλώνοντας τακτικές αποδοχές 1.613,76 ευρώ, με αποτέλεσμα μηδενικό ποσό πληρωμής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών δέχτηκε την προσφυγή, ακυρώνοντας το πρόστιμο, βάσει του άρθρου 53 παρ. 7γ του ν. 5104/2024, το οποίο ορίζει ότι πρόστιμα δεν επιβάλλονται σε περίπτωση εκπρόθεσμης αρχικής δήλωσης ΦΕ φυσικού προσώπου, από την οποία προκύπτει φόρος προς καταβολή έως 100 ευρώ, εφόσον στην προκείμενη περίπτωση ο φόρος που προέκυψε ήταν μηδενικός.

Η απόφαση (αρ. 204/10-02-2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η φορολογούμενη αμφισβήτησε το προσυμπληρωμένο ποσό αποζημίωσης απόλυσης ύψους 15.033,90€ (κωδικός 619), ισχυριζόμενη ότι εισέπραξε μόνο την πρώτη δόση των 2.028,00€, προσκομίζοντας βεβαίωση της εργοδότριας εταιρείας (η οποία έχει κλείσει) για τμηματική καταβολή. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή ως αναπόδεικτη. Δέχθηκε ότι η αποζημίωση σε δόσεις δηλώνεται τμηματικά κατά την είσπραξη, αλλά έκρινε ότι ο κωδικός 619 συμπληρώνεται βάσει της ηλεκτρονικής βεβαίωσης του εργοδότη. Διευκρινίστηκε ότι οι διαφορές μεταξύ ιδιωτών πρέπει να επιλύονται στο Πολιτικό Δικαστήριο και ότι η προσφεύγουσα έχει τη δυνατότητα να υποβάλει τροποποιητική δήλωση με πρόσφορα αποδεικτικά στοιχεία (π.χ. Ατομικό Λογαριασμό Ασφάλισης ΕΦΚΑ).

Η Απόφαση 110/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογουμένου κατά τριών πράξεων του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Βέροιας για το φορολογικό έτος 2019 (προσδιορισμού φόρου, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμου). Οι πράξεις αυτές αφορούσαν την ανακριβή έκδοση 33 φορολογικών στοιχείων πωλήσεων ανταλλακτικών αυτοκινήτων, που οδήγησε σε καταλογισμό φόρου εισοδήματος 9.919,17€, Φ.Π.Α. 4.321,74€ και πρόστιμο 2.160,87€. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση ισχυριζόμενος εσφαλμένη απόδειξη της εικονικότητας των συναλλαγών. Η ΔΕΔ, ωστόσο, απέρριψε την προσφυγή, η οποία είχε υποβληθεί στις 30-09-2024, ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης, καθώς η προθεσμία για όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις είχε παρέλθει.

Η απόφαση 644/22.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων επιβολής προστίμου και διορθωτικού προσδιορισμού φόρων (εισοδήματος, ΦΠΑ) για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι αρχικές πράξεις της ΔΟΥ Κομοτηνής βασίστηκαν στη μη έκδοση φορολογικών στοιχείων εσόδων και στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου λόγω προσαύξησης περιουσίας. Η ΔΕΔ επικύρωσε τα πρόστιμα για μη έκδοση στοιχείων και τις πράξεις ΦΠΑ, ωστόσο τροποποίησε τις πράξεις φόρου εισοδήματος, μειώνοντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό. Η μείωση αυτή προήλθε κυρίως από τη μερική αναγνώριση δαπανών που είχαν απορριφθεί ως λογιστικές διαφορές και τη διόρθωση του φορολογητέου εισοδήματος λόγω παράλειψης συμψηφισμού ζημιάς χρήσης.