Η απόφαση 648 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδοθείσα στις 12 Μαρτίου 2025, αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον προσδιορισμό ΦΚληρ (€29.197,43 πλέον προστίμου), ο οποίος προέκυψε από την επαναπροσδιoρισμό της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη τιμημάτων από εκποίηση ακινήτων εντός της προηγούμενης 5ετίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του σχετικά με τη μη συμπερίληψη στο παθητικό της κληρονομίας ποσού €1.036,15, το οποίο αποτελούσε χρέος ΦΚληρ της κληρονομουμένης. Ως αποτέλεσμα της μερικής αποδοχής, το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό (ΦΚληρ και πρόστιμο) τροποποιήθηκε από €43.796,15 σε €43.640,73.

Η Απόφαση 676/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ), συνολικού ύψους 16.410,00€, που επιβλήθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή επαναπροσδιόρισε την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας, προσθέτοντας 188.839,39€, ως τίμημα από εκποίηση ακινήτων εντός της πενταετίας πριν τον θάνατο. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το τίμημα αναλώθηκε λόγω αυξημένων ιατροφαρμακευτικών και βασικών εξόδων διαβίωσης του θανόντος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους ως αόριστους, λόγω μη εξειδίκευσης των δαπανών, και ως ουσία αβάσιμους, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης.

Η απόφαση 134/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό 49.132,72€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου) λόγω επαναπροσδιορισμού της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους 327.551,44€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο κρίσιμος χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης είναι η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022) και όχι η ημερομηνία δημοσίευσης της διαθήκης, και ότι ο προσφεύγων δεν τεκμηρίωσε με πλήρη στοιχεία (αναλυτική κίνηση λογαριασμών) την προέλευση των ποσών από δική του περιουσία ή του αδερφού του.

Η απόφαση 1394/04-09-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου ΕΝ.Φ.Ι.Α. έτους 2025, ύψους 14.024,54€. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τη νομιμότητα του υπολογισμού του ΕΝ.Φ.Ι.Α., επικαλούμενος αντισυνταγματικότητα διατάξεων, φορολόγηση πλασματικής αξίας ακινήτων και άνιση μεταχείριση λόγω των προσαυξήσεων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς, δηλώνοντας ότι ο υπολογισμός βασίστηκε στις ισχύουσες διατάξεις του ν.4223/2013 και ότι ο έλεγχος της συνταγματικότητας ανήκει στη δικαιοδοσία των Δικαστηρίων και όχι στα όργανα της Διοίκησης.

Εφαρμογή ή μη του άρθρου 1005 (παρ.3) ΚΠολΔ σε ακίνητα που περιέρχονται στο Δημόσιο χωρίς όρο και σε ακίνητα που ανήκουν σε σχολάζουσες κληρονομίες και λοιπά θέματα εκκαθάρισης περιουσιών κατά το ν. 4182/2013.(....)1) Στις εκποιήσεις ακινήτων σύμφωνα με το άρθρο 24 του ν.4182/2013, κατά την εκκαθάριση κληρονομίας που περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμο έκτης τάξης (1824 ΑΚ), υφίσταται ακούσιο νομοθετικό κενό, η συμπλήρωση του οποίου, με αναλογική εφαρμογή του άρθρου 1005 παρ. 3 ΚΠολΔ ως προς την απόσβεση υποθήκης ή προσημείωσης και την εξάλειψη των εγγεγραμμένων βαρών, με τίτλο την πράξη εξόφλησης του τιμήματος εκποίησης, μπορεί μεν να υποστηριχθεί, δεδομένου όμως ότι πρόκειται για θεωρητική προσέγγιση και αφορά την τύχη εμπραγμάτων δικαιωμάτων, το ζήτημα αυτό πρέπει να αντιμετωπισθεί νομοθετικά, για λόγους άρσης της νομικής αμφιβολίας, ασφάλειας δικαίου, χρηστής διοίκησης και αποφυγής δικαστικών εμπλοκών και των προβλημάτων που ενδέχεται μετά βεβαιότητας ότι θα προκύψουν, ματαιωμένου, κατά συνέπεια, και του σκοπού του παραπάνω νόμου για ταχεία και απρόσκοπτη εκκαθάριση των κληρονομιών που περιέρχονται στο Δημόσιο ως εξ αδιαθέτου κληρονόμο (κατά πλειοψηφία). 2) Αναλογική εφαρμογή του άρθρου 1005 ΚΠολΔ, δεν μπορεί να γίνει στην εκποίηση ακινήτου σχολάζουσας κληρονομίας, προς τούτο δε απαιτείται, σε κάθε περίπτωση, ρητή νομοθετική πρόβλεψη (ομόφωνα). 3) Η εκκαθάριση κληρονομίας, σύμφωνα με το άρθρο 31 του ν.4182/2013, λήγει μόνο με την υποβολή από τον εκκαθαριστή πλήρους έκθεσης για την από αυτόν εκκαθάριση και διοίκηση της κληρονομιαίας περιουσίας, την ύπαρξη και τα στοιχεία της οποίας διαπίστωσε κατά την εκτέλεση του έργου του, έργο το οποίο παύει με την έγκριση της οριστικής λογοδοσίας του (ομόφωνα). 4) Τα έξοδα εκκαθάρισης κληρονομίας που περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμο έκτης τάξης (1824 ΑΚ) και οι αμοιβές του εκκαθαριστή της, καθώς και τα έξοδα σχολάζουσας κληρονομίας και η αμοιβή του κηδεμόνα αυτής, προαφαιρούνται, σύμφωνα με το άρθρο 975 ΚΠολΔ, πριν την κατάταξη των δανειστών (ομόφωνα).